Φίλιππος Μανδηλαράς: «Η δουλειά του συγγραφέα είναι να συλλέγει εικόνες και να τις μετατρέπει σε λέξεις. Είτε με τη φαντασία του, είτε σε ρεαλιστικό επίπεδο.»

Ο Φίλιππος Μανδηλαράς, αγαπημένος συγγραφέας παιδικών βιβλίων, γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία και ασχολήθηκε με την κοινωνική ανθρωπολογία την εθνογραφία και τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής. Έχει δημιουργήσει μια μέθοδο δημιουργικής γραφής για τα παιδιά  – “Εργαστήριο δημιουργικής γραφής για τα παιδιά” cd-rom και εκπαιδευτική μέθοδος, Εκδόσεις “Πατάκη’ 1998 και 2000 αντίστοιχα – και έχει γράψει και εκδώσει πολλά βιβλία για παιδιά όλων των ηλικιών στις Εκδόσεις “Πατάκη” και “Φυτράκη”.

Ύστερα απο αρκετά χρόνια που έζησε στην Χίο αποφάσισε να επιστρέψει στην Αθήνα. Λίγες ημέρες πριν τη μετακόμισή του μας μίλησε στο MAXMAG για τις εμπειρίες του στο νησί, την απόφασή του να επιστρέψει, αν σκέφτεται να γράψει κάποιο βιβλίο για ενήλικες, την παιδική λογοτεχνία, τον ρόλο του σχολείου στην ανάπτυξη της φαντασίας του παιδιού και φυσικά για την υπέροχη σειρά “Η πρώτη μου ιστορία” και το νέο του βιβλίο “Κυκλάδες – Πετράδια στο Αιγαίο”.

 

  • Επί χρόνια κάτοικος Αθηνών, το τελευταίο διάστημα ζείτε μόνιμα στη Χίο. Πώς πήρατε αυτή την απόφαση;

Συμβαίνει να μιλάμε τις ημέρες που μετακομίζω πια από τη Χίο και επιστρέφω στην Αθήνα. Άλλαξε ο αέρας, άλλαξαν οι ανάγκες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποζητώ τη ζωή μακριά από την Αθήνα. Σε μικρότερες δόσεις όμως και σίγουρα δίχως μακροχρόνιες σχέσεις με κάποιους τόπους.

Advertising

Advertisements
Ad 14

 

  • Για έναν άνθρωπο συνηθισμένο στους γρήγορους ρυθμούς της πρωτεύουσας, η ζωή στο νησί πώς κυλά;

Η ζωή στο νησί κυλά ήσυχα με τις μικρές αδιόρατες εντάσεις της που είναι ίδιον της ελληνικής (αλλά και κάθε) μικροκοινωνίας. Όταν όμως έχεις μεγαλώσει στο κέντρο της πρωτεύουσας, στην ελευθερία της ανωνυμίας, αυτές οι μικροεντάσεις, οι κουβέντες στις σκιές κι η ενασχόληση με το μικρό (αλλά μέγα, όπως θα έλεγε ο ποιητής) ενοχλούν.

Διαβάστε επίσης  Ρενέ Στυλιαρά: "Αγαπώ την ετερότητα και την πολυφωνία"

 

  • Για έναν άνθρωπο που επιπλέον φέρει την ιδιότητα του συγγραφέα η αλλαγή παραστάσεων ενδυναμώνει τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητά του στη συγγραφή;

Η δουλειά του συγγραφέα είναι να συλλέγει εικόνες και να τις μετατρέπει σε λέξεις. Είτε με τη φαντασία του, είτε σε ρεαλιστικό επίπεδο. Σίγουρα η αλλαγή παραστάσεων βοηθάει λοιπόν, αλλά αυτή μπορεί να γίνει και σε έναν πολύ στενό μικρόκοσμο, αρκεί να έχει κάποιος οξυμένη παρατηρητικότητα.

