Λίγο πριν την έναρξη της περιοδείας της παράστασης «Από Θέση Ισχύος – Η δύναμη του δημόσιου λόγου», ο Αλέκος Συσσοβίτης μιλάει στο MAXMAG και στην Χριστίνα Γεωργιάδη για την παράσταση, για το αν προτιμά το θέατρο ή τον κινηματογράφο, αλλά και για το αν δύσκολο για έναν ηθοποιό, η περίοδος αυτή που διανύουμε.
Επιμέλεια συνέντευξης: Χριστίνα Γεωργιάδη
Φέτος το καλοκαίρι θα σας παρακολουθήσουμε στην παράσταση του Ένκε Φεζολλάρι «Από Θέση Ισχύος – Η δύναμη του δημόσιου λόγου». Στην παράσταση συναντιέστε με την κ. Φιλαρέτη Κομνηνού, αλλά και με την Άννα Μάσχα και την Καλλιόπη Ευαγγελίδου. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση,αλλά και για τον ρόλο σας;
Καταρχάς να ξεκινήσουμε και να πούμε ότι δεν έχουμε συγκεκριμένο ρόλο. Είμαστε ένας θίασος, που λέει την ιστορία της χώρας μας με αναφορές στην αρχαιότητα. Από μονολόγους διάφορων και διαγγέλματα διάφορων μεγάλων πολιτικών, που στιγμάτισαν την πορεία της Ελλάδας σε δύσκολες στιγμές ή σε επεκτατικές και ιμπεριαλιστικές περιόδους. Έτσι ώστε να καταλάβουμε εδώ στο τώρα και σήμερα, μέσα από την περίοδο που περνάμε του κορωνοϊου, των πολιτικών καταστάσεων που συμβαίνουν και ό,τι μας απασχολεί στο σήμερα. Να καταλάβουμε με βάση το παρελθόν μας και την κουλτούρα μας ποιοι είμαστε και ποια είναι η διαδρομή μας. Δηλαδή εκείνη την περίοδο γεννιόταν η δημοκρατία, υπήρχε μια τάση προς την ατομική ελευθερία. Να φύγουμε από κάποιους ολιγαρχικούς θεσμούς και κυριαρχίες και να μπορέσουμε να φτάσουμε, σε ένα δυτικό κόσμο του σήμερα, όπου πράγματι ο άνθρωπος από την μια είναι πιο ελεύθερος, από την άλλη δεν είναι και σίγουρο ότι το πλαίσιο και ο ορισμός της απόλυτης δημοκρατίας υφίσταται. Δεν ξέρω, προσωπικά, αν είναι και εφικτό, γιατί η φύση μας είναι πραγματικά να υπάρχουν ανισότητες, ισχυροί και ανίσχυροι, καλοί και κακοί, που λέει ο λόγος. Μια άσπρη μέρα και ένα αντίστοιχο σκοτάδι. Αυτή είναι η φύση των πραγμάτων. Αυτή είναι η φύση της ζωής.
Σε δυο γραμμές θα έλεγα ότι «Από θέση ισχύος» είναι ο τίτλος, που αφορά τα μεγάλα διαγγέλματα πολιτικών στην ελληνική ιστορία.
Είπατε ότι αναφέρονται λόγοι και διαγγέλματα στην παράσταση. Φυσικά, οι λόγοι και τα διαγγέλματα, που θα αναφέρονται, θα είναι διαφορετικοί. Πώς συνδέονται μεταξύ τους;
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Πώς μπορούμε να συνδέσουμε διαφορετικές περίοδοι και μάλιστα, ετεροχρονισμένα. Δεν πηγαίνουμε με την σειρά. Κάνουμε διαφορετικές προσεγγίσεις. Ξεκινάμε με το λιμό της Αθήνας, όπου γίνεται τόσο επίκαιρο, στο Πελοποννησιακό πόλεμο ήτανε. Γίνεται τόσο επίκαιρο στο σήμερα με αυτό που ζούμε, με τον κορωνοϊο. Μετά από εκεί θα πάμε στο διάγγελμα του Περικλή, που οι Αθηναίοι του καταλογίζουνε, μέσα στον Πελοποννησιακό πόλεμο, την ευθύνη για τον λιμό. Μετά θα περάσουμε στην Σικελική Εκστρατεία και θα ακούσουμε τους λόγους του Αλκιβιάδη κα του Αθηναγόρα. Μετά θα γυρίσουμε στην ναυμαχία της Σαλαμίνας. Είναι μια πολύ σημαντική χρονική στιγμή. Εκεί κατά τους ιστορικούς σώνεται ο δυτικός πολιτισμός στη ναυμαχία της Σαλαμίνας και με την πρωτοβουλία του Θεμιστοκλή. Μετά θα πάμε στο Μέγα Αλέξανδρο και στην εκστρατεία στην Περσία. Για να επανέρθουμε στον Περικλή και στον Επιτάφιο Λόγο του. Επειδή ο Περικλής πέθανε από τον λιμό. Να κλείσουμε με ένα σχόλιο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που ουσιαστικά είναι ένας αμερικανός, που μιλώντας για την δημοκρατία στο σήμερα επικαλείται την μεγάλη θέση της νεοελληνικής ιστορίας της Ελλάδας και στην επιρροή που είχε παγκόσμια.
