Φωτογραφία είναι η καταγραφή της πραγματικότητας δοσμένη διαφορετικά ή παρερμηνευμένη. Σίγουρα η φωτογραφία σημαίνει αυτό κι έπειτα ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα που προστέθηκαν με το πέρασμα των χρόνων. Η φωτογραφία ανακαλύφθηκε για να εξυπηρετήσει στο προφανές. Αυτό με την εξέλιξη της τεχνολογίας άλλαξε και δε μιλώ για την αναγκαιότητα του να διορθωθεί κάτι στη φωτογραφία εφόσον δε έγινε κατά τη διάρκεια της λήψης.
Όμως το photoshop δεν είναι φωτογραφία ούτε με το να ξέρεις όλα τα εργαλεία του χρησιμοποιώντας τα είσαι φωτογράφος, είσαι απλά κάποιος που έχει γνώσεις πάνω σ΄αυτό ή κάποιος επαγγελματίας πχ. κάποιος γραφίστας κλπ. Η επεξεργασία των φωτογραφιών πρέπει να είναι βοηθητική αφού η καλύτερη ”επεξεργασία” είναι σοφότερο να γίνεται κατά τη λήψη, να προσπαθείς δηλαδή να διορθώνεις και να φτιάχνεις την εικόνα στη λήψη της φωτογραφίας. Αν για παράδειγμα στη φωτογραφία του τοπίου που μόλις τράβηξες θα βοηθούσε την εικόνα η ύπαρξη κάποιων σύννεφων επίλεξε την ιδανική μέρα από το να τα προσθέσεις έπειτα στο photoshop. Το Photoshop κρύβει μια υπερβολή και είναι υπεύθυνο κατά κάποιο τρόπο και για την καθιέρωση ορισμένων στερεοτύπων, την ενίσχυση του ρατσισμού, του άγχους, του ναρκισσισμού και της μη αποδοχής των ανθρώπων μεταξύ τους αφού ασυναίσθητα τα φίλτρα με τα οποία κρίνουν γίνεται με βάση εικόνες παραποιημένες, ανθρώπους με αψεγάδιαστο δέρμα και σε κιλά τα οποία δεν γίνεται να έχουν όλοι. Φυσικά δεν ευθύνεται κατά βάση το photoshop αλλά η υπερβολική χρήση του περνώντας τα όρια του φυσιολογικού στα κομμάτια που σχετίζονται με την εικόνα στην τηλεόραση, στη διαφήμιση, στη φωτογραφία, τη μόδα κ.α.
Η άποψη μου δε κρίνει απαραίτητα το photoshop ως ένα κακό εργαλείο αφού αποδεδειγμένα προσφέρει πολλά σε πολλά πράγματα. Το αρνητικό έρχεται με την κακή χρήση όσων το χρησιμοποιούν. Οι άνθρωποι τείνουν στην υπερβολή και η υπερβολή καταλήγει σε ψευδή αποτελέσματα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι χάνοντας το μέτρο χάνουμε και την ουσία της τέχνης αυτής. Η φωτογραφία έχει άμεση σχέση με τα μάτια μας, με αυτά που βλέπουμε, με όσα θέλουμε να εκφράσουμε και ο καλύτερος τρόπος γι΄αυτό είναι να αφήνουμε την πρώτη ύλη ατόφια όσο γίνεται ότι κι αν απεικονίζεται σ΄αυτή τοπία, πρόσωπο κλπ. Το photoshop μου θυμίζει την μανία ορισμένων γυναικών να καλύπτουν υπερβολικά το πρόσωπό τους με καλλυντικά ξέροντας ότι δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα να υποστηρίζουν την πεποίθηση του να είσαι τέλειος χάνοντας και τη διαφορετικότητα τους. Αυτό το τελευταίο συμβαίνει και με τους φωτογράφους πασχίζουν να προσθέσουν σύννεφα που δεν υπάρχουν, να ξεφοντάρουν ανθρώπους τοποθετώντας τους σε μέρη που επιλέγουν από το διαδίκτυο, περνούν ώρες σβήνοντας φακίδες και μειώνοντας το βάρος των ανθρώπων. Σ΄αυτό θέλω να καταλήξω όλα αυτά δεν είναι φωτογραφία δεν θυμίζουν σε τίποτα την πρώτη εικόνα δε σε βοηθούν φωτογραφικά να εξελιχθείς διότι δε διαφέρεις για τη ματιά σου ούτε για την αισθητική σου αλλά για τις γνώσεις που έχεις πάνω στο πρόγραμμα. Φωτογραφία λοιπόν δεν είναι το photoshop και κανένα άλλο πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνων αντίθετα είναι φτιαγμένα για να σε βοηθούν, για να σου λύνουν τα χέρια αλλά δε σε κάνουν φωτογράφο ούτε τη φωτογραφία σου καλή αν δεν είναι.
Η φωτογραφία είναι μια τέχνη που σχετίζεται με την ψυχή μας, μας βοηθάει να μιλήσουμε όσα δε μπορούμε γιατί λοιπόν να παραποιούμε τα λόγια μας;
* Το άρθρο αποτελεί την προσωπική μου άποψη για το θέμα χωρίς δογματισμό, με σεβασμό για κάθε αντίθετη άποψη.
