RNS. Ένα ραπ σχήμα με τη δική του ιστορία στον χώρο. Οφείλω να ομολογήσω πως αυτό το στυλ του gangstah rap στην Ελλάδα πολύ συχνά το βρίσκω κάπως κωμικό. Αν υπάρχει ένα συγκρότημα (ένα crew καλύτερα) που μπορεί να το υποστηρίξει χωρίς να βάλεις τα γέλια, είναι σίγουρα οι RNS – πρωτεργάτες και μάλλον μοναδικοί του είδους στη χώρα. Πολλοί είναι οι MCs που αποτελούν τους RNS, ακόμα περισσότεροι αν βάλουμε τα ονόματα που έρχονται και φεύγουν για διάφορους λόγους.
Αυτή τη στιγμή, τα hot ονόματα του σχήματος είναι δύο. Κανών και Θύτης. Σήμερα όμως, θα μιλήσουμε για άλλους δυο, που πρόσφατα έβγαλαν δίσκους. Με χρονολογικη σειρά: Pero και Αδέσποτο. Οι ήρεμες δυνάμεις του γκρουπ – αν έχουν τέτοιες. Πολλά χρόνια στο προσκήνιο, παίρνουν την προσοχή που τους αξίζει με τους δύο δίσκους τους. Ο Ορίζοντας του Pero κυκλοφόρησε στις 4 Οκτωβρίου και το Ρούμι,Γάτες και Μαύρη Ποίηση από το Αδέσποτο μια εβδομάδα αργότερα.
Ο Ορίζοντας του Pero
To πολυμηχάνημα των RNS επέστρεψε solo μετά από πολύ καιρό με τον Ορίζοντα. 7 κομμάτια, με τις παραγωγές να είναι όλες δικές του. Hχογράφηση, μίξη και master τα ανέλαβε ο DJ ALX μαζί με τον The Plug στο studio X. Το artwork υπογράφει η Nique. Ο Ορίζοντας είναι ό,τι πιο oldschool μπορείς να βρεις το 2020.
Πρόκειται για αγνό hardcore hip hop, της παλιάς σχολής του boom bap. Λείπουν οι περιττές υπερβολές στα beat, κάτι που ταιριάζει με το στυλ που θέλει να περάσει ο Pero. Ωμό, σκληροπυρηνικό, επιθετικό. Από τον δίσκο δεν θα μπορούσαν να λείπει η υπόλοιπη παρέα, ή έστω κάποιοι από αυτούς. Θύτης, Supreme, Buffalo Bill και DJ Cutbrawl συμμετείχαν στο “Αληθινό” και θύμισαν τους RNS που γνωρίζαμε, με το battle rap τους να παραμένει από τα καλύτερα στη χώρα.
Γάτες Ρούμι και Μαύρη Ποίηση
Από τον τίτλο και μόνο, θα έμπαινα στον κόπο να δω περί τίνος πρόκειται. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για δίσκο από το Αδέσποτο. 6 κομμάτια εδώ, σε παραγωγές κατά βάση του Nore Pierre, εκτός από την Ψυχοθεραπεία, όπου την παραγωγή ανέλαβε ο Άυλος τον Ψυχοδράμα. Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε από τον The Plug στο Studio X, ενώ μίξη και master έγιναν από τον Dj-Alx. Την δημιουργία του εξωφύλλου υπογράφει ο KillsTattoo.
Ομολογώ ότι τα vibes του δίσκου ήταν διαφορετικά από αυτά που περίμενα. Έχοντας στον νου μου το Αδέσποτο των RNS αλλά και τον Ganja Rocks, περίμενα κάτι πιο funky, πιο χαλαρό, πιο μελωδικό. Αντίθετα, ήταν ένας oldschool, μελαγχωλικός δίσκος, με το ομώνυμο κομμάτι να είναι στα όρια του καταθλιπτικού. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι ένας πολύ καλός δίσκος, αρκετά προσωπικός που ακούγεται με ευκολία και ευχαρίστηση.
