Ο κύριος Μίλτος Γήτας είναι δημιοσιογράφος, συγγραφέας, αρθρογράφος και ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου “Μώβ Κουκουβάγια“. Γεννήθηκε το 1984 στα Ιωάννινα και είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου του ΤΕΙ Ηπείρου. Άρχισε να γράφει ποιήματα σε ηλικία 11 ετών, ενώ το 2002 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Όλη μου η εφηβεία ένα ποίημα” και σχεδόν αμέσως την δεύτερη με τίτλο “Ψυχανεμίσματα”. Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε η συλλογή ποιημάτων του με τίτλο “Η πρώτη παρτίδα”. Το 2005 εξέδωσε το πρώτο του πεζό κείμενο ημερολογιακού τύπου με τίτλο “Vacui Dies”.
Όπως φαίνεται ο Μίλτος Γήτας από παιδί λάτρευε την ποίηση, ωστόσο επίσης αγαπάει τα βιβλία, τις ταινίες και την καλή μουσική. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Ηπειρωτικά Γράμματα και Η Λέξη. Είναι μέλος του Συλλόγου Νέων Καλλιτεχνών Πάτρας και του Λαογραφικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Καλαρρύτες. Ο Μίλτος Γήτας μιλά σήμερα στο MAXMAG για τη νέα του ποιητική συλλογή «Εξίσωση», για το βιβλιοπωλείο του “Μώβ κουκουβάγια”, για την πόλη που κατάγεται και αγαπάει, τα Ιωάννινα, καθώς και για το πώς επηρέασε η πανδημία τον εκδοτικό χώρο.
-
Πρόσφατα κυκλοφόρησε η νέα ποιητική σας συλλογή με τίτλο «Εξίσωση». Θα θέλατε να μας μιλήσετε γι΄ αυτήν;
Ναι φυσικά, η εξίσωση κυκλοφόρησε λίγο πριν αποχαιρετήσουμε ένα σημαντικό έτος που μας σημάδεψε όλους, το 2020. Σε συνεργασία με τις φιλόξενες εκδόσεις Πνοή ετοιμάσαμε το βιβλίο μέσα στο φθινόπωρο και πλέον κυκλοφορεί σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία της χώρας αλλά και ηλεκτρονικά καταστήματα. Πρόκειται για ποιήματα που έγραψα την τελευταία πενταετία έχοντας εμπνευστεί από όσα συμβαίνουν γύρω μου αλλά και στην προσωπική μου ζωή. Είναι ποιήματα που μιλούν για τις ανθρώπινες σχέσεις, τον θάνατο, τη μοναξιά, τον έρωτα και φυσικά την ίδια τη ζωή με ό,τι αυτή μας προσφέρει απλόχερα. Το να ζεις θεωρώ πως είναι μια πολύπλοκη εξίσωση με άγνωστους πολλές φορές παραμέτρους!
-
Τι σημαίνει ποίηση για εσάς; Έχετε κάποια πηγή έμπνευσης;
Η ποίηση γενικά σημαίνει πολλά για μένα. Είναι εκείνη που με έθρεψε, με παρηγόρησε, μου έδωσε κίνητρο, μου επούλωσε τις πληγές… ποίηση είναι για μένα όλα αυτά τα ανείπωτα της ψυχής που κάποτε εκφράζονται με ποιητικό λόγο σε ένα λευκό χαρτί. Ποίηση είναι η ένταση των συναισθημάτων μας, ποίηση είναι η μυρωδιά του χώματος όταν βρέχει, η σιωπή του χιονιού, η δροσιά του ξημερώματος ενός καλοκαιρινού πρωινού. Προσωπικά εμπνέομαι από τους ανθρώπους και τις σχέσεις μεταξύ τους, από τα συναισθήματα που προκαλούμε ο ένας στον άλλον αλλά και από τον θάνατο, την απώλεια και τους αποχαιρετισμούς.
-
Αν σας ζητούσαμε να μοιραστείτε μαζί μας έναν στίχο ή μια στροφή από τη νέα σας ποιητική συλλογή, ο οποίος σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για εσάς, ποιος θα ήταν αυτός;
Πάντα με δυσκολεύει αυτή η ερώτηση διότι όλοι οι στίχοι για μένα παίζουν ξεχωριστό ρόλο στο βιβλίο αλλά και στην καρδιά μου. Πάντα όμως μπορώ να απομονώσω κάποιον με ιδιαίτερη βαρύτητα. Έτσι λοιπόν θα διάλεγα το παρακάτω:
«Η ζωή είναι όμορφη
γιατί η αγάπη είναι σαν ένα φάντασμα σε απόσταση φόβου
αν φοβηθείς την έχασες, αν τολμήσεις ίσως την κερδίσεις.
