Είναι η φωνή, η κραυγή και διεκδικεί τα δικαιώματα στις μικρές αυτές ψυχούλες που δεν έχουν μιλιά και που ήρθαν σε ένα κόσμο που δύσκολα τους θέλουν και τους αποδέχονται που τους αποξενώνουν και διώκουν. Οι Ζω.Ε.Σ και η Κατερίνα Παπαποστόλου, η οποία είναι διευθύντρια δημοτικού σχολείου επαρχίας, συγγραφέας, για δύο χρόνια μια από τις διακεκριμένες εκπαιδευτικούς στο “Education Leaders Awards” και ζωοθεραπεύτρια, δίνει μάχη εδώ και πολλά χρόνια να μας μορφώσει, να μας διδάξει πως να αγαπάμε και πως να μοιραζόμαστε την αγάπη αυτή. Η θετική της ενέργεια, η διάθεση και ο υπέρμετρος φιλοζωικός της χαρακτήρας, την ώθησαν να μας μεταδώσει την λατρεία της για τα υπέροχα αυτά τετράποδα αγγελάκια με τις φουντωτές ουρίτσες που το μόνο που χρειάζονται είναι αγάπη, χάδια και αποδοχή για να μας χαρίσουν την ανιδιοτελή καρδιά τους.
Οι Ζω.Ε.Σ και η Κατερίνα Παπαποστόλου, ταξιδεύουν σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας μέσα και έξω και εκπαιδεύουν ενήλικες και μαθητές και προσπαθούν να τους κάνει να ενστερνιστούν την φιλοζωική της διάθεση και αγάπη και μπορούμε να πούμε ότι τα έχει καταφέρει περίφημα. Οι Ζω.Ε.Σ, έχουν βραβευτεί πολλάκις για το έργο που συντελούν από το 2015, μέχρι και σήμερα αδιάκοπα ενώ παράλληλα, το ακτιβιστικό της έργο σε σχέση με τη διάσωση των αδέσποτων ζώων είναι ένας επίσης ατέρμονος αγώνας, ο οποίος ξεκίνησε από τότε που θυμάται τον εαυτό της.
Οι Ζω.Ε.Σ. και η Κατερίνα Παπαποστόλου, μέσα από την μοναδική συνέντευξη που μας παραχώρησε στο Maxmag, μας μίλησε για την δράση και τα προγράμματα, τα ζωάκια και το νέο της βιβλίο το «Δώρο».
Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε το εγχείρημα “Ζω.Ε.Σ.”;
Οι Ζω.Ε.Σ. θα είναι πάντα αφιερωμένες στη Διώνη, στον έναν από τους σκύλους μου που η απόπειρα δολοφονίας του από κάποιον μη φιλόζωο συμπολίτη μου είχε συγκλονίσει τόσο εμένα όσο και όλους εκείνους που έμαθαν τότε για αυτό. Η Διώνη βρέθηκε αιμόφυρτη να αργοπεθαίνει και δίπλα της ήταν μια παρέα συναδέλφων εκπαιδευτικών που δεν έκαναν τίποτα για αυτό το πλάσμα. Αυτό ήταν το τελευταίο «κουδουνάκι» μέσα μου που μου έδειξε τον δρόμο για να αποφασίσω να αλλάξω ριζικά τη φιλοζωική παιδεία. Βέβαια αυτό είχα ξεκινήσει να κάνω από το 2000, όταν μπήκα για πρώτη φορά σε τάξη ως Δασκάλα, οπότε οι Ζω.Ε.Σ., 15 χρόνια μετά από εκείνη την πρώτη φορά ήταν το αποτέλεσμα ενός αγώνα για να στηρίξω τα ζώα με έναν τρόπο που θεώρησα θα φέρει την οριστική αλλαγή στη ζωή τους. Είχα στα χέρια μου εκατοντάδες εκπαιδευτικά προγράμματα, πολλά από τα οποία είχα ήδη εκπονήσει σε τάξεις, είχα γνώσεις σχετικά με την ψυχολογία και τη συμπεριφορά των σκύλων και είχα ήδη διασώσει τρεις πάρα πολύ κακοποιημένους σκύλους με τους οποίους είχα αποφασίσει να πορευτώ μέσα στα σχολεία.
