Φέτος, όπως και πέρυσι, γιορτάζουμε την Παγκόσμια ημέρα τέχνης σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, Ωστόσο, αυτή η συγκυρία, μας δείχνει, ως ένα βαθμό, την αξία της τέχνης στην ζωή μας. Είναι βέβαιο πως, με τα κλειστά θέατρα, τις σιωπηλές μουσικές σκηνές, τα έρημα, μέχρι πρότινος, μουσεία, τις σκονισμένες βιβλιοθήκες, τις άδειες σχολές χορού και τα κάθε είδους καλλιτεχνικά εργαστήρια να παραμένουν κλειστά, η ζωή μας μοιάζει άρρυθμη και ξεβαμμένη. Μπορείτε να φανταστείτε την ζωή χωρίς τέχνη;
«H ομορφιά δεν κρατάει πολύ, αλλά αυτό ισχύει μόνο στους ανθρώπους, όχι στην τέχνη».
Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Advertising
Η καθιέρωση της «Παγκόσμιας ημέρας τέχνης»
Η Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης είναι μια διεθνής γιορτή των καλών τεχνών. Ανακηρύχθηκε από τη Διεθνή Ένωση Τέχνης (IAA), επίσημου συνεργάτη της Unesco, με σκοπό την προώθηση της ευαισθητοποίησης για τη δημιουργική δραστηριότητα παγκοσμίως. Η πρόταση για τον εορτασμό της παγκόσμιας ημέρας τέχνης υποβλήθηκε στην 17η Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Τεχνών στη Γκουανταλαχάρα, από τον Τούρκο καλλιτέχνη και συγγραφέα, Bedri Baykam, το 2012, οπότε και έλαβε χώρα και ο πρώτος εορτασμός. Η ημερομηνία της γιορτής αποφασίστηκε να είναι η 15η Απριλίου, προς τιμήν των γενεθλίων του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο μεγάλος Ιταλός καλλιτέχνης επιλέχθηκε ως σύμβολο της παγκόσμιας ειρήνης, της ελευθερίας της έκφρασης, της αλληλεγγύης και της πολυπολιτισμικότητας, καθώς και για την ανάδειξη, μέσω του έργου του, της σημαντικής επιρροής της τέχνης σε άλλους τομείς.
Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης εορτάστηκε στις 15 Απριλίου του 2012 και υποστηρίχθηκε από όλες τις εθνικές επιτροπές του IAA και 150 καλλιτέχνες, από την Σουηδία, την Γαλλία, την Κύπρο, την Σλοβακία, την Νότια Αφρική και άλλες χώρες. Όμως, η πρόθεση και ο σκοπός της εκδήλωσης είναι να συμμετέχουν όλες οι χώρες του κόσμου. Οι ετήσιες εκδηλώσεις επ’ αφορμή της Παγκόσμιας ημέρας τέχνης ποικίλλουν. Διοργανώνονται ειδικές ώρες μουσείου, συνέδρια και διάφορα άλλα φεστιβάλ και εκθέσεις. Από το 2013 κι έπειτα πραγματοποιούνται περισσότερες εκδηλώσεις κάθε χρόνο, με την συμμετοχή περισσότερων χωρών. Η Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης υποστηρίχθηκε διαδικτυακά, κυρίως από το Google Art Project.
Επιπέον, από το 2015 κι έπειτα, κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης διοργανώνεται επίσημα στην πόλη του Λος Άντζελες.
Ο σημερινός Παγκόσμιος Πρόεδρος της IAA / AIAP είναι ο Bedri Baykam.
Στην επίσημη σελίδα της Διεθνούς Ενώσεως Τέχνης (IAA) διαβάζουμε:
« ΦΥΛΑΞΤΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021 – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΕΧΝΗΣ. Για έκτη συνεχόμενη χρονιά, η πόλη του Los Angeles θα ηγηθεί της διοργάνωσης των εορτασμών της Παγκόσμιας Ημέρας Τέχνης στις Ηνωμένες Πολιτείες με έναν νέο εικονικό τρόπο. Αυτή η παγκόσμια εκδήλωση που διοργανώνεται από τη Διεθνή Ένωση Τεχνών (IAA / AIAP), συνεργάτη ΜΚΟ της UNESCO, πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 15 Απριλίου και προωθεί τη διεθνή συνεργασία μέσω της τέχνης. Προς τιμήν αυτής της παγκόσμιας γιορτής, η IAA USA, η Εθνική Επιτροπή των ΗΠΑ της IAA που εδρεύει στο Λος Άντζελες, ενθαρρύνει όλους τους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν εικονικά έργα σε οποιαδήποτε μορφή. Μπορούμε να γιορτάσουμε την τέχνη από τα σπίτια μας συνδεόμενοι με άλλους καλλιτέχνες στο Facebook και στο Instagram, δημιουργώντας μοναδικούς τρόπους έκθεσης και προώθησης των τεχνών. Είμαστε ενθουσιασμένοι που παρουσιάζουμε την πρώτη μας ετήσια έκθεση για τα Μέλη της Παγκόσμιας Ημέρας Τέχνης στον εικονικό ιστότοπο της Γκαλερί Σύγχρονης Τέχνης Gloria Delson. Επισκεφθείτε τη σελίδα εκδηλώσεων για να δείτε πώς γιορτάζουν άλλοι! Η 6η ετήσια γιορτή της Παγκόσμιας Ημέρας Τέχνης θα περιλαμβάνει μια ειδική εικονική έκθεση με επίκεντρο το θέμα “Δεν είστε μόνοι”.»
