Προσοχή, προσοχή…Θα μιλήσω περί σχέσεων. Απευθύνομαι σε σένα που πέφτεις σε ρηχές θάλασσες καθώς τις είχες περάσει για βαθύτερες κι είχες πάρει και τα μπρατσάκια σου μαζί. Κάνεις που λες τη βουτιά και τρως το κεφάλι σου. Πάει το κεφαλάκι σου…Άντε ξανά μανά από την αρχή.
Μα που πας μωρέ κι εσύ; Δε βλέπεις την ταμπέλα που γράφει “ΕΎΚΟΛΟ” και διπλά της τη φωτεινή επιγραφή “Ψεκάστε, σκουπίστε και φύγατε;”. Σε καταλαβαίνω όμως, του αρέσει του ανθρώπου να εξιδανικεύει πρόσωπα και καταστάσεις και να βλέπει μόνο ο,τι θέλει να δει.
Έτσι είναι κύριος! Ζούμε στη ριμάδα την εποχή του εύκολου, αφού μπορείς να πάρεις χωρίς να δώσεις γιατί να μην το κάνεις; Δίχως πολλά λόγια, συναισθηματισμούς και δράματα. Ένα νταλαβέρι λίγων ημερών κι έξω από την πόρτα. “Τι; Θες σχέση; Δεν κάνω εγώ τέτοια”. Σε αυτά πας και πέφτεις κι ύστερα προσπερνάς ακόμα κι εκείνο που αναζητούσες σαν τρελός από την αρχή. Μια σχέση αληθινή. Κακά τα ψέματα, υπάρχουν ακόμα άτομα που επιθυμούν δυνατά λόγια και πράξεις, όμως, όπως μου λέει συχνά ένας καλός μου φίλος, το να γυμνωθείς ψυχικά στον άλλο απαιτεί πολύ θάρρος, τρέμουν τα πόδια σου και σε οδηγούν στον πιο απλό δρόμο.
Πού πήγε ο ρομαντισμός σας;
Επιφανειακά μάτια, που κοιτούν απλά και μόνο τη συμμετρία του σώματος κι όλα τα άλλα ας πάνε στην ευχή. Πού είναι οι ωραίες εποχές που μας περιέγραφαν οι παππούδες μας, ήθελαν λέει μια γυναίκα και τη διεκδικούσαν. Κι οι γιαγιάδες μας, αγαπούσαν ένα παλικάρι και στέκονταν κεράκι αναμμένο δίπλα του. Θα μου πεις τότε υπήρχαν τα προξενιά, αλλά σαν πως και σήμερα δεν υπάρχουν; Απλά σε πιο εξελιγμένη version.
Ξύπνα προτού είναι αργά, δε ζεις, για να αναλώνεσαι από δω κι από κει. Ζεις για εκείνο το έντονο που θα σε αλλάξει ολόκληρο, θα χάσεις το μυαλό σου και έπειτα θα ηρεμήσεις μαζί του κι όσο κρατήσει. Δε μιλώ για το για πάντα, μιλώ για το όσο πάει κι όχι για το μια βραδιά και κάτι λίγο…
Αυτό που ψάχνεις υπάρχει ακόμα…Ψάξε λίγο καλύτερα!
Σύνταξη κειμένου: Κατερίνα Παπαδάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μπράιτ Κλεοπάτρα
