Οι «Εκμέκ» είναι το συγκρότημα που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στα τέλη του 2009 κι από τότε δεν έχουν σταματήσει να απαντούν στο πώς προέκυψε το όνομα της μπάντας. Εκτός αυτού, έχουν χαρίσει στο κοινό τρία άλμπουμ, που το καθένα έχει να σου πει κάτι τελείως διαφορετικό από το άλλο: «Γλυκαίνει και δεν παχαίνει» (2011), «Ο Φυγάς» (2014) και «Ο Βασιλιάς της μοναξιάς» (2017). Ο Άλκης Κανίδης, τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός των Εκμέκ μας απάντησε σε 10 ερωτήματα, αφού πρώτα μας σύστησε, φυσικά, όλο το συγκρότημα….
Επιμέλεια συνέντευξης: Έλενα Ντάντζελο
Είστε οι Εκμέκ ή αλλιώς είστε οι…
Τα μέλη της μπάντας αυτή την στιγμή εκτός από εμένα είναι οι Σάκης Ραπτόπουλος στα πλήκτρα, Στέργιος Γιάννος στο ηλεκτρικό μπάσο και Γιώργος Αβραμίδης στην τρομπέτα. Στα τύμπανα συμμετέχει ο Μπάμπης Πετσίνης.
Το τραγούδι σας με τίτλο «Τραπεζίτης», έγινε το soundtrack του διεθνούς ντοκιμαντέρ της Deutsche Welle για την κρίση στη χώρα. Έχετε φανταστεί ποτέ κάποιο άλλο σας τραγούδι να ντύνει κάποιο ντοκιμαντέρ, τηλεοπτική σειρά, εκπομπή ή ταινία;
Για να είμαι ειλικρινής όχι. Θα μου άρεσε όμως να επενδύσω από την αρχή μουσικά μια παράσταση ή μια ταινία. Μου αρέσει πολύ η δραματουργία και μιας και δεν μπορώ να είμαι ηθοποιός, το να συνθέσω την μουσική θα ήτανε ένας πλάγιος τρόπος για να μπω κι εγώ σ’ αυτόν τον κόσμο.
Στον πρώτο σας δίσκο στο τραγούδι «Μπατιράκι» λέτε «Εγώ θα σ αγαπώ κι ας είσαι μπατιράκι και δεν με νοιάζει αν τρώω χαβιάρι ή σουβλάκι». Τώρα όμως που ανέβηκε η τιμή στο σουβλάκι;
Ο πρώτος δίσκος είχε την ορμή και την αφέλεια που έχουν πάντα οι πρώτες απόπειρες. Δεν θα εξέφραζα τώρα αυτό το νόημα με αυτές τις λέξεις. Πιθανώς δεν θα εξέφραζα καν αυτό το νόημα. Όντας κατά μια δεκαετία πληρέστερος ξέρω πως η αγάπη είναι το σημαντικότερο πράγμα, αλλά δεν είναι άφθαρτη. Η συνθήκη μπορεί να την σκοτώσει. Γι’ αυτό και θέλει φροντίδα.
Υπάρχουν κομμάτια σας που ενώ γράφτηκαν δεν κυκλοφόρησαν ποτέ;
Ναι στους τελευταίους δύο δίσκους έγραψα περισσότερα τραγούδια από αυτά που ηχογραφήθηκαν και κυκλοφόρησαν εν τέλει. Το έκανα γιατί συνειδητοποιήσαμε πως όσο μεγαλύτερο διάστημα είμαι, και όσο βαθύτερα μπαίνω, στην διαδικασία της γραφής τόσο καλύτερο υλικό προκύπτει. Και έτσι στο τέλος μπορείς να διαλέξεις και να προχωρήσεις με τα καλύτερα από τα τραγούδια που έχεις στα χέρια σου.
Σε κομμάτια σας έχουμε συναντήσει ισπανικούς στίχους. Αυτό το διάστημα στις τάσεις του YouTube βρίσκονται αρκετά ελληνικά τραγούδια που έχουν επίσης συμπεριλάβει τον ισπανικό στίχο. Πώς κάνατε αυτή την επιλογή και πως αισθάνεστε πλέον που κυριαρχεί στα hit του καλοκαιριού;
Εμένα μου αρέσει η πολυχρωμία και η ύπαρξη ετερόκλητων τάσεων στην δισκογραφία. Στην δική μας περίπτωση ήτανε μέρος της ταυτότητας που φέραμε για ένα μεγάλο διάστημα. Το ισπανικό στοιχείο στην μουσική και μερικώς στον στίχο ταίριαξε πολύ σε αυτό που θέλαμε να εκφράσουμε. Μας αγάπησε και το αγαπήσαμε. Πλέον όμως νιώθω την ανάγκη για αλλαγή.
