Ο άνθρωπος που έχει συνεργαστεί επί σκηνής με πολλά γνωστά ονόματα της μουσικής, από Infected Mushroom μέχρι Γιάννη Χαρούλη, είναι ένας άνθρωπος που έχει καταφέρει πολλά πράγματα μόνος του! Ο Roni Iron είναι ένας καταξιωμένος Dj και ταλαντούχος παραγωγός! Μάθετε περισσότερα για τη ζωή και τη δουλειά του στη συνέντευξη που ακολουθεί…
- Πότε ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική; Ποιες ήταν οι μουσικές επιρροές σου;
Η τρέλα και η αγάπη για τη μουσική μού είχε έρθει από πολύ μικρό παιδί. Στο δημοτικό σχολείο τραγουδούσα και έλεγα ότι θέλω να γίνω τραγουδιστής. Μου άρεσαν οι μελωδίες και οι ηλεκτρονικοί ήχοι. Οι γονείς μου άκουγαν 80’s Disco & Italodisco και καταλαβαίνεις ότι έτσι «μπήκαν οι πρώτες πρίζες» στα αυτιά μου. Αργότερα, κόλλησα με το techno της εποχής, τα synthesizer – Jean Michel Jarre, KLF, Prodigy, Future Sound of London – και τα techno tracks από συλλογές κυρίως. Παράλληλα, μου άρεσαν και τραγούδια από Roxette, Michael Jackson, New Kids on the Block, κλπ. Ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα τότε… Μαθαίναμε ό,τι έπαιζε από τα περιοδικά και τα ραδιόφωνα. Μιλάμε για τέλη δεκαετίας ’80, αρχές ’90! Ήταν όλα ας πούμε στο ξεκίνημά τους και είχα πίστη σε αυτό το ηλεκτρονικό κίνημα, από μικρός. Από την αρχή…
- Πώς προέκυψε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Roni Iron»;
Έχω περάσει δια πυρός και σιδήρου από μικρός με πολλές προσωπικές δοκιμασίες… Παρόλα αυτά είχα πάντα ένα στόχο στο μυαλό μου: τη μουσική και να πετύχω σε αυτό! Έχω κάνει πολλά λάθη που δεν έχω μετανιώσει, γιατί μέσα από αυτά έμαθα και έχω φτάσει στο σήμερα. Πάντα, ό,τι πρόβλημα κι αν είχα, έβρισκα λύσεις μέσα από τη μουσική – είτε σαν ακροατής, είτε σαν Dj, είτε σαν παραγωγός. Έτσι, κάποιοι με έλεγαν «σιδερένιο», ότι δεν μασάω, δεν το βάζω κάτω… Ε, από το «σιδερένιος» βγήκε το Iron! Εποχές rock και metal τότε, θα υπήρχε θέμα με τους Maiden, οπότε το έκανα ανάποδα… Roni!
- Γιατί επέλεξες να αφήσεις την Αθήνα και να ζήσεις μόνιμα στο Ναύπλιο;
Η κάθε στιγμή στη ζωή μας έχει να μας δώσει κάτι και ό,τι μας περιβάλλει επίσης – μια σχέση, μια δουλειά, μια πόλη – όλα είναι θέμα ενέργειας. Από μικρός βρισκόμουν ανάμεσα σε Ναύπλιο και Αθήνα. Μεγαλώνοντας, έμαθα περισσότερο να ακούω το μέσα μου και όχι το έξω. Η καρδιά μου, η ψυχή μου είναι πιο ήρεμη στην εξοχή. Είμαι τυχερός, γιατί έχω ζήσει κατά διαστήματα σε Μύκονο, Σαντορίνη, Σπέτσες, Αράχωβα (λόγω δουλειάς), όμως πάντα όταν περνούσα την Κόρινθο και τα Δερβενάκια και έβλεπα το κάστρο στο Ναύπλιο, καθώς πλησίαζα η καρδιά μου χτυπούσε πιο δυνατά. Έτσι λοιπόν αποφάσισα ότι από εδώ πρέπει να δημιουργήσω και να βγάλω αυτά που έχω μέσα μου. Στα 31 επέστρεψα οριστικά πλέον στο αγαπημένο Ναύπλιο!
- Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου;
Σίγουρα όταν υπάρχει ο έρωτας… Όταν όμως δεν υπάρχει, εμπνέομαι από το περιβάλλον, από εικόνες, πρόσωπα και στιγμές. Και πάλι όμως μέσα σε όλα αυτά υπάρχει ο Έρως, αλλά με διαφορετική μορφή και τρόπο έκφρασης. Ο Έρως υπάρχει πριν από το χρόνο και θα υπάρχει παντού και πάντα. Είναι ο μέγας δημιουργός όλων! Χωρίς αυτόν η ζωή δεν έχει ενδιαφέρον και όλα είναι βαρετά. Είναι σημαντικό λοιπόν να ανακαλύπτουμε τον έρωτα, την αγάπη, τη δημιουργία μέσα σε ό,τι κάνουμε, αγγίζουμε και βλέπουμε. Τότε είμαστε κοντά στο να αντιληφθούμε την ίδια τη ζωή και το λόγο ύπαρξης των πάντων…
- Οι περισσότεροι DJs αρέσκονται να «πειράζουν» κυρίως pop κομμάτια. Εσύ γιατί επιλέγεις εκτός των άλλων και κομμάτια πιο εναλλακτικών καλλιτεχνών, όπως ο Γιάννης Χαρούλης, η Νατάσα Μποφίλιου, η Ευανθία Ρεμπούτσικα;
Ξεκίνησα να γράφω μουσική το 1998-99 με ένα πρόγραμμα PlayStation 1. Tο πρώτο μου τραγούδι ήταν ένα ηλεκτρονικό downtempo τραγούδι με ελληνικό τετράστιχο, το οποίο μάλιστα το έχω ακόμα και κάποια στιγμή θα το ανεβάσω. Από μικρός είχα ένα όραμα με το πάντρεμα της ηλεκτρονικής μουσικής και του ελληνικού ποιητικού στίχου. Αν παρατηρήσεις, όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες του εξωτερικού ασχολούνται με τη γλώσσα μας (David August). Από μικρός ήθελα να έχω ένα πάντρεμα Βαγγέλη Παπαθανασίου, Jean Michel Jarre και ελληνικής γλώσσας, ένα όραμά μου που προσπαθώ να το φέρω στη σύγχρονη εποχή μπλεγμένο με το παραδοσιακό και ακόμα πιο ηλεκτρονικό. Είναι πρόκληση για μένα το να συνδυάσω κάτι φυσικό με κάτι ηλεκτρονικό. Υπάρχει σύνδεση μεταξύ τους, τα πάντα σ’ αυτό τον κόσμο συνδέονται!Το 90% των παραγωγών σήμερα έχει κακά μουσικά πρότυπα, ο ένας αντιγράφει τον άλλο, υπάρχει μια «ξαναζεσταμένη σούπα» από όλους και δυστυχώς σε αυτό πέφτουν μέσα και τα νέα παιδιά. (Υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά ελάχιστες…) Ξέρω παραγωγούς που κάνουν 150 remix, rework, bootlegs κλπ. με στόχο να πάρουν κάνα event σε επαρχία και γενικά έχουν στο μυαλό τους το κέρδος. Πρέπει να προσπαθήσουμε να δώσουμε κάτι διαφορετικό στον κόσμο, έχουμε ανάγκη από κάτι νέο, φρέσκο και καινοτόμο! Αν δεν τολμήσεις, αν δεν πειραματιστείς, τότε δεν θα μάθεις… Κι εμένα από μικρός μου άρεσε ό,τι ήταν διαφορετικό, έντονο. Μου αρέσουν οι παραδοσιακοί ήχοι από όλο τον κόσμο. Είμαστε πολύ φτωχοί μουσικά! Νομίζουμε ότι ξέρουμε και ότι ακούμε, ενώ στην ουσία δεν έχουμε ιδέα τι παίζει και τι υπάρχει λίγο πιο κάτω από εμάς, από το πεδίο μας, από την καθημερινότητά μας.
