Ραδιοφωνικός παραγωγός στον ελεύθερο του χρόνο, ποιητής και συνθέτης στις αδύναμες στιγμές του και ερωτευμένος με την blues. Ο Γιώργος Κώστας Κοσσυβάκης, βρίσκεται μαζί μας για να μοιραστεί τα όνειρα του, τις ανησυχίες του και τις ιδέες του. Ο Γιώργος Κώστας Κοσσυβάκης μεγάλωσε και ζει σε μια μικρή συνοικία της Νέας Ιωνίας. Αγαπάει τα κόμιξ, τα σκονισμένα βινύλια και λατρεύει να στήνει lives στα πέριξ της Αθήνας. Μέσα από την δημιουργική του δουλειά και τις διασκευές μεγάλων καλλιτεχνών, τα δύο τραγούδια που ξεχώρισαν με διαφορά είναι το “Νόμισμα” και η “Ύπαρξη Σου”. Το “Νόμισμα” κυκλοφόρησε το 2017 σε στίχους και μουσική του ίδιου, καθώς η “Ύπαρξη Σου” κυκλοφόρησε πρόσφατα, τον Μάρτιο του 2019. Η τελευταία του κυκλοφορία ξεσήκωσε, όπως φάνηκε, το κοινό στο Κόμιξ Beer House στο Νέο Ηράκλειο. Ένα μικρό rock stage που μετατράπηκε σε μεγάλη βραδιά.
Ήρθε η ώρα λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, να κλείσετε το ράδιο, να ανοίξετε το τετράδιο και να γνωρίσετε παρακάτω τον Γιώργο Κώστα Κοσσυβάκη.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Αδαμοπούλου Βαρβάρα
Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σου με τη μουσική; Είχες ανακαλύψει κάποια μουσικά πατήματα από την παιδική σου ηλικία;
Η ενασχόληση με την μουσική προέκυψε εντελώς φυσικά, απολύτως λογικά, καθώς από βρέφος ακόμα οι μουσικές μου καταβολές και επιρροές καθορίστηκαν από τους γονείς μου, οι οποίοι είναι εξαιρετικοί μουσικοί, αντιπρόσωποι της ποιοτικής ελληνικής μουσικής, του λαϊκού, ρεμπέτικου και έντεχνου ρεπερτορίου. Για τα μουσικά ακούσματα που με οδήγησαν στην ενασχόληση με όργανα υπεύθυνες ήταν οι αδερφές μου, που μου κόλλησαν το μικρόβιο της ροκ μουσικής, και τις ευχαριστώ για αυτό! Τα μαθήματα πιάνου σίγουρα άρχισαν να με διαμορφώνουν και να με προετοιμάζουν για μια ζωή γεμάτη μουσική.
Πώς δημιουργήθηκε ο έρωτας για το τραγούδι και την κιθάρα; Υπήρξε κάποιο μουσικό ερέθισμα;
Κάπου στο γυμνάσιο ο φίλος μου Παναγιώτης και εγώ, αποφασίσαμε να μάθουμε μουσικά όργανα, για να σχηματίσουμε ένα συγκρότημα, καθώς είχαμε παρόμοια γούστα. Εγώ ηλεκτρική κιθάρα και ο Πάνος ηλεκτρικό μπάσο. Κάναμε μερικές οικονομίες, και όταν τα όργανα έφτασαν στα χέρια μας αρχίσαμε να το παλεύουμε εντελώς μόνοι μας, με σύντροφο μια πλατφόρμα με ταμπλατούρες και φυσικά τον καλύτερο δάσκαλο, το YouTube! Στην πορεία, αφού πείσαμε και τον φίλο μας Γιώργο να αγοράσει μια κιθάρα, και βρίσκοντας διαφορετικούς ντράμερ ανά περιόδους, είχαμε όλα όσα χρειαζόμασταν εκτός από φωνή. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω το μεγάλο βήμα και να πιάσω το μικρόφωνο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως το πρώτο τραγούδι που προβάραμε με την αφεντιά μου στα φωνητικά ήταν το θρυλικό Blitzkrieg Bop, των Ramones! Έτσι ξεκίνησε η μπάντα της γειτονιάς, οι λεγόμενοι Capital Control.
Ποια μουσικά είδη προτιμάς;
Ωραία ερώτηση Βαρβάρα, θα μπορούσα να γεμίσω άπειρες σελίδες με τόση μουσική που ακούω και ανακαλύπτω καθημερινά. Θα είμαι όμως σύντομος. Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, τα είδη που με κέρδισαν από μικρός ήταν (σε υποκατηγορίες της rock) η pop punk σκηνή, η alternative-grunge rock, η blues και η rock n’ roll. Συγκροτήματα όπως οι Green Day, oι Foo Fighters, οι Soundgarden και οι Nirvana, καλλιτέχνες όπως ο Elvis Presley, o Johnny Cash, o Roy Orbison και ο B.B. King με έχουν οδηγήσει στον δρόμο που έχω πάρει σήμερα!
