Ο Γιάννης Μπεχράκης έφυγε από την ζωή πριν λίγες εβδομάδες. Ο Έλληνας φωτορεπόρτερ υπήρξε επικεφαλής του φωτογραφικού τμήματος του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters στην Ελλάδα. Το 2016 στην ομάδα του απονεμήθηκε το Βραβείο Πούλιτζερ, το οποίο θεωρείται ένα βραβείο ύψιστης σημασίας για την έντυπη δημοσιογραφία.
Ο Γιάννης Μπεχράκης καθ’ όλη την διάρκεια της καριέρας του κάλυψε πολλά γεγονότα όπως τις διενέξεις στο Αφγανιστάν, τον σεισμό στο Κασμίρ και την μεταναστευτική κρίση στην Ελλάδα. Η αφοσίωση που έδειχνε ήταν τεράστια, καθώς θυσίαζε τα πάντα για να τραβήξει την πιο σημαντική φωτογραφία. Όσοι τον ήξεραν μπορούν να πουν με σιγουριά ότι η φωτογραφία ήταν όλη του η ψυχή.
Σκοπός του μέσω των φωτογραφιών του ήταν να προβληματίζει, να δημιουργήσει ενοχές, να κάνει κάποιον να κλάψει ή να γελάσει. Θεωρούσε ότι η στατική φωτογραφία έχει τεράστια δύναμη καθώς σε κάνει να ονειρεύεσαι. Ωστόσο, δεν έβλεπε τις φωτογραφίες του ως τέχνη αλλά ως αντανάκλαση της ψυχής του. Φωτογράφιζε όχι απλώς με τα μάτια αλλά με τα μάτια της ψυχής του. Απώτερος στόχος του ήταν να μην υπάρχει κάποιον που όταν ερωτηθεί για ένα θέμα όπως η μετανάστευση να πει «Δεν ήξερα».
Για τον Μπεχράκη όλα ξεκίνησαν όταν το 1983 παρακολούθησε την ταινία «Under Fire», η οποία πραγματεύεται την προσπάθεια μιας δημοσιογράφου και ενός φωτογράφου να καλύψουν τα γεγονότα που οδήγησαν λίγο αργότερα στην επανάσταση το 1979 στην Νικαράγουα. Με τον τρόπο αυτό η φωτογραφία αποτέλεσε ένα ρομαντικό όνειρο απόδοσης δικαιοσύνης. Ήταν με λίγα λόγια ο δικός του τρόπος να συμβάλει στην παγκόσμια ειρήνη.
Οι φωτογραφίες του αναδεικνύουν την ομορφιά μιας πράξης, μιας ενέργειας ή μιας στάσης ζωής. Όπως η στιγμή που κρύβεται πίσω από την φωτογραφία μιας πρόσφυγα η οποία καθόταν στην αμμουδιά και χαμογελούσε. Η ίδια ήταν τυφλή και καθώς ο Μπεχράκης την πλησίαζε του εξομολογήθηκε ότι ήταν ευγνώμων που μπορούσε να νιώσει τον αέρα και την μυρωδιά της θάλασσας. Η φωτογραφία επισημαίνει την ελπίδα και την πίστη που εξακολουθούσε να έχει η πρόσφυγας, παρά τις αντιξοότητες που είχε συναντήσει, στην ομορφιά του κόσμου.
Εν κατακλείδι, ο Γιάννης Μπεχράκης ήταν ένας ρομαντικός φωτορεπόρτερ με αποστολή να μιλάει για εκείνους που λόγω συγκυριών δεν έχουν φωνή συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην διαμόρφωση ενός κόσμου πιο όμορφου και δίκαιου. Άλλωστε όπως έλεγε και ο ίδιος : «Ξέρετε, σκέφτομαι πολλές φορές ότι χρειάζεται μια κρίση για να δούμε αν υπάρχει ανθρωπιά γύρω μας. Γιατί πολλές φορές ξεχνιόμαστε. Όταν όλα πάνε καλά, όλοι είμαστε ευτυχισμένοι. Όταν όμως τα πράγματα δυσκολεύουν εξαιτίας μιας οικονομικής κρίσης, μιας φωτιάς σε ένα δάσος, ενός πολέμου, τότε ξαφνικά ανακαλύπτουμε τη δύναμη των ανθρώπων. Μια τέτοια κατάσταση βοηθά να εμφανιστούν η ανθρωπιά και η ελπίδα»
Πηγή: Reuters
