Ο Γιώργος Ζαφειρίου είναι μία υπέροχη φυσιογνωμία, ένας χαμηλών τόνων άνθρωπος, ο οικογενειάρχης που έχεις συναντήσει έξω από το σχολείο και ένας από τους μεγαλύτερους μπασίστες που έχουμε στη χώρα και που ευτυχώς απολαμβάνει ο κόσμος όπου φτάνει η μουσική. Όταν ρώτησα συναδέλφους του ποιό είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτονται στο άκουσμα του ονόματός του η απάντηση ήταν σεβασμός. Είναι δε σημείο αναφοράς η συμμετοχή του σε ένα δίσκο ή μια μπάντα για όλους τους υπόλοιπους μουσικούς καθώς οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται ως groupies του και μάλιστα με δόξα και τιμή. Ο Γιώργος Ζαφειρίου είναι μια περίπτωση μουσικού που αποτελεί έμπνευση. Μελετά ασταμάτητα. Όταν οι συνάδελφοί του βρίσκονται να συζητούν στα καμαρίνια εκείνος είναι σε κάποιο άλλο δωμάτιο και τελειοποιεί το παίξιμό του, όταν η ορχήστρα βρίσκεται σε safe mode παιξίματος ο Γιώργος είναι στο δικό του mode που αγγίζει το απόλυτο παίξιμο χωρίς να παρασύρεται από καμία χαλαρή διάθεση. Ο Γιώργος Ζαφειρίου είναι ένας από τους λόγους που το 2022 τα νέα παιδιά αγαπούν το μπάσο.
Επιμέλεια συνέντευξης: Ντέμη Ρούσσα
Γιώργο καλώς ήρθες στο maxmag. Είναι μεγάλη μας χαρά να σε φιλοξενούμε και να γνωρίζουν τα νεότερα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική περισσότερα πράγματα για εσάς που γίνεστε παικτικά τους πρότυπα. Μίλησε μας λίγο για το πώς ξεκίνησες το ταξίδι σου στο χώρο της μουσικής
Σ’ ευχαριστώ για την πρόσκληση Ντέμη μου. Τιμή μου που με φιλοξενείτε στο maxmag.Το ταξίδι μου στον χώρο της μουσικής ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία. Κατάγομαι από μουσική οικογένεια, ο πατέρας μου έπαιζε βιολί και ο αδερφός μου κλαρίνο. Από την ηλικία των 6 χρόνων έδειξα ενδιαφέρον για το βιολί και ο πατέρας μου άρχισε να μου δείχνει κάποια πράγματα. Όταν έγινα 8 ξεκίνησα κλαρίνο στη φιλαρμονική μαθαίνοντας θεωρία μουσικής και αρμονία. Στα 14 μου ήταν η πρώτη μου επαφή με το μπάσο όπου ξεκίνησα εντελώς μόνος μου να μαθαίνω. Ο αδερφός μου, μου έδειξε μόνο πως παίζουμε με τα δάχτυλα και πως κουρδίζεται. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε το πραγματικό μου ταξίδι στον χώρο της μουσικής μέχρι και σήμερα.
Το μπάσο είναι ένα μουσικό όργανο που αποτελεί βάση για κάθε τραγούδι. Είτε στα live, είτε στο στούντιο. Υπάρχουν συνάδελφοί σου μουσικοί με τους οποίους γκρουβάρεις καλύτερα; Τελικά η χημεία παίζει ρόλο για το αποτέλεσμα που φτάνει στα αυτιά μας;
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι μουσικοί που έχουμε παίξει αρκετές φορές σε live και σε στούντιο, οπότε λοιπόν ξέρουμε πάνω κάτω ο καθένας τον τρόπο παιξίματος του άλλου και μπορούμε να γκρουβάρουμε καλύτερα. Συνήθως το πρώτο πράγμα που ρωτώ είναι με ποιον ντράμερ θα παίξω .Tο μπάσο μαζί με τα τύμπανα είναι η βάση της ορχήστρας .Για μένα είναι η μισή ορχήστρα. Πρέπει να υπάρχει καλό Timing. Για να γκρουβάρει βέβαια μια μπάντα καλά, δεν είναι υπεύθυνος μόνο ο μπασίστας η ο ντράμερ. Πρέπει όλοι η μουσικοί να ‘χουνε καλό Timing να ακούνε ο ένας τον άλλο για να παίξουν δεμένα και να βγει το ανάλογο αποτέλεσμα.
