William Henry Gates. Ο ( μελλοντικά τρισεκατομμυριούχος ) άνθρωπος που έβαλε τους υπολογιστές στο σπίτι του καθενός. Όλοι γνωρίζουν τον τιτάνα της πληροφορικής που ήταν συνιδρυτής και στο τιμόνι της Microsoft για πάνω από 30 χρόνια. Πλέον, το λειτουργικό σύστημα Windows αποτελεί μία εκ των κυριότερων επιλογών για τους προσωπικούς υπολογιστές. Είναι αναμφισβήτητο ότι θα αφήσει το όνομά του ανεξίτηλο στην επιστήμη των υπολογιστών χάρη στις τεχνολογικές καινοτομίες που επέβαλε, αλλά και χάρη στο επιχειρηματικό δαιμόνιο με το οποίο κατέστησε τη Microsoft την πιο γνωστή ( και ίσως την πιο επικερδή ) εταιρεία λογισμικού και υπολογιστών.
Κυκλοφορούν διάφορες ιστορίες από τα χρόνια του στο Harvard, έως τα χρόνια που δούλευε σαν τρελός στην εταιρεία του, οι οποίες εγκωμιάζουν το αναλυτικό μυαλό αλλά δείχνουν και το σκληρό ( και άδικο ) χαρακτήρα που χρειαζόταν ώστε να επιβληθεί στους συνεργάτες του. Όλες, ωστόσο, μαρτυρούν ότι ο Bill Gates ήταν διάνοια, με όλη την έννοια της λέξης που μπορούμε να φανταστούμε.
Ενδεικτικά:
Όταν στο λύκειο ζήτησαν από το Gates να χρησιμοποιήσει τον υπολογιστή του σχολείου για να προγραμματίσει τις ώρες μαθημάτων, εκείνος φρόντισε να συμπέσουν οι ώρες που ο ίδιος είχε μάθημα με αυτές των κοριτσιών τα οποία του άρεσαν.
Αργότερα, στο Harvard, ο Gates δε πήγε ποτέ να παρακολουθήσει τα μαθήματα που επέλεξε, εκτός από εκείνα τα οποία του κάνανε κέφι. Ωστόσο, και πάλι τα κατάφερνε αρκετά καλά, ώστε στις τελικές εξετάσεις να εξασφαλίζει A στους βαθμούς.
Στο Harvard, ο 20χρονος Gates μπόρεσε και έδωσε μια αξιοθαύμαστη λύση στο λεγόμενο “pancake sorting”. Όταν ο καθηγητής του τού είπε ότι η λύση μπορούσε να δημοσιευτεί ως ακαδημαϊκή εργασία, απλά αδιαφόρησε καθώς είχε ήδη ιδρύσει τη Microsoft. Ο Χρήστος Παπαδημητρίου, γνωστός ακαδημαϊκός του Berkeley και μέντορας του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη, με αξιόλογο ακαδημαϊκό έργο στην πληροφορική και στη θεωρία παιγνίων είχε εργαστεί πάνω στη λύση του προβλήματος με το φέρελπι νέο. Ο ίδιος είχε σκεφτεί για την αφιέρωση του Gates στη Microsoft: «Τέτοιο λαμπρό παιδί. Τι κρίμα…»
Ο Gates συνήθιζε να οδηγεί σαν τρελός όταν πήγαινε στα πρώτα γραφεία της Microsoft. Μάλιστα, δανείστηκε από έναν φίλο του την Porsche 928, τη διέλυσε και οι επισκευές του αμαξιού κράτησαν ένα χρόνο.
Είχε τιμωρηθεί με τρεις κλήσεις για όριο ταχύτητας, (οι δύο από τον ίδιο αστυνομικό) όταν οδηγούσε την Porsche 911 από το σπίτι του στο Seattle στα γραφεία της εταιρείας.
