Μια ιστορία φιλίας…
Το όνομα της ήταν Άννα και η δύναμη που είχε μέσα της, έφτανε για όλους. Ήταν καιρός να γράψει την δική της ξεχωριστή ιστορία φιλίας.
Ένα βράδυ σε ένα όνειρο, κατάλαβε ότι η ψυχή της δεν αντέχει πλέον να είναι χαμένη.
Σε μια αλήθεια θα σας ταξιδέψω
Σεπτέμβριος του 2015 και η εξάντληση από τις θεραπείες δεν την άφηναν να ηρεμήσει. Ήθελε να κάνει κάτι που θα γεμίσει την ζωή της με χρώμα.
Κρατούσε το κινητό της και χάζευε στο ίντερνετ. Ήθελε να ξεχάσει για λίγο που βρίσκεται.
Τότε την είδε, από καθαρή τύχη. Σε μια εκπομπή του 2014 στο πάμε πακέτο. Έλεγε την ιστορία της, τον πόνο της και τον δικό της Γολγοθά.
Τα λόγια που άκουσε από την ίδια, ήταν αυτό που αναζητούσε. Το βλέμμα της τόσο δυνατό που διαπέρασε την οθόνη, τόσο ζεστό και τόσο αληθινό.
Την έψαξε με όλο της το είναι. Ήξερε ότι οι ψυχές τους έπρεπε να είναι μαζί. η φίλη της, η αδερφή της.
Κοίταξε στο facebook να βρει το όνομα της. Με μια απλή αναζήτηση του ονόματος της, σκέφτηκε ότι ίσως να είναι τυχερή. Είδε την φωτογραφία της και φωτίστηκε όλο το πρόσωπο της. Τότε ξεκίνησαν να μιλάνε. Κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Η φιλία τους έμπαινε σε μια νέα βάση.
Ήταν η Άννα και την φίλη της την έλεγαν Αγγελική.
Μια φιλία που χτίστηκε μέσα από τον κοινό τους πόνο. Μια ελπίδα ζωής τις ένωσε. Δεν την είδε ποτέ από κοντά, αλλά οι κουβέντες τους, ήταν γεμάτες ουσία και κατανόηση.
Κάπως έτσι την βρήκε
Περίπου ένα χρόνο με ομιλίες στο messenger. Ώρες πολλές με μηνύματα, με κλάματα αλλά κυρίως κατανόηση και από τις δύο πλευρές. Και αλήθειες που πολλοί δεν αντέχουν.
Ήταν καθαρά Δευτέρα του 2020 όταν το πήρε απόφαση. Πήγε να την βρει στην Κόρινθο.
Μια ώρα διαδρομή τις χώριζε, η κατάσταση της υγείας και των δυο, δεν τις επέτρεπε να βρεθούνε νωρίτερα.
Μια μέρα όμως, η Άννα το πήρε απόφαση. ήθελε να πάει κοντά της. Ένα τριήμερο μαζί της, αυτό μόνο αρκούσε για αρχή.
Πήρε τον προαστιακό και πήγε κοντά της. Την καλούσε η φωνή της ψυχή της, απλά την άκουσε και την ακολούθησε.
Υπάρχουν πράγματα που δεν έχουν λογική εξήγηση, αλλά είναι μαζί μας, δίπλα μας χωρίς να τα βλέπουμε.
Μόλις έφτασε στην πόρτα της, την κοίταξε, χαμογέλασε, χώθηκε στην αγκαλιά της. Μια αγκαλιά που περίμενε εδώ και ένα χρόνο.
Δεν ένιωσε καμιά αμηχανία, ένιωθε σαν να την ήξερε από πάντα, μια κολλητή που περίμενε μια ζωή.
Σε αυτό το μικρό φτωχικό δωμάτιο ένιωσε όλα τα πλούτη του κόσμου. Σαν να βρισκόταν σε σουίτα ενός πολυτελούς ξενοδοχείου. Η αγάπη ήταν αρκετή για να δει το φως και την αλήθεια της ζωής.
Τρεις μέρες τις κρατούσε το χέρι και της έδινε δύναμη. Σε μια διαδρομή που το μόνο που χρειαζόταν ήταν λίγη κατανόηση και ένα χάδι.
Με δύναμη και θέληση την βρήκε
Από τότε αχώριστές φίλες, καρδιακές, σαν αδερφές.
Ήταν η δύναμη που χρειαζόταν για να σταθεί στα πόδια της, ήταν η ελπίδα απέναντι στον φόβο της. Ήθελε να της φωτίσει τα μονοπάτια. Σαν μια ελπίδα που για λίγο χάθηκε.
Οι μέρες περνούσαν όμορφα. Ονειρευόντουσαν την ζωή μαζί.
Η Άννα προσπάθησε να χτίσει ένα τοίχος ευτυχίας γύρω της, να δώσει και άλλη δύναμη.
Είχε ανάγκη να χαμογελάσει η ίδια, μα περισσότερο είχε ανάγκη να δει το δικό της χαμόγελο.
Λίγο πριν το τέλος…
Έστω για έναν χρόνο, ήταν μαζί, αχώριστες ακόμα και από απόσταση. Η τεχνολογία τις κρατούσε δεμένες.
Την φιλοξένησε για μια εβδομάδα. Το σπίτι έλαμπε από ευτυχία. Περνούσαν όλη την ημέρα μαζί. Τα βράδια αγκαλιασμένες. Συζητούσαν μέχρι το πρωί. Μέσα σε λίγα βράδια, είχαν ξετυλίξει όλη τους την ζωή.
Μυστικά και πάθη, έρωτες, απογοητεύσεις και αλήθειες που πονούσαν και μόνο στο άκουσμα. Άνοιξαν την καρδιά τους, η μια στην άλλη. Έδωσαν αγάπη, χωρίς να ζητήσουν ανταλλάγματα.
Η κατάσταση υγείας της Αγγελικής χειροτέρευε. Μέρα με την μέρα έλιωνε. Η Άννα δίπλα της βράχος, έκανε ότι μπορούσε για να μην χάσει την δύναμη της.
Η μέρες βασανιστικές, η πανδημία δεν άφηνε την Άννα να είναι δίπλα της. Το τελευταίο αντίο το είπαν μέσα από ένα ηχητικό μήνυμα. Ένα τελευταίο σ αγαπώ, γραμμένο στην καρδιά για πάντα.
Μια φιλία που κράτησε ένα χρόνο, ήταν όμως σαν να ήταν όλη την ζωή μαζί.
Μια αληθινή ιστορία για την φιλία. Γιατί τέτοιες φιλίες πρέπει να έχεις στην ζωή σου. Καλύτερα μια που να αξίζει, παρά πολλές χωρίς ουσία.