Άρα, αυτό που κάνουμε εμείς είναι με απλές συνδέσεις να μπορέσουμε να δώσουμε αυτόν τον χάρτη των διαφορετικών μονολόγων. Δεν δίνουμε πολύ μεγάλη χρονική έμφαση στις συνδέσεις, αλλά εύχομαι εύστοχα να τις κάνουμε. Αυτό που προέχει είναι οι σημαντικοί μονόλογοι.
Ωστόσο, τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε να πείτε ναι στο ρόλο αυτό;
Κάνω δυο βασικούς ρόλους. Τον Θεμιστοκλή, στην ναυμαχία της Σαλαμίνας και τον Μέγα Αλέξανδρο, στην Περσία. Ενδιαφέρομαι πάρα πολύ για την ιστορία. Σε προσωπικό επίπεδο κοιτάω πάντα πίσω, για να καταλάβω ποιος είμαι στο τώρα. Οπότε αυτά τα μεγάλα κείμενα έχουνε ένα προσωπικό ενδιαφέρον και ένα καλλιτεχνικό ερέθισμα. Δηλαδή είναι μια ίντριγκα καλλιτεχνική να το υποστηρίξει κανείς, όταν το πλαίσιο έχει τόσο σημαντικούς καλλιτέχνες. Η πρόταση από τον Ένκε Φεζολλάρι, που έκανε την σύνθεση-σκηνοθεσία και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών. Από την καλλιτεχνική διευθύντρια του, Καλλιόπη Ευαγγελίδου και όλων των κόσμο των Σερρών, ήταν μια πολλή σοβαρή πρόταση με μια συρραφή κειμένου, που τελικά έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Με μια ομάδα ηθοποιών, που πραγματικά νομίζω θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό. Οπότε το όλον έχει και καλλιτεχνικά στοιχεία και προσωπικά, που με κάνουν να ενδιαφέρομαι.
Θέατρο – Καλοκαίρι – Περιοδεία – Κορωναίος. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν ηθοποιό το φετινό καλοκαίρι;
Δεν γνωρίζουμε ακόμα, γιατί μέχρι στιγμής είμαστε σε πάρα πολύ κλειστό κύκλο. Κάνουμε πολύ συγκεκριμένοι άνθρωποι πρόβες. Ευτυχώς υπάρχει μια ασφάλεια σε αυτό. Αλλά από τη Δευτέρα που θα αρχίσουμε να περιοδεύουμε, θα καταλάβουμε πόσο επικίνδυνο είναι ή όχι. Εύχομαι να μην είναι κάποιος από εμάς ή από τους θεατές με κάποιο κρούσμα και να περάσει αναίμακτα. Σε ψυχολογικό βαθμό σίγουρα δεν είναι και το ευκολότερο να εντάσσεσαι μέσα σε χώρους, που μαζεύεται πολύς κόσμος. Είναι επικίνδυνο.
Αν θα έπρεπε να διαλέξετε μεταξύ θεάτρου και κινηματογράφου. Τι θα επιλέγατε;
Δεν μπορεί κανείς να επιλέξει ένα από τα δυο. Είναι σίγουρο αυτό, που επιλέγεις, τουλάχιστον εκ των προτέρων, έτσι διαισθάνεσαι, είναι την καλή δουλειά. Στο θέατρο τα πράγματα έχουνε ένα μεγαλύτερο στοίχημα για τον ηθοποιό. Συνήθως υπάρχουν πιο ισχυρά κείμενα. Η κάμερα από την άλλη μεριά έχει ένα τρομερά μεγάλο ενδιαφέρον. Το παν εξαρτάται από την ποιότητα της δουλειάς. Μπορούν να σου προσφέρουν πολύ μέτρια δουλειά στο θέατρο και πολύ καλή στην κάμερα ή το ανάποδο.
Κλείνοντας, το κοινό που θέλει να παρακολουθήσει την παράσταση «Από Θέση Ισχύος – Η δύναμη του δημόσιου λόγου» σε ποια μέρη θα ταξιδέψει η παράστασή σας;
Είναι 15 σταθμοί ανακοινωμένοι. Τους βρίσκει στα media μόλις γκουγκλάρει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών. Κεντρική Μακεδονία παίζουμε. Εκτός από μια παράσταση στις 5 Σεπτεμβρίου, που παίζουμε στα Βριλήσσια, στην Αθήνα. Δυο παραστάσεις στην Θεσσαλονίκη και οι υπόλοιπες πόλεις είναι περιφερειακά στη Μακεδονία.
