Το παρόν άρθρο, με τίτλο Ψυχική υγεία στους ταξιδιώτες, αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή από την αγγλική στην ελληνική γλωσσα του πρωτότυπου άρθρου που μπορεί να βρεθεί εδώ.

 

Όνομα δημοσίευσης: CDC Yellow Book: Health Information for International Travel

Έκδοση: 2026

Συγγραφέας κεφαλαίου: Thomas H. Valk

Κύριο συμπέρασμα: Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να παρέχουν υποστήριξη και στρατηγικές ψυχικής υγείας στους διεθνείς ταξιδιώτες.

 

 

Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να παρέχουν υποστήριξη και στρατηγικές ψυχικής υγείας στους διεθνείς ταξιδιώτες. Τα διεθνή ταξίδια είναι αγχωτικά. Οι παράγοντες στρες ποικίλλουν σε κάποιο βαθμό ανάλογα με τον τύπο του ταξιδιού. Τα βραχυπρόθεσμα, σπάνια τουριστικά ταξίδια πιθανότατα δημιουργούν το λιγότερο άγχος, ενώ τα συχνά ταξίδια, η ανθρωπιστική εργασία και η εργασία σε μέρη που έχει πληγεί από καταστροφές, καθώς και ο εκπατρισμός προκαλούν το περισσότερο. Οι παράγοντες στρες του ταξιδιού μπορούν να προκαλέσουν επανεμφάνιση προϋπάρχουσων ψυχιατρικών διαταραχών, εμφάνιση κρυφών ή αδιάγνωστων προβλημάτων και εμφάνιση νέων προβλημάτων. Επιπλέον, το jet lag, η κόπωση, τα ταξίδια κατά τη διάρκεια πανδημίας, επιδημίας ή έξαρσης, καθώς και οι εργασιακές ή οικογενειακές πιέσεις μπορούν να προκαλέσουν άγχος και να επιδεινώσουν τα καταθλιπτικά συμπτώματα στους ταξιδιώτες.

Εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας στους ταξιδιώτες

Δεν υπάρχουν επιδημιολογικά δεδομένα που βασίζονται σε έρευνες σχετικά με τον ρυθμό με τον οποίο εμφανίζονται προβλήματα ψυχικής υγείας στους ταξιδιώτες. Ωστόσο, δεδομένα από κλινικούς πληθυσμούς, δηλαδή από ταξιδιώτες που αναζήτησαν φροντίδα ψυχικής υγείας, περιλαμβάνουν μια μελέτη Βρετανών διπλωματών, στην οποία το 11% των ιατρικών εκκενώσεων ήταν ψυχολογικής φύσης. Σε αυτή τη μελέτη, μεταξύ των ατόμων που εκκενώθηκαν για ψυχολογικούς λόγους, το 71% ήταν ηλικίας 20 ετών. Η συνολική συχνότητα εμφάνισης ψυχολογικών εκκενώσεων ήταν 0,3%, εκ των οποίων το 41% ​​αφορούσε την κατάθλιψη. Σε μια μελέτη της Υπηρεσίας Εξωτερικών των ΗΠΑ από το 1982 έως το 1986, η συχνότητα εμφάνισης ψυχιατρικών εκκενώσεων ήταν 0,2%. Από αυτές, το 50% αφορούσε την χρήση ουσιών ή κάποια συναισθηματική διαταραχή. Οι εκκενώσεις για τη μανία και τις υπομανιακές καταστάσεις αντιπροσώπευαν το 3% των ψυχιατρικών εκκενώσεων.

Μια μελέτη ψυχιατρικών επειγόντων περιστατικών σε ταξιδιώτες στη Χαβάη εκτίμησε ένα ποσοστό 0,2% για τους τουρίστες και 2% για τους παροδικούς ταξιδιώτες (αυτούς που φτάνουν στη Χαβάη χωρίς άμεσα σχέδια να φύγουν) έναντι 1% για τους (μη ταξιδεύοντες) κατοίκους της Χαβάης. Η μελέτη κατέγραψε διαγνώσεις σε αυτόν τον πληθυσμό, κατά φθίνουσα σειρά συχνότητας, σχιζοφρένεια, κατάχρηση αλκοόλ, αντίδραση άγχους και κατάθλιψη. Τέλος, οι ερευνητές σε μια ανάλυση της ψύχωσης που σχετίζεται με τα ταξίδια, δημιούργησαν έναν πρόχειρο υπολογισμό της συχνότητας της ψυχιατρικής νοσηλείας τουριστών σε έναν προορισμό υψηλής θρησκευτικής σημασίας (δηλαδή, την Ιερουσαλήμ). Σημείωσαν 19,7 περιπτώσεις ανά 100,000, με το ≥3,5% αυτών να ήταν ψυχωτικά επεισόδια χωρίς προηγούμενο ψυχιατρικό ιστορικό.

