Ο Βαγγέλης Δουκουτσέλης γεννήθηκε το 1983 στην πόλη Galati της Ρουμανίας. Πρόκειται για έναν πολυ-ταλαντούχο άνθρωπο που ασχολείται με το θέατρο, τη συγγραφή θεατρικών παραστάσεων, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση αλλά και την μουσική. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε στο έργο “Η επιστροφή της Μαντάμ Ανιές” σε σκηνοθεσία της Μαίης Σεβαστοπούλου. Εμφανίστηκε στο πλευρό του Χάρη Ρώμα σε αρκετές παραστάσεις όπως: ”Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες” και ”Ο βαπτιστικός της Κυρίας”. Τη διετία 2007- 2008 κατέκτησε τον κόσμο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Το 2007 εμφανίζεται στη σειρά αυτοτελών επεισοδίων ”Επτά Θανάσιμες Πεθερές: Η Πόντια Πεθερά”. Έναν χρόνο αργότερα, τον συναντάμε στην ταινία ”Ο Ηλίας του 16oυ” του Νίκου Ζαπατίνα. Φέτος, τον απολαύσαμε στη σειρά του ΑΝΤ1 ”Αν ήμουν πλούσιος” στον ρόλο του Αρτέμη Δρόσου. Από τον Γενάρη θα συμμετάσχει στον 4ο κύκλο επεισοδίων της αγαπημένης μας σειράς ”Το Καφέ της Χαράς”.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Παπατσάνης Αθανάσιος
Καλησπέρα Βαγγέλη. Θα ήθελα να μας πεις δυο λόγια για τις σπουδές σου στην υποκριτική.
Τελείωσα τη Δραματική Σχολή ‘’Θεμέλιο’’ το 2011. Είχα σπουδαίους καθηγητές: τη Ζωζώ Ζάρπα, τον Νίκο Βασταρδή, τον Δημήτρη Φοινίτση, τη Μαίη Σεβαστοπούλου, την Τζένη Μιχαηλίδου… Από όλους αποκόμισα αρκετή γνώση και ακόμη περισσότερη αγάπη για το χώρο της υποκριτικής.
Τι έχεις να θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια;
Θυμάμαι όλη αυτή την καθημερινή τριβή που είχα με κλασσικά έργα, ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο, θεωρητικά μαθήματα, χορός, τραγούδι… Προικίστηκα αρκετά, πιστεύω, εκείνα τα χρόνια. Στη σχολή έκανα και αρκετές φιλίες που κρατάνε μέχρι σήμερα και κάποιες γίνανε και συνεργασίες.
Μετά την αποφοίτησή σου από τη σχολή, τα πράγματα σου ήρθαν όπως τα περίμενες;
Ακριβώς όπως το ήλπιζα: να εργάζομαι στο χώρο της υποκριτικής. Και αυτό, για να πω την αλήθεια, ξεκίνησε όταν ακόμα ήμουν στο τρίτο έτος της σχολής όπου συμμετείχα σε δύο παραστάσεις: Δευτερότριτα στην ‘’Επιστροφή της Μαντάμ Ανιές’’ της καθηγήτριάς μου Μαίης Σεβαστοπούλου στο Cabaret Voltaire και Σαββατοκύριακα σε ένα δικό μου έργο, το ‘’Μερικοί τον προτιμούν νεκρό’’ που παρουσιάζαμε με τους συμφοιτητές μου στο θεατράκι της σχολής. Εκεί, λοιπόν, ένα βράδυ παρακολούθησε ο Χάρης Ρώμας την παράσταση, μετά από λίγους μήνες έγινα βοηθός του και βρέθηκα να παίζω στο θέατρο ΡΕΞ στον ‘’Αυτοκράτορα της Σοκολάτας’’.
Διαβάζοντας το βιογραφικό σου, βλέπω πως εκτός από την υποκριτική, το πρώτο σου πτυχίο έχει να κάνει με τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Άσκησες ποτέ σου αυτό το επάγγελμα;
Όσο ακόμα ζούσα στο Βόλο είχα σπουδάσει ξενοδοχειακές υπηρεσίες και τροφοδοσία. Πέρασα, λοιπόν, τρία καλοκαίρια στη Σκιάθο δουλεύοντας σε ξενοδοχείο. Στη πορεία ακολούθησα άλλο μονοπάτι.
Σε πολλές παραστάσεις σε βλέπουμε στο πλευρό του Χάρη Ρώμα. Αλήθεια, τι αποκομίζει κάποιος όταν δουλεύει στο πλάι ενός ηθοποιού με τέτοιο βεληνεκές;
Τεράστια εμπειρία, γνώση, τεχνική, όρεξη και ασταμάτητη ενέργεια. Επίσης σεβασμό προς τον θεατή. Ο Χάρης Ρώμας είναι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν κάνει εκπτώσεις. Είναι μια ολόκληρη δραματική σχολή από μόνος του. Και είναι ευλογία για έναν ηθοποιό να δουλεύει μαζί του.
Τι είναι πιο απαιτητικό; Η τηλεόραση, το θέατρο ή ο κινηματογράφος;
Τηλεόραση και κινηματογράφο έχω κάνει ελάχιστα μέχρι τώρα αλλά μπορώ να σου πω ότι και τα τρία χρειάζονται την απαραίτητη ενέργεια, ετοιμότητα, αφοσίωση και συγκέντρωση για να είναι το αποτέλεσμα άρτιο.