Οι Ζω.Ε.Σ. ξεκίνησαν ως ένας φορέας εκπόνησης εκπαιδευτικών φιλοζωικών προγραμμάτων και πλέον σήμερα, μετά από πέντε βραβεία για το εθελοντικό εκπαιδευτικό τους έργο, έχουν πολύπλευρη δράση και έχουν πετύχει πολλές νίκες, ενώ έχουν καταφέρει να επισκεφθούν σχεδόν 700 σχολεία εκπαιδεύοντας σχεδόν 450.000 πολίτες μικρούς και μεγάλους αλλά και να στηρίξουν πάρα πολλά αδέσποτα ζώα σε όλη τη χώρα.
Πιστεύετε ότι οι Ζω.Ε.Σ. έχουν καταφέρει να ευαισθητοποιήσουν ολοένα και περισσότερους μαθητές;
Ξεκάθαρα ναι! Και αυτό το συναντώ καθημερινά μέσα από τις εμπειρίες των παιδιών και τις ιστορίες που μοιράζονται μαζί σας κυρίως όταν τα συναντάμε κάποια χρόνια αφού έχουμε επισκεφθεί το σχολείο τους. Πιστεύω πως όλος αυτός ο ασταμάτητος αγώνας που κάνουμε μέσα και έξω από τα σχολεία δεν έχει πάει χαμένος. Σίγουρα το να έρθει η αλλαγή που όλοι όσοι αγαπάμε και νοιαζόμαστε πολύ για τα ζώα θέλουμε, θέλει χρόνο και σίγουρα πάρα πολλούς να πιστέψουν στην αλλαγή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως πρέπει να καθίσουμε περιμένοντας να αποφασίζουν άλλοι για μας. Οι εποχές άλλωστε που ζούμε αποδεικνύουν πως είναι καταστροφικό κάτι τέτοιο.
Οι Ζω.Ε.Σ. δίνουν εδώ και χρόνια έναν τεράστιο αγώνα και ποτέ δεν έκαναν πίσω αν και αρκετοί έβαλαν στον δρόμο μας εμπόδια. Ξεκίνησα κάποτε κρατώντας από το χέρι μονάχα τη Διώνη ξέροντας όμως πολύ καλά πού πηγαίνω και τον τρόπο για να φτάσω εκεί που οραματίστηκα, πολύ γρήγορα αρκετοί άνθρωποι ενώθηκαν μαζί μας και σήμερα εκατοντάδες υποστηρικτές μας και πάρα πολλοί εθελοντές μας πανελλαδικά μεταφέρουν το σύνθημά μας που είναι «Φωνή: κανένα ζώο στον δρόμο, κανένα σε κλουβί… μέχρι να σιγήσει και η τελευταία ακηδεμόνευτη κραυγή».
Τι είδους ενημερώσεις και προγράμματα περιλαμβάνουν οι “Ζω.Ε.Σ.” και πως μας μαθαίνουν στην πράξη να προστατεύουμε τους μικρούς μας φίλους;
Οι Ζω.Ε.Σ. ξεκίνησαν το 2015 με ένα εκπαιδευτικό φιλοζωικό πρόγραμμα εγκεκριμένο από το Υ.ΠΑΙ.Θ. και σήμερα έχουν 10 εκπαιδευτικά περιβαλλοντικά και φιλοζωικά προγράμματα εγκεκριμένα από το Υ.ΠΑΙ.Θ, από την πρωτοβάθμια Ημαθίας και την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για τα σχολεία της χώρας μας αλλά και για όλα τα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού. Όλα τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα είναι προγράμματα ενσυναίσθησης που δείχνουν στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες πώς είναι να μπαίνεις στη θέση του άλλου μέσα όμως από δρόμους που δεν προκαλούν συναισθήματα οίκτου ή λύπησης για τα ζώα και οργής για όσους τα κακοποιούν. Τα παιδιά μαθαίνουν κοντά μας πως πολλές φορές οι άνθρωποι κακοποιούν τα ζώα γιατί δεν έχουν μάθει άλλο τρόπο και πως μπορούν να αλλάξουν συμπεριφορά. Μέσα από τα βιωματικά σεμινάρια που εκπονούμε στα σχολεία και την επαφή των παιδιών με σκύλους πρώην αδέσποτους και κακοποιημένους αντιλαμβάνονται πως μπορείς να ξεκινάς από την αρχή τη ζωή σου ακόμη και όταν όλα δείχνουν πως έχουν τελειώσει!
