Η μουσική παιδεία στις μέρες μας είναι ένας ιδιαίτερος κλάδος εκπαίδευσης τον οποίο o καθένας μπορεί να προσεγγίσει με ποικίλους τρόπους: μαθήματα σε σχολή, ωδείο, με κάποιον δάσκαλο, με ατομική προσπάθεια στο σπίτι ή… με τη βοήθεια των γονέων προς στα παιδιά. Εάν υπάρχει η κατάλληλη μέθοδος με την οποία θα λατρέψεις, αγαπήσεις την αξία της μουσικής και θα τη προσεγγίσεις βαθύτερα από τα πρώτα χρόνια της ζωής, δεν υπάρχει ιδανικότερη και σίγουρη οδός από τους ίδιους τους γονείς, την οικογένεια.
Όταν ένας από τους γονείς έχει εντρυφήσει στη μουσική και τις πτυχές της, βρίσκεται σε θέση να μεταλαμπαδεύσει το αντίστοιχο ερέθισμα και στο ίδιο το παιδί του. Ορισμένες φορές το παίξιμο μίας κιθάρας, ενός πιάνου, επιδρά θετικά και δημιουργικά στο χαρακτήρα του παιδιού. Μαθαίνει από νεαρή ηλικία τί εστί μουσική, εξασκεί ένα μουσικό όργανο και έχει τη δυνατότητα να ξεχωρίσει αργότερα στο συγκεκριμένο τομέα. Γίνεται το βασικό ενδιαφέρον του στη καθημερινότητα, το χόμπι του, ενώ ίσως να αποτελούσε και η ασχολία που του αναδεικνύει ένα κρυφό ταλέντο που διέθετε εξ αρχής, μία κλίση προς τις χαρές της μουσικής.
Το παιδί δίπλα στο πατέρα ή τη μητέρα του, που είναι λάτρεις της μουσικής ή ενδεχομένως παρουσιάζουν μία καλλιτεχνία προς την ίδια, αποκτούν ένα επιπλέον προβάδισμα στη μουσική. Με τη βοήθεια τους έρχονται σε επαφή με διάφορα, ξεχωριστά μουσικά ακούσματα. Μέσω αυτής ισχυροποιούν τη συνείδηση τους, γνωρίζουν ευκολότερα τα βαθειά αισθήματα τους, τα ελέγχουν και αποκτούν την απαιτούμενη ωριμότητα. Πολλά παιδιά ανακαλύπτουν ότι κατέχουν αληθινό μουσικό ταλέντο. Όπως θα δούμε παρακάτω σε παραδέιγματα, οι σπουδαιότεροι καλλιτέχνες ανά εποχή δέχθηκαν την επιρροή των γονιών τους και ασχολήθηκαν αληθινά και μετέπειτα επαγγελματικά με το μουσικό κόσμο. Δημιούργησαν καριέρες που ούτε οι ίδιοι φαντάζονταν, αλλά το σημαντικότερο κατανόησαν μέσω σκληρής δουλειάς και εξάσκησης που μπορεί να φτάσει το ταλέντο τους και η δημιουργικότητα τους. Εξέφρασαν τις ιδέες τους, εξάπλωσαν τα πιστεύω τους μέσα από τις συνθέσεις τους και τους στίχους των τραγουδιών τους.
Η μουσική σε νεαρή ηλικία λοιπόν διαμορφώνει το χαρακτήρα. Εκφράζεσαι μέσα από αυτή, εξωτερικεύεις αισθήματα που δύσκολα τα ελευθερώνεις. Διεισδύεις στο κόσμο της μουσικής. Η ενασχόληση με τις νότες, το πεντάγραμμο και το γρατσούνισμα μίας κιθάρας σε καθιστά δημιουργικό άνθρωπο, με φαντασία μέσα βέβαια από την αρχική γνώση. Οι γονείς είναι εκεί στο πλάι κάθε παιδιού. Δέιχνουν το δρόμο προς τη μουσική, τη συστήνουν και τους ωθούν σε μελωδίες και ρέυματα που οι ίδιοι στη δικιά τους νεαρή εποχή προτιμούσαν και άκουγαν. Ας υποθέσουμε σε ένα πικ απ, σε ένα ραδιόφωνο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι παραδίδουν το μουσικό τους όργανο στα χέρια του παιδιού, που ακολουθεί τους από τα αθώα, παιδικά, εφηβικά τους χρόνια. Χωμένα σε μία ντουλάπα γεμάτη σκόνη περιμένουν το διάδοχο, μία επόμενη γενιά, να τα δώσει πάλι ζωή, να μπουν και πάλι σε λειτουργία. Οι γονείς αθελά τους ή μη διδάσκουν τη μουσική παιδεία και βοηθούν να κάνουν τα παιδιά τα πρώτα βήματα προς αυτήν. Ένα νεαρό παιδί θα μάθει με αυτό το τρόπο να αγαπά τη μουσική, τους στίχους, καλλιτέχνες και τραγούδια ή γιατί όχινα γίνει και ο επόμενος γνωστός καλλιτέχνης στη θέση των μεγάλων ονομάτων στο πάνθεον της μουσικής ιστορίας.