- Μίλησέ μας και για την πρόσφατη επί σκηνής συνεργασία σου με τον Γιάννη Χαρούλη στην Τεχνόπολη…
Αυτό που έζησα στην Τεχνόπολη δεν το είχα ξαναζήσει σαν παραγωγός.
Σαν Dj έχω παίξει με πάρα πολύ κόσμο και εποχές που δεν υπήρχαν τα social media. Έχω συνεργαστεί με πάνω από 30 international Jokeys, έχω κλείσει Deep Dish, έχω ανοίξει Infected Mushroom, James Lavelle και πάρα πολλούς άλλους.
Σαν παραγωγός όμως ήταν η πρώτη φορά που αναγνωρίστηκε η δουλειά μου από τον Νο1 καλλιτέχνη αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και νομίζω πως δεν έχει ξαναγίνει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα, να κάνει δηλαδή κάποιος remix ενός τραγουδιού από μόνος του, να γίνει τόσο μεγάλη επιτυχία και να τον πάρει ο δημιουργός του τραγουδιού και να του πει «Έλα να το παρουσιάσουμε μαζί…» στην καλύτερη συναυλία της χρονιάς… Αυτό το πράγμα που έγινε δείχνει τη μαγεία και τη δύναμη της μουσικής!
Ας ανοίξουμε τα μυαλά μας και ας δούμε όλο αυτό χωρίς εγωισμό, παρωπίδες, κλπ. Πριν από αυτό έλεγαν κάποιοι «Έλα μωρέ τώρα… Χαρούλης, Μποφίλιου σε remix… Ποιος τα ακούει αυτά;». Η απάντηση όμως ήρθε από την κορυφή και ήταν όπως έπρεπε. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω και πάλι το Γιάννη Χαρούλη, τη Μαρία και όλα τα παιδιά της μπάντας και της παραγωγής.
- Πραγματικά είσαι πολύ διαφορετικός από τους κλασικούς Dj’s. Φτιάχνεις μοναδικές μουσικές δημιουργίες που δεν έχουμε ξανακούσει στην Ελλάδα, όπως η πρωτότυπη μελοποίηση ενός από τα πιο γνωστά ποιήματα του Καβάφη. Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τους Dreamer Inc και την από κοινού μελοποίηση του ποιήματος «Απολείπειν Ο Θεός Αντώνιον»;
Άκου μια ιστορία από το 1994-95… Στο γυμνάσιο άκουγα Prodigy και πολλά ηλεκτρονικά. Μια μέρα πέφτει στα χέρια μου ένας δίσκος από Doors που είχε μέσα το τραγούδι «Break On Through». Μετά από μέρες, παίρνω μια μπλούζα του Jim Morisson, τη βάφω με σπρέι και σκάω στο μάθημα. Έρχονται λοιπόν οι του rock και μου τη λένε, από πού κι ως πού φοράω τη μπλούζα και ότι δεν κολλάει το ένα με το άλλο. Απάντησα λοιπόν «Φαντάσου κάτι με τα drums του Break On Through και τις μελωδίες του με ήχους από Prodigy. Θα έχουμε ένα super track!».
Χαίρομαι που από το 2010 μπορώ και παρουσιάζω πρωτότυπες δουλειές και συνεργασίες που ξεχωρίζουν και αναγνωρίζονται. Είναι δύσκολο για έναν μη εμπορικό καλλιτέχνη και για κάποιον που ζει στην επαρχία να μπορεί να κάνει πράγματα και να τολμά!