Η ζωή είναι πάντα όμορφη
γιατί περνάει από το σκοτάδι, κινείται με το φεγγάρι ψιθυρίζοντας
και στο τέλος,
Το φως της πάντα λάμπει!»
-
Εκτός από συγγραφέας, είστε και δημοσιογράφος, και μάλιστα για πολλά χρόνια υπήρξατε καθηγητής στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του ΙΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 και του Δημόσιου ΙΕΚ Ιωαννίνων, άρα το «μικρόβιο» της συγγραφής έχει μπει για τα καλά στη ζωή σας. Θυμάστε πώς ξεκίνησε αυτή η… αγάπη;
Από παιδί μου άρεσε να διαβάζω αλλά και να γράφω, ήθελα περισσότερο να γράφω παρά να ζωγραφίζω. Κάποια στιγμή στην Πέμπτη Δημοτικού ξεκίνησα να σκαρώνω τους πρώτους μου στίχους και περνώντας σιγά σιγά στην εφηβεία όλο αυτό δυνάμωνε μέσα μου. Ταυτόχρονα έγραφα σε σχολικές εφημερίδες και μετά είχα δημιουργήσει τη δική μου παιδική εφημερίδα που τη μοίραζα σε παιδιά στην γειτονιά και σε φίλους της οικογένειάς μου. Ε νομίζω κάπου εκεί τότε η μοίρα μου συναντήθηκε με την ποίηση και τη δημοσιογραφία. Από τότε μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ημέρα που απαρνήθηκα καμιά από τις δύο αυτές ιδιότητες.
-
«Μωβ Κουκουβάγια»: Τι σημαίνει για εσάς;
Το όνομα του βιβλιοπωλείου μου εμπνεύστηκε από πολλές ιστορίες και αρκετά παλιές που έχουν συναισθηματική αξία για μένα. Ίσως μετά από χρόνια εξηγήσω την αλληγορία που κρύβεται και τον συμβολισμό που υπάρχει για εμένα σε αυτό το όνομα. Προς το παρόν θα πω μόνο ότι αγαπώ τις κουκουβάγιες για τη σοφία τους αλλά και το μωβ χρώμα για τα συναισθήματα που μου προκαλεί!
-
Αν και, όπως γνωρίζουμε, η οικονομική κρίση στην Ελλάδα «καλά κρατεί» εσείς αποφασίσατε, κόντρα στις δυσκολίες, να ανοίξετε ένα πολύ όμορφο βιβλιοπωλείο στα Ιωάννινα. Πώς ξεκίνησε αυτή η σκέψη;
Ποτέ δεν θα είναι η σωστή χρονική συγκυρία αν κάτσουμε να αναλύσουμε τα οικονομικά ή γεωστρατηγικά της χώρας μας. Η αλήθεια είναι πως μόνοι μας έστω και με τις δυσκολίες αυτές θα πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις και πράττουμε. Μετά από δύσκολη και για μένα δεκαετία, με οικονομική στενότητα, εναλλαγές σε επαγγελματικό περιβάλλον συχνά και απογοητευμένος από ανθρώπινες συμπεριφορές στο χώρο της δημοσιογραφίας αποφάσισα να κάνω το όνειρο που είχα από παιδί πραγματικότητα και να το στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις. Έτσι κι αλλιώς σε ό,τι κι αν κάνουμε πάντα υπάρχει το ρίσκο και ο φόβος της αποτυχίας αλλά για μένα είχε φθάσει το πλήρωμα του χρόνου και έπρεπε να κάνω αυτό που αγαπούσα και πίστευα ως επιχειρηματική κίνηση, εκτός της δημοσιογραφίας, και παράλληλα να μπορέσω μέσα από αυτή την απόφαση να θρέψω αξιοπρεπώς την οικογένειά μου.
-
Πόσο η πανδημία θεωρείτε ότι επηρέασε την εκδοτική δραστηριότητα στην χώρα μας; Οι Έλληνες τους μήνες του «lockdown» έχετε διαπιστώσει ότι διαβάζουν περισσότερο;
Θα έλεγα πως ναι οι Έλληνες τις μέρες της καραντίνας αναζήτησαν την παρέα ενός βιβλίου. Γενικά οι πωλήσεις ανέβηκαν αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι ισχύει το ίδιο για την παραγωγή νέων βιβλίων. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα αυτά. Από την άλλη, δυστυχώς, πιστεύω πως όλο αυτό είναι παροδικό και μόλις ξεπεραστούν όλες αυτές οι απαγορεύσεις και γυρίσουμε σε γνώριμους ρυθμούς το βιβλίο θα ξαναπάρει τη παλιά του θέση στη ζωή των Ελλήνων. Κι αυτή η θέση δυστυχώς πριν δεν ήταν θέση ισχύος ή προτεραιότητας.
