Ένα animated κωμικό δράμα. Ένα σύμπαν όπου ανθρωπόμορφα ζώα και άνθρωποι συνυπάρχουν ως ίσοι. Χόλιγου(ντ), κατάθλιψη, αυτοκαταστροφικές τάσεις, εθισμός, ψυχολογικά τραύματα, όλα με μια χιουμοριστική χροιά και στα πλαίσια ενός πανταχού παρόντος κοινωνικού αναστοχασμού. Ο πρωταγωνιστής, Bojack Horseman, είναι ένα άλογο που έφτασε στο απόγειο της υποκριτικής του καριέρας πολύ νωρίς και τώρα, μεσήλικας πλέον, βιώνει την παρακμή της. Οι δυσλειτουργικές του σχέσεις περιλαμβάνουν τον νωχελικό αλλά δημιουργικό συγκάτοικό του, μια γάτα η οποία πασχίζει να κρατήσει ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, ένα αισιόδοξο και αφελές λαμπραντόρ – επιχειρηματία και μια αφανή συγγραφέα/ δημοσιογράφο, που αναζητά την αναγνώριση.
Κατάθλιψη και φαγητό
Η επιτυχημένη σειρά του Netflix δεν διστάζει να παρουσιάσει, άλλοτε υπόρρητα και άλλοτε άμεσα, τα χειρότερα πρόσωπα των καταθλιπτικών διαταραχών, επιστρατεύοντας σε αυτόν τον αγώνα το φαγητό. Στο σπίτι του Bojack Horseman, μπορεί κανεις τις περισσότερες φορές να διακρίνει πεταμένα μπουκάλια μπύρας, κουτιά από πίτσα ή περιτυλίγματα από γλυκά. Στην τρίτη σεζόν, ο ίδιος λέει στην ατζέντισσά του: “παρήγγειλα μερικές πίτσες για να νιώσω καλύτερα, δεν δούλεψε”. Οι χαρακτήρες της σειράς, ξανά και ξανά, προσπαθούν να δώσουν νόημα στη ζωή τους μέσα από το φαγητό.
Όταν η φίλη του Bojack, Diane, επιστρέφει από το ταξίδι της, απογοητευμένη που δεν κατάφερε να κάνει τον κόσμο καλύτερο, βλέπουμε τους δύο να προσπαθούν να χτίσουν αμερικανικά μνημεία από κουτιά πίτσας, χωρίς όμως να καταφέρνουν να ανακτήσουν την ουσία τους. Εκείνη τη στιγμή, στο δωμάτιο μπαίνει η Wanda, η τότε κοπέλα του Bojack, με τσάντες γεμάτες φρέσκα λαχανικά. Η αντίθεση δε θα μπορούσε να είναι πιο έντονη. Σε μια σκηνή σε σούπερ μάρκετ, βλέπουμε έναν σκύλο να αγοράζει σοκολάτα, ταυτόχρονα αναγνωρίζοντας ότι μπορεί να τον σκοτώσει.
Το φαγητό χρησιμοποιείται συμβολικά στην περίπτωση του Todd, του συγκάτοικου του Bojack Horseman. Ως ο μόνος χαρακτήρας που βιώνει αυτοπραγμάτωση, περνάει τις πιο κρίσιμες στιγμές του σε εστιατόρια.