Θα μπορούσες να εντάξεις το μουσικό σου στυλ σε ένα συγκεκριμένο είδος; Εάν ναι, πώς θα το χαρακτήριζες;
Ίσως είναι πολύ νωρίς ακόμα, καθώς έχω κυκλοφορήσει μόλις δύο κομμάτια, με ελληνικούς στίχους. Πιστεύω όμως πως κατευθύνομαι σε δύο είδη, εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους: Σε αυτό που εγώ αποκαλώ σκοτεινή μπαλάντα, με έντεχνες επιρροές, dark υπόβαθρο, και εσωτερικό μονόλογο, και στη blues-rock n’ roll, με κλίμα πιο ζεστό, πιο ευχάριστο, πιο παιγνιώδες, όπου ανήκει και το πιο πρόσφατο τραγούδι μου!
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης σου;
Προσωπικές καταστάσεις, ζητήματα που αφορούν τον βαθύτερο εσωτερικό μου κόσμο, ταινίες του κινηματογράφου, θεματολογίες από τη λογοτεχνία και τα κόμιξ που λατρεύω να διαβάζω, αλλά και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες που παίζουν στη διαπασών είτε στο pick-up, είτε στο κινητό μου, όλα και όλοι βάζουν το λιθαράκι τους σε αυτή τη διεργασία δημιουργίας!
Πες μας λίγα λόγια για το νέο σου τραγούδι “Η Ύπαρξή σου“;
Η Ύπαρξη προέκυψε εντελώς τυχαία μια ανοιξιάτικη μέρα σαν όλες τις άλλες, όταν πειραματιζόμουν με τον ενισχυτή της κιθάρας μου. Έψαχνα την τέλεια ρύθμιση, ώστε να πετύχω τον ήχο που χρησιμοποιούσε ο Β.Β. Κing, ο αξεπέραστος βασιλιάς της blues. Ταυτόχρονα προσπαθούσα να αναπαραγάγω μερικά από τα χαρακτηριστικά του σόλο, κι έτσι έφτιαξα ένα μουσικό μοτίβο, το οποίο με μερικές μικρές προσαρμογές, αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά του τραγουδιού μου. Στίχοι ήδη υπήρχαν, πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου πως η blues είναι ένα είδος που με γοητεύει, που θα ήθελα να κυνηγήσω, η έστω να προσπαθήσω. Αποτελεί θεωρώ ένα ευχάριστο τραγούδι, έχει τις εκρήξεις του, το χιούμορ του, την θεατρικότητα του, αντικατοπτρίζοντας τον άνθρωπο που του έδωσε σάρκα και οστά, εμένα δηλαδή!
Νιώθεις ελευθερία όταν αποτυπώνεις τα συναισθήματα σου στο χαρτί; Τι σημαίνει για εσένα η ποίηση;
Νοιώθω πως αποφορτίζομαι, πως ολοκληρώνομαι, πως δίνω νόημα στην ύπαρξη μου, με τον δικό μου, ξεχωριστό τρόπο. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τον δικό μας τρόπο, άσχετα που μαζοποιούμαστε. Νοιώθω πως εκφράζομαι σε γλώσσες διαφορετικές από αυτές που χρησιμοποιούμε εμείς οι άνθρωποι καθημερινά στις συναναστροφές μας. Είμαι όσο πιο άμεσος, όσο πιο ειλικρινής μπορώ, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι αγνό και αυθεντικό, πέρα για πέρα αληθινό. Είναι απίστευτο πως όταν εκτελείς χρέη δημιουργού, πλάθεις μια νέα ζωούλα. Κυοφορείς μέσα σου την ιδέα η οποία γεννιέται την στιγμή που η άκρη του μολυβιού αγγίζει το χαρτί. Έπειτα αναλαμβάνεις τον ρόλο του γονέα, αναθρέφεις τις λέξεις που αποτύπωσες, τις ντύνεις, τις ταΐζεις. Όταν εκείνες ωριμάσουν και «ενηλικιωθούν», τότε είναι έτοιμες να κυκλοφορήσουν στον έξω κόσμο για να πάρουν το δικό τους μονοπάτι. Είτε πρόκειται για στίχους, είτε για ποιήματα, είτε για διηγήματα, είτε για οτιδήποτε εμπεριέχει γραπτό λόγο και τέχνη. Αν θες να σου πω την διαφορά της ποίησης για εμένα, είναι σίγουρα πως οι λέξεις πρέπει να είναι πιο δυνατές από τους στίχους, μιας και στέκουν ολομόναχες πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί. Η ποίηση σε κοιτάει κατάματα και δεν μπορείς να την αποφύγεις.