Ο πολυμαθής και αινιγματικός Λεονάρντο Ντα βίντσι
Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι (15 Απριλίου 1452 – 2 Μαΐου 1519), προς τιμήν του οποίου καθιερώθηκε η παγκόσμια ημέρα τέχνης, ήταν γεννημένος στο Βίντσι της Φλωρεντίας και είναι αναμφίβολα ένας από τους μεγαλύτερους, καινοτόμους καλλιτέχνες της εποχής της Αναγέννησης, με την επιρροή του να επεκτείνεται μέχρι σήμερα, περίπου εξακόσια χρόνια μετά.
Γεννήθηκε σε μια εποχή που ο κόσμος ζούσε για πολλά χρόνια την δυστυχία που άφησε πίσω της η Μαύρη πανώλη, και που οι άνθρωποι αναζητούσαν να πάρουν το πεπρωμένο στα δικά τους χέρια, αξιοποιώντας και ακολουθώντας την δική τους λογική και ευφυΐα, αντίθετα σε ότι τους πρόσταζε η Θρησκεία ή οι διάφοροι άρχοντες. Έτσι οι άνθρωποι, τότε, επέστρεψαν στην μελέτη των αρχαίων κειμένων και οι καλλιτέχνες κοίταξαν πιο ανθρωπιστικές προσεγγίσεις στην τέχνη τους, θέλοντας να απεικονίσουν περισσότερο τον ρεαλισμό και το ανθρώπινο συναίσθημα. Αντί να ζωγραφίζουν μόνο θρησκευτικές σκηνές, οι καλλιτέχνες στρέφονταν τώρα σε άλλα θέματα, όπως την καταγραφή της καθημερινότητας και της ζωής στη φύση. Αυτή η περίοδος της Αναγέννησης έγινε γνωστή ως η εποχή που χαρακτηριζόταν από την φράση «αναζήτησε τον Θεό στη φύση», και ο Λεονάρντο ντα Βίντσι φαίνεται σίγουρα να είχε απολύτως ενστερνιστεί αυτή την φιλοσοφία.
Ο ίδιος γεννήθηκε νόθος, και λίγα είναι γνωστά για τα νεότερα του χρόνια. Όταν ο Λεονάρντο ήταν 14 ετών, μαθήτευσε κοντά στον επιτυχημένο καλλιτέχνη Andrea del Verrocchio. Κατά την μαθητεία του, του δόθηκε η ευκαιρία να μάθει πολλές δεξιότητες , όπως η μεταλλουργία, η ξυλουργική, η χύτευση γύψου, και φυσικά πολλές τεχνικές σχεδίασης και ζωγραφικής. Η ακατάπαυστη δίψα του Λεονάρντο για γνώση τον οδήγησε να μελετήσει πολλά πράγματα λεπτομερώς, όπως ανατομία, κίνηση, φυσική, υδραυλική μηχανική, μουσικά όργανα, οπτική, βοτανική, τη ροή του νερού και οτιδήποτε άλλο του πρόσταζε η περιέργειά του. Εκτός από καλλιτέχνης, ήταν επίσης μουσικός, εφευρέτης, μηχανικός, δάσκαλος, γλύπτης, αρχιτέκτονας και πολλά άλλα. Ένας από τους τρόπους που επηρέασε την τέχνη, συγκεκριμένα, ήταν η τεχνική της ζωγραφικής «sfumato», μια τεχνική χωρίς γραμμές και αισθητική διαφοροποίηση οπτικά. Με αυτή την τεχνική ζωγράφισε την τόσο αινιγματική και γοητευτική «Μόνα Λίζα», το διασημότερο έργο του. Κάποτε έγραψε:
«Καμία ανθρώπινη έρευνα δεν μπορεί να ονομαστεί αληθινή επιστήμη χωρίς να περάσει από μαθηματικές δοκιμές. Οι επιστήμες που ξεκινούν και τελειώνουν στο μυαλό δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι περιέχουν αλήθεια, επειδή δεν έχουν εμπειρία, χωρίς την οποία τίποτα δεν αποκαλύπτεται με βεβαιότητα.»
