Ο Νίκος Παργινός γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1971. Σπούδασε στο Τμήμα Μηχανολόγων & Αεροναυπηγών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Κρεμάλα (2005), Με τον έρωτα περνάει ο καιρός με τον καιρό ο έρωτας (2009), Το τάγμα της ελπίδας (2011), Ο κανόνας της ορθής γωνίας (2014) και Το Σταυροδρόμι των Ηρώων (2019), τη συλλογή διηγημάτων Ο σκαλιστής των μπαστουνιών (2016) και το αφήγημα Φάρος ζωής (2017). Ζει μόνιμα στην Κέρκυρα, είναι παντρεμένος κι έχει μια κόρη κι έναν γιο.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Ο Νίκος Παργινός τροφοδοτεί τα βιβλία του με τις εμπειρίες της ζωής του, αλλά και από τα ερεθίσματα που προκύπτουν από το διάβασμα, από την επικαιρότητα και γενικά από το περιβάλλον που ζει.
Για τον Νίκο Παργινό η γραφή είναι εξαγνιστική, θεωρεί πως δίνει τη δυνατότητα να φαντάζεται, να δημιουργεί και να επινοεί χαρακτήρες, τόπους και ζωές, να κάνει τον αναγνώστη να ονειρεύεται βυθίζοντάς τον σε ένα φανταστικό σύμπαν.
Το νησί της Σωτηρίας είναι ένα νησί που για σας είναι σωτηρία ψυχής;
Το νησί της Σωτηρίας είναι ένας τόπος που ανακαλύπτεις την αγαλλίαση της ψυχής, κατακτάς την ευημερία με τα «θεριά» του ίδιου σου του εαυτού και ωριμάζεις. Είναι ο τόπος που ευδοκιμεί η συνύπαρξη μ’ όσα σε δοκίμασαν και σε βασάνισαν, μα πλέον μοιάζουν τόσο μικρά μπροστά στο θαύμα της ανακάλυψής του. Σ’ αυτό, νιώθεις πως είσαι ένας διαφορετικός άνθρωπος, πλήρης, μέσα από όλα όσα βίωσες αλλά και όσα ανακάλυψες για σένα. Κι ο μικρόκοσμός του, γίνεται ο προσωπικός Παράδεισος που ονειρευόσουν από μικρός. Είναι ένας προορισμός ζωής που όλοι διατηρούμε στην άκρη του μυαλού μας. Κι όταν τον ανακαλύψουμε αυτόν τον τόπο γεμίζουμε από συναισθήματα πλήρωσης και ευδαιμονίας. Μα είναι δύσκολο να τον βρεις, να ξαποστάσεις από τα βάσανα της καθημερινότητας και να τον ζήσεις. Πρέπει να έχεις καθαρό και ανοικτό μυαλό για να τολμήσεις να χαθείς στα μονοπάτια του.
Μιλήστε μας για το βιβλίο σας:Το νησί της Σωτηρίας.
Το βιβλίο αναφέρεται στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη σωτηρία που βρήκαν οι Σέρβοι στο νησί της Κέρκυρας. Καθώς εκδιώχθηκαν από τη χώρα τους, χιλιάδες καταβεβλημένοι και αποκαμωμένοι Σέρβοι στρατιώτες και πρόσφυγες διέσχισαν με δυσκολία τα βουνά της Αλβανίας και έφθασαν στις Αδριατικές ακτές. Οι σύμμαχοι αποφάσισαν να μεταφερθούν στο νησί της Κέρκυρας, ώστε να αναδιοργανωθούν και να επιστρέψουν στα πεδία των μαχών. Κι έτσι η Κέρκυρα γίνεται ο τόπος που θα αναστηθούν. Πέρα από όλα αυτά, το βιβλίο εξιστορεί και την ερωτική ιστορία μεταξύ μιας Κερκυραίας, της Σωτηρίας, κι ενός Σέρβου στρατιώτη, του Ντιμίτρη. Η Σωτηρία βιώνει έναν άχαρο γάμο στο πλευρό ενός αδίστακτου άρχοντα του νησιού. Ο Ντιμίτρι, ζει στις επάλξεις του πολέμου για χρόνια και δοκιμάζεται από όλα αυτά. Ο έρωτάς τους μοιάζει να είναι η αναγκαία διέξοδος από όσα βιώνουν που θα τους απελευθερώσει από τα βάσανά τους. Κι έτσι το νησί της Κέρκυρας γίνεται το νησί της σωτηρίας, τόσο για τους Σέρβους, όσο και για τους ίδιους τους πρωταγωνιστές του βιβλίου, που καλούνται να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους και να τολμήσουν να ονειρευτούν σε δύσκολες εποχές γεμάτες αντιξοότητες.