Ποια είναι η αγαπημένη σου στιγμή με το κοινό;
Στο πρώτο live της ζωής μου, στο μουσικό καφενείο των γονιών μου «Πριγκηπέσσα», θυμάμαι το εξής περιστατικό: Η μπάντα μου έχει μόλις παρουσιαστεί στη σκηνή, μες το άγχος και την ανυπομονησία. Θυμάμαι σήκωσα το κεφάλι μου για να αντικρύσω το κοινό. Ήταν μεγαλύτερο από αυτό που φανταζόμουν. Είχα χάσει τα λόγια μου. Αυτή η στιγμή διήρκησε περισσότερο από ότι συνήθως. Τότε μες την εκκωφαντική αυτή σιγή της σκέψης μου ακούγεται μια φράση από μια γνωστή φωνή, που παρόλα αυτά δεν κατάφερα να καταλάβω σε ποιόν άνηκε. Ρώτησε: «Πως λέγεστε;». Ταυτόχρονα άναψε ένα φλας, μιας φωτογραφικής μηχανής, από μια φίλη μου παραδίπλα. Εκείνη τη στιγμή ένοιωσα τόσο έτοιμος και τόσο χαρούμενος, τόσο γεμάτος με ενέργεια, που ήμουν έτοιμος πια να τα δώσω όλα. Ένοιωσα σαν αληθινός ροκ σταρ!
Είχες ποτέ ατυχές στιγμές σε live;Και αν ναι, πώς τις αντιμετώπισες;
Μου έχουν τύχει πολλά και διάφορα ατυχή περιστατικά! Στο τελευταίο live μου στην μπυραρία Κόμιξ στο Νέο Ηράκλειο είχα θέμα με το καλώδιο μου, που δεν έκανε καλή επαφή με την κιθάρα μου. Μια προηγούμενη φορά το μαγαζί που έπαιζα είχε πολύ χαμηλό φωτισμό με αποτέλεσμα να μην διακρίνω καλά τους φωτοτυπημένους στίχους των τραγουδιών. Σε πάνω από ένα live, μου έχουν σπάσει και χορδές! Πως τα αντιμετώπισα; Με χιούμορ και αλλαγές στα διαλείμματα.
Τι είναι η μουσική για εσένα;
Μια αδιέξοδη διέξοδος!
Με τι παθιάζεσαι γενικότερα στη ζωή σου;
Με την τέχνη, τον αθλητισμό και το φαγητό. Οι 3 αγάπες της ζωής μου!
Ποια είναι τα άμεσα επαγγελματικά σου σχέδια;
Καλή ερώτηση. Δεν είμαι απολύτως σίγουρος. Στο μέλλον σίγουρα απολαμβάνουμε τους καρπούς που σπέρνουμε στο παρόν. Για εμένα αυτή την περίοδο κλείνει το κεφάλαιο με το ιντερνετικό ραδιόφωνο. Μετά την πρώτη επαγγελματική ενασχόληση μου με το θέατρο, σε περιοδεύων θίασο, αναζητώ κάτι στον πάσχοντα χώρο αυτό. Ίσως περάσω σε κάποια δραματική σχολή, στο άμεσο μέλλον. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα συνεχίσω την ενασχόληση μου με την μουσική, κυκλοφορώντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα καινούρια τραγούδια. Σε κάποια φάση επίσης θα επιθυμούσα να εκδώσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή. Πιστεύω θα είναι μια αναπάντεχη έκπληξη!
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μακροπρόθεσμα;
Σε κάποιο νησί, πολλά κιλά βαρύτερος και σοφότερος, να ζω μια ήρεμη αγροτική ζωή και να είμαι περικυκλωμένος από αγάπη και τέχνη!
Θα ήθελες να δώσεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες του MAXMAG;
Να κυνηγάτε την ευτυχία και να κάνετε πάντοτε το βήμα παραπάνω! Μη φοβάστε να εκδηλώσετε αυτό που πραγματικά κρύβετε μέσα σας, να αρθρώσετε αυτό που συγγράφει το μυαλό σας, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα σημεία στίξης. Σε ευχαριστώ Βαρβάρα για την συνέντευξη, οι ερωτήσεις ήταν υπέροχες, ελπίζω και οι απαντήσεις να ήταν εξίσου ικανοποιητικές!
Τέλος, όσοι πιστοί, κάντε εγγραφή στο κανάλι του, στο Youtube:
Γιώργος Κώστας Κοσσυβάκης – https://www.youtube.com/channel/UCn04ooR-9dk_F8v6uErsZBg
Πηγή Φωτογραφιών:
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στην περιοχή του Ψυρρή και στο δισκοπωλείο Syd Records.
Ευχαριστούμε πολύ το Syd Records (Πρωτογένους 13, Ψυρρή, Αθήνα).
*Επιμέλεια Φωτογραφίας: Αδαμοπούλου Βαρβάρα.
