Η Μαρία Κόφου είναι πολυταξιδεμένη και χάρη στις εμπειρίες της είναι ίσως ένα από τα καταλληλότερα άτομα για να μάθει κανείς ό,τι χρειάζεται για δημοφιλείς και αξέχαστους προορισμούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια Ελληνίδα γυναίκα travel blogger, όπως η Μαρία Κόφου δεν είναι συχνό φαινόμενο και γι ΄αυτό μας κάνει περήφανους, καθώς άνετα μπορεί να συναγωνιστεί τον κάθε travel blogger εκεί έξω!
Η Μαρία Κόφου μίλησε μαζί μας για το travel blog της tstories.gr ,μας περιγράφει μοναδικές εμπειρίες από τα ταξίδια της, μας δίνει χρήσιμες συμβουλές για τα ταξίδια μας και μοιράζεται μαζί μας τα μελλοντικά της σχέδια!
Επιμέλεια συνέντευξης: Νίκη Δούκα
- Ξεκινώντας, περιέγραψε μας περιεκτικά το blog σου tstories.gr;
Το tstories.gr είναι το πρώτο και μεγαλύτερο σε ηλικία ελληνικό ταξιδιωτικό μπλογκ το οποίο συνδυάζει τρία πράγματα, τα ταξίδια σαν τρόπο ζωής, τα τρένα και ιδέες για ταξίδια αποκλειστικά με τρένο και τις ιστορίες από μέρη, ιστορίες από στιγμές και πρόσωπα. Μέσα στο blog βρίσκει κανείς και tips & ιδέες για πιο οικονομικά ταξίδια αλλά και τρόπους για να ταξιδεύει κανείς μόνος του αλλά και με λίγα πράγματα.
T for travel, T for Trains, T for True Stories
- Πως γεννήθηκε η ιδέα να δημιουργήσεις το δικό σου travelblog;
Ως δημοσιογράφος, η αγάπη μου για το γραπτό ήταν πάντα μεγάλη. Τελειώνοντας τις σπουδές μου στη Δημοσιογραφία στο Πάντειο και έχοντας αντιληφθεί από νωρίς πως το μέλλον του γραπτού ήταν… digital, το 2011 ξεκίνησα ένα μεταπτυχιακό στα Digital Media και την Επικοινωνία στο Μιλάνο(στην Αθήνα δεν υπήρχε τίποτα αντίστοιχο ακόμα) και σε μια διαδρομή ένα μεσημέρι του Αυγούστου το 2012 μέσα σε ένα τρένο από τη Brescia στο Milano, έχοντας μάθει αρκετά περί blogging, αποφάσισα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να “παντρέψω” τις 3 μεγάλες μου αγάπες, τη γραφή, το ταξίδι και το internet. Και έτσι δημιουργήθηκε τότε το TrainstoriesFromyWorld που στη συνέχεια έγινε TravelstoriesFMWorld & πήρε την τελική του μορφή όταν επέστρεψα πλέον στην Ελλάδα το 2014 όπου και βαφτίστηκε επίσημα Tstories.gr.
- Ποιες είναι οι δυσκολίες ενός travel blogger κι ενός ανθρώπου που ταξιδεύει συνεχώς;
Ενός Έλληνα Travel blogger… από πού να ξεκινήσω;! Το ταξιδιωτικό blogging είναι αρχικά δύσκολο γιατί δεν υπάρχουν ακόμη αρκετοί travel bloggers ώστε να δημιουργήσουν αρκετή προσφορά και κατά συνέπεια να έρθει και η… ζήτηση. Επίσης τις περισσότερες φορές ένα brand σού παρέχει μεταφορές και διαμονές αλλά δε θεωρεί υποχρέωσή του να σου πληρώσει και την εργασία που θα κάνεις όταν φτάσεις στον προορισμό σου. Δυστυχώς όταν είσαι full-time blogger όπως εγώ, δε μπορείς να ζήσεις και να πληρώσεις τα έξοδα της καθημερινότητάς σου μέσω ενός δωρεάν αεροπορικού εισιτηρίου ή μιας δωρεάν διαμονής.