Πώς ξεκίνησαν οι εκπαιδευτικές δράσεις στα σχολεία της χώρας και τι αντίκτυπο έχουν;
Οι εκπαιδευτικές μας δράσεις ξεκίνησαν ως ένα «δώρο» στη Διώνη, στον σκύλο μου που αποτέλεσε και το σημείο που άλλαξε η ζωή μου και θέλησα να αλλάξω τη φιλοζωική παιδεία αξιοποιώντας όλο το εκπαιδευτικό υλικό που είχα δημιουργήσει από τους πρώτους μήνες που μπήκα το μακρινό 2001 στην τάξη ως δασκάλα. Όλη η πορεία μου στα σχολεία της επαρχίας και των απομακρυσμένων νησιών με έφερε σε επαφή με τις ισχύουσες φιλοζωικές απόψεις μέσα στα σχολεία και των μαθητών και των συναδέλφων και έτσι αποφάσισα να δράσω πλέον πιο συλλογικά, γιατί πιστεύω πολύ στη δύναμη της ομάδας. Ο αντίκτυπος μεγαλώνει πραγματικά καθημερινά καθώς κάθε χρόνο προσθέτουμε σημαντικά βήματα στην πορεία μας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όσο ουτοπικό ίσως και αν ακουστεί, από όσα σχολεία έχουμε περάσει είμαι σίγουρη πως κανένας μαθητής δεν θα μπει στη διαδικασία να κακοποιήσει κάποιο ζώο και αυτό με κάνει πολύ περήφανη και ευτυχισμένη, αλλά και σίγουρη για αυτό που έχουν σχεδιάσει.
Εκτός από την δημιουργία φιλοζωικού εκπαιδευτικού εγχειρίδιου, ένας άλλος στόχος θα μπορούσε να είναι η καθιέρωση φιλοζωικού μαθήματος στα σχολεία μας;
Αυτό που θα ήθελα να ξεκαθαριστεί σε σχέση με τη δημιουργία αυτού του εγχειριδίου αλλά και την καθιέρωση φιλοζωικού μαθήματος στα σχολεία είναι να είμαστε σίγουροι αρχικά πως όλοι μα όλοι οι εκπαιδευτικοί που θα κληθούν να το διδάξουν να είναι απόλυτα επιστημονικά καταρτισμένοι για αυτό. Αναρωτιέμαι πολύ συχνά πώς θα ζητηθεί από έναν εκπαιδευτικό που έχει ως χόμπι το κυνήγι ή το ψάρεμα να εκπαιδεύσει φιλοζωικά τους μαθητές του! Στόχος πάντως εννοείται πως ναι, είναι ξεκάθαρα η καθιέρωση της φιλοζωίας ως μάθημα στα σχολεία, γιατί όσες φιλοζωικές ενημερώσεις και αν κάνουμε σίγουρα δεν θα είναι τόσο αποτελεσματικές από κάποιο μάθημα που θα γίνεται κάποιες ώρες τη βδομάδα. Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που με οδήγησε στο να ξεκινήσω να γράφω φιλοζωικά εκπαιδευτικά βιβλία.
