Ο Ορέστης Ντάντος είναι ο μουσικός και στιχουργός που περιμένεις ανυπόμονα το επόμενο τραγούδι του. Γεννήθηκε στην Αθήνα, φοίτησε σε μουσικό σχολείο και σε ωδεία και σπούδασε στο τμήμα μουσικών σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι καθηγητής μουσικής, δημιουργός κι ερμηνευτής και ένας σπουδαίος πιανίστας. Στο πρώτο του βήμα βρέθηκε δίπλα του ο Γιώργος Ανδρέου που άκουσε τα τραγούδια του και διέκρινε, εύκολα μάλλον, τον μονόδρομο που ανοιγόταν μπροστά στον Ορέστη Ντάντο. Αυτόν της μουσικής και της επιτυχίας.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο δίσκος του «Τακούνια για καρφιά». Είναι ένας δίσκος – γυναικεία υπόθεση που ξεχωρίζει κάθε τραγούδι του, στιχουργικά, μουσικά, ερμηνευτικά. Είναι όλα αυτά που παρατηρούμε όλοι γύρω μας και θέλουμε να εκφράσουμε. Τα εξέφρασε κι εκείνος με τη φωνή αγαπημένων ερμηνευτριών. Είπαμε λίγα και ωραία με τον Ορέστη Ντάντο.
Ορέστη Ντάντο σε τι φάση βρίσκεται η ελληνική μουσική σήμερα;
Η ελληνική μουσική βρίσκεται σε μία φάση που προσπαθεί να διαχειριστεί την τεράστια παραγωγή καινούριου υλικού και την φανερή έλλειψη θεσμικών «οργάνων» που να την φιλτράρουν. Με απλά λόγια η τεράστια παραγωγή μουσικής στην πλειοψηφία της όχι αξιόλογη κι η ευκολία δημοσιοποίησής της, αν και «δημοκρατική» σαν διαδικασία, έχει κάνει το κοινό να απογοητεύεται, να «χαώνεται» και να ξαναγυρνά νοσταλγικά σε αυτά που έχει συνηθίσει (τα ραδιόφωνα το εκμεταλλεύονται δεόντως αυτό).
Όσοι έχουν ήδη πετύχει καλά κρατούν, για τα νέα παιδιά (σαφώς δε συγκαταλέγομαι) είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να παλέψουν σε μια αρένα που ζητάει πολλά και κυρίως να βρουν μόνοι τους τον τρόπο που θα προωθήσουν τον εαυτό τους. Καλές μουσικές βγαίνουν προφανώς. Πάντα βγαίνουν αλλά που πάνε είναι το θέμα.
Υπάρχουν εξαιρέσεις γενναιοδωρίας αλλά κακά τα ψέματα υπάρχει πολύς «αυτισμός» στο χώρο.
Οι παλιότεροι στον χώρο έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν τους νέους δημιουργούς; Ή βλέπεις μια ανασφάλεια και μια «περιφρούρηση των κεκτημένων» (αν μπορώ να το πω έτσι) από τα «μεγάλα ονόματα»;
Εδώ τα πράγματα πηγαίνουν ανά περίπτωση. Υπάρχουν εξαιρέσεις γενναιοδωρίας αλλά κακά τα ψέματα υπάρχει πολύς «αυτισμός» στο χώρο. Πολλοί από τους παλιούς δεν ενδιαφέρονται να ακούσουν καν καινούρια πράγματα και δεν το λέω χωρίς να γνωρίζω. Αλλά ακόμη κι αν γνωρίζουν -και μη γελιέστε από τις όλο αγάπη δηλώσεις – οι περισσότεροι καλλιτέχνες κοιτάζουν το προσωπικό καλλιτεχνικό ή μη συμφέρον οπότε κι οι κινήσεις τους υπαγορεύονται από αυτό.
Δύσκολα θα δεις συνεργασίες όπου κάποιος προσφέρει χωρίς να έχει να κερδίσει κάτι. Η τελευταία δουλειά μου αποτέλεσε μεγάλη εξαίρεση στα παραπάνω όπου πήρα απίστευτη αγάπη και ανιδιοτελή προσφορά από διάφορες πλευρές. Αλλά δεν είναι ο κανόνας.