 

 

  • Τι πιστεύετε πως αναζητά το παιδί σε ένα βιβλίο και με ποιον τρόπο ο συγγραφέας μπορεί να προσεγγίσει τις επιθυμίες του;

Το παιδί ζητάει στην αρχή την αναπαράσταση του κόσμου και στη συνέχεια, το άπλωμά του σε άλλες διαστάσεις. Το ίδιο περίπου ζητάει και ο ενήλικας μόνο που αυτός θα έπρεπε να έχει απαιτήσεις που σχετίζονται με το είδος της τέχνης που ασκεί ο συγγραφέας.

 

Advertising

  • Στα περισσότερα βιβλία σας, όπως παρατήρησα, γράφετε για την ιστορία, τη μυθολογία, τη θρησκεία μας, δίνοντας μια καλή αφορμή στα παιδιά μέσω αυτών να γνωρίσουν από νωρίς σημαντικά στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού και της Ελλάδας. Πόσο σημαντική είναι αυτή η γνώση;

Είναι σημαντική αλλά όχι και απαραίτητη, κατά τη γνώμη μου. Σημαντικότερο είναι το ακόνισμα της φαντασίας, του γλωσσικού ένστικτου και της απόλαυσης της ανάγνωσης.

 

  • Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα ακόμα εξαιρετικό βιβλίο της σειράς «Η πρώτη μου Ιστορία» από τις εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, με τίτλο «Κυκλάδες – Πετράδια στο Αιγαίο», το οποίο αναφέρεται στην ιστορία των Κυκλάδων. Διαβάζοντας κάποιος το συγκεκριμένο βιβλίο τι είδους πληροφορίες αντλεί;
Διαβάστε επίσης  Perfect Mess: "Κρατάμε ασίγαστο το πάθος"

Είναι ένα βιβλίο που αναφέρεται στην ιστορία των Κυκλάδων από την εποχή που σχηματίστηκαν, το ρόλο που κλήθηκαν να παίξουν ως εμπορικοί σταθμοί στο Αιγαίο, τις τροπές της τύχης τους και τον τρόπο που κατέληξαν παραθεριστικοί και τουριστικοί προορισμοί.

 

  • Σε βιβλία με αντίστοιχο περιεχόμενο, ο τρόπος απόδοσης με απλά λόγια εννοιών πολυπλοκότερων από αυτές που ένα μικρό παιδί μπορεί να καταλάβει, με σκοπό την εύκολη κατανόησή τους, αποτελεί πρόκληση για την εφευρετικότητα του συγγραφέα;

Σίγουρα. Τόσο εγώ, όσο και η Ναταλία Καπατσούλια, η εικονογράφος, δουλεύουμε πολύ ώστε να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα που να είναι εύληπτο και, κυρίως, τροφή για συζητήσεις κι αναζητήσεις με τους γονείς ή τους εκπαιδευτικούς που διαβάζουν το βιβλίο στα παιδιά.

Advertising

 

  • Τι είναι τελικά αυτό που σας κρατά τόσα χρόνια στην παιδική λογοτεχνία; Σκέφτεστε να προχωρήσετε στη συγγραφή και κάποιου βιβλίου για ενήλικες;

Η σχέση μου με τα παιδιά και με τους εφήβους εξαιτίας των βιβλίων. Κατά τα άλλα ναι, προχωρώ ήδη στη συγγραφή μυθιστορήματος για ενηλίκους που εμπεριέχει όλα τα στοιχεία μαγείας και ταξιδιού που χρησιμοποιώ και στα βιβλία για παιδιά και εφήβους. Στο ταξίδια αυτό μάλιστα, έχω και συνοδοιπόρο: την Ελένη Κατσαμά.

