Η ιπποθεραπεία αποτελεί μια θεραπευτική μέθοδο, η οποία χρησιμοποιεί τη κίνηση του αλόγου ως βασικό μέσο βελτίωσης νευρολογικών και αισθητηριακών δυσλειτουργιών. Η συγκεκριμένη μέθοδος συνιστά ένα σύνολο φυσικοθεραπευτικών, λογοθεραπευτικών και εργοθεραπευτικών παρεμβάσεων συμβάλλοντας καθοριστικά στην αποκατάσταση σωματικών-κινητικών, νοητικών-αισθητηριακών και ψυχολογικών προβλημάτων. Η ιπποθεραπεία αποτελεί μία εξειδικευμένη μορφή της θεραπευτικής ιππασίας. Αποβλέπει στη διεκπεραίωση συγκεκριμένων πρακτικών αποσκοπώντας στην επίτευξη συγκεκριμένων στόχων ανάλογα των περιπτώσεων.
Ανεπάρκεια αισθητηριακής ολοκλήρωσης και αισθητηριακά συστήματα
Αξίζει πρωτίστως να σημειωθεί πως η ιπποθεραπεία δεν συνιστάται ως μια αυτόνομη θεραπευτική μέθοδο, αλλά αποτελεί ένα μέρος ενός ολόκληρου θεραπευτικού προγράμματος. Παρόλα αυτά φαίνεται πως έχει πολύ ευεργετικά αποτελέσματα στα άτομα που χρήζουν βοηθείας, όπως άτομο που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού. Τα άτομα με αυτισμό σε μερικές περιπτώσεις παρουσιάζουν ανεπάρκεια αισθητηριακής ολοκλήρωσης. Τι σημαίνει αυτό; ο άνθρωπος προσλαμβάνει πληθώρα ερεθισμάτων από το περιβάλλον με το οποίο αλληλεπιδρά. Οι πληροφορίες που εισέρχονται από τον περιβάλλον υπόκεινται σε επεξεργασία στον εγκέφαλο. Όμως, διαπιστώνεται πως υπάρχουν μερικά άτομα που ανήκουν στον φάσμα του αυτισμού που δεν μπορούν να επεξεργαστούν κατάλληλα τις πληροφορίες και να προβούν στις ανάλογες ερμηνείες τους. Αυτό συνεπάγεται εμφάνιση υπερευαισθησίας ή παθητικότητας σε συγκεκριμένα ερεθίσματα.
Η ιπποθεραπεία, λοιπόν, αποτελεί ένα θεραπευτικό πλαίσιο στο οποίο διαμορφώνεται ένα πολυαισθητηριακό περιβάλλον κατάλληλα δομημένο για τα άτομα με αυτισμό. Τα άτομα αυτά ενδέχεται να μην αναπτύσσουν φυσιολογικά τρεις βασικές αισθήσεις: την απτική, την αιθουσαία και την ιδιοδεκτική. Με λίγο λόγια η δυσλειτουργία απτικού συστήματος επιφέρει τη λανθασμένη αντίληψη της επαφής, γεγονός που προκαλεί υπερδιέγερση διάσπαση προσοχής και υπέρκινητικότητα. Η αιθουσαία αίσθηση σχετίζεται με την κατανόηση της κίνησης και της ορθής θέσης της κεφαλής. Τέλος, το ιδιοδεκτικό σύστημα αναφέρεται στην αντίληψη της θέσης του σώματος στο χώρο.
Ενίσχυση διαδικασίας κοινωνικοποίησης
Έτσι, λοιπόν, η ιπποθεραπεια καθίσταται άκρως αποτελεσματική θεραπευτική μέθοδος, καθώς επισημαίνεται πως το άλογο παράγει τρισδιάστατες κινήσεις. Το γεγονός αυτό συμβάλλει στην άμεση αλληλεπίδραση του ατόμου με αυτισμό με το περιβάλλον του. Επιπλέον, η συγκεκριμένη θεραπευτική μέθοδος προάγει την σωματογνωσια. Το άτομα αρχίζει να αντιλαμβάνεται τη θέση και τη στάση του σώματός του. Είναι γνωστό πως το άλογο εκτελεί κινήσεις που μοιάζουν με αυτές των ανθρώπων. Ένα ακόμη σημαντικό πλεονέκτημα που υπάρχει στην ιπποθεραπεία είναι η ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Οι θεραπευτές προσπαθούν να αναπτύξουν τις κοινωνικές δεξιότητες ατόμων με αυτισμό. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω επιδίωξης συναναστροφών στα πλαίσια της συνεδρίας. Είναι γνωστό πως η ανάπτυξη βασικών ανθρωπίνων δεξιοτήτων επιδρούν θετικά στη ψυχολογία του ανθρώπου. Για το λόγο αυτό υποστηρίζεται πως η ιπποθεραπεία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη καλή ψυχολογία του καθενός.
Αξίζει να σημειωθεί ακόμα πως το άλογα έχουν αναπτυγμένη ενσυναίσθηση. Στην ιπποθεραπεία καλλιεργείται μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ του ατόμου με αυτισμό και του αλόγου. Πρόκειται για μια σχέσης εμπιστοσύνης και αγάπης. Πειράματα έχουν δείξει πως τα άλογα έχουν τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα(αρνητικά ή θετικά) του ανθρώπου. Τέλος, μην ξεχνάμε πως η κάθε θεραπευτική μέθοδος που συνδυάζεται με δραστηριότητες που ενέχουν το στοιχείο του παιχνιδιού αποτελούν ισχυρό κίνητρο. Υπάρχει καλύτερο από το παιχνίδι στη φύση για το παιδί και μεγαλύτερη απόλαυση για έναν ενήλικα;
