To τέταρτο θεατρικό έργο “Κατάσταση Πολιορκίας” (L’etat de Siege) του Αλμπέρ Καμύ , κάνει πρεμιέρα εξήντα εννέα χρόνια πριν, στις 27 Οκτωβρίου του 1948 στο Παρίσι. Πρόκειται για μια περίοδο που η συγγραφική θεατρική πορεία του Καμύ χαρακτηρίζεται από τη τάση για δράμα και εξέγερση. Μολονότι το έργο αυτό δεν είναι από τα πιο δημοφιλή του, δεν υστερεί σημασίας ούτε επικαιρότητας. Χαρακτηριζόμενο ανάμεσα στο παράλογο και το τραγικό, και με τις πληγές του Β’ Παγκοσμίου πολέμου ακόμα νωπές, πλέκει το παραμύθι της παράνοιας και της αντοχής στους πολιτικούς αγώνες, ενάντια στα ανθρώπινα τερατουργήματα.
Το έργο χωρίζεται σε τρεις πράξεις, παρουσιάζοντας αρκετές θεατρικές τεχνικές όπως τη παντομίμα, το λυρικό μονόλογο και τη χορωδία.
Η υπόθεση του έργου ξεκινά, όταν εμφανίζεται ένας κομήτης πάνω από τον ουρανό της Ισπανικής πόλης Κάδιθ. Ο μέθυσος της πόλης διαδίδει πως πρόκειται για έναν κακό οιωνό, όμως η αναταραχή μεταξύ των ντόπιων σταματά έπειτα από κυβερνητικό διάταγμα που τους απαγορεύει να παραδέχονται πως είδαν αυτό το φαινόμενο. Η πανούκλα εμφανίζεται υπό τη μορφή ενός άνδρα και μιας γυναίκας, που σφετερίζονται τη θέση του κυβερνήτη και θέτουν σε εφαρμογή ένα γραφειοκρατικό πρόγραμμα όπου όλα τα αισθήματα και συναισθήματα οργανοποιούνται. Ο θάνατος γίνεται ζήτημα λογικής και αποτελεσματικότητας, τα πιστοποιητικά ύπαρξης των ανθρώπων γίνονται πια, η πρώτη προϋπόθεση για την ίδια την ύπαρξη.
Ωστόσο, μια πηγή φωτός μέσα σε αυτή τη φρικαλεότητα που επικρατεί στη πόλη, είναι ένας νεαρός. Ο Ντιέγκο, ερωτεύεται τη Βικτώρια η οποία έχει πληγεί από τη πανούκλα και ο εκείνος θυσιάζει τη ζωή του για να τη σώσει. Τελικά η πανούκλα αποβάλλεται και το προσωπικό θάρρος καταπολεμά τις επιπτώσεις του ολοκληρωτισμού.
Το έργο πραγματεύεται το χειρισμό των ανθρώπων μέσα από το φόβο τους. Ο ίδιος ο Καμύ πίστευε πως οι άνθρωποι δεν πρέπει να υποτάσσονται στην απειλή μιας δύναμης αλλά να αγωνίζονται ενάντια στο φόβο μέσα από τη προσωπική τους επανάσταση.
Μολονότι ο συγγραφέας ήταν ικανοποιημένος από το έργο του, οι αντιδράσεις κριτικών και κοινού ήταν αρνητικές. Από τη μία το κοινό περίμενε μια πιο δραματοποιημένη συνέχεια του μυθιστορήματος “Η πανούκλα”, από την άλλη η επιλογή της χώρας που διαδραματίζεται η ιστορία επικρίθηκε. Ο Καμύ το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, θα τοποθετηθεί λέγοντας πως το θεατρικό επ’ ουδενί δεν αποτελεί διασκευή του μυθιστορήματος παρά το κοινό τους υπόβαθρο. Ενώ η επιλογή της Ισπανίας έγινε από τον ίδιο έπειτα από βαθιά σκέψη ως φόρο τιμής σε κάποιους “που δεν θα νίψουν ποτέ τας χείρας τους σε αυτό το αίμα” σε μια εποχή που “η ανθρωπότητα ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με την αδικία”. Κατάσταση Πολιορκίας
Η “Κατάσταση Πολιορκίας” παρέμεινε τυπωμένη στα γαλλικά μέχρι το 1958, όπου τυπώθηκε σε αγγλική μετάφραση του Στιούαρτ Γκλίμπερτ μαζί με τον “Καλλιγούλα” και τριών ακόμα θεατρικών έργων. Κατάσταση Πολιορκίας
Για την ιστορία ο Αλμπέρ Καμύ γεννήθηκε στην Αλγερία το 1913 από πατέρα Γάλλο και μητέρα Ισπανίδα. Μεγαλωμένος σε φτωχή οικογένεια θα κάνει τις σπουδές του με την πνευματική υποστήριξη των καθηγητών του. Ξεκινά να γράφει νέος και μετά το απολυτήριο λυκείου παίρνει πτυχίο ανωτάτων σπουδών στη φιλολογία της Φιλοσοφικής σχολής, ωστόσο η πρόσληψη του από φυματίωση τον εμποδίζει να συμμετέχει στο διαγωνισμό πιστοποίησης για να ασχοληθεί με την εκπαίδευση. Εγγράφεται στο κομμουνιστικό κόμμα και δύο χρόνια αργότερα θα το εγκαταλείψει. Μετά την εγκατάσταση του στο Παρίσι θα εκδώσει το “Ξένο” το 1942 και το “Μύθο του Σίσυφου” την ίδια χρονιά, που έγιναν παγκόσμιες εκδοτικές επιτυχίες. Ακολουθούν τα θεατρικά έργα “Η παρεξήγηση”, ο “Καλλιγούλας”, “Οι δίκαιοι” και τα μυθιστορήματα η “Πανούκλα” και “Ο επαναστατημένος άνθρωπος”. Κατάσταση Πολιορκίας
Το 1957 θα τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ για το σύνολο του έργου του. Στη σύγχρονη λογοτεχνία αποτελεί έναν από τους εισηγητές του παράλογου -μαζί με τον Ζαν Πωλ Σαρτρ-. Αποτελεί έως σήμερα ένα στοχαστή της ανθρώπινης κατάστασης, και έναν συγγραφέα με γνώμονα της ανθρώπινη φύση. Ήθελε να μιλάει τα παθήματα ψυχής, για εκείνους που δεν είχαν φωνή, για το παράπονο των εγκλωβισμένων στον εαυτό τους ανθρώπων. Κατάσταση Πολιορκίας
Ο Καμύ θα χάσει τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό ατύχημα στις 4 Ιανουαρίου του 1960, όταν ο οδηγός και εκδότης Μισέλ Γκαλιμάρ, παρέκκλινε της πορείας του και χτύπησε σε ένα δέντρο. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος, ενώ ο Μισέλ θα αφήσει τη τελευταία του πνοή λίγες μέρες αργότερα. Κατάσταση Πολιορκίας
Ο ίδιος ο θάνατος του Καμύ εκφράζει το παράλογο της ζωής, καθώς λέγεται πως υποστήριζε στους φίλους του ότι “δεν υπάρχει τίποτα πιο σκανδαλώδες από τον θάνατο ενός παιδιού και τίποτα πιο παράλογο από το θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα”.
