Η Marilyn Stafford, γεννήθηκε στο Οχάιο το 1925.
Αν και από τις διασημότερες φωτογράφους, ξεκίνησε -παραδόξως- ως τραγουδίστρια. Με την άφιξή της στο μεταπολεμικό Παρίσι, εργάστηκε ως τραγουδίστρια, ερμηνεύοντας σε ένα κλαμπ κοντά στο Champs Élysées, όπου γνώρισε τους Edith Piaf,Charles Aznavour και Bing Crosby. Καθώς και τους θρυλικούς Γάλλους και αργότερα φίλους φωτογράφους, Henri Cartier Bresson και Robert Capa. Η προσπάθεια αυτή όμως, για μια καριέρα στο τραγούδι δεν βρίσκει την επιτυχία και έτσι, τελειώνει άδοξα.
Αρχίζει όμως μια νέα προσπάθεια για μια άλλη καριέρα, που έχει να κάνει με την φωτογραφία. Αυτή σίγουρα, βρήκε την επιτυχία.
Η φωτογραφική της καριέρα, ξεκινά το 1948, στην Νέα Υόρκη, όταν της ζητήθηκε να φωτογραφίσει τον Albert Einstein από κάτι φίλους, οι οποίοι έφτιαχναν μια ταινία γι ‘αυτόν. Στο αυτοκίνητο λοιπόν και στο δρόμο προς το σπίτι του Αϊνστάιν στο Νιου Τζέρσι, της δόθηκε μια φωτογραφική μηχανή και ένα γρήγορο ”μάθημα” για το πώς να την χρησιμοποιήσει.
Από εκεί και πέρα, η φωτογραφική της καριέρα την οδήγησε σε ολόκληρο τον κόσμο, ξεκινώντας από το Παρίσι τη δεκαετία του 1950. Εκεί, οι φίλοι και οι ιδρυτές της Magnum, Robert Capa και Henri Cartier-Bresson συνέβαλαν στη διαμόρφωση της δουλειάς της και στην εξέλιξή της ως φωτογράφος.
Κατά την περίοδο λοιπόν της παριζιάνικης εμπειρίας της, της ανατέθηκε να αποτυπώσει στον φακό την λάμψη και την γοητεία ενός νέου τότε ”concept” της μόδας, των prêt-à-porter. H προσέγγιση της φωτογράφου όμως, ήταν αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα. Έβγαλε τα μοντέλα έξω από τα στούντιο και τα τοποθέτησε στις άθλιες περιοχές της εργατικής τάξης της γαλλικής πρωτεύουσας.Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά από ασπρόμαυρες εικόνες που έμοιαζαν με εκείνες των Chanel και Givenchy, αντικατοπτρίζοντας τόσο το στυλ όσο και τη πιο σκοτεινή και σαθρή πλευρά της ”Πόλης του Φωτός”.”Αγαπούσα τους δρόμους. Δεν με ενδιέφεραν τόσο τα ρούχα αλλά τα περίεργα μέρη, οι τοποθεσίες, τα φόντα και τα σοκάκια”, λέει η Stafford.
“Και εκείνες τις μέρες αν ήσουν γυναίκα στο Παρίσι με μια φωτογραφική μηχανή, είχες τα παιδιά που έπαιζαν στους δρόμους να σε κοιτούν με περιέργεια και να σε ακολουθούν.”
Σήμερα, η Stafford παραδέχεται ότι ο λόγος για τη χρήση του δρόμου ως κύριο φόντο για τις φωτογραφήσεις μόδας, ήταν όπως λέει: «Δεν είχα στούντιο. Ήταν οι δρόμοι ή τίποτα. “
Το 1958 η Marilyn, ταξίδεψε στην Τυνησία για να καταγράψει φωτογραφικά τους πρόσφυγες της Αλγερίας που διέφυγαν από τις επιθέσεις της Γαλλίας και στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ταξιδεύει στον Λίβανο. Το βιβλίο της “Αθόρυβες ιστορίες: ένα φωτογραφικό ταξίδι μέσω του Λιβάνου στη δεκαετία του ’60” δημοσιεύτηκε από το βιβλίο ”Saki Books” του Λονδίνου. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου, ως μία από τις ”χούφτες” των γυναικών φωτογράφων, βοήθησε να ανοίξει το δρόμο για τις μελλοντικές γυναίκες φωτογράφους που εργάζονται στην οδό Fleet Street.
Η Marilyn Stafford ήταν μέλος της Εθνικής Ένωσης Δημοσιογράφων. Έχει επίσης εργαστεί ως φωτογράφος σε ταινίες μεγάλου μήκους και διαφημίσεις και βρισκόταν στην εκτελεστική επιτροπή φωτογραφιών της ACTT / BECTU. Το 1972 η Marilyn Stafford φωτογραφίζει την Indira Gandhi, την πρώτη και μοναδική γυναίκα πρωθυπουργό της Ινδίας, στο σπίτι και στα καθήκοντά της μετά τον πόλεμο με το Πακιστάν, όταν δημιουργήθηκε το νέο κράτος του Μπαγκλαντές. Το διεθνές και δημοσιευμένο έργο του Marilyn Stafford, εκτείνεται από το 1948-1980 και καλύπτει ένα ευρύ πεδίο θεμάτων και περιόδων. Έχει φωτογραφήσει εξέχοντα ιστορικά πρόσωπα όπως Albert Einstein, Edith Piaf, Alberto Moravia, Carlo Levi, Italo Calvino, Lee Marvin, Sir Alan Lane, Sir Roland Penrose και τον Sir Richard Attenborough, για την διεθνή μόδα και φυσικά, πρόσφυγες και φυλετικούς λαούς.
