Η θεατρική ομάδα Σημείο Μηδέν παρουσίασε φέτος για πρώτη φορά παράσταση σε ανοιχτό θέατρο. Το στοίχημα πολύ μεγάλο, η Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου. Ένα εγχείρημα που στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Ο Πολυνείκης γιός του Οιδίποδα επιτίθεται στην Θήβα κατά του αδερφού του Ετεοκλή ο οποίος κατείχε παράνομα την εξουσία και αλληλοσκοτώνονται. Ο βασιλιάς Κρέων απαγορεύει την ταφή του Πολυνείκη επειδή εκείνος είχε εκστρατεύσει εναντίον της πατρίδας του. Η Αντιγόνη παρακούει την εντολή του Κρέοντα και τον θάβει. Ο Κρέων για να την τιμωρήσει διατάζει να ταφεί η Αντιγόνη ζωντανή και εκείνη αποφασίζει να αυτοκτονήσει για να γλιτώσει το μαρτύριο. Την Αντιγόνη ακολουθούν στον θάνατο ο μνηστήρας της αλλά και γιός του Κρέοντα, ο Αίμονας. Στο τέλος αυτοκτονεί και η Ευρυδίκη, μητέρα του Αίμονα και γυναίκα του Κρέοντα.
Ο θίασος Σημείο Μηδέν αποτελείται από έξι ηθοποιούς, οι οποίοι από την αρχή της παράστασης έως το τέλος παραμένουν στην ορχήστρα και εναλλάσσονται από υποκριτές σε χορό. Ο χορός της Αντιγόνης ήταν υποδειγματικός αφού οι ηθοποιοί κράτησαν την θεατρική τους έκφραση καθόλη την διάρκεια της παράστασης. Κουνούσαν ρυθμικά τα σώματα τους δίνοντας ρυθμό σαν καρδία που πάλλεται.
Η Έβελυν Ασουάντ απέδωσε μια Αντιγόνη γεμάτη εναλλαγές συναισθημάτων, από την οργή έως την απόγνωση και την αγάπη. Όχι μόνο δεν έχασε λεπτό το μέτρο στην απαγγελία της, αλλά κατάφερνε με άνεση να μεταμορφώνεται από Αντιγόνη σε Ηπειρώτισσα μοιρολογήτρα στα χορικά μέρη. Ο Κωνσταντίνος Γώγουλος ερμήνευσε τον Κρέοντα με όλο του το κορμί. Κρατούσε αδιάκοπα το βλέμμα του θολωμένο από την άτη και σταθερά καρφωμένο στο κενό. Ούτε μια στιγμή δεν ανοιγόκλεισε τα μάτια του. Ούτε μια στιγμή δεν έχασε τον ρυθμό στην απαγγελία του. Συγκλονιστικός έως το τέλος της παράστασης που η φωνή του έσπασε μπροστά στην συνειδητοποίηση της τραγικής του μοίρας.
Η ηθοποιός Έλλη Ιγγλίζ σαν κορυφαία του χορού έδινε με τη φωνή της το σωστό ρυθμό στον χορό με τέτοια ακρίβεια σαν μετρονόμος. Και σαν Τειρεσίας όμως ήταν καθηλωτική. Η περιγραφή της μαντικής τελετουργίας της μετέφερε τους θεατές σε άλλους κόσμους μυστηριακούς. Θα ήθελα να αναφερθώ επίσης στον ηθοποιό Γιάννη Γιαραμαζίδη ο οποίος σαν Αίμονας, αλλά και σαν μέλος του χορού δεν άφησε στιγμή την προστατευτική του ματιά να φύγει από την Αντιγόνη. Η Ανδρομάχη Φουντουλίδου ερμήνευσε μια Ισμήνη που δεν είναι παθητική, αλλά βαθιά σκεπτόμενη και αντάξια της αδερφής της Αντιγόνης. Ο Στέλιος Θεοδώρου– Γκλίναβος δεν παρουσίασε έναν φύλακα grotesque, αλλά ερμήνευσε έναν αγγελιοφόρο που αγωνιά για την τύχη του και έχει πλήρη επίγνωση της κοινωνικής του θέσης. Τέλος, η Ρόζυ Μονάκη είχε τον μικρό αλλά σπουδαίο ρόλο της Ευρυδίκης. Η θρηνητική της οιμωγή αντηχεί ακόμα στα αυτιά μου.
Η παράσταση της ομάδας Σημείο Μηδέν δεν έχει σκηνικά, ούτε μουσική. Όμως δεν τα χρειάζεται. Τα κουστούμια τον ηθοποιών ήταν οι σωστές στάσεις των σωμάτων τους και μουσική ήταν οι φωνές τους που θύμιζαν πολυφωνικό πωγωνίσιο τραγούδι. Η μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη είναι υποδειγματική και πιστή στο αρχαίο κείμενο. Μου άρεσε που ο χορός επαναλάμβανε φράσεις από το πρωτότυπο σαν ζωντανή ηχώ του Σοφοκλή. Η ομάδα σημείο μηδέν απέδειξε ότι η Τραγωδία είναι έμμετρος ποιητικός λόγος από την ψυχή βγαλμένος.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη
Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας – κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη – Αγγελιαφόρος: Ανδρομάχη Φουντουλίδου
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη – κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας – Εξάγγελος: Στέλιος Θεοδώρου – Γκλίναβος
Χορός: η Ομάδα
