Δεν είναι απλώς ο γιος του Σωκράτη. Με θεατρικές σπουδές στο βιογραφικό του, ο Πέτρος Μάλαμας δεν κατάφερε να αποτρέψει το μοιραίο: η μουσική τον κέρδισε. Με έναν καινούριο δίσκο στις αποσκευές του ο νεαρός τραγουδοποιός μας μίλησε για τα τραγούδια του, για το τι σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης στη σημερινή εποχή, μα και για τον έρωτα, πηγή διαχρονική της έμπνευσης…
- Συλλέγοντας πληροφορίες για εσένα, διάβασα ότι μεγάλωσες στην Καστοριά. Τι αναμνήσεις σου έχει αφήσει αυτή η πόλη;
Τώρα φαντάσου, από εφτά μέχρι δεκαεφτά χρονών έζησα εκεί, όλο το σχολείο. Έχω στο νου μου από πολύ ξύλο μέχρι πολλά χάδια. Ωραία πόλη να μεγαλώνει ένα παιδί, περπατίσιμη.
- Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, ξεκίνησες την καλλιτεχνική πορεία σου από το θέατρο, αλλά φαίνεται ότι σε κέρδισε η μουσική. Είναι κληρονομικό το «μικρόβιο» τελικά;
Αυτά γίνονται υποσυνείδητα, αλλά σίγουρα η κληρονομικότητα παίζει κι αυτή το ρόλο της, είτε ακολουθήσεις το δρόμο αυτόν, είτε τον άλλον. Επίσης, συνεχίζω να ασχολούμαι με το θέατρο, του κάνω μουσική. Αλλά και με τη μουσική που ασχολούμαι, θέατρο της κάνω. Δεν μου φαίνονται αλλιώτικα πράματα πάντως.
- Τι κάνει το τραγούδι τόσο ξεχωριστό για εσένα;
Η φωνή του ανθρώπου με πηγαίνει εκεί κατευθείαν, στο ζωντανό κόσμο των συνειρμών. Αναγνωρίζω τον εαυτό μου μέσα στους άλλους και τους άλλους μέσα μου. Είναι ένας κώδικας που επικοινωνεί με την καρδιά της καρδιάς μου.
- Εκτός των μουσικών επιρροών που δέχθηκες από το οικογενειακό σου περιβάλλον, από ποιους άλλους καλλιτέχνες θα έλεγες ότι έχεις επηρεαστεί μουσικά;
Πιστεύω οι Radiohead είναι κορυφαίο παράδειγμα της εποχής μας. Στην εφηβεία μου, γύριζα από το μέταλ στα λαϊκά. Όπου και να ψάχνεις, βλέπεις πάντα κάποια πλευρά του εαυτού σου και μετά νομίζω εξαρτάται αν σε αποδέχεσαι ή αν σε απαρνιέσαι, κάθε φορά.
- Αναφερόμενος στον πρόσφατο δίσκο σου με τίτλο «Κοιτάσματα», θα ήθελες να μας πεις τι φανερώνει ο τίτλος για το περιεχόμενο του δίσκου;
Ο τίτλος εννοεί ότι οι νότες είναι εφτά και τα γράμματα είκοσι τέσσερα, όπως και να ανακατέψεις την τράπουλα κάπου ομοιάζεις με όλους αυτούς που παίξανε πριν από σένα κι όλους αυτούς που θα παίξουνε μετά. Άρα, από κάποιον κοινό χωροχρόνο αντλούμε τα θραύσματα που μας καθρεφτίζουν.
- Ο προηγούμενος, όπως έχεις δηλώσει, είχε γραφτεί με αφορμή έναν έρωτα. Και στα «Κοιτάσματα», όμως, το ερωτικό στοιχείο υπάρχει. Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σου; Αποτελεί για εσένα σταθερή πηγή έμπνευσης και δημιουργίας;
Ναι, είναι σταθερή η πληγή αλλά η θέση μου συνεχώς αλλάζει. Τώρα, λέω μου αρέσει ο έρωτας για αφηρημένα πράγματα. Ο άλλος άνθρωπος είναι συνταξιδιώτης, δεν είναι προορισμός. Ρώτησέ με να δούμε τί θα λέω και του χρόνου.
- Μετά την πρώτη σου δισκογραφική απόπειρα που ήταν, όπως έχεις αναφέρει, σε ύφος πιο προσωπικό, αυτή η δουλειά είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας σου με άλλους καλλιτέχνες και πιο συγκεκριμένα με τους Λεωνίδα Μπαλάφα και Πάνο Δημητρόπουλο. Τι κρατάς από την εμπειρία της συνεργασίας σας;
Κρατάω ανθρώπους, φίλους, συγγενείς που βάλανε όλοι χέρια και πόδια στην αυλή και φτιάξανε κάτι από όλο αυτό που ζούμε. Αυτά είναι δώρα, θαύματα που φανερώνονται όταν αποφασίσεις ότι πρόκειται για έναν μαγικό κόσμο και είσαι έτοιμος να αναλάβεις την ευθύνη για τις προσευχές σου.
- Η εμφάνισή σου στο μουσικό στερέωμα σε μια εποχή δύσκολη για την Ελλάδα, τι αντίκτυπο είχε σε εσένα;
Αφού μετά από πολλά αποδέχτηκα την ανάγκη μου να ανασαίνω μέσα από τα τραγούδια μάλλον λειτούργησε λυτρωτικά για μένα. Άλλοτε αγαπάμε να μπορούμε να χορεύουμε και να τραγουδάμε την διασκέδασή μας. Άλλοτε αγαπάμε να ακούμε και να αισθανόμαστε την ψυχαγωγία μας. Υπάρχει αμηχανία όταν παρουσιάζεσαι στο ακροατήριο. Σαν πρώτο ραντεβού για πάντα.
- Θεωρείς ότι για τους καλλιτέχνες της γενιάς σου, παρά τις όποιες δυσκολίες, υπάρχει ακόμα ελπίδα για «αγώνες και μπελάδες για λίγα βήματα»;
Σήμερα η δύναμη της παραγωγής είναι στα χέρια μας. Αυτό έχει την δυσκολία του, την ευθύνη του, αλλά και την άγρια γεύση της ελευθερίας. Θέλει αρετή και τόλμη όλο αυτό, αλλά θα περάσουμε τις καμήλες μας από το μάτι της βελόνας, σίγουρα,είναι μόνο ζήτημα χρόνου.
- Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου; Υπάρχουν καλλιτεχνικά σχέδια για το χειμώνα;
Θέλω να πάρω ένα ζευγάρι παπούτσια, έχω χιλιόμετρα μπροστά μου ως τον χειμώνα, έχουμε τραγούδια νέα, ερωτικά, να τα αποτυπώσουμε σε κάποια ηχητική μορφή, να πετάξουν σαν πουλιά να κάνουν φωλιές στις καρδιές του κόσμου. Να, τέτοια πράματα.
- «Έργο είναι η ζωή» τελικά;
Ναι, όταν την βλέπεις από κοντά είναι τραγικό το μέγεθος κι όταν κοιτάς από μακριά είναι κωμικό.
- Αν έδινες εσύ τον τίτλο, ποιος θα ήταν αυτός;
Μαντώ συνεντεύξει Πέτρο;
[punica-divider]
Σελίδα στο Facebook: Πέτρος Μάλαμας/Petros Malamas