Τι είδους δυσκολίες και εμπόδια συναντήσατε, μέχρι να αναπτυχθεί αυτό το χέρι βοήθειας των τετράποδων φίλων μας;
Πολλές δυσκολίες και πολλά εμπόδια. Τα περισσότερα μάλιστα μπήκαν από ανθρώπους που δήλωναν «φιλόζωοι». Δεν είναι καλή η κατάσταση στη φιλοζωία στη χώρα ούτε υπάρχει ενότητα σε όλους τους φιλόζωους και είναι κάτι που με στενοχωρεί πάρα πολύ. Σκέφτομαι συχνά πώς γίνεται να αγαπάμε τα ζώα και να μην είμαστε ενωμένοι; Νιώθω περήφανη που πάντα κρατούσα απόσταση από τους φιλοζωικούς καβγάδες που κάνουν μόνο κακό στα ζώα. Όσοι με γνωρίζουν καλά πολύ συχνά μου λένε πως απορούν πως άντεξα. Είναι εντυπωσιακό πραγματικά, γυρίζοντας τη σκέψη μου στο παρελθόν, πόσες πόρτες μου έκλειναν άνθρωποι που έβαζα το χέρι μου στη φωτιά για αυτούς. Κάηκα και έμαθα να μην εμπιστεύομαι τόσο εύκολα όλους εκείνους τους «σωτήρες» που βρέθηκαν στον δρόμο μου για να με «βοηθήσουν». Όμως αυτό που συνέβαινε πάντα στη ζωή μου και είμαι τόσο ευγνώμων για αυτό είναι πως σε κάθε εμπόδιο ως δια μαγείας έφτανε στον δρόμο μου κάποιος σπουδαίος άνθρωπος που μου έδειχνε τον δρόμο. Δεν μπορώ όμως να μην αναφέρω πως υπήρξαν και άνθρωποι που στάθηκαν πλάι μου από την πρώτη μέρα που έγινε γνωστό το όραμά μου και είναι ακόμη εκεί φάροι φωτεινοί και βράχοι σιγουριάς για τη ζωή μου.
Είστε εκπαιδευτικός και πιστοποιημένη ζωοθεραπεύτρια, θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο για αυτό;
Είναι μεγάλη χαρά και ευτυχία για μένα να εργάζομαι παρέα με τους σκύλους μου και έχω δει πραγματικά πολύ θετικά αποτελέσματα στη συνύπαρξη των παιδιών με έναν σκύλο στη σχολική τους καθημερινότητα. Έχω πιστοποιηθεί στη Γαλλία στο IFZ και εκεί όπως και σε πολλές χώρες του εξωτερικού είναι συνηθισμένο να υπάρχουν σκύλοι μέσα στα σχολεία. Στην Ελλάδα είμαστε στα πρώτα βήματα ακόμη αλλά θα πω ξανά πως νιώθω πολύ τυχερή που στο δικό μας σχολείο στο οποίο είμαι διευθύντρια έχουμε υπέροχους μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς που αγκάλιασαν αυτή την τόσο καινοτόμα πρακτική και όλοι μαζί αλλάζουμε τις ζωές μας και στη συνέχεια τον κόσμο!
Πιστεύετε ότι ως λαός, πάσχουμε από συναισθηματική αναπηρία, ιδιαίτερα όσων αφορά τα ζωάκια;
Πιστεύω πως ως λαός είμαστε πολύ πίσω στη φιλοζωική συνείδηση γιατί ακόμη και εκείνοι που υιοθετούν ζώα και κάνουν μια τόσο όμορφη πράξη αγάπης και καλοσύνης δεν ξέρουν πραγματικά τι σημαίνει ευζωία ενός ζώου. Αν ήξεραν άλλωστε δεν θα φορούσαν στους σκύλους τους πνίχτες ούτε θα δεχόντουσαν να τους εκπαιδεύουν εκπαιδευτές με βία. Θεωρώ πως πάσχουμε από ενσυναίσθηση, γιατί μπορεί να δείχνουμε συμπόνια για καθετί άσχημο που συμβαίνει γύρω μας όμως αμφιβάλλω αν βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου. Τα ζώα υποφέρουν στη χώρα και δυστυχώς δεν υποφέρουν μόνο τα αδέσποτα αλλά και τα δεσποζόμενα που έχουν βρει έναν «δεσπότη» που έγινε τελικά ο δυνάστης της ζωής τους. Αν μιλήσουμε δε για τα ζώα που ζουν φυλακισμένα ως θεάματα για πολλούς, τότε η συζήτηση παίρνει άλλες διαστάσεις. Στα θετικά πάντως νέα η Ελλάδα υπήρξε η πρώτη χώρα που το 2012 απαγόρευσε τη συμμετοχή ζώων στο τσίρκο, η νομοθεσία επίσης άλλαξε σε αρκετά σημεία υπέρ των ζώων έχοντας φυσικά ακόμη πολλές ελλείψεις, ενώ το φιλοζωικό κίνημα ολοένα μεγαλώνει και γίνεται πιο δυναμικό. Αυτά όλα θέλω να πιστεύω θα φέρουν την αλλαγή.