Είστε ικανοποιημένοι από την πορεία σας ως συγκρότημα; Έχετε σκεφτεί πώς θα ήταν η πορεία σας αν ξεκινούσατε, αντί για τη Θεσσαλονίκη, από άλλο μέρος της Ελλάδας π.χ. Ξάνθη, Αθήνα, Ηράκλειο κτλ;
Ό,τι κάναμε το κάναμε με αγάπη και φροντίδα. Οπότε ναι είμαστε ικανοποιημένοι. Αυτή την στιγμή πραγματώνεται το κλείσιμο ενός κύκλου για εμάς. Το τι θα αλλαχθεί και τι θα απομείνει στο τέλος θα φανεί όταν τελειώσει αυτή η διαδικασία. Πάντως στην έως εδώ πορεία λειτουργήσαμε λίγο σαν αντάρτες. Σχετικά μακριά από το κέντρο των πραγμάτων, βασισμένοι στις δικές μας δυνάμεις, επιλέγοντας με τους δικούς μας όρους. Και αυτό είχε να κάνει και με την Θεσσαλονίκη, όπου όλα ήταν λίγο πιο χαλαρά ίσως και λίγο πιο ανθρώπινα από ότι π.χ. στην Αθήνα. Δυστυχώς όμως η Θεσσαλονίκη έχει ένα συγκεκριμένο ταβάνι και για αυτό δεν φταίει κανείς. Είναι απλά ζήτημα αριθμών. Ενώ η Αθήνα είναι το περιβάλλον που σου δίνει περισσότερα ερεθίσματα και περισσότερες διεξόδους. Είναι το κέντρο που ανέφερα πριν.
Το «Εγώ μεγάλωσα σα λύκος» είναι ένα video clip που είχε κοινωνικό μήνυμα και γι’ αυτό το λόγο έκανε τόσο μεγάλο σάλο στα social media. Οι μουσικοί πρέπει να παίρνουν θέση σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα με τους στίχους και την μουσική τους γενικότερα;
Δεν υπάρχει «πρέπει» που να αφορά ειδικά τους καλλιτέχνες. Το μοναδικό που οφείλουν οι καλλιτέχνες να κάνουν, είναι να είναι ο εαυτός τους και να το εκφράζουν. Ως άνθρωποι όμως όλοι οφείλουμε να προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο. Οι καλλιτέχνες έχουμε απλά ένα ακόμη όπλο στα χέρια μας που αν θελήσουμε να το χρησιμοποιήσουμε μπορούμε να επηρεάσουμε πιο εύκολα το περιβάλλον. Αν κάποιον δεν τον αφορά η βελτίωση της πραγματικότητας γύρω του, έχει πρόβλημα σε ανθρώπινο επίπεδο πρωτίστως.
Μιλήστε μας για μια αστεία στιγμή σας σε Live που την θυμάστε μέχρι σήμερα και γελάτε.
Πολλές. Οι περισσότερες πριν ή μετά, και κάποιες την ώρα της συναυλίας. Υπήρξαμε μια παρέα πολύ αγαπημένων ανθρώπων με πολύ καλή χημεία μεταξύ τους οπότε είχαμε πολλές τέτοιες στιγμές. Τα πειράγματα, το χιούμορ, όλα αυτά τα θυμάμαι με πολύ χαρά. Μια αξιοσημείωτη ίσως στιγμή ήταν όταν μας κόψανε το ρεύμα σε μια υπαίθρια συναυλία επειδή παίζαμε ροκ που όπως μάθαμε μετά είναι του σατανά.
Η μπάντα σας ονομάζεται «Εκμέκ». Αν όμως σας έλεγαν τι γλυκό είναι ο καθένας σας ξεχωριστά και γιατί, τι θα απαντούσατε;
Δεν μας έχω σκεφτεί ποτέ έτσι. Νομίζω πως δεν έχω απάντηση σ’ αυτό.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια και που θα βρούμε τους Εκμέκ το επόμενο διάστημα;
Αυτή την στιγμή όπως σου είπα είμαστε σε φάση απόστασης και επαναπροσδιορισμού. Ένα από τα πράγματα που συμβαίνουν είναι πως ετοιμάζεται ένα τρίο, μια ακουστική εκδοχή της μπάντας που θα μας επιτρέψει να παίξουμε σε χώρους που δεν θα μπορούσαν να σηκώσουν την πλήρη εκδοχή των Εκμέκ. Όπως θα μπει λοιπόν ο χειμώνας, θα ξεκινήσουμε και πάλι τις εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα.
Ευχαριστούμε πολύ τους Εκμέκ για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.