Ζώα που τρώνε ζώα;
Ας εξερευνήσουμε μια άλλη διάσταση του ρόλου του φαγητού στη σειρά. Ο κόσμος του Bojack Horseman είναι ένας όπου τα ζώα παρουσιάζονται ακριβώς όπως οι άνθρωποι: με προσωπική ζωή, καριέρα, φιλοδοξίες και συναισθήματα. Αυτό εγείρει ένα μεγάλο ερώτημα: είναι όλοι οι χαρακτήρες του σύμπαντος χορτοφάγοι; Οι δημιουργοί έχουν απαντήσει. Στην πρώτη σεζόν βλέπουμε την αγελάδα – ιδιοκτήτρια ενός diner να σερβίρει γάλα που μόλις έβγαλε από το στήθος της. Μερικά επεισόδια αργότερα, βλέπουμε την ίδια αγελάδα να σερβίρει μια μπριζόλα, σε έναν πελάτη με απολογητικό ύφος. Σε μια σκηνή εστιατορίου, παρατηρούμε ένα γουρούνι να διακόπτει το γεύμα του στη θέα μιας γουρουνοκεφαλής πάνω σε ένα διπλανό τραπέζι.
Ο δημιουργός του Bojack Horseman, Raphael Bob-Walksberg, είναι vegan, ενώ έχει δηλώσει ότι μεγάλωσε χορτοφάγος. Στη σειρά παρουσιάζει φυτοφάγα ζώα να καταναλώνουν κρέας. Όπως έχει πει, μπορεί η ιδέα να μη μας αρέσει, αλλά για εκείνον είναι εξίσου τρομακτικό το ότι ζούμε σε ένα κόσμο όπου είναι αποδεκτή η κατανάλωση κρέατος.
Chicken Farming (εκτροφή πουλερικών)
Στις αρχές της δεύτερης σεζόν το Bojack Horseman μας χαρίζει ένα επεισόδιο αποκλειστικά αφιερωμένο στην κρεατοβιομηχανία. Το επεισόδιο επικεντρώνεται σε μια αλυσίδα fast – food εστιατορίων, την Chicken-4-Dayz, που προμηθεύεται τα κοτόπουλά της από δικές της φάρμες. Όσοι συμμετέχουν στην επιχείρηση, από τα στελέχη μέχρι τους εργάτες, είναι κοτόπουλα. Στη διαφήμιση με την οποία ξεκινάει η ιστορία, παρουσιάζεται ένα κοτόπουλο που αρχικά κατακρίνει τα εργοστάσια που δίνουν ορμόνες στα κοτόπουλά τους και τα κρατούν σε κλουβιά. Στη συνέχεια εξηγεί ότι στις φάρμες των Chicken-4-Dayz τα κοτόπουλα έχουν άπλετο χώρο και πολλές δραστηριότητες με τις οποίες μπορούν να ασχοληθούν μέχρι να τα σκοτώσουν για τροφή.
Η ανθρώπινη πλάνη παρουσιάζεται μέσα σε λίγα λεπτά με τη μορφή κωμωδίας. Ένα κοτόπουλο που μιλάει για “ηθική εκτροφή“, αλλά παρόλ’ αυτά σκοτώνει τους όμοιούς του. Φράσεις που ακούγονται κατά την επιστροφή ενός χαμένου κοτόπουλου στη φάρμα, όπως “τώρα μας ανήκει”, συνοψίζουν την ανθρώπινη αντίληψη ότι τα υπόλοιπα ζώα υπάρχουν σε αυτόν τον πλανήτη για να αποτελούν ιδιοκτησία μας. Τα όπλα των φρουρών της φάρμας δηλώνουν την πεποίθηση ότι μπορούμε να αφαιρούμε ζωές όποτε θέλουμε, αρκεί οι ζωές αυτές να ήταν ευχάριστες πριν τον φόνο.
Ο αστυνομικός Meow Meow Fuzzyface, ερευνώντας την απόδραση ενός κοτόπουλου, διερωτάται: “Ξέρουμε ότι το κοτόπουλο διέσχισε τον δρόμο. Η πραγματική ερώτηση είναι… γιατί;“. Ένα ακόμα επεισόδιο της σειράς αφήνει τον θεατή να αμφισβητεί τις πρακτικές της κοινωνίας και να αναθεωρεί τις πράξεις του. Η κατακλείδα είναι μία. Δεν υπάρχει “ανθρώπινος” τρόπος να σκοτώνεις.