Επίσης, με τα σημερινά δεδομένα, ο ανταγωνισμός μπορεί να μην είναι άμεσος, δεν είναι ακόμα πολύ οι Έλληνες travel bloggers, αλλά έχεις να ανταγωνιστής τον digital influencer που πριν μπορεί να ήταν ηθοποιός και τώρα έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο instagram account, έχεις ανταγωνιστή έναν φωτογράφο ή videographer ο οποίος μπορεί να μη το έχει καθόλου με τη γραφή αλλά το οπτικοακουστικό υλικό του είναι καταπληκτικό και θα τον προτιμήσουν και φυσικά τον YouTuber ο οποίος μπορεί να μην έχει καμία σχέση με ταξίδια αλλά τα views στο κανάλι του τραβάνε περισσότερο την προσοχή ενός brand.
Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης… εδώ τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Όταν ταξιδεύεις συνεχώς, δεν έχεις πλέον καμία καθημερινότητα. Αυτό μπορεί να είναι αρνητικό για τη διατροφή σου, τη συγκέντρωσή σου μέχρι και τους δικούς ανθρώπους που δυστυχώς χάνεις την καθημερινή επαφή μαζί τους. Φυσικά υπάρχουν τα social media, το skype, το viber αλλά τίποτα από όλα αυτά μπορεί να αντικαταστήσει την πραγματική παρουσία.
- Ποιά είναι η πρώτη σκέψη σου όταν επισκέπτεσαι μια νέα χώρα και ποια όταν μπαίνεις στο αεροπλάνο το γυρισμού;
Μου αρέσει πολύ αυτή η ερώτηση. Χμ, η πρώτη σκέψη είναι συνήθως πρακτική “πώς πάω από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο” και παράλληλα “να θυμηθώ να στείλω στους δικούς μου ότι πάτησα έδαφος”. Η αμέσως επόμενη είναι η ανυπόμονη σκέψη του να αφήσω βαλίτσα και να χωθώ στα στενάκια της νέας αυτής πόλης/χώρας/περιοχής που βρίσκομαι.
Όταν μπαίνω στο αεροπλάνο του γυρισμού, τα πρώτα λεπτά σκέφτομαι ότι απλά θέλω να πω στον πιλότο να με “πετάξει” κατευθείαν μέχρι την ταράτσα του σπιτιού και αν είναι δυνατό μέσα στο επόμενο μισάωρο. Η δεύτερη όμως σκέψη μου συνήθως περιέχει μια μικρή δόση μελαγχολίας, είναι πάντα ένας απολογισμός του ταξιδιού, των εμπειριών που έζησα, των εικόνων που είδα, των ανθρώπων που γνώρισα και η περίεργη μελαγχολία και διαπίστωση ότι μπορεί και να μην ξαναεπιστρέψω ποτέ ξανά εκεί.
- Ποιος είναι μέχρι τώρα ο αγαπημένος σου προορισμός;
Κάθε χρόνο συνειδητοποιώ πως πάντα προστίθεται ένας νέος προορισμός στο top 10 μου και αυτό με χαροποιεί γιατί σημαίνει πως πραγματικά ο κόσμος μας είναι μεγάλος και υπέροχος. Αν όμως έχω ένα μέρος που γυρίζω συνέχεια αυτό είναι η Ρώμη ενώ αγαπώ πολύ και τη Βαρκελώνη. Είναι οι μόνες 2 πόλεις της Ευρώπης που όταν τις επισκέφτομαι νιώθω ότι γυρίζω σπίτι μου.
- Όσον αφορά την Ελλάδα, ποιο είναι το αγαπημένο σου μέρος να επισκεφθείς και γιατί;
Παρόλο που δεν έχω ταξιδέψει όσο θα ήθελα στο βορρά της Ελλάδας για να βγάλω και ένα συνολικό συμπέρασμα, ομολογώ πως μέχρι στιγμής έχω ιδιαίτερη αδυναμία στην Πελοπόννησο. Είναι ένας τόπος που συνδυάζει, βουνό, θάλασσα, ιστορία, αρχιτεκτονική, τέχνη και καλό φαγητό και αντλώ πάντα έμπνευση όταν τον επισκέφτομαι.
