Το “Ασθμαίνω” είναι μια παράσταση βασισμένη σε βιογραφικά στοιχεία της ζωής της Lavinia Schulz και του Walter Holdt. Οι δυο τους παντρεύτηκαν το 1920 και αφιέρωσαν την ζωή τους στον χορό. Απαρνήθηκαν τα παραδοσιακά μέσα της εκκλησίας και του εξπρεσσιονισμού ως την απόλυτη απάντηση και ήθελαν να μπορούσαν να επιβίωναν χωρίς λεφτά. Κατάφεραν να ζήσουν χωρίς κρεβάτι και έπιπλα και δεν αποχωριζόντουσαν τα αθλητικά τους ρούχα προκειμένου να αφιερωθούν πλήρως στον χορό και στην δημιουργία συνοδευτικών κοστουμιών. Η Lavinia ωστόσο λόγω οικονομικού ολέθρου, σε ηλικία μόλις 28, το 1924, πέθανε στο Hamburg όπου και αφότου πυροβόλησε τον σύντροφο της, αυτοκτόνησε. Το έργο “Ασθμαίνω” είχε ξεκινήσει ως διπλωματική ενδυματολογίας στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ (Ιούνιος 2017). Ακολούθησε νέα επεξεργασία και την καινούργια εκδοχή είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε στο Θέατρο Άνετον το Σάββατο 21 Απριλίου 2018 από την ομάδα Land Art Theater, σε σκηνοθεσία Χριστόδουλου Ανδρέου.
Όταν νιώθεις ότι η τέχνη θυσιάζεται στον βωμό του κέρδους και πως τα χρήματα την σπιλώνουν, τι κάνεις; Αποφασίζεις να απαρνηθείς τον υλικό πλουτισμό στο όνομα της τέχνης και του έρωτα; Μήπως οδηγείσαι στην αυτοκαταστροφή; Μήπως έχεις φτάσει στο άκρο της υπερβολής; Η αγάπη για την τέχνη αρκεί από μόνη της να θρέψει δυο ανθρώπους και τον έρωτά τους;
Ανεξαρτήτως των απαντήσεων που ο καθένας δίνει στις παραπάνω ερωτήσεις, αρκεί που είναι γνωστό πως ουδείς βρίσκεται σε θέση να κρίνει κανέναν. Έτσι ακριβώς, με διακριτικότητα αλλά και με μια μοναδική και χρωματιστή “φωνή” που εκδηλώθηκε από τα κοστούμια, το “Ασθμαίνω” πραγματεύτηκε με λυρικότητα που προέκυπτε τόσο από την ζωντανή μουσική όσο και από την χορογραφία, την ζωή της Lavinia και του Walter. Παρόλο που ο κοινός τους βίος υπήρξε σύντομος, είχε το πάθος και την ένταση που ίσως ζευγάρια παντρεμένα 50 χρόνια να μην έχουν βιώσει ποτέ.
Τέχνη, Έρωτας, Πάθος, Όνειρα, Τυφλή προσήλωση σε κάποιο ιδανικό, όλα μαζί προσδίδουν ζωντάνια αλλά και την υπόσχεση ίσως ενός τραγικού τέλους.
Η αλληλεπίδραση των δύο σωμάτων επί σκηνής, πότε ειρηνική και πότε εχθρική και βίαιη, σε συνδυασμό με τα σκηνικά, τον φωτισμό και την μουσική, συντέλεσε στην δημιουργία μιας παράστασης μοναδικής. Πάνω σε πίνακες φτιαγμένους από λεπτό χαρτί, που εύκολα σκίζεται, σκιαγραφούσαν τα όνειρά τους τα οποία αποδείχτηκαν τόσο εύθραυστα όσο και το υλικό πάνω στο οποίο τα δημιούργησαν. Ο κόσμος τους, ένα πανί μέσα στο οποίο κρύφτηκαν, μέσα στο οποίο η σχέση τους ήταν ήρεμη αλλα και εχθρική, ένα πανί που όπως φαίνεται δεν τους συγκράτησε και τους δύο, ένας κόσμος που δεν εξυπηρετούσε τις ανάγκες και των δύο. Ο Walter, εκτοπισμένος από τον κόσμο που είχε δημιουργήσει με την Lavinia, αλλάζει μέχρι και την εμφάνιση του για να διαφέρει από την δική της.
Η Κατερίνα Σταύρου, η ενδυματολόγος της παράστασης, δημιούργησε κοστούμια φανταστικά, χρωματιστά και ξεχωριστά που φαίνεται να είναι άρρηκτα συνυφασμένα με τις φάσεις που περνά η σχέση του ζευγαριού. Από την απεικόνιση της γνωριμίας τους μέχρι και ως ένα σημείο φοράνε τα ίδια κοστούμια τα οποία ταίριαζαν όμορφα με τις χορογραφημένες τους κινήσεις. Από ένα σημείο και αργότερα ωστόσο, όταν προκύπτει ρήξη στη σχέση τους και δεν συμμερίζονται πλέον τα ίδια “θέλω” τα κοστούμια τους είναι παραπλήσια έως και διαφορετικά, ίσως για συμβολικούς λόγους.
Το “Ασθμαίνω” είναι ένα έργο που μέσω της απεικόνισης της ζωής δύο ταλαντούχων ανθρώπων, θέτει ερωτήματα που αφορούν να ζωή, την τέχνη και τον έρωτα.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Χριστόδουλος Ανδρέου
Σύλληψη ιδέας/Δραματουργία: Κατερίνα Σταύρου – Χριστόδουλος Ανδρέου
Κείμενο: Λένα Σιταρά, Κατερίνα Σταύρου, Χριστόδουλος Ανδρέου
Ενδυματολογία/Σκηνογραφία: Κατερίνα Σταύρου
Χορογραφία/Κίνηση: Αλέξανδρος Γκουντινάκης, Στέφανη Παναγιώτου
Μουσική σύνθεση: Ραφαήλ Αγαπίου, Γιώργος Χρυσικός
Σχεδιασμός φωτισμών: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Γραφίστρια: Μαρία Ανδρέου
Φωτογραφίες – Trailer: Γιάννης Κωνσταντινίδης
Οργάνωση παραγωγής| Χριστόδουλος Ανδρέου
Χειριστής φωτισμών: Μαρία Όσσα
Επί σκηνής| Ηθοποιοί
Lavinia Schulz: Χριστίνα Μπακαστάθη
Walter Holdt: Γιάννης Διδασκάλου
Επί σκηνής| Μουσικοί
Πιάνο: Ραφαήλ Αγαπίου
Μπάσο: Γιώργος Χρυσικός
