Σήμερα που είμαι άρρωστη (κατακαλόκαιρο) , με την κουβερτούλα μου αγκαλιά σκεφτόμουν,τι άρθρο να γράψω. Έτσι μου ήρθε μία απορία. Μπορούν άραγε όλοι,να γίνουν φωτογράφοι; Θεωρητικά, ναι. Θεωρητικά όλοι μπορούμε, να πάρουμε μια κάμερα και,να αρχίσουμε να φωτογραφίζουμε οτιδήποτε. Αλλά τι κάνει έναν φωτογράφο, να διαφέρει από αυτόν,που φωτογραφίζει κάτι που του αρέσει;
Το βασικό είναι, το πάθος με τις εικόνες. Ένας αληθινός φωτογράφος δεν υπάρχει μόνο,όταν κρατάει μια κάμερα. Ένας φωτογράφος σκέφτεται, με εικόνες. Οποιαδήποτε σύνθεση βλέπει, την οραματίζεται και την φυλακίζει στο κλείστρο μίας κάμερας. Δεν αρκεί, να έχει ένα σταθερό χέρι και μία κάμερα καλής ανάλυσης.
Νομίζω πως η λέξη που ψάχνω είναι, διορατικότητα. Να μπορεί δηλαδή, να δει πίσω από την εικόνα. Στα συναισθήματα που προκαλεί, μια φωτογραφική σύνθεση. Ένας αληθινός φωτογράφος βλέπει μία εικόνα, και αισθάνεται. Βλέπει με τα μάτια της ψυχής του, και αφουγκράζεται την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα πίσω από μία εικόνα. Αυτά, τον ξεχωρίζουν.
Δηλαδή, για κάποιον που έχει πάθος με τη φωτογραφία, δεν αρκεί να αποτυπώσει ένα όμορφο τοπίο ή ένα ωραίο πορτραίτο αλλά, να βγάλει την αλήθεια μέσα από αυτή την εικόνα.
Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν θέλω να πω ότι οι φωτογράφοι είναι “κάποιοι”, και οι υπόλοιποι δεν ξέρουν να βγάζουν καλές φωτογραφίες, προς θεού. Αυτό το άρθρο έχει στην πραγματικότητα να κάνει, με τον διαχωρισμό μεταξύ εκείνων που απλώς αποτυπώνουν σπάνια,μία εικόνα, με εκείνους που πραγματικά ασχολούνται με τη φωτογραφία σε βάθος.
Συχνά όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την φωτογραφία ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους που μας λένε «Ε τι το δύσκολο έχει αυτό που κάνεις; Μπορώ και εγώ να το κάνω» . Ναι, μπορείς! Αλλά απαιτεί χρόνο και διάθεση. Θέλει να μπορείς, και να θέλεις να ασχοληθείς με τις εικόνες που βλέπεις. Να τις κοιτάς από όλες τις οπτικές γωνίες, και να τις επεξεργάζεσαι πριν πατήσεις το πολυπόθητο κλικ. Είναι απλό να πατήσεις το κουμπί, που θα σε φέρει πιο κοντά σε αυτό που λέμε φωτογραφία, αλλά η πραγματική ενασχόληση με την φωτογραφία είναι κάτι πάνω από αυτό. Θέλει ουσιαστική επαφή με τον κόσμο,με τις εικόνες,τα τοπία,τα πρόσωπα. Απαιτεί παρατήρηση . Να κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια, και να φαντάζεσαι σε ποιο φως θα ήθελες να τους φωτογραφίσεις.
Είναι ένα μαγικό ταξίδι η φωτογραφία, φίλε μου… Αν θες να ταξιδέψεις, πάρε την κάμερα σου ή το κινητό σου, και ξεκίνα. Θα σε περιμένω!
