Οι μονόλογοι είναι μια παρεξηγημένη κατηγορία στο χώρο του θεάτρου. Μπορείς ή να τους μισήσεις ή να τους λατρέψεις. Όταν αναφερόμαστε στο όρο μονόλογο, το μυαλό αρκετών πηγαίνει σε κάτι βαρετό. Ένα είδος θεάτρου που αφορά λίγους. Λάθος! Ο μονόλογος είναι ένα άμεσο κείμενο με πολύ ενδιαφέρον. Το μονόλογο μπορούμε να το βρούμε είτε ως αυτοτελές κείμενο είτε ως ενταγμένο σε κάποιο θεατρικό έργο. Στο αυτοτελές κείμενο του μονολόγου παίζει ένας και μόνο ηθοποιός. Αντίθετα, όταν είναι εντεταγμένος μέσα σε ένα θεατρικό έργο δεν είναι απαραίτητο να παίζει μόνος του ο ηθοποιός. Συνήθως στη σκηνή που διαδραματίζεται μας διηγείται κάτι που τον αφορά άμεσα. Στο σημερινό μας άρθρο θα ασχοληθούμε με 3+1 μονολόγους που άφησαν ιστορία.
«Το ημερολόγιο ενός τρελού» του Νικολάι Γκόγκολ
Αποτελεί ένα από τους πιο γνωστούς μονολόγους στο χώρο του θεάτρου. Αποτελεί το μοναδικό έργο του Νικολάι Γκόγκολ που έχει γραφτεί σε πρώτο πρόσωπο.
Στο έργο αυτό ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα της ψυχικής αποδιοργάνωσης.«Το ημερολόγιο ενός τρελού» έχει ανέβει με τους εξής ηθοποιούς Σωτήρης Χατζάκης, Λάκης Λαζόπουλος, Στάθης Ψάλτης κ.α.
«Δεσποινίς Μαργαρίτα» Ρομπέρτο Ατάιντε
Μια ιδιόρρυθμη δασκάλα Δημοτικού ξετυλίγει τη διττή της προσωπικότητα μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας. Η Δεσποινίς Μαργαρίτα είναι μια δασκάλα με διάφορα ψυχολογικά και προσωπικά προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά ξεκινούν όπως πιστεύει από τους μαθητές. Με αποτέλεσμα, να έχει διάφορες μη φυσιολογικές εκρήξεις απέναντι στους μαθητές της. Είναι ένας δυνατός μονόλογος που αξίζει να τον παρακολουθήσετε. Με το ρόλο της Δεσποινίς Μαργαρίτα έχουν ντυθεί Έλλη Λαμπέτη, Έφη Μουρίκη κ..α
«Γλάρος» του Άντον Τσέχωφ
Ο «Γλάρος» αποτελεί ένα αυτογραφικό έργο του Τσέχωφ. Για πρώτη φορά ανέβηκε τον Οκτώβριο του 1895 στο θέατρο Αλεξαντρίνσκι στην Αγία Πετρούπολη της Μόσχας. Σε αυτό το θεατρικό έργο βρίσκεται και ο εξαιρετικά ενδιαφέρον μονόλογος της Νίνα. Μιας ερωτευμένης γυναίκας,
η οποία καταστρέφεται από τον έρωτά της για τον Τριγκόριν. Το ρόλο της Νίνα έχουν υποδυθεί η Ντίνα Ανδρεοπούλου, Άννα Πασπάτη, Άλκηστις Πουλουπούλου κ.α.
«…Τα κουφάρια των κάποτε ζωντανών πλασμάτων έχουν γίνει πια σκόνη….»
«Θείος Βάνιας» του Άντον Τσέχωφ
Άλλος ένας εκπληκτικός γυναικείος μονόλογος που βρίσκουμε στο έργο του Τσέχωφ Θείος Βάνιας. Πρωτοπαίχτηκε 4 χρόνια μετά το έργο του «Ο γλάρος», το 1899. Αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας δραματουργίας. Στο έργο αυτό σκιαγραφούνται οι μεγάλες κοινωνικές αλλαγές. Στο έργο του Τσέχωφ βρίσκεται και ο μονόλογος της Σόνιας, η οποία μια στερημένη εργατική κοπέλα που αγαπά κρυφά τον γοητευτικό και παρηκμασμένο γιατρό Αστρώβ και την ψευτοδιανοούμενη πεθερά του Μαρία Βασίλιεβνα. Τη Σόνια έχουν υποδυθεί Αγγελική Λεμονή, Σμαρώ Γαϊτανίδου κ.α.
«Θα ζήσουμε, θείε Βάνια»
Αυτοί ήταν μερικοί από τους μονολόγους που έγραψαν ιστορία. Αν σας παρουσιαστεί η ευκαιρία να παρακολουθήσετε ένα μονόλογο, μην την χάσετε. Ίσως να ανακαλύψετε κάτι για σας που δεν το ξέρατε ως τότε.