Η προ-ταξιδιωτική συμβουλευτική και η αξιολόγηση της ψυχικής υγείας

Οι ειδικοί ταξιδιωτικής ιατρικής θα πρέπει να περιλαμβάνουν κάποιο βασικό έλεγχο της ψυχικής υγείας σε κάθε προ-ταξιδιωτική συμβουλευτική. Οι ταξιδιώτες που σχεδιάζουν εκτεταμένα ή συχνά ταξίδια, οι συμμετέχοντες σε ανθρωπιστικά έργα ή έργα ανακούφισης από τις καταστροφές και τα άτομα που σκοπεύουν να εγκατασταθούν μακροπρόθεσμα ή ημιμόνιμα σε άλλη χώρα χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.

Επειδή οι ειδικοί ταξιδιωτικής ιατρικής σπάνια έχουν πιστοποιητικά ψυχικής υγείας, θα πρέπει να χρησιμοποιούν μια σύντομη έρευνα με στόχο την ανίχνευση προηγουμένως διαγνωσμένων ψυχιατρικών διαταραχών. Για να εισαγάγουν αυτό το μέρος της συμβουλευτικής και να επιτύχουν τη μέγιστη συνεργασία, οι επαγγελματίες μπορούν να απαριθμήσουν ότι τα διεθνή ταξίδια είναι αγχωτικά για όλους και έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση ή την επανεμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας. Η διαθεσιμότητα πολιτισμικά συμβατών υπηρεσιών ψυχικής υγείας ποικίλλει σημαντικά. Και οι νόμοι σχετικά με τη χρήση παράνομων ουσιών μπορεί να είναι αυστηροί σε ορισμένες χώρες.

Οι τομείς που πρέπει να καλυφθούν παρατίθενται στο Πλαίσιο 1 παρακάτω και περιλαμβάνουν το εάν ο ταξιδιώτης είχε προηγουμένως βιώσει, είχε λάβει θεραπεία ή είχε διαγνωστεί με κάποια ψυχιατρική διαταραχή, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε διαταραχής που σχετίζεται με προηγούμενο ταξίδι, και το είδος της θεραπείας (εσωτερική νοσηλεία, εξωτερική νοσηλεία ή φαρμακευτική αγωγή), εάν υπάρχει. Επίσης, ρωτήστε για τρέχουσες ψυχιατρικές διαταραχές και θεραπεία και εάν κάποια μέλη της άμεσης οικογένειάς τους έχουν σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας. Επιπλέον, ρωτήστε τους ταξιδιώτες για την τρέχουσα ή την παρελθούσα χρήση παράνομων ουσιών και εάν έχουν επίσημα διαγνωσμένη διαταραχή χρήσης ουσιών ή εάν επαγγελματίες υγείας, οι φίλοι τους ή η οικογένειά τους έχουν υπονοήσει ότι ο ταξιδιώτης μπορεί να κάνει υπερβολική χρήση αλκοόλ ή άλλων ουσιών.

Πλαίσιο 1. Θέματα προς συζήτηση στο πλαίσιο της αξιολόγησης της ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια της προ-ταξιδιωτικής συμβουλευτικής

• Υπάρχουσες διαγνώσεις ψυχικής υγείας (και θεραπεία, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων), με λεπτομέρειες
• Προβλήματα ψυχικής υγείας που σχετίζονται με το ταξίδι
• Οικογενειακό ιστορικό προβλημάτων ψυχικής υγείας
• Τρέχουσα ή παρελθούσα χρήση παράνομων ουσιών· παρουσία διαταραχής κατάχρησης ουσιών
• Ιστορικό ψυχιατρικής θεραπείας σε νοσοκομείο ή βίαιης ή αυτοκτονικής συμπεριφοράς.