Η «Αλεξάνδρεια» μου ερχόταν πάντα στο μυαλό τις νύχτες που ήμουν μακριά από τo σπίτι μου και τους ανθρώπους που αγαπώ. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι σε έναν ξένο τόπο και να πρέπει να κάνεις τη δουλειά σου καλύτερα από τον καθένα και να διατηρείσαι στην κορυφή… Δεν ανακάλυψα τώρα τον ελληνικό στίχο, το 2016, όπως οι περισσότεροι ας πούμε με το «Θα Σπάσω Κούπες». (Το original είναι εξαιρετικό!) Αγαπώ Καβάφη, Καρυωτάκη, Καζαντζάκη και αρκετούς άλλους. Είχα λοιπόν έτοιμη μια δική μου version της «Αλεξάνδρειας», ακόμα πιο σκοτεινή, με απαγγελία της Καραμπέτη και την έστειλα στο Μάριο (Mario Chaviara, Dreamers Inc) να την ακούσει. Τρελάθηκε με αυτό και μου είπε «Θες να βάλουμε λίγο μουσική μέσα;». Και είπα ok…
https://youtu.be/On–bijYXEg
Να ξεκαθαρίσω κάτι… Δεν είμαι μουσικός! Είμαι αυτοδίδακτος… Aγαπώ τη μουσική και την ελευθερία έκφρασης! Γενικά, μου αρέσει να μπλέκω στοιχεία από διαφορετικά ακούσματα και να τα παντρεύω, γι’ αυτό βλέπεις πολλές και διαφορετικές συνεργασίες.
- Τελικά, για να μιξάρει κάποιος ένα κομμάτι χρειάζεται να έχει μουσική παιδεία ή αρκεί η δημιουργικότητα και να έχει αυτό που λέμε «καλό αυτί»;
Σίγουρα χρειάζεται φαντασία, γνώσεις, όρεξη και χρόνο. Πάρα πολύ χρόνο… Επίσης πρέπει να έχεις ταλέντο, να σου βγαίνει, να μην το κάνεις επειδή το κάνουν κι άλλοι. Αν είχα τη δυνατότητα να πάω σε μια σχολή μικρός, φυσικά και θα πήγαινα. Αλλά δυστυχώς δεν την είχα… Η αγάπη μου γι’ αυτό με έκανε να μάθω ό,τι έχω μάθει, με το δύσκολο τρόπο. Και φυσικά ακόμα μαθαίνω και θα μαθαίνω κάθε μέρα νέα πράγματα! Υπάρχει βέβαια και η άλλη λύση που το 90% στην Ελλάδα την ακολουθεί, αυτή του ghost production.
- Το επάγγελμα που επέλεξες να ασχοληθείς σου αποδίδει κέρδη; Έχει χρηματικές απολαβές;
Όταν ξεκίνησα να το κάνω αυτό δεν το είχα δει σαν επάγγελμα. Ήμουν 15 χρονών και έπρεπε να βρω κάτι για να βγάζω το χαρτζιλίκι μου και να ζω. Η μουσική ήταν το μόνο πράγμα που γνώριζα… Οι πραγματικοί καλλιτέχνες σπάνια βγάζουν χρήμα. Το χρήμα δεν είναι για την ψυχή! Κοιτάμε το συναίσθημα και έχουμε φιλότιμο, πράγμα που στη δουλειά μας κάνει κακό. Είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά δόξα τω Θεώ τα φέρνουμε βόλτα.
