Έχουν γραφτεί κατά καιρούς διάφορα τραγούδια με αφορμή αθλητικά γεγονότα.
Για παράδειγμα, αυτά που δημιουργήθηκαν για να υποδεχτούν την έναρξη μιας μεγάλης διοργάνωσης, όπως το “Waka Waka” της Shakira, με αφορμή το Mundial του 2010 στην Νότια Αφρική. Άλλα έχουν γραφτεί για να υμνήσουν μία συγκεκριμένη αθλητική επιτυχία, όπως το τραγούδι “Το πήραμε” των Ημισκούμπρια για την κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική Ελλάδος.
Από την άλλη, όμως, υπάρχουν και τραγούδια που συνδέθηκαν με αθλητικά γεγονότα, ακόμα και αν όταν γράφτηκαν δεν υπήρχε καμία σύνδεση με αυτά.
Μιλάμε για τραγούδια που έγιναν intro αθλητικών εκπομπών ή βιντεοπαιχνιδιών, άλλα που ο ρυθμός τους ενέπνευσε οπαδούς να σκαρώσουν συνθήματα για τις ομάδες τους και άλλα που απλά τα ακούς και αποκλείεται να μην σκεφτείς “Πω πω ήμουν μέσα στο γήπεδο ρε συ όταν σηκώσαμε τότε την κούπα”.
Για πάμε να τα δούμε πιο συγκεκριμένα.
THE FINAL COUNTDOWN
Έχω την υποψία, πως όταν το έγραφε ο Joey Tempest , δεν είχε στο μυαλό τον Αργύρη Καμπούρη.
Από την άλλη έχω, την βεβαιότητα, πως δύσκολα Έλληνας όταν το ακούει δε σκέφτεται την κατάκτηση του Eurobasket το 1987 από τη Εθνική Ελλάδος. Εκτός από τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά, μας έρχονται στο μυαλό και αγαπημένες εκφράσεις εκείνου του θριάμβου όπως το “Μυρίζεσαι και εσύ τιρινίνι;”, που αναφέρεται φυσικά στην μουσική εισαγωγή του κομματιού, αλλά και το “Η πρόκριση στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα” που ξεστόμισε ο Φίλλιπος Συρίγος, όταν ο Αργύρης Καμπούρης πήρε την μπάλα στα χέρια του για να εκτελέσει τις βολές της νίκης ( bonus link για όσους χρειάζονται φρεσκάρισμα στις γνώσεις τους http://www.youtube.com/watch?v=Nh-iQ2V1BKo ).
Το τραγούδι αυτό συνδέθηκε με τον θρίαμβο του 1987, κυρίως, γιατί έπαιζε στο γήπεδο στα διαλείμματα των αγώνων της εθνικής μας ομάδας.
SONG 2
Σίγουρα οι “Blur” όταν έγραψαν αυτό τον δίσκο το 1997, δε ταλαιπωρήθηκαν και πολύ με τα ονόματα, καθώς τον δίσκο τον βάφτισαν “Blur” και το συγκεκριμένο κομμάτι “Song 2”.
Αλλά όποιος έχει παίξει Fifa 98, τους συγχωρεί.
Το συγκεκριμένο κομμάτι ακουγόταν, όταν έβαζες το Fifa και πριν μπεις στο τελικό περιβάλλον του παιχνιδιού. Ήταν τόσο έπος, που παρότι βιαζόσουν να παίξεις, το άφηνες να παίξει ολόκληρο και έμπαινες αμέσως σε κλίμα μεγάλης εμφάνισης στο γήπεδο. Είναι τέτοια η σύνδεση για όποιον ασχολείται με το ποδόσφαιρο, που αν παίξει σε club στις 2 τα ξημερώματα και το ακούσει, είναι απίθανο να μη γυρίσει στον διπλανό του να τον ρωτήσει αν έπαιζε και εκείνος Fifa και ποια ομάδα διάλεγε.
THE ROCKAFELLER SKANK
Εδώ ισχύουν πάνω κάτω τα ίδια με πάνω, για αυτό δε θα πούμε πολλά, απλώς περνάμε στο Fifa 99.
Επίσης τραγούδι που σε ετοίμαζε για μεγάλη μάχη με την κονσόλα, γραμμένο από τους “Fatboy Slim”. Ακόμα, ένα κομμάτι, που παίζει σε μπαράκια και εκτός από ρυθμούς χορού, σε βάζει και σε ρυθμούς flashback.
Καθώς προσπαθείς να θυμηθείς ποια ήταν η αγαπημένη σου ομάδα τότε για να παίξεις και σκέφτεσαι αν το έχεις ακόμα σπίτι το CD, αφού βαθιά μέσα σου θες να το εγκαταστήσεις ξανά στον υπολογιστή σου μόλις γυρίσεις σπίτι, να θυμηθείς για λίγο τα παλιά.
ΣΗΜΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Άλλοι όταν ακούνε αυτό τον ύμνο σκέφτονται τι θα παραγγείλουν για να δούνε τα highlights της αγωνιστικής που μόλις ολοκληρώθηκε και άλλοι το ακούνε με τρόμο, καθώς θυμούνται ότι περίπου όταν ακουγόταν το σήμα της αθλητικής Κυριακής, ήταν ώρα να πέσουν για ύπνο, αφού είχαν σχολείο την επόμενη μέρα.
Δύσκολα, όταν το είχε συνθέσει ο Χρήστος Λεοντής υποψιαζόταν πόσο διαχρονικό κομμάτι είχε φτιάξει.
Κυρίως αν σκεφτεί κανείς, πως γράφτηκε για να διαφημίσει την καπνοβιομηχανία “Παπαστράτος” και όχι για τον σκοπό, που τελικά το έκανε να μείνει στις καρδιές μας μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερα, για τους λίγο μεγαλύτερους, που δεν είχαν την δυνατότητα του Internet, ήταν το σήμα που ενημέρωνε ότι θα δούνε τα στιγμιότυπα του αγώνα της αγαπημένης τους ομάδας και αυτό σας διαβεβαιώ για αρκετούς από εμάς, δεν είναι καθόλου αμελητέο.
ΠΕΡΑΣΕ Η ΜΠΟΡΑ
Όταν το 1990 το έγραψε ο Νίκος Ζιώγαλας και το ερμήνευσε με την Αναστασία Μουτσάτσου, σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του, πως το 2004 θα επανακυκλοφορήσει με τον τίτλο “Μόνη ξανά δε θα σ αφήσω” και θα αποτελέσει τον ύμνο για την πρώτη προσπάθεια αναγέννησης της ΑΕΚ, από τον Ντέμη Νικολαΐδη.
Όλοι λίγο πολύ, το συνδέσαμε με την ΑΕΚ από τότε αυτό το κομμάτι και για τους οπαδούς της ομάδας, που τότε είχαν αγκαλιάσει με αγάπη εκείνη την προσπάθεια, είναι μια γλυκιά ανάμνηση, καθώς ακουγόταν σε κάθε εντός έδρας εμφάνιση της ομάδας.
SEVEN NATION ARMY
Δημιουργία των “The White Stripes” και η σύνδεση του με το κείμενο απευθύνεται κυρίως στο ελληνικό μυημένο ποδοσφαιρικό κοινό, καθώς έχει χρησιμοποιηθεί από οπαδούς κυρίως του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, για να αποθεώσουν από τον Ερνέστο Βαλβέρδε μέχρι τον Σεμπαστιάν Λέτο.
Είναι δύσκολο να πας σε club, όπου δε θα ακουστεί τουλάχιστον το εισαγωγικό μουσικό κομμάτι του τραγουδιού.
Ακόμα πιο δύσκολο, αν ακουστεί, να μη φτάσει στα αυτιά σου, έστω σαν ψίθυρος, κάποιος που τραγουδάει “Σας γλεντάει(περίπου) ο Λέτο” στους ρυθμούς του τραγουδιού.
Υ.Γ : Δε μπορώ να αποκρύψω πως το σημερινό κείμενο γράφτηκε με αφορμή την κυκλοφορία του “Καρεμπέ” σε μουσική Ορφέα Περίδη, στίχους Γιώργου Σιδέρη και ερμηνεία Λιζέτας Καλημέρη, που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, είτε αρνητικών, είτε θετικών.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το συγκεκριμένο κομμάτι δεν πέρασε απαρατήρητο.