 

  • Έχοντας άμεση επαφή με μια γλώσσα διαφορετικής της ελληνικής, ως απόφοιτος γαλλικής φιλολογίας, ποια η γνώμη σας για την ανάγνωση ξενόγλωσσων βιβλίων κατά την προσχολική ηλικία; Πιστεύετε ότι το παιδί για να μάθει σωστά μια ξένη γλώσσα θα πρέπει να του δίνονται ερεθίσματα από τόσο νωρίς;

Δεν είμαι καθόλου μα καθόλου ειδικός για να απαντήσω σε μία τέτοια ερώτηση, αλλά το ένστικτό μου μου λέει πως σε περίπτωση μονόγλωσσων οικογενειών, δεν είναι απαραίτητο, από τη στιγμή που το παιδί δεν έχει κατακτήσει τους βασικούς μηχανισμούς της γλώσσας του. Το ένστικτό μου όμως μπορεί να με οδηγεί και σε λάθος δρόμους…

Διαβάστε επίσης  Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης: «Από το νέο ελληνικό θέατρο λείπει η χρηματοδότηση, η μάχη είναι άνιση»

 

 

  • Θεωρείτε ότι το σχολείο προωθεί τη λογοτεχνία και τη δημιουργική γραφή ή μήπως τις καταδικάζει;

Προτιμώ να μιλώ για εκπαιδευτικούς και γι αυτούς θα πω πως ναι, κάποιοι προωθούν τόσο τη λογοτεχνία όσο και τη δημιουργική γραφή -ακονίζουν το λεκτικό υλικό των παιδιών, τ’ αφήνουν ελεύθερα στην παραγωγή λόγου, τα απενοχοποιούν όταν κάνουν συντακτικά ή ορθογραφικά λάθη, δίνουν σημασία στο περιεχόμενο κι όχι στη φόρμα. Δυστυχώς δεν έχω γνωρίσει πολλούς τέτοιους εκπαιδευτικούς…

 

  • Η ανάπτυξη των τεχνολογικών μέσων και η διαρκής απασχόληση των νεαρών ατόμων με αυτά πώς επιδρούν στη σχέση τους με το βιβλίο;

Θα πω το τετριμμένο: πως βιβλίο και υπολογιστής δεν παντρεύονται. Είναι θέμα ταχύτητας, προσπάθειας, ευκολίας πρόσβασης. Κυρίως είναι θέμα χρόνου κι η κοινωνία στην οποία ζούμε δεν είναι συμβατή με ένα μέσο (το βιβλίο) που απαιτεί μόχθο στην ανάγνωση (μην ξεχνάμε ότι η ανάγνωση, ειδικά στις ηλικίες 6-8 ετών απαιτεί τρομερή προσπάθεια), χρόνο από κάθε είδους δραστηριότητα και συγκέντρωση. Όλα αυτά κάνουν την ανάγνωση ενός βιβλίου επίπονη διαδικασία, πολυτέλεια θα τολμούσα να πω, σε αντίθεση με μια περιήγηση στο διαδίκτυο ή ένα παιχνίδι στην οθόνη που απαιτεί ελάχιστη προσπάθεια.

Advertising

 

  • Με ποιον τρόπο οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να ενισχύσουν την αγάπη του παιδιού για το βιβλίο;

Αφήνοντας τα παιδιά τους ελεύθερα να επιλέξουν το βιβλίο που αυτά θέλουν, κι ας μην συνάδει με την αισθητική τους. Στη συνέχεια μπορούν να το συζητήσουν, να το διαπραγματευτούν, να μιλήσουν γι αυτό ώστε να καταλάβουν τα γιατί και τα πώς της επιλογής τους. Αναγνώστης γίνεται κάποιος μόνο όταν έχει την ελευθερία της επιλογής.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Ευτυχία: Το Ερώτημα της Ευτυχίας ως το Κατεξοχήν Ηθικό Δίλημμα

Πηγή:gradient-surrealist-galaxy-illustration_52683-117892 Η ευτυχία αποτελεί μια από τις βασικότερες αναζητήσεις

Αγίου Βαλεντίνου: 4+1 ξεχωριστές προτάσεις

Η γιορτή των ερωτευμένων ήρθε και μας βρίσκει να αναζητάμε