- Έχεις συνεργαστεί με πολλά γνωστά ονόματα παγκοσμίου φήμης, όπως οι Deep Fish, Christian Varela, Marco Bailey, Leeroy X-Prodigy, Nick Varon. Υπάρχει κάποια/ες επιθυμία/ες σου (όσον αφορά τη δουλειά σου) που δεν έχεις πραγματοποιήσει; Αν ναι, ποια/ες είναι αυτή/ές;
Όντως έχω συνεργαστεί με πολλούς Dj’s – άλλοι μεγάλοι, άλλοι μικροί. Όλοι να ξέρεις έχουν κάτι να σου δώσουν, απ’ όλους έχεις να πάρεις πράγματα, ακόμα κι ένα παιδί μπορεί να σου πει κάτι που δεν γνωρίζεις και να σου ανοίξει έναν δρόμο που δεν φανταζόσουν ότι υπήρχε. Πλέον, αυτό που επιθυμώ είναι να αναγνωρίζεται το έργο μου και η δουλειά μου! Φέτος, έκανα 20 parties το καλοκαίρι – είναι λίγα αν σκεφτείς ότι σε όποιο cafe-beach bar και να πας, όποιο ράδιο και να βάλεις θα ακούσεις δικά μου τραγούδια. Το σημαντικό σε αυτό όμως είναι ότι όλα έγιναν γιατί γνώριζαν τη μουσική μου και τη δουλειά μου γενικότερα. Όλοι ξέρουν τον «Τρελό», την «Αλεξάνδρεια»… Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα! Επίσης, θα ήθελα να είχαμε δισκογραφία στην Ελλάδα. Δυστυχώς δεν έχουμε και όποιος πάει να κάνει κάτι διαφορετικό δεν περνάει. Αν δεν έχεις κανέναν γνωστό ή αν δεν κάνεις κάτι πιο εμπορικό, τότε δεν σε βγάζουν…
- Ταξιδεύεις αρκετά συχνά για δουλειά. Υπάρχει καθόλου χρόνος για ξεκούραση; Αν ναι, τι σου αρέσει να κάνεις όταν είσαι free;
Τον χειμώνα δεν ταξιδεύω συχνά και είναι η φάση μου, γιατί έχω χρόνο και γράφω τις μουσικές μου! Επίσης, είμαι μανιακός με σειρές, καλές ταινίες και καλή παρέα! Μου αρέσει να απολαμβάνω τις μικρές χαρές της ζωής – καφεδάκι το πρωί, κουβεντούλες και τα βράδια άραγμα μέσα, μουσικές κλπ. Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία, κυρίως Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και φιλοσοφικά!
- Αυτή την περίοδο πού σε βρίσκουμε;
Με βρίσκεις στο Ναύπλιο. Έχω τις δικές μου βραδιές στο Πέτρινο και στο Rosso Music Cafe και από φέτος ξεκινάω και μια καθημερινή σε έναν νέο μοντέρνο χώρο, το Teory Bistro, με άκρως ραδιοφωνικά ακούσματα. Παράλληλα, συνεχίζω τη συνεργασία με τα καλά ραδιόφωνα της χώρας – κάθε Παρασκευή θα με ακούτε στο ραδιόφωνο του OFF και άλλες μέρες στο Vanilla Radio και το Radio Must Athens.
- Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί με τους αναγνώστες μας τα μελλοντικά σου σχέδια;
Το μέλλον θα είναι πιο πειραματικό, πιο απαλό και πιο ραδιοφωνικό…Ήδη από φέτος ξεκινάω ένα νέο project που λέγεται «Sound Collector». Όπου υπάρχει αυτό θα παίζει ο Roni, αλλά ως ραδιοφωνικός παραγωγός με μουσικές επιρροές κλπ. Είναι ένα πράγμα που το κάνω πάρα πολλά χρόνια απλά από φέτος θα είναι επίσημο! Επιπλέον, έρχονται κι άλλες δυνατές συνεργασίες και κυκλοφορίες σε top εταιρείες και φυσικά κάποια events σε επιλεγμένα μαγαζιά της Ελλάδας.
Ευχαριστούμε πολύ το Roni Iron για αυτή τη συνέντευξη!
[punica-divider]
