Η φωτογραφία και η ζωγραφική είναι δύο πολύ διαδεδομένες τέχνες στην εποχή μας. Είναι δύο τέχνες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους αφού ασχολούνται και οι δύο με την εικόνα και την αισθητική. Η σύνδεση των δύο τεχνών είναι κατά βάση η απεικόνιση.
Παλιότερα , βέβαια, όταν η φωτογραφία δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα η ζωγραφική αποτελούσε την μόνη τέχνη απεικόνισης του κόσμου και της πραγματικότητας. . Άλλωστε η ρεαλιστική απεικόνιση αποτέλεσε επιδίωξη πολλών ζωγράφων και εν τέλει επιτεύχθηκε με την ανακάλυψη της φωτογραφίας το 1839. Μάλιστα ήταν τόσο εντυπωσιακή αυτή η ανακάλυψη ώστε ο P. Delaroche είπε την ιστορική φράση: «Από σήμερα η ζωγραφική πέθανε».
Παρ’ όλη την αποδοχή αυτής της πρωτοπόρας ανακάλυψης υπήρχαν και πολλές αντιδράσεις που κράτησαν μέχρι την σύγχρονη εποχή όπου η ζωγραφική απέκτησε έναν διαφορετικό χαρακτήρα και προσανατολισμό.
Η όλη αντιπαράθεση της φωτογραφίας με την ζωγραφική έκανε τις δύο τέχνες να ανταγωνίζονται μεταξύ τους καθώς η πρώτη χρησιμοποιούσε για μεγάλο διάστημα δανειζόταν τα
εικαστικά στοιχεία και τη θεματολογία της ζωγραφικής-την φύση για παράδειγμα- και μιμούνταν συχνά
το προσωπικό ύφος των γνωστών ζωγράφων της εποχής. Σιγά σιγά η κατηγορίες των ζωγράφων ότι η φωτογραφία στοχεύει στην ψυχρή μηχανική απεικόνιση έκανε τους φωτογράφους να ψάχνουν μεθόδους και τεχνικές για πιο καλλιτεχνικά αποτελέσματα.
Αν και σταδιακά η φωτογραφία αναγνωρίστηκε ως “καλή τέχνη” αυτή η υποταγή της στην ζωγραφική δεν την άφηνε να αποκτήσει τον δικό της χαρακτήρα και να εξελιχθεί ως ένα αυτόνομο είδος τέχνης. Και ενώ το δίλημμα σε σχέση με το κατά πόσο η φωτογραφία αποτελεί τέχνη ή όχι συνεχιζόταν , σχεδόν αθόρυβα αλλά επιτυχημένα αναπτυσσόταν το πιο γνωστό είδος φωτογραφίας ,το φωτογραφικό ρεπορτάζ. Αυτό συνέβη γιατί καθώς μπαίνουμε στον 20ο αιώνα είναι εμφανής η άνθηση του έγχρωμου τύπου και του κινηματογράφου όπου η τέχνη της φωτογραφίας βρήκε την θέση της. Ωστόσο, στην συνέχεια με την χρήση της φωτογραφίας από αυτούς τους κλάδους το ερώτημα για την φωτογραφία ως τέχνη καταρρίφθηκε. Αντιθέτως , αντιστράφηκε το ερώτημα και έγινε “Μπορούν οι τέχνες να είναι αυτό που µπορεί να είναι η φωτογραφία;” Και αυτό γιατί οι φωτογράφοι θεώρησαν ότι οι αρμοδιότητες τους ήταν πολύ πιο σημαντικές από αυτές των υπόλοιπων καλλιτεχνών.Στη συνέχεια οι ζωγράφοι άρχισαν να χρησιμοποιούν την φωτογραφία όλο και πιο πολύ στην καλλιτεχνική τους διαδικασία.
Έτσι , αυτές οι δύο μοναδικές τέχνες βρήκαν η καθεμία την θέση της στην κοινωνία και την τέχνη. Από τότε η καθεμία παίρνει στοιχεία από την άλλη με αποτέλεσμα να μην τελειώνει αυτό το πάρε δώσε.
Αυτές ήταν κάποιες πληροφορίες για την σχέση και την κοινή πορεία της φωτογραφίας και της ζωγραφικής. Εύχομαι να σας φάνηκαν χρήσιμες.