Οι Σέρβοι βρήκαν τη σωτηρία στην Κέρκυρα;
Η Κέρκυρα αποτέλεσε τον τόπο που οι Σέρβοι μπόρεσαν να κλείσουν τις πληγές τους και να ανασυνταχθούν. Μέσα σε μερικούς μήνες το στράτευμά τους που έμοιαζε καταβεβλημένο, καταπονημένο και ουσιαστικά ανίκανο να σταθεί στα πόδια του μετά από όλα τα δεινά του «Αλβανικού Γολγοθά» του, αναστήθηκε κι επέστρεψε στις επάλξεις του πολέμου, πολέμησε γενναία και κατάφερε να ανακτήσει τη χαμένη πατρίδα του. Όλο αυτό όμως κατακτήθηκε με αγώνα και κόπο. Πολλοί έχασαν τη μάχη με το κρύο, την πείνα, τις κακουχίες, τις ασθένειες που ακόμα και στο νησί της Κέρκυρας δοκίμασαν τους Σέρβους. Χιλιάδες πέθαναν από επιδημίες, κατά εκατοντάδες χάνονταν τις πρώτες μέρες της άφιξής τους στο νησί. Μα μέσα από τα βάσανα και τις πληγές τους αναστήθηκαν και επέστρεψαν δριμύτεροι, οπότε ναι, η Κέρκυρα, είναι το νησί της σωτηρίας για εκείνους. Το βλέπουμε ακόμα και σήμερα, στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την Κέρκυρα και τους κατοίκους της οι Σέρβοι. Την ευλάβεια με την οποία επισκέπτονται το νησί, τα διάσπαρτα σερβικά μνημεία που υπάρχουν, αλλά και πόσο τιμούν τη στάση των ανθρώπων του, καθώς ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη των Κερκυραίων έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον να μπορέσουν να σωθούν.
Πώς προέκυψε η ιστορία;
Η φιλοξενία χιλιάδων αποκαμωμένων Σέρβων στρατιωτών και προσφύγων στο νησί της Κέρκυρας κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου είναι ένα ιστορικό γεγονός που δεν είναι ευρέως γνωστό, ειδικά πέρα από το νησί των Φαιάκων. Θέλησα λοιπόν, μέσα από την ιστορία μου να αναδείξω αυτήν την άγνωστη ιστορική πτυχή για το ευρύ κοινό, να εντάξω τους αναγνώστες μου σε μια σειρά από γεγονότα, μύθους και δοξασίες που ακολούθησαν το πέρασμα των Σέρβων από το νησί της Κέρκυρας, καθώς θεωρώ ότι η μυθοπλασία είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναδείξεις μια ιστορική περίοδο. Κι όταν θες κάτι πολύ, όταν το παιδεύεις στο μυαλό σου, βρίσκεις τρόπους να συνδυάσεις κατάλληλα την ιστορία με την μυθοπλασία. Μικρές συμπτώσεις, τυχαίες ανακαλύψεις που οδηγούν την αρχική σου έμπνευση και της δίνουν υπόσταση καθώς συνδυάζεις όσα σου προσφέρονται. Από κει κι έπειτα, αρχίζεις να χτίζεις τους ήρωές σου, καταστάσεις, και όλα παίρνουν σάρκα και οστά καθώς αρχίζεις πετραδάκι – πετραδάκι να υφαίνεις τον ιστό της αφήγησής σου.
