Είδαμε την παράσταση ”ΙRAQ -9 τόποι επιθυμίας” στο Θέατρο Εργοτάξιον

Πάντα υπάρχει λόγος για να βγεις από το σπίτι σου.

                                                                                                                Ο πιο καλός λόγος είναι το Θέατρο

 

ΙRAQ -9 τόποι επιθυμίας

Πριν δεκατέσσερα χρόνια ξεκίνησε μια εισβολή. Τάχα μου δε για την τρομοκρατία και την παγκόσμια ειρήνη. Δεν είμαστε χαζοί. Αν και οι κυβερνήσεις το πιστεύουν αυτό για μας. Τα πετρέλαια ήταν η αιτία. Το αποτέλεσμα πολλοί νεκροί. Πολλά παιδιά νεκρά. Πολλοι αθώοι νεκροί. Και όλα στο βωμό του χρήματος.

Είναι πολλά τα χρόνια του πολέμου. Ανάμεσα σε αυτόν τον πόλεμο υπήρχαν νεκροζώντανοι που επιθυμούσαν. Ο καθένας κάτι το διαφορετικό. Αλλά όλοι μαζί το ίδιο. Την επιθυμία δεν μπορείς να την σκοτώσεις και είναι αυτή που ανατρέπει καταστάσεις και γεγονότα. Είναι αυτή που σε σώζει από ένα βέβαιο θάνατο.

Advertising

Advertisements
Ad 14

ΙRAQ -9 τόποι επιθυμίας

 

Η παράσταση ονομάζεται “Ιράκ-9 τόποι επιθυμίας” και περιγράφει όλα τα παραπάνω. Σε μια σκηνή, οκτώ γυναίκες. Η κάθε μία διαφορετική από την άλλη. Η κάθε γυναίκα είχε μια ξεχωριστή επιθυμία, όλες μαζί την ίδια.

Κάθε πρόσωπο περιέγραφε τον πόνο και την δυστυχία ενός ολόκληρου λαού. Χωρίς κάποιο ιδιαίτερο σκηνικό και φωτισμό, η απλότητα και οι ιστορίες αυτών των γυναικών έκαναν την διαφορά. Η κραυγή και η οδύνη στοίχειωναν όλο το θέατρο.

Ο άνθρωπος γίνεται τέρας για το χρήμα; Δεν γίνεται τέρας για το χρήμα. Γεννιέται τέρας. Το θέμα είναι τι θα επιλέξεις στη ζωή σου να είσαι. Θα είσαι το τέρας ή κάτι άλλο; Ας πούμε “άνθρωπος”.
Δισεκατομμύρια τέρατα σε αυτόν τον πλανήτη, μα πάρα πολύ λίγοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι. Δεν είμαστε απαισιόδοξοι, μα πρέπει να γίνουμε πιο πολλοί. Για ένα και μοναδικό λόγο.
“Επανάσταση”.
Το να πάψεις να είσαι το τέρας που θέλουν κάποιοι, σημαίνει επανάσταση.
Ιράκ-9 τόποι επιθυμίας

Advertising

Υ.Γ Η τρομοκρατία δεν νικιέται με πόλεμο.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία/Μουσική Επιμέλεια: Μαρία Τσαρούχα
Μετάφραση: Πέπη Μοσχοβάκου
Φωτογραφία: Νικολέττα Γιαννούλη
Χειρισμός ήχου & φωτισμών: Βασίλης Ντόντος
Παραγωγή- Δημόσιες σχέσεις: Εργοτάξιον
Σχεδιασμός αφίσας: Δημήτρης Σεμιτέκολο

Διανομή (αλφαβητική σειρά):

Advertising

Δέσποινα Νικητίδου
Δήμητρα Σκέμπη
Έφη Μεράβογλου
Ιωάννα Κυρίτση
Κατερίνα Μπουζάνη
Μαρία Τρυγωνη
Μυρτώ Λοντόρφου
Σωτηρία Χρυσικοπούλου

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Κάθε Σάββατο 21:15 και Κυριακή στις 19:00 (έως 24/12)

Διάρκεια: 110 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Advertising

12€(Κανονικό),

8€ (Μειωμένο). Φοιτητές/ Μαθητές / Σπουδαστές/ Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων (ΑΣΠΕ)/ ΑμΕΑ/Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ)/ Κάτοχοι Ευρωπαϊκής Κάρτας Νέων/ Κάτοχοι Κάρτας Πολιτισμού ΥΠ.ΠΟ.Τ

Τεχνοχώρος Εργοτάξιον

Διογένους 1 , Άγιος Δημήτριος (στάση μετρό ΔΑΦΝΗ- έξοδος Στριγγάρη/Αγίου Δημητρίου)
Τηλέφωνο επικοινωνίας 6983930220
Email Επικοινωνίας : ergotaxion@gmail.com

Advertising

ΙRAQ -9 τόποι επιθυμίας ΙRAQ -9 τόποι επιθυμίας 

Περισσότερα από τη στήλη: Θέατρο

Θέατρο

Τα διακείμενα κλασικών έργων: Ανασύνθεση

Τα διακείμενα κλασικών έργων Όλοι έχουμε ακουστά κάποια από τα κλασικά θεατρικά αριστουργήματα και τα…

Θέατρο

Αγαμέμνων στο Επίκεντρο: Ο κύκλος του αίματος

Ο Αγαμέμνων στο Επίκεντρο της Πάτρας. Είδαμε την παράσταση της Ραφίκας Σαουίς πάνω σε μία πρωτοπόρα…

Θέατρο

Το κοινωνικό θέατρο: χαρακτηριστικά, εκπρόσωποι και η πρωτοποριακή φιλοσοφία του

Πηγή εικόνας: athinorama.gr Το κοινωνικό θέατρο, ως όρος αρχίζει να χρησιμοποιείται κατά τον 20ο αιώνα.…

Θέατρο

Ο κύκλος των χαμένων ποιητών στο Αριστοτέλειον

“Carpe Diem παιδιά.  Αδράξτε τη μέρα!” Αυτά είναι τα λόγια του καθηγητή Κήτινγκ, που μας…

Θέατρο

Οιδίποδας Τύραννος: Μοίρα ή προσωπική ευθύνη;

Είναι ο άνθρωπος κύριος της μοίρας του ή η πορεία της ζωής του εκπληρώνει ένα…

Θέατρο

Ο ηθοποιός Διονύσης Παπανδρέου θέλει να ζει, όχι απλά να επιβιώνει. Αλλιώς, όλα είναι φακντ-απ!

Από την «Γη της Ελιάς» ως Φίλιππος στην επιβλητική σκηνή του Θεάτρου Άλφα και την…

Θέατρο

Ανδρομέδα – Τέσσερις γυναίκες μιλούν για τις γυναίκες

Η θεατρική ομάδα Ανδρομέδα τολμά να φέρει στη σκηνή θέματα που το μαζικό θέατρο ίσως…