Γενικά, οποιοδήποτε ιστορικό νοσηλείας, ψυχωσικών επεισοδίων, βίαιης ή αυτοκτονικής συμπεριφοράς, συναισθηματικής διαταραχής (συμπεριλαμβανομένης της μανίας, της υπομανίας ή της μείζονος κατάθλιψης), οποιαδήποτε θεραπεία για προβλήματα χρήσης ουσιών και οποιεσδήποτε τρέχουσες ή προηγούμενες θεραπείες απαιτούν περαιτέρω αξιολόγηση από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, κατά προτίμηση έναν επαγγελματία με εμπειρία στην αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με διεθνή ταξίδια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ψυχική κατάσταση ενός ασθενούς κατά τη διάρκεια της προ-ταξιδιωτικής συμβουλευτικής θα είναι σημαντικά μη ομαλή, γεγονός που θα πρέπει επίσης να οδηγήσει σε παραπομπή σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας για περαιτέρω αξιολόγηση.

Αν και δεν πρόκειται αυστηρά για ψυχιατρικό ζήτημα, οι ταξιδιώτες ηλικίας 65 ετών και άνω θα πρέπει να ερωτώνται σχετικά με τη γνωστική τους λειτουργία. Κάθε ταξιδιώτης με προβλήματα μνήμης θα πρέπει να υποβάλλεται σε έναν επίσημο έλεγχο της γνωστικής του λειτουργίας, όπως η Μίνι Εξέταση της Ψυχικής Κατάστασης. Σε περίπτωση που ένας τέτοιος έλεγχος υποδείξει βλάβη, θα πρέπει να γίνει παραπομπή σε νευρολόγο.

Προκλήσεις και εμπόδια για υγιή ταξίδια

Τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας ενδέχεται να αντιμετωπίσουν αρκετές προκλήσεις και εμπόδια για υγιή ταξίδια. Να είστε έτοιμοι να συζητήσετε και να βοηθήσετε τον ταξιδιώτη να διαχειριστεί τις ακόλουθες καταστάσεις.

Αντενδείκνυται η χορήγηση φαρμάκων

Η μεφλοκίνη μπορεί να προκαλέσει νευροψυχιατρικές παρενέργειες. Αποφύγετε τη συνταγογράφηση μεφλοκίνης για την προφύλαξη από την ελονοσία σε ασθενείς με προβλήματα ψυχικής υγείας. Επιπλέον, σε έναν ασθενή με ψυχωσική διαταραχή δεν πρέπει να χορηγείται ταφενοκίνη για χημειοπροφύλαξη. Επιπλέον, η ψυχιατρική ασθένεια αποτελεί προειδοποίηση για την ταφενοκίνη σε περίπτωση ριζικής θεραπείας (βλ. τη συζήτηση για τη μεφλοκίνη και την ταφενοκίνη στο κεφάλαιο για την ελονοσία).

Εργαστηριακή παρακολούθηση των επιπέδων φαρμάκων

Για τους ταξιδιώτες που χρειάζονται τακτικές εργαστηριακές εξετάσεις για τη μέτρηση των επιπέδων λιθίου ή άλλων φαρμάκων που σταθεροποιούν τη διάθεση, οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να τους ενημερώσουν ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις στην εύρεση εργαστηριακών εγκαταστάσεων εντός της χώρας ικανών για αυτές τις εξετάσεις. Ενημερώστε τους ταξιδιώτες ότι τα επίπεδα φαρμάκων ενδέχεται να παρουσιάζουν διακυμάνσεις, ιδιαίτερα σε περιβάλλοντα με υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος, επειδή η αυξημένη εφίδρωση μπορεί να οδηγήσει σε τοξικότητα λιθίου, ακόμη και με σταθερή δόση.

Ασφάλιση ιατρικής εκκένωσης

Ενθαρρύνετε τους ταξιδιώτες με προβλήματα ψυχικής υγείας να εξετάσουν το ενδεχόμενο αγοράς ασφαλιστηρίων συμβολαίων διεθνούς ταξιδιωτικής υγείας και ιατρικής εκκένωσης που περιλαμβάνουν κάλυψη για ψυχιατρικές έκτακτες ανάγκες. Προειδοποιήστε τον ταξιδιώτη ότι πολλές ασφαλιστικές συμβάσεις ιατρικής εκκένωσης εξαιρούν τις ψυχιατρικές έκτακτες ανάγκες ή την εκκένωση για προϋπάρχουσες παθήσεις (βλ. κεφάλαιο Ταξιδιωτική Ασφάλιση, Ταξιδιωτική Ασφάλιση Υγείας και Ασφάλεια Ιατρικής Εκκένωσης για λεπτομέρειες).

