«Η Αθήνα την νύχτα βασίλισσα μοιάζει» . Αυτό από κάποια ταινία θαρρώ πως είναι. Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι ότι εγώ μένω στην Αθήνα εδώ και 2μιση χρόνια περίπου , δεν έχω μεγαλώσει εδώ. Αυτά τα χρόνια έχω παρατηρήσει την Αθήνα μέρα νύχτα αρκετά και την έχω εκτιμήσει πολύ. Και τώρα θα μου πείτε «Τι σχέση έχει αυτό με την φωτογραφία;» . Και πράγματι μοιάζει κάπως άσχετο αλλά δεν είναι. Αρχικά όταν λέω την εκτίμησα δεν εννοώ ότι έχει ωραία μπαράκια για ξεσάλωμα ,καλά είναι κι αυτά βέβαια. Την εκτίμησα, λοιπόν, κυρίως φωτογραφικά.
Η Αθήνα είναι μία μεγάλη ,χαώδης πόλη που συχνά σε κουράζει. Έχει σχεδόν συνέχεια κίνηση –εκτός ίσως λίγο από το καλοκαίρι αλλά κι αυτό δεν κρατάει πολύ. Είναι τσιμεντούπολη για πολλούς , με πολλά άχαρα δεντράκια στους δρόμους για κάποιους άλλους. Και εκεί μέσα στο τσιμέντο ,στα άχαρα δεντράκια, στην κούραση και στα αμέτρητα ταξί το ένα πίσω από το άλλο ,ξεπροβάλλουν ο Βράχος της Ακρόπολης με την Διονυσίου Αρεοπαγίτου, τα πέτρινα σπίτια στην Πλάκα ,η λευκή συνοικία στα Αναφιώτικα ,η παλιά αγορά της Αθήνας και πολλά πολλά άλλα. Και αυτή ακριβώς είναι και η γοητεία της και φυσικά το φωτογραφικό της ενδιαφέρον. Έτσι κι αλλιώς αυτό είναι το ζητούμενο για έναν φωτογράφο. Να βλέπει εικόνες που θα ήθελε, θα έπρεπε να φωτογραφίσει εκείνη την στιγμή . Αυτή η πόλη λοιπόν είναι γεμάτη αντιθέσεις. Ότι καλύτερο να φωτογραφίζεις αντιθέσεις. Μπορείς για παράδειγμα να φωτογραφίσεις την αντίθεση που έχουν τα παλιά προσφυγικά σπίτια με τις νέες πολυκατοικίες της Καισαριανής. Μπορείς να αιχμαλωτίσεις στο κλείστρο σου την αντίθεση που κάνουν οι μικροπωλητές που πουλάνε θήκες κινητών με θέα τον Παρθενώνα. Ένα σωρό αντιθέσεις σου προσφέρει αυτή η πόλη.
Ακόμα η Αθήνα έχει μια νυχτερινή όψη που με συναρπάζει. Πρόσφατα έκανα έναν φωτογραφικό περίπατο στο κέντρο της Αθήνας. Κινηματογραφική θα την χαρακτήριζα. Υπάρχουν παντού, φώτα νέων , κίτρινα ταξί με κόκκινα φώτα, χριστουγεννιάτικα φωτάκια-τώρα που είναι και γιορτές- μπαράκια με γούστο και χαρακτήρα, κόσμος που διασκεδάζει. Και όλα αυτά αξίζουν το κλικ σου. Νομίζω ότι έχω ξανά αναφέρει πόσο πολύ αγαπάω τα φώτα στις φωτογραφίες. Μου φαίνονται πάντα εντυπωσιακά. Αν παρατηρήσεις καλά θα δεις πολλά όμορφα πράγματα να φωτογραφίσεις αυτή την πόλη όταν πια έχει πέσει το σκοτάδι. Το κέντρο της ,άλλωστε, είναι συνήθως πολύ φωτεινό.
Αυτό που εγώ έχω να προτείνω γενικά, στο τέλος αυτού του παραληρήματος ,για τους νέους φωτογράφους , είναι να περπατάτε. Παντού! Στο μέρος που μένετε και να παίρνεται ιδέες , να φωτογραφίζεται τον τόπο σας. Αλλά αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι αν μπορείτε παρατηρήστε την Αθήνα που μπορεί να σας προσφέρει πολύ ξεχωριστές φωτογραφίες δρόμου.