Αυτός ο τρόπος σκέψης ήταν απόρροια των πολλών μαθηματικών μελετών και των πολυάριθμων διαγραμμάτων του. Μελέτες που είχαν να κάνουν από τη φυσική των υγρών, μέχρι τη φωτομετρία και την ανάκλαση του φωτός σε κοίλες επιφάνειες. Μελέτησε την ανατομία και σχεδίασε ανθρώπινα σώματα για να καταλάβει πώς τα εσωτερικά στρώματα του σώματος του ανθρώπου επηρεάζουν την εξωτερική εμφάνιση και κίνηση, έτσι ώστε να μπορεί να συλλάβει με μεγαλύτερη ακρίβεια τον ρεαλισμό στην τέχνη του.
Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι άφησε πολλά σχέδια και σημειώσεις, αν και δεν έχει διασωθεί όλο το έργο του, τα οποία έχουν μεταφράσει και αναλύουν οι σύγχρονοι μελετητές.
Οι τέχνες είναι τα αθάνατα παιδιά των ανθρώπων
Είναι πολύ δύσκολο να ορίσει κανείς την τέχνη, αν και κατά καιρούς δίδονται διάφοροι ορισμοί με ακαδημαϊκό ή ποιητικό ύφος. Ίσως, όμως, ένας ακόμη, αν και απλουστευμένος, ορισμός θα μπορούσε να λέει πως τέχνη είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ο καθένας από εμάς είναι τέχνη και μπορεί να παράξει τέχνη τόσο εύκολα όσο γενικότερα εκφράζεται. Η τέχνη είναι έκφραση. Οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, τα όνειρα και η αναμνήσεις μας, η φαντασία μας, όλα, μπορούν να γίνουν τέχνη. Άρα είμαστε όλοι καλλιτέχνες (εν δυνάμει τουλάχιστον).
Από την στιγμή που γεννιόμαστε ερχόμαστε σε επαφή με την τέχνη. Ακούμε τα πρώτα τραγούδια, τα πρώτα ποιηματάκια και τα πρώτα παραμύθια μέσα από την κούνια. Μαθαίνουμε τα χρώματα, ζωγραφίζουμε τραγουδώντας ή μονολογώντας φανταστικές ιστορίες, ξεφυλλίζουμε υπέροχα κόμικς και εικονογραφημένα βιβλία και συχνά χορεύουμε πριν ακόμη περπατήσουμε.
Τα σπίτια μας είναι γεμάτα τέχνη. Υφαντά, κοσμήματα και κορνιζαρισμένες ζωγραφιές στους τοίχους, φωτογραφίες, καρτ ποστάλ, πόστερ, βιβλία, δίσκοι μουσικής, τραγούδια από το ραδιόφωνο, και ταινίες από την τηλεόραση. Ακόμα και το φαγητό στα πιάτα, και ότι φοράμε, είναι τέχνη.
Πως θα μεγαλώναμε χωρίς τέχνη και πως θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτήν;
Πως θα ήταν η ζωή χωρίς τις λεγόμενες καλές τέχνες, χωρίς αρχιτεκτονική, χωρίς λογοτεχνία, μουσική και ζωγραφική, χωρίς θέατρο και κινηματογράφο, χωρίς χορό και χωρίς φωτογραφίες, χωρίς τα πολύχρωμα και όλο νόημα graffiti στις γκρίζες και απρόσωπες πόλεις μας;
Τώρα, που μας λείπουν οι συναυλίες και οι θεατρικές παραστάσεις, οι ταινίες στον κινηματογράφο, οι παρουσιάσεις βιβλίων και οι εκθέσεις ζωγραφικής, οι επισκέψεις στα μουσεία, τα υπαίθρια φεστιβάλ, και ένα σωρό καλλιτεχνικές δραστηριότητες, τώρα έχουμε πάρει μια γεύση του τι σημαίνει ζωή χωρίς τέχνη.
Όσο και αν η τεχνολογία και οι διάφορες πλατφόρμες δικτύωσης έχουν μπει στις ζωές μας για τα καλά, και μάλιστα περισσότερο από ποτέ, τίποτα δεν συγκρίνεται με το αληθινό.
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε μια επισκόπηση της εξέλιξης της τέχνης και της επιρροής της στις κοινωνίες και τους πολιτισμούς σε όλη την ιστορία, σε ολόκληρο τον κόσμο. ( Αγγλικοί υπότιτλοι)
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Leonardo da Vinci, 1452-1519, Ιταλός σοφός– Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.gnomikologikon.gr – Τελευταία πρόσβαση: 13/4/2021
World Art Day – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.iaa-usa.org -Τελευταία πρόσβαση: 13/4/2021
World Art Day – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: en.wikipedia.org – Τελευταία πρόσβαση: 13/4/2021
Portrait of a Man in Red Chalk- Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: en.wikipedia.org- Τελευταία πρόσβαση: 13/4/2021
Λεονάρντο Ντα Βίντσι – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: el.wikipedia.org- Τελευταία πρόσβαση: 13/4/2021
Leonardo Da Vinci – A brief overview: Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: steemit.com – Τελευταία πρόσβαση: 13/4/2021
Σουμάτο- Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: el.wikipedia.org- Τελευταία πρόσβαση: 13/4/2021
Τέχνες- Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: el.wikipedia.org- Τελευταία πρόσβαση: 13/4/2021
