Αυτή η αγάπη. Είναι τόσο δυνατή. Είναι τόσο μεγάλη και εγώ τόσο μικρή μπροστά της. Τόσο αδύναμη να της πάω κόντρα. Είναι τόσο μεγάλη η δύναμη της που με τρομάζει. Με τρομάζει όταν μου παραλύει το σώμα, με τρομάζει όταν «απενεργοποιεί» τη λογική και υπερισχύει το άρρωστο από πάθος ορισμένες φορές συναίσθημα. Τρομάζω όταν για χάρη της υποβιβάζω τον εαυτό μου χωρίς να με απασχολεί τίποτα άλλο πέρα από εσένα.
Είναι ανάγκη να φύγω. Είναι ανάγκη να χαθώ από τα πάντα. Μόνο έτσι, ίσως χαθώ και από σένα. Από σένα που δε θέλω να χάσω με τίποτα. Για μια αγάπη που με αναγκάζει να φύγω καθώς με σκοτώνει μέρα με τη μέρα. Βρίσκει ζωή στο θάνατό μου. Και εγώ είμαι διατεθειμένη να πεθαίνω κάθε μέρα, καθώς αυτή η αγάπη ζει μόνο τα βράδια. Είναι εύκολο για μένα να πεθαίνω τη μέρα και να ζω μονάχα τα βράδια, αρκεί να ξέρω πως θα ζω με σένα.
Νιώθω την ανάγκη να φύγω, μα στην ιδέα και μόνο πως δε θα σου μιλάω πνίγω την ανάγκη μου και δίνω μια παράταση σε όλο αυτό ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα αλλάξει. Ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα αλλάξεις και θα δώσεις μια ευκαιρία σ’ αυτό. Μια ευκαιρία σαν αυτή που αξίζουμε. Μια ευκαιρία για ζωή και στο φως του ήλιου. Δύσκολο λες;
Κάθομαι απέναντί σου. Παρατηρώ κάθε κίνησή σου. Παρατηρώ τη χορογραφία από τον καπνό του τσιγάρου σου.
Σου έχω πει τόσες φορές να το κόψεις. Πότε με άκουσες για να το κάνεις τώρα; Κλασσική ατάκα μου αυτή, ε;
Σου ταιριάζει πολύ βέβαια. Χαμηλώνεις το βλέμμα. Φαίνεσαι σα να σε βασανίζει κάτι. Θα ήθελα τόσο να είμαι εγώ αυτή τη στιγμή στη σκέψη σου. Να είμαι δίπλα σου και να σκέφτεσαι εμένα. Να μην υπάρχει τίποτα άλλο για σένα αυτή τη στιγμή. Μόνο εγώ εσύ και το τσιγάρο σου. Α, και η αγάπη μας.
Σκέφτομαι πολύ και σκέφτομαι πολλά. Θυμάμαι μου είχες πει μια στιγμή πως δε νιώθεις να εισπράττεις αγάπη από μένα. Προβληματίστηκα πολύ και το σκεφτόμουν για μέρες. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κανένα εγχειρίδιο να σου δείξει πως πρέπει να αγαπά κανείς αλλά ούτε αν το κάνεις καλά. Ούτε καν να σου δείξει μια πεπατημένη. Να σου πει: «αυτά είναι τα σημάδια για να δεις αν αγαπάς κάποιον».
Οπότε δε θα μπορούσα να σου πω κάτι πέρα από αυτό που σου λέω ήδη.
Δε ξέρω πως είναι η αγάπη. Δε ξέρω αν είναι μόνο όμορφη ή έχει και άσχημες πλευρές. Δε γνωρίζω αν είναι μόνο εύκολη η αν έχει και δυσκολίες. Δε ξέρω αν σου προκαλεί μόνο χαρά ή σε κάνει κάποια βράδια να κλαις.
Δε ξέρω πως είναι η μορφή της μα νομίζω πως σου μοιάζει.
