Ο Ιάκωβος Απέργης, αρχιμάγειρας της κουζίνας του Τζανείου Νοσοκομείου, μιλάει στο maxmag για το έργο που επιτελεί να σερβίρει νόστιμο και θρεπτικό φαγητό στους ασθενείς του νοσοκομείου.
Ο Ιάκωβος Απέργης γεννήθηκε στον Καναδά στις 14 Φεβρουαρίου 1973 και μετακόμισε με τους γονείς του στην Ελλάδα το 1974. Από μικρός του άρεσε η ενασχόληση με τη μαγειρική, είτε απολαυμβάνοντας το φαγητό είτε μαγειρεύοντας, γι’ αυτό και αποφάσισε τελειώνοντας το σχολείο να σπουδάσει μαγειρική στη σχολή τουριστικών επαγγελμάτων. Στα πρώτα του βήματα συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Τσελεμεντέ στην κουζίνα των κρύων πιάτων στα καφέ εστιατόρια ΝΕΟΝ. Έχει μαγειρέψει σε διάφορα εστιατόρια και γνωστές αλυσίδες καταστημάτων, καθώς και σε super markets. Έχασε τη μητέρα του σε νεαρή ηλικία έπειτα από πολυετές πρόβλημα υγείας. Με αφορμή τη χρόνια παραμονή της στα νοσοκομεία και τα παράπονά της σχετικά με το άγευστο φαγητό, αποφάσισε (αφού διορίστηκε από τύχη στο ίδιο νοσοκομείο που νοσηλευόταν η ίδια) χρόνια μετά το θάνατό της να φέρει την αλλαγή στο φαγητό!
Ως Υπεύθυνος Μαγειρείου εδώ και πολλά χρόνια στο Τζάνειο Νοσοκομείο προσπαθεί μαζί με τους συναδέλφους του να φτιάξει καλομαγειρεμένα και γευστικά φαγητά από μία άλλη σκοπιά, βάσει πάντα των διατροφικών οδηγιών που λαμβάνει. Πιστεύει πολύ στον εθελοντισμό γι’ αυτό και προσφέρει με χαρά τις υπηρεσίες του στο «Xαμόγελο του Παιδιού» μαγειρεύοντας σε σπίτι του οργανισμού, στο Περιστέρι. Τον ενδιαφέρει εξίσου και το ανθρώπινο κομμάτι, καθώς μέσα από το ΙΕΚ ΟΜΗΡΟΣ στο οποίο διδάσκει ως καθηγητής, προσπαθεί να δημιουργήσει υγιή πρότυπα στα παιδιά.
Διαβάστε περισσότερα για τον Ιάκωβο Απέργη στη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Επιμέλεια συνέντευξης: Εύα Φιλιπποπούλου
Δουλεύεις με τα ίδια προϊόντα που δούλευαν στο παρελθόν, ή έχεις αλλάξει τα προϊόντα;
Δουλεύω με τα ίδια προϊόντα , απλά κάποια τα χρησιμοποιώ σε διαφορετικές παρασκευές φαγητών και αυτό αποδεικνύει, για ακόμη μία φορά, ότι το φαγητό μπορεί να γίνει εύγεστο και σε μια νοσοκομειακή κουζίνα. Τροποποίησα τις συνταγές των προσφερόμενων γευμάτων στο νοσοκομείο, χωρίς να ζητήσω παραπάνω υλικά και να ανεβάσω το κόστος των προμηθειών που αφορούσε το παρεχόμενο φαγητό!
Οι ασθενείς πως σε αντιμετωπίζουν που έχεις άλλαξε τα δεδομένα στο νοσοκομειακό φαγητό;
Οι ασθενείς και γιατροί με αντιμετωπίζουν πολύ θετικά σχόλια. Μου μιλάνε σαν να με ξέρουν προσωπικά, αλλά πάντα είμαι έτοιμος και για τα αρνητικά σχόλια, δεν μπορεί να ακούς πάντα καλά λόγια. Δέχομαι την κριτική, διορθώνω ή αναπροσαρμόζω τυχόν αστοχίες ή λάθη και προχωράω.
