«Ανάμνηση Σμύρνης» στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού

Ανάμνηση Σμύρνης
Ανάμνηση Σμύρνης

Την πρώτη ημέρα του Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε η μουσικοθεατρική παράσταση «Ανάμνηση Σμύρνης» στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλισσόβα, κείμενο Τάνιας Χαροκόπου και μουσική Νίκου Ξύδη. Βασισμένη σε μια ιδέα της δημοσιογράφου Βασιλείας Ζερβού με την σύμπραξη πολλών καλλιτεχνών και για καλό σκοπό. Τελέστηκε υπό την αιγίδα της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας.

Κατάμεστο το θέατρο Ηρώδειο, με το κοινό σε μια παράσταση γεμάτη χρώματα, αρώματα και μουσικές από την Σμύρνη. Μεταφερόμενο ιστορικά δοσμένο στις αρχές του προηγούμενο αιώνα, στην όμορφη Σμύρνη που ήταν τότε υπό Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ξεκίνησε το μουσικοθεατρικό ταξίδι ανάμνησης στην πολιτική και κοινωνική ιστορία του τόπου.

Χωρισμένο σε τρεις χρονικούς χώρους η «Ανάμνηση Σμύρνης» καλύπτει όλα τα στρώματα της καθημερινότητας. Από τις επιτυχημένες επιχειρήσεις και την Ευρωπαϊκή στυλιστική επιρροή, το βάρος του τουρκικού ζυγού και το αίσθημα του φόβου μέχρι το αιώνιο ανθρώπινο βάλσαμο τον έρωτα και την μουσική.

Αυτό το οποίο καθηλώνει μέχρι τις ημέρες μας ως προς την ιστορία των Ελλήνων της Σμύρνης, είναι η ίδια η συνθήκη του ξεριζωμού. Πέρα από αντικρουόμενες απόψεις που υπάρχουν για αυτό το θέμα. Αν το δούμε καθημερινά και συναισθηματικά, η σκέψη και μόνο να φεύγεις από τον τόπο σου, με τις όποιες ανέσεις ή δυσκολίες μπορεί να είχες, είναι από μόνο του ένα μελανό σημείο του ιστορικού αποτυπώματος σου στην Γη.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Όπως διαφαίνεται και από την υπόθεση του έργου, τότε στιχουργός και πατέρας που προειδοποίησε την οικογένεια του πως πρέπει να φύγουν για την Χίο και η αμέριστη αγάπη για την καταγραφή των γραπτών του δείχνει πόσο σημαντικά είναι τα «γραπτά που μένουν» στο σύνολο της πολιτισμικής κληρονομιάς. Και πάνω από όλα, αυτό που σοκάρει είναι πόσο εύκολα κάθε άνθρωπος μπορεί να βρεθεί στην θέση ενός πρόσφυγα.

Η Ανάμνηση Σμύρνης στην διάρκεια της που κράτησε 2 ώρες και 30 λεπτά, μέσα από το μουσικό και θεατρικό πρίσμα κατάφερε να μας μεταφέρει στην μεθυστική Σμυρναίικη αύρα, ερωτικής και προσφυγικής αναπαράστασης, με εξαίρετους τραγουδιστές και ηθοποιούς. Μεμιάς μέσα από την καθημερινή αργκό ως θεατής έκανες το χρονικό ταξίδι στο τότε, στα σοκάκια γεμάτα μουσική ροή, τους καφενέδες και την αργκό με ελληνικές και τουρκικές λέξεις. Ακόμη, στο καθαρά χορευτικό στοιχείο, οι μεθυστικοί χοροί, αλλά και οι σημαντικότατοι αγωνιστικοί χαιρετισμοί και στο «κρεσέντο» ο ηχητικός πόνος της μοναξιάς, καθιστούν την «Ανάμνηση Σμύρνης» ως το διαμάντι της θεατρικής σεζόν για το 2019, και όχι μόνο. Σας ευχαριστούμε όλους θερμά γι’ αυτό το όμορφο ταξίδι στο χρόνο!

Απόφοιτη σχολής δημοσιογραφίας και νυν φοιτήτρια στον "Ευρωπαϊκό Πολιτισμό" του ΕΑΠ. Μαζί εξερευνούμε θέματα πολιτισμού, όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος, το βιβλίο και συζητάμε ακόμα περισσότερα μέσα από συνεντεύξεις. Στάση ζωής: "Rhythm is a dancer....! "

Περισσότερα από τη στήλη: Θέατρο

Θέατρο

Τα διακείμενα κλασικών έργων: Ανασύνθεση

Τα διακείμενα κλασικών έργων Όλοι έχουμε ακουστά κάποια από τα κλασικά θεατρικά αριστουργήματα και τα…

Θέατρο

Αγαμέμνων στο Επίκεντρο: Ο κύκλος του αίματος

Ο Αγαμέμνων στο Επίκεντρο της Πάτρας. Είδαμε την παράσταση της Ραφίκας Σαουίς πάνω σε μία πρωτοπόρα…

Θέατρο

Το κοινωνικό θέατρο: χαρακτηριστικά, εκπρόσωποι και η πρωτοποριακή φιλοσοφία του

Πηγή εικόνας: athinorama.gr Το κοινωνικό θέατρο, ως όρος αρχίζει να χρησιμοποιείται κατά τον 20ο αιώνα.…

Θέατρο

Ο κύκλος των χαμένων ποιητών στο Αριστοτέλειον

“Carpe Diem παιδιά.  Αδράξτε τη μέρα!” Αυτά είναι τα λόγια του καθηγητή Κήτινγκ, που μας…

Θέατρο

Οιδίποδας Τύραννος: Μοίρα ή προσωπική ευθύνη;

Είναι ο άνθρωπος κύριος της μοίρας του ή η πορεία της ζωής του εκπληρώνει ένα…

Θέατρο

Ο ηθοποιός Διονύσης Παπανδρέου θέλει να ζει, όχι απλά να επιβιώνει. Αλλιώς, όλα είναι φακντ-απ!

Από την «Γη της Ελιάς» ως Φίλιππος στην επιβλητική σκηνή του Θεάτρου Άλφα και την…

Θέατρο

Ανδρομέδα – Τέσσερις γυναίκες μιλούν για τις γυναίκες

Η θεατρική ομάδα Ανδρομέδα τολμά να φέρει στη σκηνή θέματα που το μαζικό θέατρο ίσως…