Δύο παραδείγματα κορυφαίων μουσικών ανθρώπων αποτελούν οι παρακάτω ενδιαφέρουσες, προσωπικές τους ιστορίες. Ο λόγος για αυτές του John Lennon και του Paul McCartney. Ίσως πρόκειται για το σπουδαιότερο ντουέτο του 20ου αιώνα. Πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε στις δύο σημαντικές προσωπικότητες της Αγγλίας του 60΄ και μέλη των θρυλικών Beatles.
Ο John Lennon δεν μεγάλωσε με τη μητέρα του, αλλά τη γνώρισε ενδιάμεσα στο νεαρό της ηλικίας του. Μία κυρία, συνηθισμένη, κοντά στη γειτονιά που έμενε ο ίδιος, και που δεν του πήγαινε το μυαλό ότι θα ήταν η γυναίκα που τον έφερε στο κόσμο. Η μητέρα του ήταν η αδυναμία του. Το παράπονό του. Παρότι την επέκρινε για τη στάση της προς τον ίδιο όταν ήταν μωρό, εκδήλωσε άμεσα την αγάπη του προς αυτήν, θέλοντας να προλάβει να αναπληρώσει όσα έχασε μαζί της. Η Julia Lennon συναντούσε τον John και του μάθαινε το λεγόμενο Μπάντζο, ένα έγχορδο παραδοσιακό όργανο. Με αυτό ο John άρχισε να παίζει αρχικά τραγούδια ροκ εν ρολ και φολκ αγαπημένων μουσικών, αλλά και τις αγαπημένες επιτυχίες της μητέρας του. Ήταν η πρώτη του επαφή με τη μουσική. Αμέσως, του ήρθε η επιθυμία να αποκτήσει μία ακουστική κιθάρα, την οποία του αγόρασε η ίδια η μητέρα του. Μετέπειτα του έδειξε επίσης και τα πρώτα βήματα στο πιάνο. Πλέον ο John έλαβε το ωραιότερο δώρο από τη μητέρα του, χωρίς εξ αρχής να κατανοήσει τις τεράστιες διαστάσεις που θα έπαιρνε αργότερα το ταλέντο του και η μουσική του πορεία .
Εκτός του John Lennon παρόμοια ιστορία είναι και αυτή του Paul McCartney. Ο πατέρας του ήταν άριστος πιανίστας στην εποχή του. Μουσικός γνωστός στο κύκλο του, ενώ έγραφε και δικούς του στίχους. Ο Paul έζησε εξίσου σε ένα οικογενειακό, μουσικό περιβάλλον. Τη θέση του πατέρα του στο πιάνο διαδέχθηκε ο γιος και όλα τα άλλα είναι απλά ιστορία. Οι επιτυχίες του Paul όπως το Hey Jude, Let it Be φανερώνουν το ταλέντο που ξεδίπλωσε από μέσα του. Βέβαια η όρεξη του Paul για μάθηση της μουσικής δεν σταμάτησε εκεί, μιας και έγινε διάσημος τραγουδιστής και άξιος χειριστής κιθάρας και μπάσου. Για χάρη τα όσα του πρόσφερε ο πατέρας του, έγραψε και του αφιέρωσε ένα τραγούδι με το τίτλο When I’m Sixty Four. Όπως έλεγε συχνά και ο ίδιος ο πατέρας του τον συμβούλευσε ότι η γνώση του πιάνου για έναν μουσικό είναι δύναμη, προτέρημα. Είναι ο λόγος που θα σε καλούν τακτικά σε δεξιώσεις και εκδηλώσεις σε επιβλητικά σπίτια και έτσι, θα μπορείς να βγάζεις τα προς το ζειν όντας επαγγελματίας στο παίξιμο πιάνου. Σύμφωνα με το πατέρα του Paul, ήταν το επίσημο μουσικό όργανο, αυτό που προτιμούν οι εύπορες οικογένειες. Αναλοίωτο στο χρόνο, διαχρονικό και πάντα κλασικό.