Κάπου στη Μεσσηνία συγκεκριμένα όμως κρύβεται το αγαπημένο μου μέρος σε όλη την Ελλάδα, είναι ένα μικρό μικρούτσικο χωριουδάκι, το Αχλαδοχώρι, μέρος στο οποίο γεννήθηκε η μητέρα μου, εκεί όπου έχω ζήσει τα πιο όμορφα παιδικά, σχολικά, φοιτητικά μου καλοκαίρια και πλέον μέρος που με ξεκουράζει και μου καθαρίζει το μυαλό κάθε φορά που το επισκέφτομαι.
- Ένας προορισμός που θες πάρα πολύ να επισκεφθείς, αλλά δεν έχεις πάει ακόμα;
Το Περού, είναι στο bucket list μου πάραααα πολλά χρόνια αλλά πάντα τα ακριβά αεροπορικά με σταματούσαν. Φέτος όμως έχω τη χαρά να λέω πως χάρη σε μια συνεργασία με μεγάλη αεροπορική εταιρεία του εξωτερικού θα μπορέσω να βρεθώ εκεί τον Σεπτέμβριο.
Δύο άλλοι προορισμοί που ονειρεύομαι χρόνια και δεν έχω καταφέρει να πάω ακόμα γιατί τους βρίσκω εξαιρετικά ακριβούς είναι η Ισλανδία και η Ιαπωνία. Τη μία θέλω να την επισκεφθώ για τη συγκλονιστική της φύση ενώ την άλλη για τα γρήγορα τρένα της και τους τρελούς ρυθμούς της.
- Θα ήθελες να μας πεις μια ιστορία για την πιο άσχημη εμπειρία σου μέχρι τώρα σε ταξίδι;
Ευτυχώς δεν έχω πολλές. Μία από αυτές που θυμάμαι όμως και ακόμα και τώρα με αγχώνει η σκέψη της, ήταν όταν μόλις ένα χρόνο μετά την Αραβική Άνοιξη και χωρίς να το έχω πει στην οικογένειά μου, κανόνισα ένα ταξίδι στο Κάιρο. Μέσα στο τουριστικό λεωφορείο που βρισκόμουν με τον τότε φίλο μου, φτάνοντας σχεδόν δίπλα από την πλατεία Ταχρίρ, βρέθηκαν κάποιοι έξω από το λεωφορείο μας, το περικύκλωσαν και άρχισαν να μας πετάνε πέτρες και να μας βρίζουν στη γλώσσα τους.
Ομολογώ ότι φοβήθηκα πάρα πολύ και συνειδητοποίησα πως ήταν μεγάλο λάθος μου όχι το γεγονός ότι πήγα τότε εκεί αλλά το ότι δεν ήξερε κανείς από την οικογένειά μου ότι βρισκόμουν στο συγκεκριμένο μέρος. Από τότε, ακόμα και να πηγαίνω σε κάποιο προορισμός εντός της χώρας μας, ενημερώνω πάντα κάποιο δικό μου άνθρωπο για τα μέρη στα οποία θα βρίσκομαι.
- Ποιο στιγμιότυπο από τα ταξίδια σου θα θυμάσαι για πάντα;
Είναι πραγματικά άπειρες οι στιγμές. Έχω κλάψει, έχω συγκινηθεί, έχω γελάσει και τις περισσότερες φορές είναι οι άνθρωποι που έχω γνωρίσει σε έναν τόπο ή η ίδια η φύση που μου χάρισε τις μεγαλύτερες συγκινήσεις. Ένα αγαπημένο στιγμιότυπο που μου έμεινε αποτυπωμένο και παράλληλα με δίδαξε τόσα πολλά ήταν όταν, τον περασμένο Φεβρουάριο, βρέθηκα στη μέση του πουθενά, στον αρκτικό κύκλο εντελώς μόνη μου, να κλαίω σα μικρό παιδάκι, βλέποντας για πρώτη φορά το βόρειο σέλας.
Το συγκεκριμένο ταξίδι έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου γιατί ήταν ένα ταξίδι που αρχικά είχε κλειστεί για δύο και παρόλο που τελικά ο τότε φίλος μου μου το ακύρωσε εγώ αποφάσισα να πάω μόνη μου μέχρι εκεί. Δεν είχα καμία προσδοκία και με την καρδιά πληγωμένη προσπαθούσα απλά να ζήσω τη στιγμή. Το βόρειο σέλας ήταν το κερασάκι στην τούρτα, αυτό που με έκανε αισθανθώ μικρή μικρούτσικη στο μεγαλείο της φύσης και παράλληλα με έκανε να συνειδητοποιήσω πως πάντα υπάρχει λόγος για να είμαστε χαρούμενοι και τις περισσότερες φορές έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις.