Θεραπεία ψυχικής υγείας

Οι ταξιδιώτες μακράς διαρκείας και οι ομογενείς ενδέχεται να δυσκολεύονται να βρουν πολιτισμικά συμβατή θεραπεία ψυχικής υγείας στη χώρα προορισμού. Συμβουλεύστε αυτούς τους ταξιδιώτες να ζητήσουν βοήθεια από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας με εμπειρία στο εξωτερικό.

Χρήση υπηρεσιών τηλεϊατρικής

Η πανδημία COVID-19, σε συνδυασμό με τη διαθεσιμότητα του διαδικτύου, είχε ως αποτέλεσμα την αυξημένη χρήση της τηλεθεραπείας. Οι ταξιδιώτες με τρέχουσες ψυχιατρικές διαταραχές θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να κάνουν διευθετήσεις εκ των προτέρων για να έχουν τακτικές συνεδρίες τηλεθεραπείας/παρακολούθησης με τον πάροχο ψυχικής υγείας τους κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους.

Αναπλήρωση συνταγών

Οι ταξιδιώτες μακράς διαρκείας και οι ομογενείς ενδέχεται να δυσκολεύονται να αναπληρώσουν ψυχοτρόπα φάρμακα ενώ ζουν στο εξωτερικό, επειδή η διαθεσιμότητα, ή ακόμα και η νομιμότητα, αυτών των φαρμάκων ποικίλλει από χώρα σε χώρα (βλ. κεφάλαιο Ταξιδεύοντας με Απαγορευμένα ή Περιορισμένα Φάρμακα). Οι ταξιδιώτες θα πρέπει να επικοινωνήσουν με την πρεσβεία των ΗΠΑ στη χώρα ή με ένα αξιόπιστο φαρμακείο ή επαγγελματία υγείας της χώρας. Όπως επιτρέπεται από την τοπική νομοθεσία, οι ταξιδιώτες μακράς διαρκείας (βλ. κεφάλαιο Ταξιδιώτες μακράς διαρκείας και ομογενείς) μπορούν να ζητήσουν από φίλους, συγγενείς ή άλλα μέλη της εταιρείας ή του οργανισμού τους να φέρουν επιπλέον φάρμακα.

Ομάδες υποστήριξης

Οι ταξιδιώτες που βρίσκονται σε κατάσταση νηφαλιότητας και πάσχουν από διαταραχές χρήσης ουσιών ενδέχεται να θέλουν να παρακολουθήσουν συναντήσεις σε Ανώνυμους Αλκοολικούς (AA), Ανώνυμους Ναρκομανείς (AΝ) ή παρόμοιες συναντήσεις ενώ βρίσκονται στο εξωτερικό. Οι ιστότοποι των AA και AΝ παρέχουν λίστες συναντήσεων ανά χώρα (βλ. κεφάλαιο Χρήση Ουσιών και Διαταραχές Χρήσης Ουσιών σε Ταξιδιώτες). Οι ταξιδιώτες θα πρέπει να επιβεβαιώσουν εκ των προτέρων τη διαθεσιμότητα και τη γλώσσα των συναντήσεων.

Ταξιδεύοντας με ψυχοτρόπα φάρμακα

Οι τελωνειακοί κανονισμοί σε ορισμένες χώρες απαγορεύουν την εισαγωγή φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία διαταραχών ψυχικής υγείας (βλ. κεφάλαιο Ταξιδεύοντας με Απαγορευμένα ή Περιορισμένα Φάρμακα). Οι τελωνειακοί υπάλληλοι ενδέχεται να κατάσχουν φάρμακα του Πίνακα II, όπως ναρκωτικά ή διεγερτικά που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία των διαταραχών ελλειμματικής προσοχής, συμπεριλαμβανομένων των αμφεταμινών και της μεθυλοφαινιδάτης. Οι κανόνες διαφέρουν ανά χώρα και οι ταξιδιώτες θα πρέπει να επικοινωνούν με την πρεσβεία των ΗΠΑ στη χώρα πριν ταξιδέψουν. Οι επαγγελματίες υγείας, συμπεριλαμβανομένων των φαρμακοποιών, στη χώρα προορισμού ενδέχεται να είναι σε θέση να παρέχουν καθοδήγηση στους συναδέλφους τους σχετικά με τους περιορισμούς στη φαρμακευτική αγωγή.

