Οι πανελλήνιες ως το τέλος του κόσμου
Πανελλήνιες εξετάσεις. Δύο λέξεις που στο άκουσμα τους η καρδιά σου παραλείπει ένα χτύπο. Θυμάσαι όλη αυτή την κούραση, τις υποχρεώσεις, το διάβασμα μέχρι το ξημέρωμα, τα φροντιστήρια, τα ιδιαίτερα. Το άγχος μήπως και δεν καταφέρεις να περάσεις στην σχολή που θέλεις και απογοητεύσεις όχι τόσο τον ίδιο σου τον εαυτό, αλλά τους γονείς σου, οι οποίοι έκαναν τόσες θυσίες για εσένα, τους καθηγητές σου αλλά και τους φίλους σου, οι οποίοι έχουν τόσες προσδοκίες. Ανησυχείς για το αν οι κόποι σου θα ανταμειφθούν, αν όλα αυτά τα ξενύχτα άξιζαν, αν θα καταφέρεις να ζήσεις αυτή την πολυπόθητη φοιτητική ζωή και την ανεξαρτησία που αυτή συνεπάγεται.
Λογικό είναι αυτές οι εξετάσεις να σου προκαλούν φόβο, άγχος και προβληματισμό, καθώς θα μπορούσαν να αποτελέσουν το εισιτήριο για το τρένο της εκπλήρωσης των ονείρων σου και των σχεδίων σου για την ζωή. Η ζωή όμως δεν είναι ένα τρένο που ακολουθεί μόνο μια διαδρομή, επομένως και το εισιτήριο δεν μπορεί να είναι ένα και μοναδικό. Η ζωή μάλλον, για να το θέσω καλύτερα, είναι ένα συνεχές ταξίδι και εσύ είσαι ο οδηγός της. Το που θα πας και το τι θα επιλέξεις να κάνεις μπορείς να το καθορίσεις μονάχα εσύ. Ένας βαθμός και μια τρίωρη εξέταση δεν μπορούν να φανερώσουν ούτε το τι θα κατορθώσεις, ούτε το αν θα είσαι πετυχημένος, ευτυχισμένος ή πλούσιος. Άλλωστε αυτές είναι έννοιες οι οποίες δεν ορίζονται από όλους το ίδιο.
Ξέρω πως τώρα οι πανελλήνιες φαίνονται σαν το τέλος του κόσμου στα δικά σου μάτια υποψήφιε φοιτητή. Το πέρασα και εγώ πολύ πρόσφατα, η πληγή είναι ανοιχτή ακόμη, αλλά μην αφήνεις κανέναν να σου στερήσει το δικαίωμα να φτιάξεις το μέλλον σου όπως εσύ επιθυμείς. Είναι η δικιά σου ζωή, κανενός άλλου. Τι και αν χρειαστεί να δώσεις πανελλήνιες μια και δυο και τρεις φορές; Τι και αν δεν δώσεις καθόλου; Το ποιόν και οι ικανότητες σου δεν καθορίζονται από αυτό. Πολλοί θα πουν πολλά για εσένα αλλά μόνο εσύ ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι και τι μπορείς να καταφέρεις. Κοίτα να παραμείνεις αληθινός, ο εαυτός σου και προσηλωμένος στον στόχο σου, όποιος και να είναι αυτός.
Ζήσε, μείνε ψύχραιμος και όλα θα περάσουν
Η ζωή προχωράει, δεν μένει στάσιμη στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ξέρεις πως εσύ έχεις βάλει τα δυνατά σου, προσπάθησες, πάλεψες, επομένως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σου πει ότι απέτυχες, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Το πιο σημαντικό είναι να μην αφήσεις το άγχος και την κούραση να σε κατακλύσει.
Το μυαλό και το σώμα σου χρειάζονται ξεκούραση. Αφιέρωσε χρόνο και στον εαυτό σου, όχι μόνο στο διάβασμα. Κάτσε λίγο παραπάνω στο μεσημεριανό τραπέζι και μίλησε με τους γονείς σου για θέματα που δεν αφορούν το διάβασμα και τις εξετάσεις, βγες με τους φίλους σου για μια βόλτα, ασχολήσου με κάτι που σε ευχαριστεί, που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός. Πήγαινε μια βόλτα μέχρι την θάλασσα, το υδάτινο στοιχείο ηρεμεί τον άνθρωπο, είμαστε πολύ πιο συνδεδεμένοι με την θάλασσα από ότι νομίζεις, αφού και εμείς αποτελούμαστε κυρίως από νερό. Άκου δυνατά μουσική, χόρεψε, ξέδωσε, κλάψε, μην το αφήνεις να σε καταβάλλει.
Μέσα από αυτές τις εξετάσεις θα βγεις πιο δυνατός
Στο υπόσχομαι θα περάσει. Υπάρχει και ζωή μετά τις πανελλήνιες. Εμπιστεύσου με. Όλοι όσοι αξίζουν θα είναι εκεί για εσένα. Θα βγεις δυνατότερος από αυτό, άλλος άνθρωπος, φοιτητής θα τολμούσα να πω με περηφάνια. Εγώ πάντως πιστεύω σε εσένα, το μόνο που μένει είναι να πιστέψεις και εσύ στον εαυτό σου. Και να θυμάσαι, η μόρφωση και η παιδεία δεν φαίνονται από τα μόρια που θα γράψεις στις πανελλαδικές. Έχε πίστη και το μέλλον που διαγράφεται μπροστά σου, είμαι σίγουρη πως σου επιφυλάσσει πολλές ευκαιρίες, αρκεί να αφήσεις τον εαυτό σου να τις δει και να τις αποδεχτεί. Δεν θα σου ευχηθώ μόνο καλή τύχη στις επικείμενες εξετάσεις, αλλά και μια χαρούμενη, γεμάτη και ευτυχισμένη ζωή. Εγώ είμαι περήφανη για εσένα.