- Προτιμάς solo female traveling ή με παρέα και γιατί;
Συνήθως προτιμώ να ταξιδεύω μόνη μου γιατί νιώθω πως μπορώ να συγκεντρωθώ καλύτερα σε όλα όσα θέλω να δω και να κάνω. Έχω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου, για να γράψω για να πιάσω κουβέντα με αγνώστους και να αντιληφθώ καλύτερα την κουλτούρα της χώρας στην οποία βρίσκομαι. Κακά τα ψέματα, όταν ταξιδεύεις με φίλους, γνωστούς και οικογένεια πρέπει να κάνεις πολλές υποχωρήσεις για να είναι όλοι χαρούμενοι ενώ παράλληλα επειδή ακριβώς είσαι με τους δικούς ανθρώπους δεν είσαι πραγματικά ανοιχτός να γνωρίσεις νέα πρόσωπα και κουλτούρες.
Με τους δικούς μου ανθρώπους θα ταξιδέψω συνήθως όταν επισκέπτομαι ένα μέρος για δεύτερη φορά ή όταν θέλω να κάνω ένα διήμερο ταξίδι χαλάρωσης ή διασκέδασης. Ναι σε τέτοιες περιπτώσεις θέλω να μοιραστώ τις στιγμές και τα μέρη με τους δικούς μου ανθρώπους.
- Γίνεται να ταξιδέψεις τον κόσμο με ένα σακίδιο μόνο;
Γίνεται. Αρκεί να μην έχεις πρόβλημα να πλένεις τα ρούχα σου σε καθαριστήρια και κοινά πλυντήρια σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη και να πας.
Αν ταξιδεύεις συχνά και μάλιστα μόνος σου όπως κάνω και εγώ, συνειδητοποιείς πως οι υπέρβαρες βαλίτσες δε σε βολεύουν στις μετακινήσεις σου γιατί είτε δεν μπορείς να τις κουβαλάς παντού είτε γιατί δεν υπάρχει κανείς να σου τις προσέχει όταν εσύ θέλεις για παράδειγμα να πας στην τουαλέτα. Έτσι λοιπόν, μαθαίνεις να κινείσαι έχοντας μαζί σου μόνο τα απολύτως απαραίτητα.
Προσωπικά, έχοντας συχνά ταξίδια τα οποία χρονικά είναι το ένα αμέσως μετά το άλλο, επιδιώκω να πλένω τα ρούχα μου δύο ημέρες πριν πάρω την πτήση της επιστροφής έτσι ώστε να τα έχω καθαρά για το επόμενο ταξίδι μου το οποίο μπορεί να είναι ακόμα και την ίδια ημέρα που επιστρέφω από το προηγούμενο.
Όσα για τα επιπλέον ρούχα που βάζεις στη βαλίτσα “για περίπτωση ανάγκης” ή για να έχεις και καλά επιπλέον επιλογές, θα σου πω το εξής, 99% δε θα τα φορέσεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σου οπότε απλά ΜΗΝ τα πάρεις μαζί. Το ίδιο ισχύει και για το τρίτο ή τέταρτο ζευγάρι παπούτσια.
- Θες να μοιραστείς μαζί μας 3 tips για άτομα που θέλουν να ξεκινήσουν το travel blogging;
Θέλει να έχεις επιμονή, υπομονή και να το αγαπάς πολύ. Αν απλά θέλεις να ξεκινήσεις ένα blog για να βγάλεις λεφτά ή για να ταξιδεύεις δωρεάν χωρίς να ξέρεις καν αν σου αρέσει να γράφεις, τότε μάλλον κάτι δεν έχεις αντιληφθεί σωστά.
Η σωστή διατύπωση και η ορθογραφία είναι επίσης κάτι που πρέπει να λαμβάνει κανείς υπόψη του πριν ξεκινήσει ένα ταξιδιωτικό ιστολόγιο.
