Η Αίγινα, ένα νησί του Σαρωνικού κόλπου, αποτελεί έναν συνδυασμό σύγχρονου, τουριστικού τόπου με έντονες πινελιές από την αρχαιότητα, καθώς στην περιοχή είναι τοποθετημένα ιερά διαφόρων θεοτήτων, όπως και βυζαντινοί ναοί. Απέχοντας μόλις μια ώρα από την Αθήνα, η Αίγινα καταφέρνει να συγκεντρώσει τεράστιο αριθμό επισκεπτών ετησίως. Πέραν όμως του γεγονότος ότι το νησί γεμίζει ασφυκτικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, η απογραφή του 2001, κατέδειξε πως οι μόνιμοι κάτοικοι ανέρχονται στον μεγάλο αριθμό των 13.000. Η προέλευση του ονόματος της περιοχής δεν έχει μέχρι τώρα διευκρινιστεί, καθώς ακούγονται διάφορες ερμηνείες, με επικρατέστερη όμως μια μυθολογική, η οποία θεωρούσε πως το όνομα πάρθηκε από την Αίγινα, την κόρη του θεού Ασωπού, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας. Παρ’ όλα αυτά η εξήγηση αυτή συχνά αμφισβητείται. Το μόνο σίγουρο σχετικά με την ονομασία της Αίγινας, είναι ότι η πρώτη της συλλαβή (Αί-) σημαίνει νησί, νησιώτικος.
Η Ιστορία της Αίγινας
Σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών που λάμβαναν χώρα στην περιοχή κατά καιρούς, η Αίγινα πρωτοκατοικήθηκε περί το 3.500 π.Χ.. Οι πρώτοι κάτοικοι της ήταν Πελοποννήσιοι και στη συνέχεια Αιγαίοι και Μυρμιδόνες, γεγονός που συνεπάγεται τη σταδιακή ακμή του νησιού, η οποία προήλθε από τις έντονες εμπορικές δραστηριότητες καθώς και τη δημιουργία του ναού του Ελλάνιου Δία. Γύρω στον 7ο π.Χ. αιώνα και μετά από την κάθοδο των Δωριέων, το νησί της Αίγινας συμμετέχει στην Αμφικτιονία της Καλαυρίας, μια ομοσπονδία που σκοπό της είχε την επίλυση των προβλημάτων μεταξύ των μελών της, καθώς και την εξασφάλιση των εμπορικών τους συναλλαγών. Κατά τους επόμενους αιώνες, η εμπορική και ναυτική άνθιση που γνωρίζει το νησί είναι αξιοπρόσεκτη, κατάσταση που οδηγεί στο κόψιμο νομίσματος για τη διευκόλυνση των συναλλαγών. Και ενώ το κλίμα για τους Αιγινήτες είναι ευνοϊκό, η διαρκής άνοδος τους, προκαλεί προβλήματα στην Αθήνα, η οποία συγκρούεται με το νησί και καταφέρνει σημαντική νίκη σε βάρος του. Κατά τους επόμενους αιώνες,η Αίγινα περνάει συνεχώς σε χέρια κατακτητών, ρημάζεται, γκρεμίζεται και οι κάτοικοί της απομακρύνονται από το νησί. Επιπλέον, οι διαρκείς πειρατικές επιδρομές προκαλούν μεγάλο πρόβλημα στην καθημερινότητα των εναπομεινάντων Αιγινητών, οι οποίοι αναγκάζονται να μεταφέρουν την πρωτεύουσα τους στην ενδοχώρα. Παρ’ όλα αυτά η Αίγινα γίνεται “πειρατικό άντρο”, καθώς χρησιμοποιείται ως ορμητήριο από τους πειρατές, που αποτελούσαν τον μεγάλο φόβο της εποχής εκείνης.
Ακόμα όμως και κατά τους μεταγενέστερους αιώνες, η Αίγινα δε γεύτηκε την πολυπόθητη ειρήνη. Φράγκοι, Καταλανοί, Ενετοί και Οθωμανοί την διεκδικούσαν συνεχώς, καταστρέφοντας την. Η μεγαλύτερη λεηλασία όμως έγινε εκ μέρους των Οθωμανών, οι οποίοι μπαίνοντας στο νησί αιχμαλώτισαν τεράστιο μέρος του πληθυσμού και ισοπέδωσαν την πρωτεύουσα του. Το γεγονός αυτό οδήγησε τους ντόπιους να επανεγκατασταθούν στην αρχαία πόλη της Αίγινας.
Κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, η Αίγινα δέχτηκε μεγάλο αριθμό προσφύγων από τις γύρω περιοχές. Για τα δεδομένα του πληθυσμού της, η συμβολή της στην επανάσταση ήταν ικανοποιητική καθώς επιστρατεύτηκαν περίπου 500 Αιγινήτες. Τα ταραγμένα χρόνια του 1826-1829, το νησί λαμβάνει τον τίτλο της πρώτης προσωρινής πρωτεύουσας της χώρας, αφού το Ναύπλιο, το οποίο προοριζόταν να γίνει, δε διέθετε την απαιτούμενη ασφάλεια. Κατά την περίοδο αυτή, το μικρό νησί του Σαρωνικού γνωρίζει μεγάλη ακμή, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα διάφορα κτίρια που χτίστηκαν την εποχή εκείνη όπως το ορφανοτροφείο και η πρώτη βιβλιοθήκη της Ελλάδας. Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας στο Ναύπλιο, η Αίγινα άρχισε σταδιακά να παρακμάζει, μειώνοντας τον πληθυσμό της στο μισό.
Η Αίγινα σήμερα
Πλέον η Αίγινα έχει αναχθεί σε τουριστικό τόπο, ο οποίος όμως εκτός από τις καταγάλανες παραλίες, έχει να προσφέρει στον επισκέπτη, πλούσιο ιστορικό στοιχείο και έντονες τοπικές παραδόσεις. Το Αρχαιολογικό και Λαογραφικό Μουσείο, ο ναός του Ελλανίου Διός, τα μοναστήρια και οι βυζαντινοί ναοί είναι μόνο μερικά από τα μέρη που ο κάθε επισκέπτης οφείλει να εξερευνήσει. Μεγάλο μέρος του τουρισμού που καταφθάνει ετησίως στο νησί, χαρακτηρίζεται ως θρησκευτικός καθώς σκοπό του έχει το προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου, του οποίου οστά βρίσκονται στο ναό της Αγίας Τριάδας στην Αίγινα. Επιπλέον, τα γνωστά φιστίκια Αιγίνης, των οποίων η παραγωγή γίνεται αποκλειστικά στο νησί και ξεκινάει ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, αποτελούν μια από τις βασικότερες ασχολίες των μόνιμων κατοίκων και καταλαμβάνουν ένα μεγάλο μέρος των εξαγωγών που πραγματοποιούνται. Ένα φεστιβάλ αφιερωμένο στα συγκεκριμένα φιστίκια διεξάγεται ετησίως, γεγονός που συμβάλλει στην ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του τουρισμού. Οι μοντέρνες λεπτομέρειες που υπάρχουν στο νησί, σε συνδυασμό με το καταπράσινο τοπίο και τους αρχαιολογικούς χώρους, υποβοηθούν στην αναβίωση της ιστορίας που στιγμάτισε το νησί της Αίγινας και θα το συντροφεύει για πάντα.
Πηγές:
- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%AF%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B1
- http://www.aegina.com.gr/history/
- https://www.discovergreece.com/el/greek-islands/aegina