Η χημεία παίζει μεγάλο ρόλο στο παίξιμο, συνήθως με συναδέλφους μουσικούς που έχουμε τα ίδια ακούσματα. Είμαστε πιο κοντά στον τρόπο σκέψης και στον τρόπο παιξίματος οπότε όλο αυτό βγαίνει προς τα έξω.
Πότε ήταν η πρώτη φορά που έπαιξες μπροστά σε κοινό; Τι συναισθήματα σου γεννήθηκαν;
Αρχικά ξεκίνησα παίζοντας κλαρίνο στην ορχήστρα του πατέρα μου και αργότερα μπάσο. Την πρώτη φορά θυμάμαι επειδή ήμουν πολύ μικρός αισθανόμουν άβολα επειδή ξαφνικά βρισκόμουν μπροστά σε πολύ κόσμο, έπρεπε να παίξω μουσική και αυτό ήταν κάτι το οποίο δεν το είχα ξανακάνει. Ήμουν γενικά ντροπαλό παιδί και δεν μου άρεσε ποτέ να είμαι μπροστά για να κάνω φιγούρα.
Έχεις παίξει με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής. Εσύ ποιους θαυμάζεις; Ποιοι μπασίστες ή μουσικοί γενικά θεωρείς πως σε επηρέασαν ώστε να γίνεις αυτό που είσαι σήμερα;
Έχοντας αρκετές συνεργασίες σε διάφορες ορχήστρες όλα αυτά τα χρόνια νιώθω τυχερός που γνώρισα και έπαιξα με μουσικούς οπού το επίπεδο τους είναι αντίστοιχο μουσικών του εξωτερικού. Θαυμάζω τους μουσικούς που με το παίξιμό τους ξεχωρίζουν και μου δίνουν πληροφορίες και κίνητρο για μελέτη. Υπάρχουν πάρα πολλοί μπασίστες που μ’ ηχούν επηρεάσει στο παίξιμό μου όπως ο Antony Jackson o John Patitucci , Marcus Milles , Jaco Pastorious, Stanley Clarke, Hadrien Feraud, Victor Wooten ,Garry Willis, Alain Caron και πάρα πολλοί άλλοι. Δεν μπορώ βέβαια να παραλείψω τους Έλληνες μπασιστες που είναι άξιοι μελέτης αναφέροντας κάποια ονόματα όπως ο Γιώργος Ζηκογιάννης, Γιώργος Φιλιππίδης, Γιώργος Φακανάς, Νίκος Βαρδής, Γιώτης Γκιουρτζόγλου, Πετρος Δραγούμης, Ανδρέας Κωστόπουλος, Μπάμπης Μάρκουλης και πολλοί άλλοι. Παίρνοντας αρκετές πληροφορίες, ακούγοντας όλα αυτά τα «ιερά τέρατα» του μπάσου και μελετώντας αρκετά, σίγουρα γίνεσαι καλύτερος μπασίστας και καλύτερος μουσικός.
Ποια είναι τα «εργαλεία» σου ως μουσικός; Ποια είναι τα μπάσα με τα οποία ταιριάζεις και παίζεις καλύτερα;
Όταν ξεκίνησα είχα ένα κλασικό fender jazz bass τετράχορδο. Με τον καιρό όμως και μελετώντας ανακάλυψα ότι το με το 6χορδο μπάσο είχα περισσότερες οκτάβες και μπορούσα να κινηθώ σε πιο ψηλές περιοχές όταν έκανα ένα σόλο και σε πιο χαμηλές όταν έπαιζα συνοδεία σε σχέση με το τετράχορδο. Αυτό δεν σημαίνει ότι με τετράχορδο μπάσο δεν μπορείς να παίξεις σόλο. Έκτος από αυτό μπορούσα πλέον να μελετήσω και να παίξω κομμάτια από μπασίστες που ήταν γραμμένα για 6χορδο μπάσο. Το πρώτο μου όργανο ήταν το yamaha trb 6p το οποίο το έχω μέχρι και σήμερα. Αργότερα ένα tobias και το τελευταίο ένα f bass bn6. Γενικά δεν έχω αλλάξει και πολλά όργανα. Δεν είμαι αυτής τις φιλοσοφίας.