Τέλος, αλλά ίσως το πιο σημαντικό tip που θα μπορούσα να δώσω είναι το γεγονός ότι πρέπει να βρεις ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό που θα σε διαφοροποιήσει από τα υπόλοιπα travel blogs. Η έννοια travel είναι τόσο ευρεία που αν δεν προσδιορίσεις τι είναι αυτό που σε ενδιαφέρει και ποιο είναι το κοινό που θέλεις να απευθυνθείς, θα χάσεις το δρόμο σου πολύ νωρίς. Σου αρέσει το καλό φαγητό; Άρα δώσε μια πιο foodie προσέγγιση στα post σου. Έχεις οικογένεια και ταξιδεύεις πάντα μαζί τους; Δώσε μια πιο family travel ή couple travel προσέγγιση.
- Πολλοί, σίγουρα σε ρωτούν, πως καταφέρνεις να πηγαίνεις τόσα ταξίδια. Εσύ τι τους απαντάς;
I worked my **^$$ off, ή αλλιώς δούλεψα, έκανα οικονομία χρόνια και είχα μεγάλη επιμονή και υπομονή για να μπορώ τώρα να είμαι συνεχώς σε ένα αεροπλάνο/πλοίο/ τρένο και να ταξιδεύω. Βέβαια, αυτό που τονίζω είναι ότι το ταξίδι για εμένα είναι δουλειά, δεν έχει να κάνει με διακοπές. Πολλές φορές μπορεί να βρίσκομαι ας πούμε σε μια εξωτική παραλία αλλά να μην το απολαμβάνω με τον τρόπο που κάποιος ίσως φαντάζεται γιατί εγώ εκείνη την ώρα, πρέπει να ψάξω τον καλύτερο φωτισμό, να βρω τις ιδανικές γωνίες, να σκεφτώ κείμενο, να κάνω edit, να ανεβάσω υλικό στα social media, να είμαι στον υπολογιστή μου για να στείλω στον πελάτη άμεσα το υλικό και πολλά που σε κάνουν να συνειδητοποιείς πως όλες μα όλες οι δουλειές έχουν το τρέξιμό τους.
- Και για το τέλος, ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια για την Μαρία Κόφου και για το blog tstories.gr, αλλά και ποια τα μελλοντικά σου ταξίδια;
Το blog πλέον διανύει τον έβδομο χρόνο του και από πέρυσι είχα ξεκινήσει να σκέφτομαι πώς θέλω να προχωρήσω. Παρόλο που αγαπώ πολύ τη γραφή, τα δεδομένα της σημερινής εποχής φωνάζουν για παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, οπότε παρόλο που το άφηνα, φέτος ήρθε η στιγμή να ξεκινήσω να ασχολούμαι πιο σοβαρά με το video.
Αυτό όμως που είναι η πραγματική εξέλιξη του blog μου είναι η δημιουργία του TforTravel.gr by Tstories, η ανάγκη δηλαδή των ταξιδιών που μοιραζόμουν μέχρι πριν μέσω των κειμένων μου με τους αναγνώστες και τους followers μου να μπορεί πλέον να “παντρευτεί” και να τους παίρνω μαζί μου στα ταξίδια μου.
Δημιούργησα λοιπόν από πέρυσι ένα travel start up ως προέκταση του blog μου όπου καλό κυρίως solo women να ταξιδέψουν μαζί μου και να γνωρίσουν τον κόσμο κυριολεκτικά μέσα από τη ματιά του travel blogger που τόσα χρόνια εμπιστεύονται.
Ένα ιδιαίτερο concept που έχω τη χαρά να έχω φέρει πρώτη φορά στην Ελλάδα (#TravelWiththeBlogger) εγώ από τον Δεκέμβριο του 2017 και να μπορώ πλέον να λέω πως από τρία γκρουπ που συνόδεψα πέρυσι, φέτος θα είναι μια χρονιά που θα έχει τουλάχιστον 7 νέα γκρουπ με νέους ενδιαφέροντες προορισμούς και χαρισματικούς ανθρώπους που αγαπούν την περιπέτεια.
Ευχαριστούμε πολύ την Μαρία Κόφου για την παροχή του φωτογραφικού υλικού.
Μπορείτε να βρείτε την Μαρία Κόφου στο tstories.gr !
Επίσης η Μαρία Κόφου βρίσκεται στο Instagram αλλά και στο Facebook
