Στη σκήνη του θεάτρου «Αποθήκη» παρακολούθησα ένα από τα πιο γνωστά έργα του Σουηδού θεατρικού συγγραφέα, Αυγούστου Στρίντμπεργκ, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη που συνεχίζει μετά την περσινή πολυβραβευμένη επιτυχία του «Άνθρωποι και Ποντίκια» με τον ΠΑΤΕΡΑ που το έχει μεταφέρει στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Όταν μιλάει κάποιος για τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ, αναφέρεται στον κατ’ εξοχήν μετρ της ψυχολογικής ανάλυσης, στη μάχη των δύο φύλων με διακύβευμα την απόλυτη επικράτηση του ενός στον άλλο και την διατήρηση της εξουσίας.
Είναι δεξιοτέχνης στον εκφυλισμό του μυστηρίου του γάμου. Το μαχαίρι μπαίνει βαθύτερα και από το κόκκαλο. Οι σαρκοβόροι διάλογοι είναι τόσο λυσσαλέοι, που μπορεί να ειπωθεί ότι είναι προϊόν φαντασίας, αλλά είναι τόσο γνήσιοι που φαίνονται να τους έχει βιώσει ο ίδιος ο Σουηδός συγγραφέας.
Ο Τάσος Ιορδανίδης είναι ο πατέρας που τον πνίγουν τα χρέη, ενώ προσπαθεί να βρει σωσίβιο στους δικούς του ανθρώπους, αλλά παντού κυριαρχεί η προδοσία, μην μπορώντας να ελέγξει την κόρη του, καταφεύγει σε βίαιες πράξεις και υπερβολική χρήση υβριστικού λεξιλογίου.
Η Μαρίνα Ασλάνογλου είναι η σύζυγος και μητέρα, υφαίστειο έτοιμο να εκραγεί γοητευτική αλλά σκληρή και ετοιμοπόλεμη σπέρνει τον σπόρο της αμφισβήτησης της πατρότητας με ανεξέλεγκτα αποτελέσματα
Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης είναι ο αδελφός της Μαρίνας και προσπαθεί να γεφυρώσει το οικογενειακό χάσμα. Η Γιάννα Σταυρακάκη η γιαγιά που φαίνεται να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει στην οικογένεια και τέλος, η Νικολέττα Χαρατζόγλου, η κόρη με το λάφυρο του ενδοοικογενειακού αυτού πολέμου.
Ποιο είναι το κόστος στη μάχη των δύο φύλων; Δεν θα σας το πούμε. Σπεύσατε να δείτε αυτή την υπέροχη παράσταση. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχάσω τις υπέροχες μουσικές επιλογές κλασσικών ροκ τραγουδιών, όπως και των λαϊκών ακουσμάτων. Καθώς, και τα σκηνικά της Μαρίας Καραθάνου που δημιούργησαν ένα σύγχρονο αστικό σπίτι, λίγο φορτωμένο κατά την άποψη μου.