Είναι κάτι ακόμα που θες να προσθέσεις ή να αφαιρέσεις στο φαγητό του νοσοκομείου;
Θέλω να προσθέσω νέες συνταγές, χωρίς επιπλέον κόστος, καθώς και γλυκά (ελεύθερα σε εφημερεύοντες γιατρούς και ασθενείς που επιτρέπει η ασθένειά τους). Τέλος αυτό που θα ήθελα να διαμορφώσω εξαρχής είναι το παιδικό μενού ώστε να γίνει περισσότερο ελκυστικό για τα παιδιά.
Υπήρξε ποτέ ειδική παραγγελία που να δέχτηκες;
Ναι, μου έχει τύχει να έρθει ασθενής με συγκεκριμένη πάθηση και να μου ζητήσει μια διαφορετική παρασκευή στο φαγητό της ημέρας. Εννοείται ότι έκανα ό,τι μπορούσα να ικανοποιήσω το αίτημα του ασθενούς, εφόσον ήρθα σε συνεννόηση με θεράποντα ιατρό και διαιτολόγο-διατροφολόγο.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν μπαίνεις στην κουζίνα;
Εύχομαι να είναι μια καλή βάρδια χωρίς απρόοπτα και μετά κοιτάω το μενού. Τυχόν προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν ή να προκύψουν, καταγράφονται, εφόσον είναι δυνατό επιλύονται, αλλά κι αν δεν επιλυθούν θα πρέπει πάση θυσία να βρεθεί ένας τρόπος ώστε το φαγητό να είναι στην ώρα του σερβιρισμένο.
Πώς αισθάνεσαι όταν αποχωρίζεται την κουζίνα και φεύγεις για το σπίτι;
Όταν στο τέλος της βάρδιας έχουν πάει όλα καλά τα συναισθήματα είναι ευχάριστα και υπάρχει η ικανοποίηση ότι εκπλήρωσα το σκοπό μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δυστυχώς υπάρχουν και φορές που απογοητεύομαι, καθώς οι ελλείψεις σε τεχνικό εξοπλισμό ή η συντήρηση του υπάρχοντος σε συνδυασμό με την έλλειψη προσωπικού, κάνουν την καθημερινή εργασία στην κουζίνα περισσότερο δύσκολη. Ευτυχώς όμως, είμαι γενικότερα αισιόδοξος και το συναίσθημα της απογοήτευσης, δεν διαρκεί πολύ.
Με μία λέξη περιέγραψέ μου που το έργο που επιτελείς.
Με μια λέξη δεν μπορώ να στο περιγράψω, αλλά μπορώ να σου πω ότι καθημερινά στόχος μου είναι “ο Σεβασμός στον άνθρωπο”, όποιος κι αν είναι αυτός.
Πως αισθάνεσαι που έχεις αλλάξει τα στερεότυπα του νοσοκομείου;
Δεν αισθάνομαι ότι έχει αλλάξει το στερεότυπο, ίσως έχω καταφέρει να αλλάξω την άποψη αρκετών τόσο για το φαγητό των νοσοκομείων, όσο και για το προσωπικό που εργαζόμαστε σε αυτά. Καταβάλλουμε ιδιαίτερη προσπάθεια, εξαιτίας των ελλείψεων που υπάρχουν, ώστε να φέρνουμε εις πέρας καθημερινά την εργασία μας.
Εύχομαι πραγματικά να αλλάξει το στερεότυπο του “νοσοκομειακού φαγητού”, εφόσον υπάρξει πραγματικά αλλαγή στην παροχή και παρασκευή του, ώστε να πάψει να αποτελεί είδηση το “καλό” φαγητό στα νοσοκομεία και στο στρατό.