Τι είδους μέτρα πιστεύετε ότι πρέπει να παρθούν για να σταματήσει εξ’ ολοκλήρου η κακοποίηση των ζώων;
Αυτό που χρειάζεται περισσότερο από όλα θεωρώ είναι να έχουμε το θάρρος να καταγγέλλουμε το έγκλημα που πολύ συχνά συντελείται ακόμη και δίπλα μας. Να μην σιωπούμε και να είμαστε έτοιμοι κάθε φορά να υπερασπιστούμε αυτά τα πλάσματα που δεν έχουν φωνή. Η νομοθεσία είναι σε πολλά σημεία υπέρ των ζώων. Αυτό όμως που δεν σταματάει να ακούει κανείς είναι το «δεν θέλω να καταγγείλω, γιατί είναι γείτονας και γιατί μπορεί να μου κάνει κακό». Με αυτόν τον τρόπο τα εγκλήματα συνεχίζονται και γίνονται δυστυχώς ολοένα και πιο σοβαρά. Και σίγουρα όλα θα αλλάξουν όταν εκπαιδευτούμε στη σχέση μας με τα ζώα. Αυτό όμως είναι κάτι ας μη γελιόμαστε που σίγουρα θα αργήσει…
Τα ζωάκια έχουν δικαιώματα εξίσου με εμάς;
Τα ζώα έχουν τα ίδια δικαιώματα με μας και αυτό είναι κάτι που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να αμφισβητείται. Το κακό όμως είναι πως φτάσαμε σε ένα σημείο να αγωνιζόμαστε εμείς για τα δικαιώματά τους, ενώ είναι κάτι αυτονόητο. Η μοίρα πάντως των ζώων και των ανθρώπων είναι κοινή. Αυτό είναι το μόνο δεδομένο στις εποχές που ζούμε…
Τι μπορεί να κάνει ο καθένας μας για να βοηθάμε τα αδεσποτάκια της γειτονιάς;
Η σίτιση και το νερό αλλά και η στείρωση θεωρώ είναι απαραίτητα. Όλοι ξέρουμε πως οι δήμοι είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τα ζώα. Όμως οι εξαιρέσεις δήμων τα φροντίζουν ενώ στο μεγαλύτερο ποσοστό αδιαφορούν. Αυτό σημαίνει πως οι εθελοντές για άλλη μια φορά θα γίνονται οι πολύτιμοι θησαυροί στη ζωή των ζώων. Επίσης πολύ σημαντικό στις άσχημες καιρικές συνθήκες όσο μπορεί ο καθένας μας να βοηθήσει ανοίγοντας το σπίτι του έστω για μια ολιγοήμερη φιλοξενία.
