Ήταν 2009 και ο κινηματογραφικός κόσμος παραληρούσε για την πιο πρόσφατη ταινία του Tarantino, το Inglorious Basterds. Φτάνει ο καιρός να το δω και εγώ λοιπόν, κάνοντας την κλασσική αναζήτησή μου, για να είμαι προετοιμασμένος φτάνω στο συμπέρασμα: Tarantino, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και καλό cast τι μπορεί να πάει στραβά; Δυόμιση ώρες θαυμασμού του σκηνοθέτη αργότερα ένα πράγμα είχε κολλήσει στο μυαλό μου, ο συνταγματάρχης Hans Lada. Ποιος είναι ο Christopher Waltz και γιατί είναι τόσο καλός; Εφτά χρόνια και δύο Oscar μετά γράφω για τον πλέον αγαπημένο μου ηθοποιό.
Ο Christoph Waltz λοιπόν γεννήθηκε το 1956 στην Βιέννη της Αυστρίας σε μια οικογένεια μέσα στον χώρο του θεάματος με τον πατέρα του να δημιουργεί σκηνικά και την μητέρα του να είναι σχεδιάστρια κοστουμιών για ταινίες ενώ γιαγιά του ήταν η διάσημη ηθοποιός Maria Mayen. Αν και πολλοί θα φαντάζονταν ότι μεγαλώνοντας σε αυτόν τον περίγυρο ο Waltz θα ήθελε από μικρός να ασχοληθεί με την υποκριτική, ο ίδιος όπως δήλωσε μισούσε το θέατρο καθώς στα οικογενειακά τραπέζια ήταν το μόνο θέμα συζήτησης αλλά παράλληλα λάτρευε τις παλιές αμερικανικές ταινίες. Η επιλογή του να ασχοληθεί με την ηθοποιία ήταν απλά από έλλειψη φαντασίας για ασχολία με άλλους τομείς. Εντάσσεται έτσι στο Max Reinhardt Seminar στην Βιέννη και παρακολουθεί μαθήματα ηθοποιίας ενώ συνεχίζει τις σπουδές του στην Νέα Υόρκη με τους Lee Strasberg και Stella Adler. Τα πρώτα βήματα της καριέρας του τα κάνει σε σκηνές στην Ζυρίχη, την Βιέννη και το Σάλτσμπουργκ ενώ στην συνέχεια εξελίσσεται σε μεγάλο τηλεοπτικό αστέρα των δεκαετιών του 80’ και 90’. Το ευρύ κοινό δεν έμελλε να τον μάθει όμως μέχρι το 2009 και το Inglorious Basterds.
ΑΛΜΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ HOLLYWOOD
Θα μπορούσα να αναλύω τις τηλεοπτικές επιτυχίες του Waltz αλλά ένα γεγονός στην καριέρα του καθόρισε την πορεία και την καθιέρωσή του στους κορυφαίους του είδους και αυτό δεν είναι άλλο από την συνεργασία του με τον Quentin Tarantino. Δύο ταινίες έκαναν μαζί και η κινηματογραφική τους «χημεία» είναι ολοφάνερη. Η συνεργασία τους στο Inglorious Basterds και το Django: Unchained χάρισε στο κοινό δυο μοναδικές ταινίες-ερμηνείες και σε αυτούς πληθώρα βραβείων και διακρίσεων. Οφείλουμε έτσι να ασχοληθούμε με αυτές τις δύο ταινίες-σταθμούς στην καριέρα του Christoph Waltz.
INGLORIOUS BASTERDS
O Tarantino ήταν μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές προκλήσεις της ζωής του, να προσλάβει τον ηθοποιό που θα ενσαρκώσει τον πιο απαιτητικό ρόλο που-κατά τον ίδιο-έχει γράψει ποτέ, τον συνταγματάρχη Hans Lada. Μετά από ατέλειωτες ώρες συνεντεύξεων με επίδοξους «μνηστήρες» του ρόλου ο Tarantino όπως είχε δηλώσει ήταν έτοιμος να σταματήσει την παραγωγή της ταινίας. Αργότερα δήλωσε πως είχε φοβηθεί ότι έγραψε έναν ρόλο τόσο δύσκολο που κυριολεκτικά δεν μπορούσε να παιχτεί από κανέναν, ενώ πλέον τον θεωρεί τον καλύτερο χαρακτήρα που έχει πλάσει. Δεν είναι δύσκολο για κάποιον να καταλάβει τα λεγόμενα του Tarantino εάν αναλογιστεί ότι μιλάμε για έναν τρίγλωσσο συνταγματάρχη των Ναζί, έναν ταυτόχρονα εγγενή σαδιστή και έναν ευγενικό ανακριτή που η λεξιλογική του επιδεξιότητα είναι το κρυφό του όπλο.
