Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, αποτελεί έναν πολυμήχανο άνθρωπο, γνωστό σε όλους λόγω της σκηνοθετικής του δραστηριότητας, αλλά και της σχέσης του με την ηθοποιία. Όμως ο ίδιος ξεκίνησε σαν βιολόγος και σταδιακά απορροφήθηκε από την γοητεία του δραματικού κόσμου. Πλέον τελεί χρέη Αναπληρωτή Καθηγητή Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής στο τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και έφυγε για σπουδές Βιολογίας στη Θεσσαλονίκη. Θεωρεί πως η Βιολογία, παρά την στροφή του στις τέχνες, αποτελεί σημαντικό κομμάτι του και μέρος του ποιος είναι. Η πρώτη του επαφή με τη σκηνοθεσία έγινε τυχαία, όπου για τη συγκέντρωση χρημάτων έπρεπε να σκηνοθετήσει ένα θεατρικό, για την πραγματοποίηση μίας εκδρομής. Κάπως έτσι αντιλήφθηκε πως η σκηνοθεσία ήταν κάτι που τον ενδιέφερε περαιτέρω.
Το 1983-4 ιδρύεται το θεατρικό σχήμα “Διπλούς Έρως, Εταιρεία Θεάτρου” και σύντομα παίρνει επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού. Σταδιακά μετονομάστηκε σε “Theseum Asemble“. Πιο ώριμα μπλέκεται με τη σκηνοθεσία όταν πρέπει να επιστρέψει στην Αθήνα στο τέλος των σπουδών του και βρίσκει τον εαυτό του να δυσκολεύεται στην ιδέα του “επαναπατρισμού”, ψάχνοντας κάτι να εμπλουτίσει την καθημερινότητά του.
Στο θέατρο βρίσκει θεραπεία για τη μοναξιά, όταν μέσα από τους ρόλους του προβάλλει άλλες προσωπικότητες, άλλους χαρακτήρες. Αγαπάει το θέατρο γιατί αποτελεί αναβίωση των ανθρώπινων ιστοριών και της τραγικότητας της ζωής. Χαρακτηριστικό στη σκηνοθεσία του είναι η ανατροπή του αναμενόμενου και η έκπληξη των θεατών, διατηρώντας το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος αμείωτο! Στα θεατρικά του τείνει να τονίζει τη δυναμική του σώματος και την κίνησή του στο χώρο. Επιθυμεί να βλέπει τις σκέψεις των ηθοποιών-χαρακτήρων του να εξωτερικεύονται στο σώμα και η σωματική κινητικότητα να γίνεται φορέας του λόγου και των συναισθημάτων.
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός πιστεύει στην τύχη και θεωρεί πως στον εαυτό του οι δρόμοι που πήρε δεν επιλέχθηκαν από αυτόν, αλλά το επέλεξαν εκείνοι. Η μόνη επιρροή που άσκησε στη ζωή του ήταν να ακολουθήσει κάποια συγκεκριμένα μονοπάτια και να πει το ναι σε νέες περιπέτειες. Αγαπάει τα ταξίδια και πάντα είναι έτοιμος να ξεκινήσει την επόμενη απόδρασή του. Η καθημερινότητα γι’αυτόν είναι γεμάτη θεατρικότητα και κάθε τι που εκτυλίσσεται γύρω του, αποτελεί βάση για κάποια σκηνή που μπορεί να σκηνοθετηθεί.
Σημαντικά έργα στο ιστορικό του είναι:
Ρομαντισμός, Ηλέκτρα (Σοφοκλή, Επίδαυρος), Άμλετ – το δάγκωμα του φιδιού (Σαίξπηρ), Αγαμέμνων, a ghost sonata (Αισχύλου, Αθήνα / Καράκας / Σεούλ / Τιφλίδα / Ζυρίχη), Medeamaterial (Χάινερ Μύλλερ, Αθήνα / Τιφλίδα), Εθνικός Ύμνος, ένα θεώρημα για την ομαδικότητα (Αθήνα, Φλωρεντία, Τιφλίδα, Μόσχα, Σεούλ) και άλλα. Στα πιο πρόσφατα έργα του συγκαταλέγονται Το τραμ με το όνομα «Πόθος» (2018), Δον Ζουάν (2017), Λυσιστράτη (2016), Δωμάτιο του Σαίξπηρ (2016), Λυσιστράτη (2016), Ολονυχτία Σαίξπηρ (2016).
Φέτος θα τον δούμε στη θέση ηθοποιού στο “Μισάνθρωπο” του Εθνικού θεάτρου.
