Στον ιδιαίτερο χώρο του θεάτρου Vault βρεθήκαμε για να παρακολουθήσουμε την θεατρική παράσταση «Αλάσκα» από την ομάδα Lorem Ipsum, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κεντρωτά. Την παράσταση που επέστρεψε για δεύτερη χρονιά, μπορείτε να δείτε κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 μέχρι τις 19 Νοεμβρίου.
Στην υπόθεση συναντάμε μια μητέρα ανεβαίνει πάνω στην σοφίτα του σπιτιού της για να καθαρίσει τον χώρο. Ο λόγος γιατί θα επιστρέψει επιτέλους η κόρη της στο σπίτι, μετά από πολλά χρόνια που λείπει σε υπερατλαντικά ταξίδια. Η ανυπομονησία είναι τόσο μεγάλη, αφού πάνε πλέον 30 χρόνια από την ώρα της επιστροφής της.
Σε αυτή την στοργική περιγραφή και μόνο της παράστασης ξεκινάει να χτίζεται αυτούσια μια θαλπωρή για την οικογενειακή στέγη και μια σαφέστατη νοσταλγία.
Advertising
Η ομάδα Lorem Ipsum αποτελούμενη από τους ηθοποιούς: Αντώνης Αντωνίου, Φίλιππος Λούβαρης, Φανή Παλιούρα μας μεταφέρουν με στωικό τρόπο σκηνοθετικά στην τοποθεσία της σοφίτας και τις ετοιμασίες που κάνουν για να την ανακαινίσουν.
Η παράσταση ξεκινάει με την μητέρα, την οποία ενσαρκώνει η Φανή Παλιούρα, να βρίσκεται στην σοφίτα του σπιτιού να μιλάει με έναν ευγενικό μάστορα για το τι αλλαγές θα κάνουν. Στην σοφίτα διακρίνουμε ένα απλό σκηνικό με ένα κρεβάτι, ένα παγκόσμιο χάρτη και έναν νιπτήρα. Η μητέρα μιλάει με τον μάστορα αναπτύσσοντας μια φιλική σχέση κατανόησης. Συχνά μοιράζονται νέα της καθημερινότητας, ενώ η μητέρα φαίνεται ελαφρώς παραμελημένη από τον άνδρα της. Αυτό το βλέπουμε, γιατί ανά τακτά διαστήματα εμφανίζεται ο άνδρας της, κάνοντας τις ερωτήσεις σχετικά με την ανακαίνιση.
Βαθμιαία παρατηρούμε όλο και περισσότερο ότι ενώ η επικοινωνία μητέρας με το μάστορα είναι χειμαρρώδης και σε στιγμές ακατάπαυστη, σε σημείο ανησυχίας. Οι στιγμές της επικοινωνίας μητέρας – συζύγου διακρίνονται από ολιγομερείς σιωπές, ένταση στον λόγο και επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις. Σε αυτό το σημείο θα πει κανείς πως συνήθως τα ζευγάρια και ειδικά τα παντρεμένα ζευγάρια, που είναι μαζί χρόνια, πέφτουν σε αυτό το μοτίβο.
Η «Αλάσκα» φέρνει την απόσταση εμπρός μας, σε πολλά σημεία – κλειδιά. Αρχικά, από την ίδια την ονομασία της παράστασης, που σε παραπέμπει στα μέρη του βορρά με το έντονο κρύο και την τόσο διαφορετική ζωή από την δική μας μεσογειακή κουλτούρα. Ύστερα το γεγονός πως η «κόρη» είναι τόσο εμφανής αλλά και απούσα, και όλη η σημασιολογία εντείνεται στα ζητήματα της απόστασης και της μοναξιάς. Τρίτον και κυριότερο, ότι παρότι η Αλάσκα και η κάθε μακρινή περιοχή εκεί έξω, φαντάζει σαφώς μακρινή, οι αποστάσεις βρίσκονται κυρίως εντός μας.
Και αυτό θέλει να δείξει η παράσταση με την καταπληκτικά σοκαριστική ερμηνεία της Φανής Παλιούρα να μας εισάγει στο αδιέξοδο της μοναξιάς και της εμμονής, μέχρι να μας καλωσορίσει σε κάτι άλλο. Και όπου αυτό το άλλο, δεν είναι τόσο μακρινό, αλλά μια καθημερινή και επίπονη ψυχική κατάσταση την οποία βιώνει η ηρωίδα και κατ’ επέκταση και ο άνδρας της, με τον πιο αιχμηρό τρόπο: αυτό της επανάληψης της.
Χωρίς να χρειάζεται να αποκαλύψουμε περισσότερο για να μην χαθεί η μαγεία της στιγμής, όπου βιώσαμε όλοι στο τέλος της παράστασης. Απλά μια ιστορία που οφείλουμε όλοι να εξερευνήσουμε και να αναλογισθούμε! Μην την χάσετε!