Τι σας ενέπνευσε;
Στο νησί μας υπάρχουν ακόμα απόγονοι σχέσεων που δημιουργήθηκαν μετά το πέρασμα των Σέρβων από μεικτούς γάμους. Ήθελα να καταπιαστώ διεξοδικά με μια ερωτική ιστορία που θα αναδείκνυε όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες και να αποδώσω στο χαρτί όλα εκείνα που καλούνταν αυτοί οι άνθρωποι να ξεπεράσουν για να ευδοκιμήσει ο έρωτάς τους. Έμπνευσή μου λοιπόν, όλα αυτά τα ειδύλλια που ακόμα και σήμερα έχουν αφήσει το στίγμα τους στην περιοχή της Κέρκυρας. Ήθελα να υμνήσω την αγάπη που ανθεί ακόμα και στο πιο άγονο έδαφος, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, σηματοδοτώντας την ελπίδα και την ανάσταση. Και το ιστορικό υπόβαθρο που είχα στα χέρια μου ήταν ιδανικό. Μια γυναίκα που βασανιζόταν από τα δεσμά ενός άχαρου γάμου, ένας άνδρας που έψαχνε στα αποκαΐδια του πολέμου κάτι για να πιαστεί και να σωθεί, μια αέναη μάχη δυο διαφορετικών κόσμων που έπαιρναν σάρκα και οστά στους δυο αυτούς ήρωες που ο έρωτας έσμιγε παράταιρα.
Πιστεύετε στους έρωτες που γεννιούνται μέσα στις συμφορές;
Ο έρωτας είναι η απόλυτη διέξοδος για όλους. Μέσα από αυτόν μπορούμε να αναγεννηθούμε, να αναστηθούμε μέσα από τις στάχτες μας αλλά και ανακαλύψουμε τις αντοχές και τα όριά μας, τις δυνατότητες και τον ίδιο μας τον εαυτό. Ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρωπότητας, οι άνθρωποι ερωτεύονταν και ανακάλυπταν όλα εκείνα που έπρεπε για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να ατενίσουν το μέλλον με αισιοδοξία και ελπίδα. Ο έρωτας αποτελεί τον κατάλληλο καταλύτη λοιπόν για να ξεπεράσεις οτιδήποτε, ακόμα και τη μεγαλύτερη συμφορά.
Τι νέο να περιμένουμε από σας;
Το επόμενο μυθιστόρημά μου έχει να κάνει με μια εντελώς άγνωστη αληθινή ιστορία που στιγμάτισε την εβραϊκή κοινότητα της Κέρκυρας και αποτέλεσε τεράστιο γεγονός πανευρωπαϊκά. Η Κέρκυρα δοκιμάστηκε από ένα έγκλημα που άλλαξε τις κοινωνικές ισορροπίες εντός του νησιού και αποτέλεσε την απαρχή μιας ολόκληρης δίνης για την ισραηλίτικη κοινότητά της. Ένα αποτρόπαιο και ανεξιχνίαστο έγκλημα ήταν η σπίθα που πυροδότησε καταιγιστικές εξελίξεις που στιγμάτισαν τον τόπο και έγιναν η αιτία πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων και οδήγησαν μεγάλο μέρος των Εβραίων να μεταναστεύσουν εκτός νησιού. Το βιβλίο θα δώσει απαντήσεις στα σκοτεινά ιστορικά στοιχεία και θα επιχειρήσει να μας μεταφέρει στο ηλεκτρισμένο κλίμα της εποχής, διατρέχοντας μια περίοδο που θα ολοκληρωθεί με το ολοκαύτωμα και τον αφανισμό της μεγαλύτερης εβραϊκής κοινότητας της χώρας μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η Κέρκυρα πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος, η εβραϊκή κοινότητά της ξεκληρίστηκε. Μέσα σ’ όλα αυτά, ο έρωτας θα εμφανιστεί και θα γεφυρώσει και πάλι τα πάντα καθορίζοντας κι εδώ τις εξελίξεις της αφήγησης.
Είστε σε έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο, σας δημιουργεί ευθύνη και θέλετε να είστε καλύτερος;
Το να αποτελείς κομμάτι μιας μεγάλης εκδοτικής οικογένειας αποτελεί αφενός ένα τεράστιο όπλο στη φαρέτρα σου, καθώς έχει την υποστήριξη που μπορεί να αναδείξει τη δουλειά σου στο έπακρο, από την άλλη, ναι, αποτελεί και μια τεράστια ευθύνη, αφού νιώθεις πως ανεβαίνουν και οι απαιτήσεις των αναγνωστών σου, απευθύνεσαι πλέον σε μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό και δεν πρέπει να διαψεύσεις τις προσδοκίες όλων αυτών που πίστεψαν σε σένα εξαρχής. Όπως και είχε πάντως, κάθε φορά, επιδιώκω να σηκώνω όλο και πιο ψηλά τον πήχη, θέτοντας στον εαυτό μου νέες προκλήσεις, βελτιώνοντας τη γραφή και τα βιβλία μου. Κι αυτό σκοπεύω να συνεχίσω να κάνω.
