Μια από τις εξέχουσες μορφές του Παγκόσμιου θεάτρου ήταν ο Γάλλος ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός επιχειρηματίας Αντουάν Αντρέ. Ο Αντουάν Αντρέ υπήρξε μέγας μεταρρυθμιστής του γαλλικού θεάτρου στα τέλη του 19ου αιώνα. «Το σημερινό θέατρο προσφέρει στον θεατή έργα χωρίς κανένα ενδιαφέρον, μέσα σε ελεεινά φτιαγμένες αίθουσες, σε τιμές εξωφρενικές, με θιάσους χωρίς συνοχή». Ο Αντουάν, γνωρίζοντας την κατάσταση που επικρατούσε στο θέατρο, θέλησε να εγκαινιάσει μια νέα εποχή προσφέροντας στον θεατή ένα μοντέρνο θέατρο. Το 1887, ο Αντουάν δημιουργεί το Ελεύθερο Θέατρο (Théâtre Libre) για να παρουσιάζει τη νέα νατουραλιστική δραματουργία που άρχιζε τότε να κυριαρχεί στην Ευρώπη. Το Ελεύθερο Θέατρο ήταν ένας χώρος πειραματισμού, έμεινε μακρυά από τον εμπορικό κύκλο, διατήρησε ένα χαρακτήρα αυστηρά ιδιωτικό και το κοινό αποτελούνταν από ανθρώπους της διανόησης. Επιπλέον μέσα από το Ελεύθερο Θέατρο ο Αντουάν πρόσφερε στέγη σε νέους δραματουργούς.
Το 1890 ο Αντουάν ανεβάζει τους Βρικόλακες παίζοντας ο ίδιος τον Όσβαλντ και το γαλλικό κοινό έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με το έργο του Ίψεν. Λίγο αργότερα, αναλαμβάνει επί κεφαλής στο θέατρο Μενύ-Πλαιζίρ το οποίο το 1896 μετονομάζεται σε Θέατρο Αντουάν προσεγγίζοντας μεγάλο κοινό. Από το 1906 μέχρι το 1914 ο Αντουάν διεύθυνε το θέατρο Οντεόν. Ανέβασε θεατρικές διασκευές μυθιστορημάτων του Ζολά και του Γκονκούρ καθώς ανέδειξε και τα έργα του Μπεκ του Τολστόι και του Στρίντμπεργκ. Ο Αντουάν έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην απαγγελία των ηθοποιών, στην σκηνογραφία καθώς και στον φωτισμό, προσφέροντας στο θέατρο της εποχής μια πνοή ανανέωσης χωρίς όμως να χαθεί η αντικειμενική πραγματικότητα που πρέσβευε ο ίδιος.
Μέσα από το θέατρο επιδίωξε να εκπαιδεύσει την ελεύθερη κριτική του κοινού, να το απελευθερώσει από την αθλιότητα και να του δώσει κουράγιο να ζήσει καλύτερα. Το θέατρο ξαναγίνεται ένα μέσο εκπαίδευσης, το βήμα, η περιφανής καθέδρα απ΄όπου δίνουν τον αγώνα τους οι αιώνιες αλήθειες. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με την κριτική του θεάτρου. Επίσης, δημοσίευσε δύο τόμους με τα απομνημονεύματά του, που αποτελούν σήμερα σημαντική πηγή πληροφοριών για το θέατρο της εποχής του. Ο Αντουάν Αντρέ απεβίωσε στις 19 Οκτωβρίου 1943.