Ποιες είναι οι πρώτες σου μουσικές επιρροές;
Ο πατέρας μου. Έγραφε τραγούδια. Κι άκουγε πολλή μουσική. Πλάτωνος, Χατζιδάκι, Pink Floyd, Piovanni, Μούτση…
Ήθελα να μιλήσω για όλα όσα παρατηρώ και με απασχολούν μέσα από το στόμα των κοριτσιών αυτή τη φορά
Ορέστη Ντάντο ήξερες από νωρίς ότι θα γίνεις μουσικός; Ή προέκυψε στην πορεία;
Το αποφάσισα μια μέρα στο μουσικό γυμνάσιο ως μαθητής. Σε μια συναυλία του σχολείου μου. Έπαιζε η ροκ μπάντα με τα μεγάλα παιδιά του Μουσικού της Παλλήνης και ζήλεψα. Είπα μέσα μου αυτό θέλω να κάνω. Και το προσπαθώ μέχρι τώρα.
.
Σήμερα τι μουσική ακούς στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι;
Ακούω μανιωδώς τον νέο δίσκο του Kendrick Lamar , “Mr. Morale & the Big Steppers” σε ακουστικά στο τρέξιμο και στο αμάξι.
Τα «τακούνια για καρφιά» είναι ένας δίσκος «γυναικεία υπόθεση». Πώς το σκέφτηκες;
Είχε προκύψει το «Γιάννη μου», ούτε ξέρω πως και γιατί. Σκέφτηκα να το πει η Τσαλιγοπούλου. Δέχτηκε και αυτό άνοιξε την πόρτα στο μυαλό μου για ένα δίσκο με γυναικείο κόνσεπτ. Όταν προέκυψε το ομώνυμο τραγούδι μπήκε το τελευταίο κομμάτι του παζλ. Είμαι καλός παρατηρητής. Ήθελα να μιλήσω για όλα αυτά που γίνονται μέσα από τη ματιά της γυναίκας όπως την καταλαβαίνει ένας άνθρωπος που τις αγαπάει ιδιαίτερα. Ήθελα να μιλήσω για όλα όσα παρατηρώ και με απασχολούν μέσα από το στόμα των κοριτσιών αυτή τη φορά.
Εγώ ήμουν από αυτούς που δεν πίστευα ότι ο κόσμος θα αλλάξει λόγω του κορονοϊού.
Πώς ήταν αυτό το καλοκαίρι στα lives; Επανήρθαμε στην «κανονικότητα» ή αναζητώντας την «ξεφύγαμε»;
Αν μιλάς για μένα εγώ δεν έπαιξα. Γενικά ήταν ένα καλό καλοκαίρι από πλευράς live. Φάνηκε να το έχει ανάγκη ο κόσμος. Εγώ ήμουν από αυτούς που δεν πίστευα ότι ο κόσμος θα αλλάξει λόγω του κορονοϊού. Δεν αλλάζει τόσο εύκολα ο κόσμος. Μακάρι να άλλαζε έτσι απλά. Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για να ξεχνάνε εύκολα.
Είσαι σε διαδικασία γραψίματος για νέο δίσκο; Και τι σχέδια υπάρχουν για τον χειμώνα;
Ξεκινάμε με τη Μάρθα Φριντζήλα στο Σταυρό του Νότου από Δευτέρα 17/10 και για τρεις Δευτέρες. Αυτό από πλευράς ζωντανών εμφανίσεων. Γράφω καινούρια πράγματα και προσπαθώ να δημιουργήσω καινούριο πρότζεκτ για να τρέξω από πίσω του. Ταυτόχρονα δίνω τραγούδια και σκόρπια. Κορίνα Λεγάκη, Λαμπρινή Καρακώστα και Ιωάννα Καβρουλάκη είναι κάποιες από τις συνεργασίες αυτές.
Ορέστη Ντάντο ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία! Καλό φθινόπωρο με πολλή μουσική!
Εγώ σε ευχαριστώ που την ήθελες! Καλό φθινόπωρο σε όλους!
Ακολουθεί βίντεο με το τραγούδι Τακούνια για καρφιά απο τον ομώνυμο δίσκο, με την Ιουλία Καραπατάκη και τον Ορέστη Ντάντο:
