Ένας τυφλός μουσικός με εκπληκτικό ταλέντο καλείται να εμφανιστεί για τους νεκρούς. Πλάσματα απρόσωπα στοιχειώνουν έναν απρόσεκτο ταξιδιώτη. Μια όμορφη γυναίκα – η προσωποποίηση του χειμώνα στην πιο σκληρή του μορφή – σκοτώνει ανελέητα ανυποψίαστους θνητούς. Αυτές και 17 άλλες ανατριχιαστικές υπερφυσικές ιστορίες – βασισμένες σε θρύλους, μύθους και πεποιθήσεις της αρχαίας Ιαπωνίας – αντιπροσωπεύουν το καλύτερο από το λογοτεχνικό στυλ του Λευκάδιου Χερν. Αποτελούν, επίσης, το επιστέγασμα του δια βίου ενδιαφέροντός του για τα ατελείωτα συναρπαστικά έθιμα και τις ιστορίες της χώρας όπου πέρασε τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια της ζωής του, μεταφράζοντας στα αγγλικά τις ατμοσφαιρικές ιστορίες που τόσο μανιωδώς συγκέντρωνε.
Στην ιαπωνική λαογραφία, υπάρχει η πεποίθηση ότι ένα ανήσυχο πνεύμα, κάποιος που έχει πεθάνει ακόμα προβληματισμένος από μια βαθιά μνησικακία ή θυμό προς εκείνους που θεωρούσε ανήθικους και κακόβουλους (όπως εχθρούς ή δολοφόνους), δε θα εγκαταλείψει την προσκόλλησή του στο φυσικό κόσμο, κατά μία έννοια που δεν έχει σβήσει από το θάνατο. Έχοντας πάρει τέτοια εχθρικά συναισθήματα στον τάφο, δε θα μπορέσει να αναπαυθεί εν ειρήνη, και ως εκ τούτου θα αναδυθεί ξανά με υπερφυσικά μέσα που τροφοδοτούνται από εκδίκηση.
Το Καϊντάν είναι μια συλλογή από 20 γοτθικά ιαπωνικά σκίτσα γραμμένα από τον ελληνογενή, Ιάπωνα μετανάστη Λευκάδιο Χερν. Δημιούργησε αυτές τις ιστορίες από ένα μείγμα κινεζικής και ιαπωνικής λαογραφίας που επαναλαμβανόταν από γενιά σε γενιά μέσω προφορικών και λογοτεχνικών παραδόσεων. Το Καϊντάν , που δημοσιεύτηκε την ίδια χρονιά του θανάτου του Χερν (1904), διαδραματίζεται στην περίοδο Έντο της Ιαπωνίας (1603-1868) την οποία ο Χερν αποδίδει επιδέξια με ζωντάνια και αυθεντικότητα.
Μερικές από τις ιστορίες είναι, ίσως, πιο παράξενες και μυστηριώδεις για τον δυτικό αναγνώστη παρά φρικιαστικές σε περιεχόμενο, όπως στο σύντομο σκίτσο Jikininki – Man-eating Goblin: για μια αδηφάγα οντότητα που αλλάζει σχήμα. Ένας ιερέας πέθανε έχοντας ζήσει μια εγωιστική ζωή με όρεξη για υλικά πράγματα, μετενσαρκώνεται με μια ακόρεστη πείνα για το νοσηρό. Οι παρεκβάσεις του σε αυτή την κολασμένη μορφή είναι λιγότερο από εκκλησιαστικές, αλλά ελπίζει κανείς να πει «χάρη» πριν σκάψει.
Οι περισσότερες ιστορίες λένε για φαντασμαγορικές εμφανίσεις ή μετενσαρκώσεις, για υπερφυσικά όντα που έχουν πάρει ανθρώπινη μορφή. Το παραπάνω είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα μεγαλύτερα κομμάτια στο Καϊντάν , έξοχα προσαρμοσμένο και σε ταινία από τον Μασάκι Κομπαγιάσι το 1964.
Γεμάτες με απέθαντους σαμουράι, ανθρωποφάγους καλικάντζαρους και άλλους τρομακτικούς δαίμονες, αυτές οι 20 κλασικές ιστορίες φαντασμάτων ενέπνευσαν την ομώνυμη ταινία του 1964 που ήταν υποψήφια για Όσκαρ.
Λευκάδιος Χερν – Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Γεννήθηκε στην Λευκάδα το 1850 από Ιρλανδό πατέρα γιατρό και Ελληνίδα μητέρα. Ο πατέρας του λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεών έφυγε για την Ινδία. Η μητέρα πήρε τους δυο γιούς της στο Δουβλίνο όμως χώρισε με τον άντρα της. Τα παιδιά έμειναν εκεί και σπούδασαν. Ο Λευκάδιος δεν ξαναείδε την μητέρα του. Η μητέρα γύρισε στα Κύθηρα. Σαν μεγάλωσε έφυγε στην Αμερική για κάποιο διάστημα. Από εκεί πήγε στην Ιαπωνία για επαγγελματικούς λόγους. Παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια και συνέχισε την συγγραφή ιστοριών. Απέκτησε την Ιαπωνική υπηκοότητα και άλλαξε όνομα καθώς και θρησκεία. Μέσα από τα έργα του μαθαίνουμε πολλά για τους Ιάπωνες και την ζωή τους την εποχή εκείνη. Πέθανε το 1904.