Στην επαρχία η κακοποίηση των ζώων, είναι σε μεγαλύτερη έξαρση, γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό και τι θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει;
Γιατί ξεκάθαρα τα παιδιά που γίνονται αργότερα ενήλικες μεγαλώνουν με την αντίληψη πως τα ζώα υπηρετούν τους ανθρώπους. Είναι κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι που όλοι εμείς οι φιλόζωοι ξέρουμε τις αντιλήψεις τους για τα ζώα. Επίσης, μεγαλώνουν με την αντίληψη πως τα ζώα είναι για τις αυλές και για τα χωράφια και για αυτό σπάνια θα δεις κάποιον κάτοικο ειδικά μικρών χωριών επαρχίας να βγάζει με το λουρί τον σκύλο του βόλτα. Συνήθως οι σκύλοι τους ζούνε στις αυλές και όποτε θέλουν, αστείρωτοι όπως πάντα είναι, βολτάρουν στο χωριό αφήνοντας και δύο φορές τον χρόνο 15 με 20 απογόνους. Εκπαίδευση και εκεί και αυστηρή τήρηση της νομοθεσίας. Τα περισσότερα αδέσποτα γεννιούνται από τα αστείρωτα δεσποζόμενα, είμαι πλέον σίγουρη για αυτό. Επίσης, όλη αυτή η ατιμωρησία γιατί είναι όλοι γνωστοί και είναι μικρή κοινωνία οδηγεί σε απίστευτα πραγματικά αιματηρά εγκλήματα ενάντια στα ζώα.
Αν γίνουμε αυτόπτης μάρτυρες μιας κακοποίησης ζώου, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε και πως να αντιδράσουμε;
Άμεσα να καταγγείλουμε το γεγονός στην αστυνομία και αν δεν μας βοηθήσει ο αστυνομικός υπηρεσίας να καταγγείλουμε και εκείνον. Δεν είναι εποχές για να κάνουμε πίσω σε κάθε έγκλημα που βλέπουμε. Και κυρίως, όπως το ρωτήσατε, να αντιδράσουμε! Να μην προσπεράσουμε, γιατί είναι πολύ πιθανό να ήμασταν εμείς στη θέση του και τότε σίγουρα θα θέλαμε κάποιος να αντιδράσει για μας. Κανένα έγκλημα ενάντια στα ζώα δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο και αυτό όχι γιατί στη συνέχεια ο δολοφόνος θα κακοποιήσει άνθρωπο, αλλά γιατί ξεκάθαρα τα ζώα είναι ψυχές, είναι συναισθανόμενα όντα που νιώθουν τον πόνο και έχουν δικαιώματα. Διαφέρουν με μας μόνο στο ότι δεν μιλούν τη γλώσσα μας. Έχουν όμως τη δική τους φωνή και όσοι θέλουμε την ακούμε!
«Το Δώρο», τι ιστορία κρύβει μέσα του;
«Το Δώρο», το πρώτο μου βιβλίο είναι η ιστορία της Διώνης, του σκύλου μου που κάποιος κάποτε μαχαίρωσε, πυροβόλησε και πέταξε αβοήθητο να πεθάνει. Είναι ένα βιβλίο για μια ιστορία που μοιάζει δυστυχώς με χιλιάδες άλλες, ένα κείμενο γεμάτο συναισθήματα που όμως γεννά την ελπίδα πως μπορείς να γεννιέσαι από τις στάχτες σου ξανά. Είναι ένα βιβλίο για τη δύναμη της αγάπης και της καλοσύνης, για τη δύναμη της συγχώρεσης και της αλληλεγγύης. Είναι ένα κείμενο, γροθιά στο στομάχι που όμως μετά την ανάγνωσή του, σε κάνει να αναρωτηθείς αν τελικά έγινες αυτό το οποίο ονειρεύτηκες και αν έκανες εκείνα που ήθελες, αν τελικά κατάφερες να βοηθήσεις έστω και ένα αδύναμο πλάσμα στη ζωή σου. «Το Δώρο» είναι μια αυτοβιογραφία αδέσποτου σκύλου για όλη την πορεία του στην ελευθερία. Είμαι ευγνώμων για τα χιλιάδες μηνύματα που έχω λάβει από τους αναγνώστες και τα συναισθήματά τους μετά την ανάγνωσή του και περήφανη που έχει φτάσει στην 3 η του έκδοση και συνεχίζει τα ταξίδι του.
Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας, δημιούργημα Ο Μαγικός Θρόνος;
«Ο Μαγικός Θρόνος» είναι το νέο μου βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και έχω μεγάλη χαρά τόσο εγώ όσο και η στενή συνεργάτιδά μου Λιάνα Δενεζάκη, καθώς είναι ένα βιβλίο στο οποίο δοκιμάσαμε με τη βοήθεια του Μάνου Κρόκου μια νέα τεχνική, να ενώσουμε την εικονογράφηση μέσω τεχνητής νοημοσύνης με την κλασική εικονογράφηση και έτσι να κρατάω στα χέρια μου σήμερα το πρώτο φιλοζωικό βιβλίο με εικόνες τεχνητής νοημοσύνης. Είναι ένα βιβλίο στο οποίο ο αναγνώστης καλείται να κρατήσει από το χέρι ένα αδέσποτο ζώο που θα επιλέξει και με τη βοήθεια του Άξελ, του Πόθου ή της Διώνης, να περάσει μαζί τους όλες τις δοκιμασίες και να φτάσει στο δωμάτιο του Μαγικού Θρόνου ώστε να χαρίσει σε αυτό το παρατημένο πλάσμα μια παντοτινή οικογένεια. Αυτό το βιβλίο είναι εδώ για να εκπαιδεύσει μικρούς αλλά και μεγάλους στην υπεύθυνη υιοθεσία και κηδεμονία ενός ζώου, για να μοιραστεί σημαντικές αλήθειες για τα ζώα αλλά και για να δείξει πως η εκπαίδευση των παιδιών μέσα από εκπαιδευτικά φιλοζωικά βιβλία έχει τεράστια δύναμη.
Ποια ήταν η εσωτερική ανάγκη που σας οδήγησε στην απόφαση να γράψετε φιλοζωικά βιβλία;
Ξεκάθαρα η μεγάλη μου επιθυμία να αλλάξω τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων για τα ζώα αλλά και για να «εκπαιδεύσω» μέσα από λέξεις, χρώματα και συναισθήματα τους αναγνώστες στην ενσυναίσθηση ώστε να μπορούν να μπαίνουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο στη θέση αυτών των πλασμάτων που δεν έχουν φωνή. Παράλληλα, ήταν και ένα παιδικό μου όνειρο να γράψω ένα βιβλίο αλλά και να δημιουργηθούν τραγούδια που να το αφορούν. Τα κατάφερα και τα δύο και με το παραπάνω, καθώς κρατώ σήμερα στην αγκαλιά μου έξι βιβλία και νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη για αυτό αλλά και για όλους τους σπουδαίους ανθρώπους που με στήριξαν. Στον εκδοτικό οίκο Welldone που έγινε το «σπίτι» που στέγασε όλα μου τα συγγραφικά όνειρα, τη Λιάνα Δενεζάκη που είναι αναπόσπαστο κομμάτι όλων των βιβλίων μου αλλά και κάθε συνεργάτη μου που στάθηκε σημαντικός αρωγός σε κάθε συγγραφικό μου βήμα. Τη μεγαλύτερη όμως ευγνωμοσύνη τη χρωστώ στα τρία πλάσματα που διέσωσα πριν χρόνια αλλά εκείνα που χάρισαν τόσα μα τόσα πολλά, στη Διώνη, τον Άξελ και τον Πόθο, τρεις σκύλους πρώην αδέσποτους και πολύ κακοποιημένους που έγιναν οι ήρωες των βιβλίων μου και είναι εδώ να μου φωτίζουν τον δρόμο.
Θα πρέπει να πω εδώ πως όλα τα βιβλία μπορεί πολύ εύκολα και άμεσα να τα βρει κανείς στο www.zwes.gr, ενυπόγραφα και σε υπέροχες συσκευασίες με δώρα έκπληξη και σε όλα τα βιβλιοπωλεία, ενώ τα έσοδα τους στηρίζουν τις Ζω.Ε.Σ. στον αγώνα τους και εκατοντάδες αδέσποτα ζώα αλλά και οικογένειες που έχουν ανάγκη.
Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα Θεραπευτική Αγκαλιά;
Αυτό το πρόγραμμα αφορά τη «θεραπευτική» και κυρίως τη διαμεσολαβητική επαφή ανάμεσα στους τρεις σκύλους που συμμετέχουν στο πρόγραμμα με μαθητές σχολείων ειδικής αγωγής, με παιδιά που ζουν σε ορφανοτροφεία, νοσούν από καρκίνο και άλλες ασθένειες, αλλά και ενήλικες σε θεραπευτικά ιδρύματα και γηροκομεία. Είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα εγκεκριμένο από το Υ.ΠΑΙ.Θ. το οποίο μας έχει δώσει πολλές συγκινήσεις μέχρι σήμερα. Έχουμε ταξιδέψει πολύ και σε όλη την Ελλάδα συναντώντας παιδιά, εφήβους και υπέργηρους ανθρώπους και έχουμε δει στην πράξη πόσο μα πόσο βοηθά η επαφή με ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους. Έχουμε ακόμη να ζήσουμε με αυτό το πρόγραμμα πολλά!
Πως μπορούμε να γίνουμε εθελοντές για να βάλουμε και εμείς ένα λιθαράκι σε αυτή τη φιλοζωική δράση;
Μπορεί κανείς να μπει στο www.zwes.gr όπου θα βρει τον τρόπο να γίνει εθελοντής και συνεργάτης μας αλλά και να ανακαλύψει όλες τις μορφές με τις οποίες μπορεί να μας στηρίξει. Ο οργανισμός μας άλλωστε στηρίζεται στις δωρεές των πολιτών και είναι ένας αγώνας πολυδάπανος καθώς είναι πάρα πολλά τα ταξίδια πανελλαδικά που κάνουμε ώστε να εκπονήσουμε τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα μέρη.
Είμαστε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο;
Οφείλουμε να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε στον κόσμο να δούμε. Αν δεν αλλάξεις εσύ, πώς περιμένεις άλλωστε να αλλάξει και ο κόσμος γύρω σου;
Ποιοι είναι οι στόχοι και τα σχέδια που έχουν οι Ζω.Ε.Σ.;
Το σύνθημά μας «Κανένα ζώο στον δρόμο, κανένα ζώο σε κλουβί» θεωρώ πως περικλείει μέσα του όλα εκείνα που έχουμε οραματιστεί, εγώ αρχικά που ξεκίνησα αυτόν τον αγώνα, και όλοι οι συνεργάτες μου που στην πορεία με εμπιστεύθηκαν και ενώθηκαν μαζί μου και γίναμε μια μεγάλη αγαπημένη οικογένεια. Φυσικά και υπήρξαν άνθρωποι που ήρθαν, έμειναν για λίγο και έφυγαν. Ίσως δεν τους ταίριαζε ο τρόπος που θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, ίσως δεν είχαν τον απαιτούμενο χρόνο να βοηθήσουν, ίσως περίμεναν να βρουν κάτι άλλο στον οργανισμό μας. Όλοι μα όλοι όμως βοήθησαν με τον τρόπο του ο καθένας και θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου ως σημαντικά κομμάτια αυτής της διαδρομής.
Οι Ζω.Ε.Σ. είναι σε έναν μόνιμο σχεδιασμό των παρακάτω βημάτων πολύ προσεκτικά πάντα, με γνώμονα τις εκάστοτε συνθήκες για να προσαρμοστούν και να είναι πάντα έτοιμες να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες των ζώων αρχικά και όλης της κοινωνίας στη συνέχεια. Ένας ακόμη στόχος πιο ειδικός είναι η εκπαίδευση όλων των μαθητών σε ακριτικά νησιά αλλά και σε απομακρυσμένα σχολεία στην υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και η συνεχόμενη παραγωγή εκπαιδευτικού φιλοζωικού υλικού.
Μπορείτε να βρείτε τις ΖΩ.Ε.Σ. και την Κατερίνα Παπαποστόλου στο:
Ζω.Ε.Σ. (@zwes.gr) • Instagram photos and videos
Katerina Papapostolou (@katerinapapapostolou_) • Instagram photos and videos
Ευχαριστούμε την αξιότιμη κ. Κατερίνα Παπαποστόλου για την παραχώρηση των φωτογραφιών.
