[punica-dropcap]Ό[/punica-dropcap]ταν ακούω το όνομα Steve McCurry μου έρχονται εικόνες στο μυαλό οι οποίες με ταξιδεύουν. Εικόνες με τοπία και ανθρώπους από κάθε απομακρυσμένη γωνία του πλανήτη, γεμάτες χρώματα και αρώματα. Εικόνες που καθηλώνουν τον θεατή και χαρακτηρίζονται από την ζωντάνια και την αίσθηση της απόλυτης συμμετρίας που έχουν.
Τα πρώτα χρόνια του Steve McCurry
Ο Steve McCurry, γεννημένος στην Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α τον Απρίλη του 1950, είναι ένας από τους πιο γνωστούς Αμερικανούς φωτορεπόρτερ, ο οποίος δραστηριοποιείται στον χώρο μέχρι σήμερα. Ο Steve McCurry, παρά τα αρχικά πλάνα που είχε να σπουδάσει κινηματογράφο, σπούδασε Θέατρο στο Penn State University από όπου και αποφοίτησε τη δεκαετία του ΄70. Κατά την ενασχόλησή του με την φοιτητική εφημερίδα άρχισε να ανακαλύπτει την αγάπη του για τη φωτογραφία. Δουλεύοντας ως απόφοιτος πλέον, σε εφημερίδα, αποφασίζει να δουλέψει ως ελεύθερος επαγγελματίας και να ταξιδέψει στην Ινδία όπου και παρέμεινε για 1 χρόνο.
Η καριέρα του Steve McCurry
Η επίσημη έναρξη της καριέρας του ως φωτογράφος ξεκίνησε όταν πέρασε στο Πακιστάν, καθώς μεταμφιέστηκε για να περάσει τα σύνορα από μια περιοχή που την έλεγχαν οι Αφγανοί, λίγο πριν την εισβολή των Σοβιετικών. Μέσα στο τουρμπάνι του είχε κρυμμένα ρολά φιλμ τα οποία στη συνέχεια, καθόλη τη παραμονή του εκεί, χρησιμοποίησε για να καταγράψει τη ζωή και τη καθημερινότητα, τις καταστροφές των χωριών από τους βομβαρδισμούς και τις εναέριες επιθέσεις, καθώς και όλη τη φρικαλεότητα του πολέμου. Οι φωτογραφίες που τράβηξε εκεί δημοσιεύτηκαν στους The New York Times και σε άλλες γνωστές εφημερίδες. Αυτές οι εικόνες έγιναν η αφορμή να κερδίσει χρυσό βραβείο Robert Kappa για τις καλύτερες φωτογραφίες από το εξωτερικό. Στη συνέχεια της καριέρας του κατέγραψε ένα μεγάλο αριθμό από εμπόλεμα τοπία όπως τον πόλεμο στον Λίβανο, στο Ιράν, στο Ιράκ κ.α. Οι εικόνες του κατέγραφαν τον πόλεμο, αλλά ο Steven McCurry δεν ήθελε να αποτυπώσει και να επικεντρωθεί στο κατεστραμμένο τοπίο και στο φρικτό πρόσωπο του πολέμου. Προσπάθησε μέσα από τις εικόνες του να απαθανατίσει το ανθρώπινο στοιχείο και την ψυχή των ανθρώπων. Μια εικόνα η οποία τον έκανε ευρύτερα γνωστό ήταν η φωτογραφία με τίτλο “Afghan girl”. Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1984 σε έναν καταυλισμό Αφγανών προσφύγων στο Πακιστάν και απεικονίζει μια 12χρονη κοπέλα Αφγανικής καταγωγής. Η κοπέλα φορούσε ένα κόκκινο μαντήλι και είχε πράσινα, έντονα μάτια που κοίταζαν έντονα τον φωτογραφικό φακό. Έναν χρόνο μετά, το 1985, η φωτογραφία δημοσιεύεται στο National Geographic και αποτέλεσε μια εμβληματική εικόνα, καθώς δεν είναι μόνο η πιο γνωστή φωτογραφία του McCurry, αλλά στα μετέπειτα χρόνια αποτέλεσε σύμβολο για την εκστρατεία υπέρ των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των γυναικών του Αφγανιστάν από την κυβέρνηση των Η.Π.Α. Μέχρι σήμερα το φωτογραφικό έργο του Steve McCurry χαρακτηρίζεται από τα πορτραίτα των ατόμων που επιλέγει να φωτογραφίσει, θίγοντας συχνά μέσα από τις εικόνες του πολλά κοινωνικά ζητήματα. Ο Steve McCurry έχει συνδυαστεί με το National Geographic, καθώς έχει συνεργαστεί με το περιοδικό για πολλά χρόνια και είναι μέλος στο Magnum από το 1986. Όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας του, του έχουν απονεμηθεί σημαντικά τα βραβεία όπως αυτά του ” Φωτογράφου της χρονιάς” από το Ίδρυμα Παγκόσμιας Φωτογραφίας Τύπου και δύο πρώτα βραβεία από το World Press Photo.
Οι περισσότερες από τις που φωτογραφίες μου στηρίζονται στους ανθρώπους, ψάχνω για την απροσδόκητη στιγμή, την εσωτερική ματιά που κρυφοκοιτάζει έξω, την εμπειρία χαραγμένη στο πρόσωπο ενός ατόμου.
Steve McCurry
Η αμφιλεγόμενη πλευρά του Steve McCurry
Μετά το 2005 ο McCurry ξεκινάει να τραβάει με ψηφιακή μηχανή, καθώς μέχρι τότε τραβούσε καθαρά με αναλογική. Αυτή η μεταστροφή στη ψηφιακή εικόνα έγινε όπως λέει και ο ίδιος ώστε η επεξεργασία των εικόνων και η εμφάνιση των φωτογραφιών να γίνονται με πιο εύκολο τρόπο. Για πολλούς όμως ο Steve ΜcCurry έχει μια αμφιλεγόμενη πλευρά καθώς μετά από ένα σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε από μια έκθεση του το 2016 διαπιστώθηκε ότι οι εικόνες του δεν είναι τόσο αυθεντικές και τυχαίες όσο παρουσιάζονταν. Όπως είναι γνωστό η οποιαδήποτε παρεμβολή σε μια εικόνα και η οποιαδήποτε προσπάθεια σκηνοθεσίας, είναι αντίθετη δεοντολογικά με το φωτορεπορτάζ. Συνεπώς κατηγορήθηκε ότι παρεμβαίνει στις εικόνες του με βαριές μεθόδους επεξεργασίας οι οποίες δεν διορθώνουν απλά τα χρώματα στην εικόνα, αλλά αφαιρούν από αυτή αντικείμενα και ανθρώπους οι οποίοι δεν “εξυπηρετούν ” το κάδρο. Ο ίδιος απάντησε στις κατηγορίες λέγοντας ότι ξεκίνησε σαν φωτορεπόρτερ αλλά πλέον χαρακτηρίζεται ως αφηγητής- storyteller και οι συγκεκριμένες φωτογραφίες τραβήχτηκαν από ένα προσωπικό του ταξίδι που έκανε στην Κούβα.
