Το γυναικείο σώμα ως τέχνη

Η θέα του γυναικείου γυμνού σώματος από την αρχαιότητα, στο σύνολο σχεδόν των πολιτισμών του κόσμου, εξυμνούταν ως αποκορύφωμα της ομορφιάς της φύσης και ιερό. Η αντίληψη αυτή σταδιακά εξελίχθηκε από την ελευθεριότητα στον πουριτανισμό του σκοταδιού Μεσαίωνα. Πλέον αντιλαμβάνεται από πολλούς ως προσβολή η θέαση της γυμνής σάρκας και κατακρίνεται, περιβαλόμενη από ντροπή.

Στην τέχνη το γυμνό είχε πάντοτε μία ξεχωριστή θέση με συχνή εμφάνιση. Η πρώτη του εμφάνιση στην περίπτωση της φωτογραφίας έγινε ήδη από τις αρχές του 1800 είτε ως καλλιτεχνική έκφραση, είτε ως παραστατική αποτύπωση μίας σκηνής. Ο ερωτισμός που χαρακτήριζε ορισμένες απεικονίσεις δημιούργησε σύγχυση και και κατέστη δυσδιάκριτη η διαφοροποίηση του καλλιτεχνικού και του ερωτικού γυμνού, ώστε σταδιακά οποιαδήποτε απεικόνιση του θηλυκού σώματος  χαρακτηρίζονταν απευθείας ως χυδαία.

Μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα αρκετοί φωτογράφοι χρησιμοποίησαν το γυναικείο σώμα ως μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης με νέα μέσα και με εμφανές ενδιαφέρον από το κοινό. Ωστόσο μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο το ενδιαφέρον του κοινού είχε εξαφανιστεί και μαζί του και αυτού του είδους η καλλιτεχνική έκφραση. Τα μεγαλύτερα βήματα στον τομέα αυτό έγιναν μεταξύ των δεκαετιών 1930- 1940 οπότε και οι φωτογράφοι άρχισαν να προσδίδουν μία περισσότερο καλλιτεχνική πνοή στα έργα τους. Με την άνθιση των pin up  girls, και των ποπ αναπαραστάσεων οι δεκαετίες του 1050- 1960 είναι αρκετά σεξουαλικά απελευθερωμένες. Από τις δεκαετίες του 70΄και μετά  η παρουσία του γυμνού στις φωτογραφίες διατηρήθηκε, μεταβάλλοντας απλά τεχνικές, νοήματα και αξεσουάρ. Με την μακρόχρονη αυτή πορεία που ακολουθεί το γυναικείο σώμα  στην ιστορία της φωτογραφίας θεωρώ κάπως παρωχημένη την αντίληψη για την πορνογραφικότητα των γυμνών απεικονίσεων, την οποία φυσικά ενισχύουν τα Μ.Μ.Ε.

Διαβάστε επίσης  Απόψεις: Μοναδικότητα φωτογραφίας
Advertising

Advertisements
Ad 14

Πηγαίνοντας πίσω αρκετούς αιώνες υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα επαναστατών φωτογράφων που επιδίωξαν να παρουσιάσουν την καλλιτεχνική φύση του γυμνού, ενδεικτικά μόνο: erbert List, Antre Kertesz, ManRay, Manasse, Robert Mapelthorpe, Jan Saudek κλπ. Ο “αγώνας” αυτός συνεχίζεται και σήμερα με το έργο σύγχρονων καλλιτεχνών.Ένας απ αυτούς, του οποίου η δουλειά πραγματικά με καθήλωσε είναι ένας Ρώσος φωτογράφος, ο Anton Belovodchenko. Πρόσφατα δημοσίευσε μία σειρά από φωτογραφίες που αποτελούν το τέλειο παράδειγμα της τέχνης που μπορεί να δημιουργήσει το ανθρώπινο σώμα. Η σειρά αυτή ονομάζεται “bodyscape”. Ο φωτογράφος αντιμετωπίζει τη θηλυκή φιγούρα  ως τοπίο προσπαθώντας να απεικονίσει  την αρμονία και την ομορφιά που το διέπει. Μία ματιά στην δουλειά του σίγουρα θα σας πείσει:

Δηλώνω εκκολαπτόμενη δημοσιογράφος. Παθιασμένη με την φωτογραφία και τις αμερικάνικες σειρές. Εθισμένη στα ζελεδάκια και σε κάθε είδους ζάχαρης. Χαμένη στον κόσμο μου απολαμβάνω να ανακαλύπτω νέους τόπους, ανεξερεύνητα μαγαζιά και ξεχωριστούς ανθρώπους.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Καρλ Γκέμπχαρντ

Καρλ Γκέμπχαρντ: Ο προσωπικός γιατρός του Χίμλερ

Ο Καρλ Γκέμπχαρντ (Karl Gebhardt) αποτελεί ένα από τα πιο
Nosferatu

Nosferatu (1922): Μια συμφωνία τρόμου

Το Nosferatu (1922) του F.W. Murnau αποτελεί την πρώτη (αν