Μιλώντας με συναδέλφους σου αποκόμισα μεγάλο θαυμασμό για το όνομά σου και μεγάλο σεβασμό για σένα ως άνθρωπο. Τελικά έχει σημασία η ποιότητα ενός ανθρώπου στο εκτόπισμά του ως μουσικός ή μπορούν και οι bad asses να τα καταφέρουν στο χώρο;
Κατ’ αρχήν ευχαριστώ τους συνάδελφους για τον σεβασμό και τον θαυμασμό τους για μένα. Σχετικά με το ποιοι τα καταφέρνουν στον χώρο είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο που δεν έχει τελειωμό.
Σε πληροφορώ ότι περισσότερο οι bad asses επιβιώνουν παρά ένας καλός μουσικός. Αν μιλήσουμε αξιοκρατικά θα έπρεπε αρκετά άτομα να μην υπάρχουν στον χώρο. Και υπάρχουν και πάρα πολλά παραδείγματα. Βέβαια κάποιος που το επίπεδό του σαν άνθρωπος και σαν μουσικός είναι άξιο σεβασμού σίγουρα επιβιώνει και θα επιβιώνει.
Τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που κάνει τα πρώτα του βήματα σε ένα ωδείο; Ποια είναι τα μυστικά του μπάσου που δε μπορούν να λείπουν από κανένα παίξιμο;
Έχω αρκετές συμβουλές επάνω σε αυτό το θεματ. πρώτο πράγμα που πρέπει να έχει κάποιο νέο παιδί στο ξεκίνημα του είναι η αγάπη προς την μουσικόφιλα να γίνει κάποιος μουσικός πρέπει να έχει μεράκι και όρεξη αλλιώς με το ζόρι δεν θα μάθει ποτέ. Θα πρέπει επίσης στο όργανο που θα επιλέξει να βρει και τον κατάλληλο δάσκαλο ώστε να διδαχτεί με τον σωστό τρόπο. Το ταλέντο που μπορεί να έχει κάποιος είναι μέχρι ένα σημείο. Από κει και πέρα θέλει δουλεία για να ανέβει σκαλοπάτια και να φτάσει σε κάποιο επίπεδο. Όσο για τα μυστικά.
Δεν υπάρχουν μυστικά του μπάσου στο παίξιμο. Απλά παίρνεις το όργανο και παίζεις .Όλα είναι θέμα προσωπικής μελετητή μπάσο είναι ένα όργανο που δεν λείπει σχεδόν από κανένα στυλ μουσικής. Οπότε λοιπόν πρέπει κάποιος να γνωρίζει το πρώτο βασικό για μένα ,την τεχνική του οργάνου πολύ καλά για να μπορεί να παίξει άνετα αυτά που έχει στο μυαλό του και να του βγαίνουν επιτόπου. Θα πρέπει να έχει μελετήσει bass lines από πάρα πολλά διαφορετικά στυλ μουσικής ώστε όταν βρεθεί σε μια ορχήστρα να ξέρει πως να συνοδέψει. Επίσης πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά την αρμονία και ειδικά την μοντέρνα αρμονία ώστε να μπορεί να παίξει ένα σόλο όταν του ζητηθεί. Υπάρχουν εκατοντάδες βιβλία οπού κάποιος με μεράκι όρεξη και αγάπη προς την μουσική μπορεί να βρει και να τα μελετήσει.
Εσύ τι μουσική ακούς όταν θες να χαλαρώσεις, να αποσυμπιεστείς;
Όταν ακούς τον Miles Davis στο kind of blue σίγουρα χαλαρώνεις. Ακούω ότι έχει σχέση με jazz, latin, fusion. Συνήθως συνδυάζω την χαλαρότητα με μελέτη προσπαθώντας από την μουσική που ακούω να περνώ και κάποιες πληροφορίες που πιστεύω μου ανοίγουν το μυαλό και μου δίνουν ιδέες στο παίξιμο μου.
Αν είχες τη δυνατότητα να είσαι μέλος ενός συγκροτήματος ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Το να είμαι μέλος ειδικά στα συγκροτήματα που ακούω είναι όνειρο θερινής νυκτός. Είναι μεγάλη η λίστα και δεν μπορώ να τα αναφέρω όλα. Με εξιτάρει πιο πολύ όμως η ιδέα στο να τζαμάρω παρέα μα κάποιους μουσικούς πάρα το να είμαι μέλος κάποιας μπάντας. Έχω κάνει κάποιες απόπειρες κατά καιρούς για κάποιο συγκρότημα αλλά ποτέ δεν έγινε κάτι σοβαρό. Ίσως τα καταφέρω στο μέλλον.
Εδώ και εδώ ο Γιώργος Ζαφειρίου στο youtube