Συνήθιζε να απομνημονεύει τις πινακίδες από τα αμάξια των υφισταμένων του, ώστε να καταλαβαίνει πόσο δούλευε ο καθένας από το ποια αμάξια υπήρχαν στο πάρκιγκ.
Ο ίδιος ήταν φανατικός παίκτης του Ναρκαλιευτή, ώστε τον απεγκατέστησε για να μπορέσει να μείνει παραγωγικός στη δουλεία του. Βέβαια, αφού σχολούσαν οι εργαζόμενοι, συνήθιζε να τρυπώνει στα γραφεία τους στα κρυφά και να παίζει. Όταν ένας εργαζόμενός του έγραψε έναν κώδικα που ξεπέρασε το σκορ του διευθύνοντα συμβούλου της Microsoft, ο Gates έστειλε ένα mail στο οποίο έλεγε: «Όταν οι μηχανές μπορούν και κάνουν πράγματα γρηγορότερα από τους ανθρώπους, πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια;»
Ακόμη και κατά την περίοδο που η Microsoft ήταν απόλυτα ανερχόμενη και κερδοφόρα εταιρεία, οι εργαζόμενοι επιβάλλονταν να ταξιδεύσουν σε χαμηλότερης αξίας θέσεις στα αεροπλάνα, κάτι που έκανε πρώτος ο ίδιος ο Gates.
Μπορούσες να καταλάβεις κατά πόσο ήταν ευχαριστημένος από μια ιδέα, από τον αριθμό των «γ@μώτο» που αναφώνιζε καθώς τη μελετούσε. Όσο λιγότερος ο αριθμός, τόσο περισσότερο τον ενθουσίαζε το project. Ήταν πολύ απαιτητικός και εμμονικός με τις τεχνικές λεπτομέρειες, καθώς ο ίδιος ήταν πολύ δυνατός προγραμματιστής. Φρόντιζε να εξαντλεί τους εργαζομένους του ρωτώντας ξανά και ξανά όλο και πιο δύσκολες και λεπτομερειακές ερωτήσεις, ώστε να μην μπορεί στο τέλος κανείς να απαντήσει. Τότε άρχιζε τις φωνές ότι παρουσιάζονταν μπροστά του απροετοίμαστοι.
Όταν η Microsoft πλάσαρε το πρώτο λειτουργικό σύστημα DOS στην IBM, η εταιρεία ήθελε να συνοδεύεται από κάποια ενδεικτικά παιχνίδια. Ο Gates και ο Neil Konzen ξαγρύπνησαν μέχρι τις 4 το πρωί για να προγραμματίσουν το DONKEY.BAS, ένα παιχνίδι στο οποίο ο παίκτης απέφευγε με ένα αμάξι γαϊδάρους.
Του αρέσει να πλένει ο ίδιος τα πιάτα μετά από το δείπνο, το οποίο και κάνει τις περισσότερες νύχτες.
Μια φορά κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης όπου ο δημοσιογράφος τον τσιγκλούσε, κλειδώθηκε στην τουαλέτα οργισμένος, έως ότου ο δημοσιογράφος να αναγκαστεί να του ζητήσει συγγνώμη.
Η χειρότερή του συνέντευξη ήταν το 1994 με την Connie Chung, όταν η εταιρεία βρίσκονταν κάτω από το μικροσκόπιο της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εμπορίου για τη μονοπωλιακή πολιτική της. Στην ίδια συνέντευξη, ο Gates έδειξε την ικανότητά του να μπορεί να πηδήξει πάνω από μια καρέκλα με ένα απλό σάλτο (!)…
Πόσο λίγοι μπορούμε να νιώσουμε μπροστά του μετά από όλα αυτά..;
Πηγή: http://uk.businessinsider.com/best-bill-gates-stories-2017-2/#in-high-school-a-young-bill-gates-was-tasked-by-administration-to-use-its-computers-and-create-a-class-schedule-gates-used-the-opportunity-to-fill-his-classes-with-all-of-the-girls-he-was-interested-in-1
