Αύγουστος, θεωρητικά ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού. Ωστόσο για κάποιους, αρκετούς, ξεκινάει η άδεια τους και απολαμβάνουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Πρόκειται για το πιο ενεργητικό θερινό μήνα, το πιο δραστήριο, αφού οι εκδηλώσεις, τα πανηγύρια, οι συναυλίες δίνουν και παίρνουν. Η κορύφωση επιτυγχάνεται με την σπουδαία γιορτή της Χριστιανοσύνης μας που τιμάμε την Μεγαλόχαρη γι’αυτό άλλωστε και Αύγουστος, είναι το Πάσχα του καλοκαιριού.
Η ραθυμία βασιλεύει. Η αίσθηση του χρόνου χάνεται. Οι ρυθμοί στις ασφυκτικά γεμάτες, άχρωμες μεγαλουπόλεις αργοσβήνουν. Τα μεγάλα αστικά κέντρα ερημώνουν, οι τσιμεντένιοι, σουρεαλιστικοί και διαταραγμένοι ρυθμοί παραδίνονται στην αυγουστιάτικη μέθη. Ησυχία και ηρεμία είναι στα φόρτε τους. Οι δρόμοι σωπαίνουν και ο μόνος ήχος που φανερώνει ζωή είναι η μελωδία των τζιτζικιών που εναλλάσσεται με το θρόισμα των φύλλων. Η φύση βρίσκει αφορμή να ανασυνταχθεί προσφέροντας μας απλόχερα στιγμές ξεγνοιασιάς, ανεμελιάς, νηνεμίας. Με αξιοσημείωτη την ιδιαίτερη τάση προς αναζήτηση της απλότητας, της αφηρημάδας, της ευκολίας,του αυθορμητισμού, της αξίας στα τελείως απαραίτητα.
Η πανσέληνος τον μήνα αυτό είναι πολύ λαμπερή και με δυνατό φως θαρρείς και τιμάει με την συντροφιά της εκείνους που επέλεξαν να την γιορτάσουν, να την απολαύσουν. Διανύουμε οσονούπω τον μήνα που τα κάνει όλα να φαντάζουν πιο εύκολα, πιο ήρεμα, που αφαιρεί τον πόνο, την στεναχώρια, τις ανησυχίες, τα άγχη, τις σκοτούρες. Σου παρέχει τον χρόνο του για να πλησιάσεις τον εαυτό σου, να επικοινωνήσεις με τους γύρω σου πιο ουσιαστικά χωρίς θόρυβο και χωρίς φίλτρα. Έχει φυλάξει για σένα τις πιο δροσερές νότες του θερινού ηλιοστασίου για να σε ανακουφίσει αφού τα πρώτα μελτέμια δίνουν το σύνθημα για να ξεκινήσουν να λικνίζονται τα αρμυρίκια.
Αύγουστος είναι: η μυρωδιά εκείνη η αξέχαστη του λάστιχου που λούζει με νερό τις αυλές το σούρουπο που ο ήλιος βασιλεύει. Η άσφαλτος που καίει. Τα βρώμικα ξυπόλητα πόδια στο τσιμέντο. Οι πελαργοί που μας αποχαιρετούν με την μελένια προσμονή της επιστροφής τους στις αρχές της άνοιξης. Η γνώση που περιφέρεται νωχελικά μοναχική ως τον Σεπτέμβρη. Μια χρωματιστή, ανάλαφρη καρδία που βρίσκεται σε εφημερία και ένας μαγκούφης χρόνος που επιτρέπει στους υπηρέτες του την ώρα και τα λεπτά να πάρουν το ρεπό τους αφού ο χώρος γίνεται πιο σημαντικός από τον χρόνο.
Η φύση τον μήνα αυτό φοράει τα καλά της για να υποδεχθεί την αφθονία. Θεωρείται άλλωστε ο μήνας (augeo που σημαίνει αύξω, αυξάνω) που τρέφει του υπόλοιπους έντεκα αφού αυξάνονται και ωριμάζουν οι καρποί. Ξεχειλίζουν οι ποσότητες από φρούτα και λαχανικά με τα σύκα να μονοπωλούν την γεύση μας. Οι συκιές, το αγαπημένο δέντρο του Αυγούστου. Το υπέροχο αυτό φυλλοβόλο, καρποφόρο δέντρο γνωστό πέραν των γευστικών, γλυκών, φρουτώδεις καλοκαιρινών καρπών μας παρέχει τον ίσκιο του γενναιόδωρα για να ξαποστάσουμε από τον δυνατό, καθαρό αυγουστιάτικο καυτό ήλιο.
Τις πιο συναρπαστικές εικόνες τις φιλοξενεί ο Αύγουστος στην ποδιά του. Τις πιο ζεστές αναμνήσεις μας τις φυλάει ο Αύγουστος για να τις κλειδώσουμε στην καρδιά μας. Τις πιο δυνατές υποσχέσεις, τα πιο οικεία και αληθινά συναισθήματα μας περιμένει για να τα αισθανθούμε. Τα ανταμώματα, τις συγκινήσεις, τις χαρές, τα γέλια όλα ζωγραφίζονται πότε στα αυγουστιάτικα πρωινά που σκορπίζουν δροσιά και υπόσχονται ζουμερές αλαφροΐσκιωτες στιγμές και πότε στα αυγουστιάτικα, σιωπηλά, ροζ δειλινά λουσμένα από έντονες οσμές βασιλικού και δυόσμου.
Μας χρωστάμε έναν Αύγουστο…
