Τα Ερωτευμένα Άλογα αποτελούν το τρίτο μέρος της τριλογίας «Το Άλλο το κανονικό», σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου και καλλιτεχνική διεύθυνση της Ελένης Δημοπούλου, από την ομάδα Εν δυνάμει η οποία αποτελείται από μέλη με και χωρίς αναπηρία. Μια παράσταση συνόλου όπου όλοι οι συντελεστές αξίζουν συγχαρητήρια όχι μόνο για την αρτιότητα και την συνέπεια της δουλειάς τους αλλά κυρίως γιατί αυτό που δημιουργούν το πράττουν με σεβασμό και αμέριστη αγάπη. Τελικά τι είναι το διαφορετικό, το άλλο; Και πώς ορίζεται όταν είναι φτιαγμένο από τα ίδια υλικά, όταν έχει ψυχή και σώμα, όταν νιώθει και συναισθάνεται; Όταν ποθεί, προσφέρει και επιζητά τον έρωτα;
«Φοβούνται πως θα γεμίσει ο κόσμος όλος με ξεχωριστούς ανθρώπους! Φοβούνται πως είμαστε ζώα, πως δεν θα ξέρουμε πως να κρύψουμε τον πηγαίο και ακατανίκητο έρωτά μας».
Η ευαισθησία της ομάδας Εν Δυνάμει και ο προσανατολισμός της γενικότερα προς κάθε μορφή τέχνης είναι αδιαμφισβήτητος. Βίντεο (Δημήτρης Ζάχος), μουσική (Ελένη Ευθυμίου, Οδυσσέας Γκάλλιος), χορός (Τάσος Παπαδόπουλος), θέατρο ( 27 ηθοποιοί επαγγελματίες και ερασιτέχνες), όλα μαζί μοιάζουν να πιάνονται από το χέρι με σκοπό να εκφράσουν σαν μια μονάδα τον έρωτα. Έναν έρωτα παγιδευμένο μέσα στις κοινωνικές νόρμες, με κανόνες και όρια, που είναι μονόπλευρος, γίνεται αμφίδρομος, είναι σώμα και είναι ψυχή, ανάγκη και ορμή.
Πληρωμένοι και πληγωμένοι έρωτες, νύφες που κατασπαράζουν, εραστές που συναντιούνται για μοναδικές νύχτες μέσα στα χρόνια, γονείς που αρνούνται να δουν την αλήθεια κατάματα, τηλεφωνήματα χωρίς ανταπόκριση, κρυφοί ανομολόγητοι πόθοι… Ποιητικές εικόνες σε υπέροχο εικαστικό και ηχητικό τοπίο που μοιάζουν τα σώματα σαν να ξεπηδούν μέσα από πίνακες του Μποτιτσέλι, να ενώνονται, να πλάθονται και να επικοινωνούν. Τα μέλη της ομάδας μοιρασμένα σε άτομα με και χωρίς αναπηρία, κινούνται , ερωτεύονται, μιλούν για τον έρωτα και τον τραγουδούν και αγκαλιάζουν με κατανόηση όλες αυτές τις πολυμορφικές εκφάνσεις αυτού του ευγενικού και ταυτόχρονο σαρκοβόρου συναισθήματος.
Η πολυμελής ομάδα είναι ταυτόχρονα στη σκηνή σχεδόν καθ όλη τη διάρκεια της παράστασης, που φέρνει σε σημεία μία Jan Fabre αισθητική, και δίνει ολοκληρωτικά τον εαυτό της. Το υλικό προέκυψε μετά από πολύμηνη έρευνα και διαδικασίες άλλοτε εύκολες και άλλοτε δύσκολες, από προσωπικές καταθέσεις και εσώψυχες εξομολογήσεις, οι οποίες όλες μαζί συνενώθηκαν, μέσω τεχνικών θεάτρου Ντοκουμέντο και Επινόησης, δημιουργώντας ένα άψογο αποτέλεσμα, μια παράσταση που δεν ήθελες να τελειώσει. Το φιλί, ο έρωτας, το σεξ και το δικαίωμα όλων μας σε αυτά, χωρίς εξαιρέσεις και προϋποθέσεις, αποτελούν την θεματική σε αυτές τις αυτόνομες σκηνές που δίνονται απογυμνωμένες από ταμπού, με ρέοντα λόγο, καλαίσθητο χιούμορ και φυσικά το σώμα.
Στην αριστερή πλευρά της σκηνής (σκηνικά και κοστούμια της Ευαγγελίας Κιρκινέ) το δέντρο της γνώσης, του καλού και του κακού, του προπατορικού αμαρτήματος, και όλα όσα αυτό σημαίνει, και στην δεξιά το δωμάτιο, η προσωπική στιγμή, ο έγκλειστος ιδιωτικός χώρος που γεμίζει δάκρυα, απογοητεύσεις, ηδονές, ωδίνες και ηχητικά μηνύματα αγαπημένων προσώπων. Αυτοί οι 2 χώροι θα αναληφθούν για να απεγκλωβίσουν από την αμαρτία, την ενοχή και την απομόνωση εμένα και “εσένα” , για να μπορέσουν να χτίσουν μια νέα πραγματικότητα όπου ελεύθερα τα Ερωτευμένα Άλογα θα καλπάσουν.
Βγαίνοντας από το θέατρο είναι τόσο έντονη αυτή η πάλη μέσα σου που αδυνατείς να την εκφράσεις με λόγια. Είναι αυτή η συγκλονιστική εσωτερική διαδικασία που συμβαίνει εντός σου όταν η συγκίνηση, τα δάκρυα και το “γιατί να μην είναι τα πράγματα αλλιώς” συναντά την ελπίδα, τον θαυμασμό και την ανακούφιση ότι ναι· ναι, ακόμη και αν είναι έτσι εμείς θα βρούμε τρόπο να τα αλλάξουμε, θα ακολουθήσουμε το παράδειγμα της ομάδας Εν Δυνάμει.
Ερωτευμένα Άλογα