“Ήξερα ότι ο Landa ήταν ένας από τους καλύτερους χαρακτήρες που έχω γράψει και πιθανότατα ένας από τους καλύτερους χαρακτήρες που θα γράψω ποτέ.”
“Κυριολεκτικά έπρεπε να σκεφτώ ότι ίσως είχα γράψει έναν ρόλο που δεν μπορεί να παιχτεί.”
Από την πλευρά του o Waltz πού είχε ήδη μπει στα πενήντα του χρόνια αντιλαμβανόταν πως το όνειρό του για καταξίωση στο Hollywood γινόταν ολοένα και πιο απίθανο. Χρειαζόταν απελπισμένα μια ευκαιρία να αποδείξει το ταλέντο του στις Η.Π.Α όταν ο Tarantino χρειαζόταν απελπισμένα έναν ηθοποιό. To timing; Μοναδικό. Το αποτέλεσμα; Ανεπανάληπτο. Βραβείο Oscar και Χρυσή Σφαίρα δεύτερου αντρικού ρόλου για αυτόν, αμέτρητες υποψηφιότητες για τον σκηνοθέτη.
‘’Προσπαθούσα για χρόνια. Είχα ήδη αρχίσει να τα παρατάω. Έζησα στην Νέα Υόρκη όταν ήμουν μικρός. Σπούδαζα στο θέατρο του Lee Strasberg ελπίζοντας ότι θα έκανα επιτυχία. Βέβαια αυτό αποδείχθηκε απίθανο.’’Daily Actor
DJANGO: UNCHAINED
Η δεύτερη χρονικά συνεργασία τους ήρθε το 2012 στο Django: Unchained το οποίο αδιαμφισβήτητα αποτελεί το σημείο αναφοράς της καριέρας του Christoph Waltz. Ο Tarantino όπως δήλωσε μετά την ολοκλήρωση της ταινίας έγραψε τον Dr. King Schultz αποκλειστικά για τον Waltz. Σε μια συνέντευξη του o Waltz είχε δηλώσει πως ο παγκοσμίου φήμης σκηνοθέτης τον είχε καλέσει στο σπίτι του και άφησε μπροστά του φρεσκοεκτυπωμένα τα λόγια του στην ταινία. O Dr. King Schultz είναι λοιπόν ένας Γερμανός πρώην οδοντίατρος που γίνεται κυνηγός επικηρυγμένων και αγοράζει την αξία του σκλάβου Django (Jamie Foxx) για να τον εκπαιδεύσει ως βοηθό του. Οι δύο τους ξεκινούν μια αποστολή για να ελευθερώσουν την γυναίκα του Django από έναν μανιακό ιδιοκτήτη γης τον Calvin Candie (Leonardo DiCaprio). Με έναν κυνηγό επικηρυγμένων διαφορετικό από τους άλλους, με μεγάλη λεξιλογική ευχέρεια (πάλι) και ξεκάθαρα εναντίον της δουλείας ο Waltz φέρνει στην ζωή έναν κλασσικό χαρακτήρα Tarantino με υποκριτική μεστότητα και ένδοξο τέλος, μια μοναδική ερμηνεία με αρχή μέση και τέλος και ένα Oscar δεύτερου αντρικού ρόλο να επισημοποιεί την μεγαλειότητα του.
Ο Christoph Waltz έπειτα ανοίγει τα κινηματογραφικά του φτερά πέρα από τον Quentin Tarantino έχοντας στις αποσκευές του τόσες διακρίσεις. Συνεργάζεται με τον Roman Polanski στο Carnage και συνεχίζει συμμετέχοντας σε πολλές εμπορικές επιτυχίες ενώ πέρυσι έκανε την εμφάνισή του ίσως στο μεγαλύτερο franchise της ιστορίας του κινηματογράφου παίζοντας τον αντίπαλο του James Bond και το «κεφάλι» του οργανισμού Spectre στην ομώνυμη ταινία. Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Waltz έχει φτάσει στο σημείο όπου δεν είναι αναγκασμένος να παίζει σε όποια ταινία του προσφέρουν αλλά έχει την πολυτέλεια να επιλέγει ο ίδιος τις ταινίες του στοιχείο που δείχνει ότι απέδωσε επιτέλους η πολύχρονη προσπάθεια, ανταμείφθηκαν οι κόποι του και έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Δηλώνει πως είδωλά του αποτελούν ο Marlon Brando και ο Robert De Niro. O Waltz λοιπόν αποτελεί έναν απίστευτο ηθοποιό με μεγάλη κινηματογραφική γκάμα και ικανότητα απόδοσης σε όλα τα είδη κινηματογράφου και δίκαια διεκδικεί μια θέση στο πάνθεο του κινηματογραφικού κόσμου.