Συμβουλεύστε τους ταξιδιώτες να μεταφέρουν τα φάρμακα στις αρχικές τους συσκευασίες, μαζί με μια επιστολή από τον συνταγογράφο ιατρό που να αναφέρει τον ιατρικό λόγο της συνταγής. Υπενθυμίστε τους ότι οι τελωνειακοί υπάλληλοι ενδέχεται να κατάσχουν τα φάρμακά τους ακόμη και αν τηρούν αυτές τις οδηγίες.

Παράγοντες άγχους και αντίμετρα

Πολιτισμικό σοκ

Σχεδόν όλοι όσοι επισκέπτονται έναν ξένο πολιτισμό μπορούν να βιώσουν πολιτισμικό σοκ. Το πολιτισμικό σοκ είναι ο όρος που ορίζει τις συνήθεις αντιδράσεις που έχει ένας ταξιδιώτης όταν βρίσκεται σε έναν ξένο πολιτισμό. Με το πολιτισμικό σοκ, οι ταξιδιώτες χάνουν την αίσθηση κυριαρχίας στο περιβάλλον τους και ακόμη και οι συνήθεις εργασίες της καθημερινής ζωής γίνονται πρόκληση. Ο αποχωρισμός από την οικογένεια και τα συστήματα υποστήριξης, η άγνωστη συμπεριφορά και γλώσσα, και οι νέες απειλές για την υγεία και την ασφάλεια μπορούν να επιδεινώσουν αυτό το σύνδρομο. Η εκ των προτέρων γνώση του φαινομένου θα βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση του άγχους που βιώνεται, όπως και η προηγμένη μελέτη του πολιτισμού, της γλώσσας, των απειλών για την υγεία και την ασφάλεια και τα αντίμετρα.

Για τους περισσότερους ταξιδιώτες, το πολιτισμικό σοκ είναι περιορισμένο και συνήθως δεν υπερβαίνει τις διακυμάνσεις στη διάθεση, την ενέργεια, τον ύπνο και τις στάσεις απέναντι στον πολιτισμό της χώρας υποδοχής, όπως σε μια διαταραχή προσαρμογής. Συμβουλεύστε τους ταξιδιώτες ότι τα συμπτώματα που διαρκούν >12 μήνες μπορεί να απαιτούν αξιολόγηση. Επιπλέον, προτείνετε τακτική άσκηση, μετριοπάθεια στη χρήση οινοπνευματωδών ποτών, επαρκή ύπνο και διατροφή, και τεχνικές χαλάρωσης (π.χ. διαλογισμό, γιόγκα, βιοανάδραση) για να μειώσετε το άγχος που σχετίζεται με τα διεθνή ταξίδια.

Διαταραχή Jet Lag

Το jet lag είναι ένας συχνός, διαχειρίσιμος παράγοντας άγχους για τους περισσότερους διεθνείς ταξιδιώτες. Οι ταξιδιώτες και οι ειδικοί ταξιδιωτικής ιατρικής μπορούν να βρουν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτήν την πάθηση και για το τί πρέπει να κάνουν γι’ αυτήν στο κεφάλαιο Διαταραχή Jet Lag.

Ταξίδια κατά τη διάρκεια πανδημίας

Τα ταξίδια κατά τη διάρκεια πανδημίας, επιδημίας, έξαρσης ή ακόμα και σε περιοχή με ενδημική μολυσματική ασθένεια μπορεί να επιδεινώσουν το άγχος που σχετίζεται με το ταξίδι (π.χ. κλείσιμο συνόρων, απαιτήσεις για εξετάσεις ή εμβολιασμό, ανάγκη για πρόσθετα προστατευτικά μέτρα). Οποιαδήποτε βήματα μπορούν να κάνουν οι ταξιδιώτες για να αποκτήσουν κάποιο βαθμό ελέγχου της προσωπικής τους υγείας και να μετριάσουν τον κίνδυνο μόλυνσης μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση μέρους αυτού του άγχους.

Για να βοηθήσει, ο ειδικός ταξιδιωτικής ιατρικής θα πρέπει να είναι έτοιμος να συζητήσει τις πιο πρόσφατες πληροφορίες σχετικά με τέτοια θέματα, συμπεριλαμβανομένων των εμβολιασμών, των φαρμάκων και των μέτρων αποφυγής λοιμώξεων.

