Όλη η Αθή
Πάντα υπάρχει λόγος για να βγεις από το σπίτι σου.
Ο πιο καλός λόγος είναι το Θέατρο.
να π
”Γράφτηκε πριν ένα χρόνο”
Η νύχτα έπεσε.Είκοσι έξι Δεκεμβρίου, η Αθήνα έχει βάλει τα καλά της φώτα. Πολλά φώτα. Η Αθήνα είναι στολισμένη. Και όμως, έχει και άλλο. Σε λίγες μέρες ο χρόνος τελειώνει. Φεύγει το 2016. Έρχεται το 2017. Θα αλλάξει κάτι;
Όχι. Γιατί η Αθήνα παίζει θέατρο. Πάντα έπαιζε θέατρο. Όλοι μας παίζουμε θέατρο. Η Έλλάδα γέννησε το θέατρο. Μάλλον πέρασε στο DNA μας.
αίζει θέατρο
Όλη η Αθήνα παίζει θέατρο.
Σκηνοθέτες του εαυτού μας. Ορίζουμε εμείς το μέρος, τα σκηνικά, τον ανάλογο ρουχισμό. Και παίζουμε. Νομίζουμε ότι παίζουμε, νομίζουμε ότι ορίζουμε. Σε όλο αυτό το θέατρο έρχεται να προστεθεί αυτό. 301 παραστάσεις παίζονται στην Αθήνα. Όχι δεν είναι μόνο αυτές. Υπάρχουν και άλλες. Απλά οι άλλες δεν είχαν το ανάλογο ποσό για να καταγραφούν.
Έτσι είναι τα πράγματα.
Αφού όλοι παίζουμε θέατρο. Ποιοι βλέπουν τελικά θέατρο; Μήπως κανείς πραγματικά. Το θέατρο είναι παιδεία. Έχει ο Έλληνας παιδεία; Αν ναι, γιατί δεν το δείχνει; Την παιδεία την φοράμε κάθε μέρα. Η παιδεία δεν είναι το καλό μας ρούχο που το φοράμε μόνο στις γιορτές.
Και δεν τελειώνει εδώ. 139 θέατρα.
Μπορεί να μου πει κάποιος που βρέθηκαν όλα αυτά τα θέατρα; Ποιοι τα έχουν; Θέλω και εγώ ένα θέατρο.
Είναι το θέατρο ανάγκη;
Είναι.
Είναι η ανάγκη θέατρο;
Είναι η ανάγκη ιστορία.
Σε μια χώρα που οι άνθρωποι δεν έχουν παιδεία, πως οι ηθοποιοί θα δείξουν στον κόσμο πως να έχουν παιδεία;
Όταν οι περισσότερες παραστάσεις δεν έχουν κανένα νόημα. Όταν δεν έχουν κανένα μήνυμα να σου περάσουν. Γιατί να πας θέατρο; Δες καλύτερα μπάλα, πήγαινε στα μπουζούκια, πιες όλη μέρα καφέ. Έτσι και αλλιώς δεν πρόκειται να αλλάξει ο κόσμος.
Το θέατρο μπορεί να αλλάξει καταστάσεις, μόνο όταν είναι αληθινό.
Η αλήθεια λείπει από τον κόσμο. Η ανάγκη για να μιλήσουμε σε κάποιον. Αυτό λείπει από τον κόσμο. Το θέατρο είναι το μέσο για να εκφραστείς. Για να μιλήσεις,που λένε. Υπάρχουν τόσες παραστάσεις γιατί ο κόσμος έχει την ανάγκη να μιλήσει.
Να δει όλα αυτά που δεν ζει.
Ναι. Η γιαγιά που φοράει την ξεχασμένη γούνα που είχε στην ντουλάπα της, πάει θέατρο γιατί έχει την ανάγκη να μιλήσει. Δεν θα τα καταλάβει όλα. Μπορεί να την πάρει και ο ύπνος. Αλλά τώρα μπορεί να βγει. Πριν δεν μπορούσε.
Οπότε ευχαριστούμε θέατρο που μας σήκωσες από τον καναπέ μας. Έστω και για να πούμε στις φίλες μας, ότι πάμε θέατρο. Ότι είμαστε κουλτουριάρηδες.
Όλοι παίζουμε θέατρο.
Οι αληθινοί ηθοποιοί, κάνουν θέατρο.
Υ.Γ Όταν χιονίζει κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω κρυώνουν. Και δεν θα έπρεπε.
https://maxmag.gr/