-
Έχουμε παρατηρήσει ότι δεν χάνετε ευκαιρία να εκδηλώσετε την αγάπη σας για τα Ιωάννινα. Αν κάποιος από τους αναγνώστες του MAXMAG, μετά την πανδημία, θελήσει να επισκεφτεί το νομό Ιωαννίνων ποιες περιοχές θα του προτείνατε, οπωσδήποτε, να επισκεφτεί;
Τα Ιωάννινα εκτός από γενέθλιος τόπος είναι και το «λιμάνι» μου. Αφού έζησα αρκετά χρόνια σε Αθήνα και Πάτρα, αφού σπούδαζα παράλληλα και στην Άρτα, στο τέλος πάντα γύριζα στην πόλη αυτή, στις γειτονιές του κάστρου, στους δρόμους γύρω από τη λίμνη αλλά και στο νησάκι. Αν κάποιος θελήσει να μας επισκεφθεί μετά την περιπέτεια της πανδημίας σίγουρα θα του έλεγα να διαθέσει αρκετές μέρες για να χαρεί τη ζωή και τους ρυθμούς της σύγχρονης πόλης αλλά για να μπορέσει να επισκεφθεί το Ζαγόρι, το Μέτσοβο και τα Τζουμέρκα. Είναι ένας τόπος που τα συνδυάζει όλα και νομίζω τουριστικά κάθε χρόνο τα Ιωάννινα κερδίζουν αυτό το στοίχημα του τουρισμού.
-
Το διαδίκτυο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και οι «βιβλιο-ομάδες» πολλαπλασιάζονται συνέχεια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κυρίως στο facebook. Πιστεύετε ότι η ύπαρξή τους κάνει καλό στην εκδοτική δραστηριότητα; Θεωρείτε ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα μέσο που πρέπει οπωσδήποτε να αξιοποιήσει ένας συγγραφέας και παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη του βιβλίου του;
Θεωρώ πως ναι, η ανάδειξη ενός βιβλίου ή γενικά των τεχνών δυστυχώς ή ευτυχώς περνάει μέσα από το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προσωπικά το κρίνω θετικό διότι ακόμη κι ένας νέος δημιουργός αν τα χειριστεί σωστά μπορεί να κάνει πιο γρήγορα το έργο του γνωστό και χωρίς μεσάζοντες και σπατάλη χρημάτων. Απλά νομίζω πως όλα θέλουν τα όρια τους, δεν μπορείς να έχεις μια ζωή κομμένη και ραμμένη στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πρέπει να μπορείς όλο που είσαι και έχεις δείξει να το υποστηρίζεις αν χρειαστεί και δια ζώσης!
-
Πριν κλείσουμε τη συνέντευξη, καθώς βρίσκεστε αρκετά χρόνια στον χώρο και έχετε σημαντική εμπειρία, θα θέλατε να μας πείτε τι θα συμβουλεύατε να κάνει και τι να αποφύγει ένας/μια νέα που έχει γράψει είτε μια ποιητική συλλογή, είτε κάποιο πεζό κείμενο και θέλει να το εκδώσει;
Γενικά δεν είμαι καλός στις συμβουλές, πάντα θεωρώ σε τέτοια ζητήματα είναι υποκειμενικά τα πράγματα και πάντα παίζει μεγάλο ρόλο και η τύχη αλλά και οι άνθρωποι που θα συναντήσεις στη ζωή σου. Γενικά θα έλεγα να μην βιάζονται, να είναι σίγουροι για τα κείμενα τους και μετά να αναζητούν την έκδοση. Επίσης να μην ενθουσιάζονται, μια έκδοση ενός βιβλίου από μόνο του μερικές φορές δεν λέει και τίποτα. Πρέπει να βρεις τον τρόπο και τις ρωγμές ώστε να μπορέσεις να επικοινωνήσεις το έργο σου σωστά με το αναγνωστικό κοινό. Και εννοείται θα πρέπει σε όλο αυτό να μην υπάρχει καμία δόση ναρκισσισμού.
Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε να αναφέρουμε ότι ο Μίλτος Γήτας ήταν αρθρογράφος του MAXMAG και μπορείτε να διαβάσετε τα άρθρα του εδώ
Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τον ίδιο τον Μίλτο Γήτα.