Επτά Θανάσιμες Πεθερές και Πόντια Πεθερά. Πώς ένιωσες για την πρώτη σου τηλεοπτική δουλειά;
Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία να παίζω δίπλα σε ηθοποιούς που θαυμάζω όπως η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, η Βίκυ Σταυροπούλου και η Άννα Παντζέλη. Την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, θυμάμαι, την είχα δει ένα χρόνο πριν σε μία παράσταση στο Βόλο, στη ‘’Μήδεια’’ του Μποστ και της είχα πει: ‘’Εύχομαι μια μέρα να παίξω μαζί σας’’! Δε περίμενα ότι θα πραγματοποιηθεί τόσο γρήγορα.
Φέτος, συμμετέχεις στη σειρά «Αν ήμουν πλούσιος» του ANT1. Μίλησε μας λίγο για αυτόν σου τον ρόλο.
Ήταν μια ευχάριστη εμπειρία να βρεθώ δίπλα στον Σωτήρη Καλυβάτση σαν πρόεδρος της αγαπημένης του ποδοσφαιρικής ομάδας, τον ‘’Σίφουνα’’. Οι σκηνές που είχα μαζί του και με τον Κώστα Αποστολάκη ήταν πραγματικά υπέροχες. Δυστυχώς ο ρόλος μου τελείωσε όταν την ομάδα την αγόρασε ο Σωτήρης κι έγινε εκείνος πρόεδρος.
Εκτός της σειράς που συμμετέχεις, ποιες φετινές παραγωγές της Ελληνικής τηλεόρασης ξεχωρίζεις και γιατί;
Ο χρόνος μου δεν μου επιτρέπει να βλέπω πολύ τηλεόραση αλλά τις ‘’Άγριες Μέλισσες’’ τις έχω ξεχωρίσει.
Ασχολείσαι και με τη συγγραφή δικών σου θεατρικών παραστάσεων. Τι μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για σένα;
Η έμπνευση έρχεται από εκεί που δεν την περιμένεις. Και όταν έρχεται ποτέ δεν την αφήνω να φύγει. Έχω ένα σημειωματάριο όπου καταγράφω εκεί όλες τις ιδέες. Ξέροντας ότι είναι εκεί καταγεγραμμένη μια ιδέα, αυτή αρχίζει και γίνεται σκέψη και μετά η σκέψη θεατρικό έργο. Πηγή έμπνευσης για ‘μένα μπορεί να είναι ένα τυχαίο περιστατικό στο δρόμο, μια φράση που είπε κάποιος άγνωστος ή μία άλλη μορφή τέχνης.
Εκτός των άλλων είσαι και στιχουργός. Έχεις συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας όπως με τη Μπέσυ Αργυράκη και τον Αυστραλό τραγουδιστή Peter Wilson. Από πού προέρχονται τα θέματα των στίχων σου;
Όταν γράφω στίχους λειτουργώ σαν θεατρικός συγγραφέας: γράφω μικρούς μονολόγους με ομοιοκαταληξία. Πολλές φορές με οδηγεί η μουσική στο βασικό μου θέμα. Έχω γράψει τραγούδια για την αγάπη, τη θετική σκέψη, τη δύναμη του ‘’εγώ’’. Κάποια που δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα και ευελπιστώ να τα ακούσετε στους επόμενους μήνες είναι μικρές ιστορίες εκδίκησης και ερωτικά καμώματα!
Μπορείς να μας αποκαλύψεις κάτι για τα μελλοντικά σου σχέδια; Είτε αυτό αφορά την τηλεόραση, το θέατρο, τον κινηματογράφο ή τη μουσική.
Έχω την τιμή να συμμετέχω στον 4ο κύκλο επεισοδίων του ‘’Καφέ της Χαράς’’. Από τον Ιανουάριο, λοιπόν, θα είμαι μόνιμος κάτοικος Κολοκοτρωνιτσίου. Στο θέατρο θα με βρείτε στην Θεατρική Σκηνή ‘’Αθηναίς’’ στο έργο που διασκεύασε και σκηνοθέτησε ο Χάρης Ρώμας, ‘’Ο Βαφτιστικός της Κυρίας’’ που έκανε πρεμιέρα πέρυσι και συνεχίζεται και φέτος με μεγάλη επιτυχία. Στο Θέατρο Πρόβα ο Νίκος Σακαλίδης σκηνοθετεί το έργο της Ελίζε Βιλκ ‘’Η Μέση Διάρκεια Ζωής των Πλυντηρίων’’ του οποίου τη μετάφραση υπογράφω ο ίδιος και πρωταγωνιστούν η Μαίρη Ραζή, ο Σωτήρης Τσόγκας και η Κωνσταντίνα- Matwali Κουτουλάκη. Από μουσικής πλευράς κάτι ετοιμάζουμε με τους συνεργάτες μου αλλά δεν είναι τίποτα ανακοινώσιμο ακόμα. Για να σας δώσουμε, όμως, μια γεύση θα σας πούμε ότι στόχος μας είναι να εμπλακούμε και πάλι με τον μουσικό διαγωνισμό της Eurovision.
Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στον Πολυχώρο ”ΑΘΗΝΑΙΣ”. Ευχαριστούμε τη φωτογράφο Κατερίνα Παρασκευά. Το styling του Βαγγέλη Δουκουτσέλη επιμελήθηκε η εταιρία OBVIOUS.
Ευχαριστούμε τον Βαγγέλη Δουκουτσέλη για τη συνέντευξη και του ευχόμαστε μια λαμπρή καριέρα!