Θέματα ψυχικής υγείας μετά το ταξίδι

Γενικά, κάθε συμβουλευτική μετά το ταξίδι θα πρέπει να περιλαμβάνει μια ερώτηση σχετικά με τα προβλήματα ψυχικής υγείας που μπορεί να έχουν προκύψει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Συγκεκριμένα, οι ταξιδιώτες που είναι θύματα ή εμπλέκονται άμεσα σε τραυματικά ή απειλητικά για τη ζωή γεγονότα μπορεί να βιώσουν οξεία διαταραχή άγχους ή διαταραχή μετατραυματικού στρες. Παραδείγματα τέτοιων γεγονότων περιλαμβάνουν τροχαία ατυχήματα, επίθεση ή βιασμό, τρομοκρατικά περιστατικά, φυσικές καταστροφές, πόλεμο ή επαναλαμβανόμενες εκθέσεις σε φρικιαστικές λεπτομέρειες ενός προηγουμένως τραυματικού γεγονότος. Το έργο που επιτελούν οι εργαζόμενοι στην ανθρωπιστική βοήθεια, οι εργαζόμενοι σε καταστροφές και οι πολεμικοί ανταποκριτές αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης υποκλινικής ή κλινικής οξείας διαταραχής άγχους ή διαταραχής μετατραυματικού στρες (βλ. κεφάλαιο Εργαζόμενοι στην Ανθρωπιστική Βοήθεια).

Για τους ταξιδιώτες που έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες, οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να ρωτούν για επαναλαμβανόμενες, ενοχλητικές αναμνήσεις, δυσάρεστα όνειρα και αίσθηση ότι το συμβάν συμβαίνει επανειλημμένα· αποφυγή σκέψεων, συναισθημάτων, δραστηριοτήτων, τόπων ή ανθρώπων που οδηγούν σε αναμνήσεις του συμβάντος· μειωμένο ενδιαφέρον για δραστηριότητες, αδυναμία βίωσης θετικών συναισθημάτων ή αδυναμία ανάμνησης σημαντικών λεπτομερειών του συμβάντος. Δυσκολία στον ύπνο ή τη συγκέντρωση, ευερεθιστότητα ή υπερβολική αντίδραση ξαφνιάσματος μπορεί επίσης να υπάρχουν.

Τα συμπτώματα της οξείας διαταραχής άγχους εμφανίζονται συνήθως εντός 3 μηνών από το συμβάν, αλλά τα πρόσθετα συμπτώματα μπορεί να χρειαστούν μήνες ή και χρόνια για να αναπτυχθούν. Έτσι, οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να εκπαιδεύουν τους ταξιδιώτες που επιστρέφουν σχετικά με την πιθανότητα εμφάνισης τέτοιων συμπτωμάτων στο μέλλον. Εάν υπάρχει οποιαδήποτε ανησυχία σχετικά με την πιθανή αντίδραση ενός ταξιδιώτη σε ένα τραυματικό συμβάν, παραπέμψτε τον σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Τα συμπτώματα της οξείας αγχώδους διαταραχής είναι παρόμοια με αυτά της μετατραυματικής διαταραχής στρες, αλλά αναπτύσσονται εντός 3 ημερών και υποχωρούν 1 μήνα μετά την έκθεση στο συμβάν. Περίπου οι μισοί από αυτούς με οξεία αγχώδη διαταραχή αναπτύσσουν μετατραυματική διαταραχή στρες.

Άτομα που έχουν ζήσει μακριά από την κουλτούρα της πατρίδας τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα (π.χ., οι ομογενείς και οι οικογένειές τους) μπορούν να βιώσουν αντίστροφο πολιτισμικό σοκ, το οποίο περιλαμβάνει συμπτώματα και κλινική πορεία παρόμοια με αυτή του πολιτισμικού σοκ. Για παράδειγμα, οι πρωτοετείς φοιτητές που πέρασαν τα χρόνια του λυκείου στο εξωτερικό μπορεί να βρουν την κουλτούρα της πατρίδας τους παράξενη κατά την επιστροφή τους. Οι ενήλικες που επιστρέφουν από το εξωτερικό μπορεί να βιώσουν μειωμένο βιοτικό επίπεδο ή να διαπιστώσουν ότι η κουλτούρα της πατρίδας τους έχει αλλάξει με απρόβλεπτους τρόπους.

Το παρόν άρθρο, με τίτλο Ψυχική υγεία στους ταξιδιώτες, αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή από την αγγλική στην ελληνική γλωσσα του πρωτότυπου άρθρου που μπορεί να βρεθεί εδώ.